DE WERELD ONTVANGEN ZOALS EEN BRUIDEGOM ZIJN BRUID ONTVANGT

Mt. 22, 37
Jezus zei hem: ‘U zult de Heer uw God liefhebben met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand. Dat is het grootste en eerste gebod. Het tweede is daaraan gelijk: U zult uw naaste liefhebben als uzelf. Aan deze twee geboden hangen heel de Wet en de Profeten.

Dit is voor mij een van de mooiste, belangrijkste en inspirerendste pasages die ik ben tegen gekomen in de Bijbel, (Dt 6,4) Jezus leerde ons alleen de Vader te dienen en lief te hebben. Dit wordt weliswaar niet ten diepste begrepen door de meeste Christenen. Jezus als totaal verloste mens is èèn geworden met Zijn Vader. Hij wilde ons leren dat het ook ons doel is in deze wereld en op deze aarde om èèn te worden met de Vader. Jezus die het Woord van God begrepen had zoals God het bedoeld heeft en niet zo als de kerken het ons geleerd hebben. Toen ik een stukje las uit een boek van Friedrich Weinreb: "De Bijbel als Schepping" wist ik dat ik was afgedwaald van mijn weg, onbewust in verwarring geraakt of het niet diep genoeg heb laten doordringen. Ik wist het wel, maar ja weten en doen zijn twee.
Een stukje waarbij de betekenis van het : “alleen de Heer liefhebben “ weer wat meer licht op liet schijnen.

Jak. 4,4
Trouweloze! Beseft u dan niet dat vriendschap met de wereld vijandschap jegens God betekent? Wie bevriend wil zijn met de wereld, maakt zich tot vijand van God.

Ik weet dat wij de wereld op deze manier niet mogen lief hebben (wat dus zeer verwarrend kan werken) in die zin om niet met de wereld te denken of achter het beest aan te lopen zoals ook wel wordt vermeld in de Openbaringen, maar alleen God lief te hebben en hier kwam ik er dusdanig mee in de knoop. Het was voor mij niet moeilijk om deze wereld niet lief te hebben, hoe kon ik deze wereld lief hebben die zo vol van onrechtvaardigheden is en waar zo geleden wordt, hier ligt dus nu de grote misleiding, het is juist de bedoeling om haar in volle overgave te ontvangen zodat de Heilig Geest haar naar haar oorsprong in de èènheid kan terug brengen, want wij zijn het die denken haar te hebben afgescheiden. Wat ik las komt er op neer, dat ik de wereld wel lief moet hebben, maar niet de waarneming of de beelden, het gaat om het wezenlijke wat zich achter de beelden verborgen houdt, daarom zegt Jezus als wij naar de dingen “kijken” zal het zich aan ons openbaren. Achter deze beelden is God aanwezig met Zijn plan. De wereld niet liefhebben in de Bijbel wil zeggen dat ik haar geen waarde mag geven of aan mag hechten door er een oordeel aan te geven, de wereld is zo als ze is. Haar omarmen zoals zij ons elk moment schenkt, of het nu ‘slecht’ of ‘goed ‘ lijkt. Het moment ontvangen is voor de stroom van liefde van de Heer openstaan, wat weer de betekenis heeft steeds de Heer verwachten of van de Heer in verwachting zijn. Ik las, dat ik haar dien te omarmen en haar te ontvangen zoals een bruidegom zijn bruid, blij en gelukkig ontvangt en dat dit èènwording is. Ik besefte dat ik door mij af te zetten tegen de wereld en allerlei trucjes bedacht om haar te ontwijken hiermee totaal op het verkeerde pad was beland en in verwarring raakte door deze twee werelden af te scheiden, het is èèn wereld. Wanneer ik deze wereld omarm en ontvang breng ik haar naar oorsprong, de eenheid, God de Vader.
De mens die deze wereld tot zich neemt, bevrijdt haar en verbind haar weer met haar oorsprong, las ik. Dit is onze enige taak waar wij ons op zouden moeten richten.
Ik wist het allemaal, maar zag het nu vanuit een andere invalshoek. Deze wereld ontvangen is de wereld vergeven, zonder een oordeel zijn. Zijn wij niet altijd bezig met hoe wij de wereld vinden? Dat is goed en dat is slecht. Het zijn gedachtes van de mens en toont aan dat wij niet met God denken, bij God is èènheid, volmaaktheid.

Jezus leerde ons het allerhoogste belang van vergeving voor onze verlossing en die van de wereld uit haar duistere illusie. De wereld vergeven door nooit en te nimmer over haar te oordelen, maar haar te ontvangen met open armen om haar zo in al haar onschuld op het altaar van de Vader te leggen die omwille van Zijn Heilige Naam mij en de wereld verlost van een schuldgevoel die ik op de wereld gelegd heb door over haar te oordelen. Wij weten en zien immers niets van de samenhang van het grote geheel, al wat wij waarnemen is een fragment van dit grote geheel en wat wij waarnemen zijn eigen gemaakte beelden die wij voor Gods wereld geplaatst hebben. Alles wat wij waarnemen is volmaaktheid die wij verkeerd zien door het te beoordelen. Het is begonnen op het moment dat wij van de boom aten van kennis van goed en kwaad, opdat moment gingen wij oordelen, dat is goed en dat is kwaad, en dat moment bracht het ‘sterven’ Want God zei: “als je daar van eet , zul je sterven’. en dat gebeurde allemaal in een droom in een diepe slaap waaruit we nog niet zijn ontwaakt. Buiten deze droom is alleen God, alleen liefde en èènheid waar wij door te oordelen veelheid van gemaakt hebben. Er is alleen volmaaktheid, deze volmaaktheid zien wij niet door onze eigen gemaakte beelden die wij er voor geplaatst hebben. Zodra ik mij afzet tegen deze wereld, wat ik deed doordat zij mij zoveel ‘pijn’ deed werd zij een struikelblok voor mij. Ik dacht dit is ook de hele betekenis om alleen de Heer lief te hebben en daardoor geen waarde of belangen aan de wereld te hechten, alleen haar ontvangen wat wil zeggen: het moment ontvangen zolas het mij gebracht wordt zonder een enkel oordeel, want wij weten nl. niets van waar het toe dient omdat wij niet met God denken maar met ons ego, het verstand, zonder ons op God af te stemmen. Wanneer wij met God proberen te denken zijn wij in èènheid. Ik die dit alles toch wel wist was echt in verwarring gebracht, maar het kost wel moed om deze wereld in al haar onschuld tegemoet te treden zoals een bruidegom zijn bruid tegemoed gaat. In algehele overgave voor haar onvoorwaardelijke liefde die zij ons terug schenkt, want zij ìs ook de bruid van God.


Dt 4,6
Luister Israël! De heer is onze God, de heer is de Enige. U zult de heer uw God liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met al uw krachten.

1Joh. 2,15
Verlies uw hart niet aan de wereld of aan de dingen in de wereld! Als iemand de wereld liefheeft, woont de liefde van de Vader niet in hem. Want al wat in de wereld is, de hebzucht, de afgunst en het pronken met bezit, dat alles komt niet van de Vader maar van de wereld. En die wereld gaat voorbij met heel haar begeerlijkheid, maar wie de wil doet van God blijft in eeuwigheid.

Dit kan allemaal verwarrend werken in onze geest, maar duidelijk is dat de wereld op zich door haar waarde te verlenen van goed en kwaad, dezelfde betekenis heeft als haar te waarderen door vriendschap met haar beelden te sluiten. Wat de meeste mensen niet beseffen is dat achter deze wereld Gods wereld verschuilt, en het is deze wereld achter het beeld die wij dienen lief te hebben. Daarom wordt gezegd, het gelaat van Christus te zien in alles wat wij waarnemen, ook al lijkt het nog zo slecht, het zijn onze blinde oordelende ogen en gedachtes die goed of sleht laten zien, niet oordelen is vergeven wat op haar beurt dit alles naar de èènheid brengt of om het in de stijl van het hooglied te zeggen, de bruid terug brengt naar haar bruidegom. Vandaar het bruiloftsfeest wat verteld wordt in de evangeliën, wat een diepere betekenis heeft dan waar het eerste wonder van Jezus plaats vond. Het moment van de èènwording met de Vader was aangebroken wat gesymboliseerd werd door een bruiloftsfeest, vanaf dat moment was Jezus klaar om zijn wonderen te verrichten en deze blijde boodschap te verkondigeen.
Dus, de wereld ontvangen in al haar volheid zonder goed of slecht te beoordelen en haar vervolgens op het altaar te leggen waar de Heilige Geest haar naar haar oorsprong kan brengen, dat is aan onze èènwording werken. Wij zijn verlost, wij zijn nooit weg geweest bij God, het bewijs hier voor is dat Zijn Levensgeest eeuwig door ons heen stroomt, al zouden wij willen hier van afgescheiden te zijn het is onmogelijk, dat is de illusie waar wij van verlost dienen te worden, in werkelijkheid dienen wij ons alleen te herinneren dat wij altijd nog bij Hem zijn. Deze wereld achterna lopen en deze wereld ontvangen heeft twee verschillende uitgangen. Het ene is afgoderij en het andere is vergeving en verzoening, de bruid gaat terug naar haar bruidegom, en het is de Zoon in ons die dit door onze vergeving kan bewerkstelligen. Daarom zijn wij belangrijk in Gods verlossing plan.
Het voelde voor mij ook als een liefdes verklaring naar God toe, heb nu een hele andere kijk op de wereld gekregen. Door haar te vergeven hebben wij allèèn de Heer lief, en niet de wereldbeelden maar het wezen achter deze wereld. Kan iemand nu nog twijfelen aan wat God bedoeld met, dat wij geen beelden mogen aanbidden of lief hebben?
Twee werelden en toch èèn wereld, de vergankelijke en de onvergankelijke, evenals het vergankelijke zaad en het onvergankelijke zaad waar wij ook uit bestaan en zoals God spreekt zijn dit de twee geslachten die toch èèn zijn. Nu weten we ook welk geslacht bij de wereld hoort die wij waarnemen. Het verschil in het liefhebben van deze twee werelden is ook op twee manieren te interpreteren. Haar 'liefhebben' door haar te volgern of haar lief te hebben om haar te ontvangen en dat is een hemels breed verschil.

NIET UIT HET VERGANKELIJK ZAAD MAAR UIT HET ONVERGANKELIJK ZAAD

1 Pe. 22,25
Heb elkaar onvoorwaardelijk lief, met een zuiver hart,
als mensen die opnieuw zijn geboren,
niet uit vergankelijk maar uit onvergankelijk zaad,
door Gods levende en altijd blijvende woord.
‘De mens is als gras en zijn schoonheid als een bloem in het veld:
het gras verdort en de bloem valt af,
maar het woord van de Heer blijft eeuwig bestaan.’
Dit woord is het evangelie dat u verkondigd is.

Als mensen die opnieuw zijn geboren, wat wil zeggen: de mens die als Zoon van God uit het onvergankelijke zaad is geboren. Veel mensen beseffen gz. dat zij de Zoon van God zijn, zoals Jezus het ons leerde. Het lichaam dient overwonnen te worden zodat de Zoon van de het onvergankelijke zaad kan opstaan en dat is de wedergeboorte of het verlost zijn van het ego. Het ego wat met het lichaam te maken heeft is afkomstig van het vergankelijke zaad van de man en tevens het beeld wat wij voor Gods Aangezicht geplaatst hebben. Maar door dit lichaam kunnen wij Gods Zoon laten stralen, zo zullen wij als de nieuw geboren mens tussen de mensen staan, met alle macht die God Zijn Zoon heeft gegeven, zoals Jezus het ons voordeed.
Wij die de dragers van het Woord zijn, zullen het als wij er naar leven als een evangelie kunnen uitdragen, door er naar te leven verkondigen wij het.

Hand. 7
Maar de Allerhoogste woont niet in wat door mensenhand is gemaakt, zoals de profeet zegt.

De Allerhoogste woont dus gz. in een lichaam dit is wat uit het zaad van de man is geboren, de Allerhoogste woont alleen in wat uit het onvergankelijk zaad van God is geboren. Zodoende kan men alleen door de Zoon naar de Vader, wat wil zeggen zolang wij denken een lichaam te zijn en dat dit lichaam ( en deze wereld ) door God geschapen is zullen wij niet wedergeboren kunnen zijn. Wij zullen eerst de Zoon van God in ons dienen te laten opstaan door Hem te erkennen wie wij in werkelijkheid zijn.
Het overgrote deel van de mensheid leeft vanuit de ego geest of een geest die vanuit het vergankelijk zaad van de man is geboren, de geest van eigen belangen. Jezus was totaal vervuld van deze Heilige Geest, waarin wij Hem dienen te volgen. Gods Geest, de Levensgeest, dezelfde Geest die in Jezus aanwezig was, is ook in ons aanwezig, alleen wij erkennen deze geest niet omdat wij vanuit een andere geest leven, de geest vanuit het vergankelijke zaad van de man geboren of de ego geest en dat is de onwetendheid die in de Bijbel ”zonde” wordt genoemd. Door vanuit deze geest te leven missen wij ons allerbelangrijkste en enige doel! Wij mensen weten totaal niet dat wij allen nog altijd vanuit de ego geest leven, of zoals de Bijbel het ons op symbolische wijze leert : “het dier in ons” Het is op symbolische manier dat dit dier (dierlijke eigenschappen, het alleen leven om te overleven) wat geofferd dient te worden. De toestanden in deze wereld die ieder voorzich waarneemt is meestal niet rooskleurig en is dan ook het gevolg door het leven vanuit de geest vanuit het zaad van de man geboren. Ik haal dit gegeven van de Bijbel graag naar voren omdat het op een symbolische wijze de uitleg is van de twee geslachten wat ook weer op symbolische wijze wordt overgedragen. Het verwerpelijke geslacht, wat het vlees is of de ego geest en en het geslacht wat Gods volk of Zijn Zoon is.

Joh 5, 23
Zo zal de Zoon dezelfde erkenning vinden als de Vader. Wie de Zoon niet erkent, erkent ook de Vader niet die Hem gezonden heeft. Waarachtig, Ik verzeker u: wie naar mijn woord luistert, wie Hem gelooft die Mij gezonden heeft, bezit eeuwig leven. Voor hem is er geen oordeel meer: hij is al overgegaan van de dood naar het leven.

Hoe duidelijk is hier de leer van Jezus maar helaas zo anders begrepen, gz. met wijsheid maar met het verstand. Jezus verzekert ons hier, wanneer wij de Zoon in ons erkennen, en Zijn Woord geloven, want Zijn Woord komt van de Allerhoogste, bezit het Eeuwige leven. Een leven wat vanaf het moment van erkenning in het koninkrijk zal zijn, zij zijn het die verlost zijn uit deze wereld “het dodenrijk” waar eenieder komt om zich uit te laten verlossen door de Zoon die in ons aanwezig is, maar doordat wij hardnekkig blijven geloven in de geest vanuit het vergankelijke zaad van de man geboren, zien en zijn wij nog altijd in een wereld die niet ons thuis is, en dat kunnen wij toetsen aan het feit dat wij geen vredige wereld, de wereld van God waarnemen.

DE STIER UIT JE STAL HEB IK NIET NODIG

Ps. 50 9
Maar de stier uit je stal heb ik niet nodig,
noch de bokken uit je kooien. Mij behoren de dieren van het woud,
de beesten op duizenden bergen, ik ken alle vogels van het gebergte,
wat beweegt in het veld is van mij. Had ik honger, ik zou het je niet zeggen,
van mij is de wereld en wat daar leeft. Eet ik soms het vlees van stieren
of drink ik het bloed van bokken? Breng God een dankoffer
en doe wat je de Allerhoogste belooft.

Alles is van God. Waar halen wij dan de moed vandaan om een dier te laten lijden en te doden voor het ego of satan? Zo is het toch in werkelijkheid, de dieren ze zijn van God en Hij heeft ze niet nodig als offer, en toch moet het dier zich offeren, voor wie? Wat een afschuwelijke gedachten en misleiding dat wij dieren nodig zouden hebben als voedsel. Al weer een bewijs welke macht in deze wereld die niet van God is aan de orde is. God wil dankbaarheid. Leven wij in dankbaarheid als wij doden en laten doden? Wanneer leren de mensen eens zelf te denken in plaats van de kudde of het ‘beest’ in de wereld te volgen. De mensen hebben een ‘vrije’ wil en moeten het dan ook zelf weten, maar ze moeten dan niet zeggen dat ze God liefhebben en denken dat ze bij het heilige volk horen. Deze gedachtes zijn niet van mij, het is puur een Joodse voorwaarde en noodzaak dat er vrede is tussen mens en dier voor verlossing, dit houdt een hele diepe kennis is, je kunt je er in verdiepen maar je kunt het ook aanvoelen.
Wanneer je Jeremia bestudeerd, zul je ontdekken dat zijn prediking bestond uit: dat de mens geen onschuldig bloed mag vergieten voor vergeving, de verantwoording moet bij hem zelf zijn en niet buiten zich zelf door een dier te offeren. Hier is dan ook de hand die Mozes in zijn boezem moet steken weer de betekenis van. Het is de Aanwezigheid in ons hart die de verantwoording opeist om te verlossen. Je zult het Zelf moeten doen, de Zoon in ons kan alleen verlossen niets buiten ons kan enige verlossing bieden van deze duistere illusie. (dit lees je bij Jeremia) Dat is de boodschap van God door Jeremia gesproken, hij ziet het als zeer onrechtvaardig dat de mensen zich op een misleidende manier ontdoen van hun tekortkomingen, even een dier offeren en dan is hun ziel weer schoon. Jeremia geeft in al zijn visioenen blijk dat er van God geen onschuldig bloed mag vloeien voor de 'zonde' van de mens, het komt er dan op neer dat de mens het Zelf moet doen, het Zelf dat Gods Zoon in ons is, deze alleen kan ons bevrijden en wij mogen nooit denken dat buiten ons iets of iemand ons kan bevrijden. Jeremia weigert dan ook, wanneer hij zijn eerste offer mag brengen voor de Heer, het dier te doden! Wij moeten de hand in eigen boezem steken, daar is dezelfde Geest aanwezig die bij Jezus Christus aanwezig was en is.

ERKEN DE HEER, DE MAJESTEIT VAN ZIJN NAAM

Erken de Heer, de majesteit van zijn naam,
draag geschenken zijn voorhoven binnen.

Schriften vol zou je kunnen schrijven en uitweiden over dit Bijbel citaat.. Dat kun je trouwens over alle verzen en citaten, deze staat vandaag bij de lezing.
Erken de majesteit van Zijn Heilige Naam, je voelt de ontzagwekkende Heilige lading die deze Heilige woorden dragen. Het geeft meteen een verlangen van overgaven, eerbied en liefde voor de Heer en Zijn Schepping. Zijn Heilige Naam, is in het O.T het allerbelangrijkste gegeven, alles heeft te maken met zijn Heilig Naam. Salomo bouwde een tempel voor Zijn Heilige Naam, God zelf is zo oneindig groot en alles omvattend dat geen huis groot genoeg zou zijn, daarom zegt Salomo kan voor God Zelf geen huis gebouwd worden alleen voor Zijn Naam. Zijn Naam is waar God zich kenbaar mee heeft gemaakt, aanroepbaar, door je naam bekend te maken, geef je in zekere zin ook macht over je weg. Dat is ook gebeurt, door Zijn Heilige Naam hebben ook de negatieve krachten gebruik kunnen maken van Zijn Naam. Maar gelukkig leren wij in de Bijbel dat God ook de duisternis schiep, het noodzakelijke kwaad. We zijn hier, juist om het te overwinnen, we dienen ervan verlost te worden. We kunnen het, God weet dat we het kunnen, alleen wij zelf moeten nog weten dat God ons alle macht heeft gegeven om Zijn Schepping weer zichtbaar te maken. God wil dat we zeker weten wie we zijn, Zijn Zoon met alle macht van Zijn Vader. Het woord Zoon heeft de betekenis in het Hebreeuws van: “uitbreiding” uitbreiding van Zijn Zelf, Hij gaf zich Zelf in Zijn schepping, Hij sloot een verbond met ons door zich met ons te verbinden, Hierdoor werden Zijn wetten in ons hart gelegd. Profeten en koningen hebben steeds een nieuw verbond gesloten, wij zelf kunnen het ook steeds opnieuw doen, telkens als we te veel verbonden zijn met de wereld kunnen we opnieuw met God verbonden worden door de wereld los te laten en ons alleen met hem te verbinden. Deze waarheid kwam Jezus ons leren. Zijn heilige Naam, heb Hem voortdurend op je lippen en wonderen gaan gebeuren. Geschenken vraagt God te brengen in Zijn voorhoven. Geschenken van vergeving, geschenken van het loslaten van deze wereld. Niet een dier op het altaar leggen maar wel zijn eigenschap, het leven om te overleven. Ik val best veel in herhaling, maar het is ook van het allerhoogste belang voor onze verlossing dat we dit begrepen hebben en trachten er naar te leven. Er is geen verlossing bereikbaar als er geen vrede is tussen mens en dier, het kan niet vaak genoeg verteld en herhaald worden, zodat de mens ontwaakt. Maar vele van ons hebben een zo groot en sterk ego, of zitten er onwetend in gevangen, dat zij dit niet kunnen opbrengen. Zij zijn zoals God zegt: een hardnekkig volk. Alles loslaten is alles vergeven. Ik las vanmorgen een mooie meditatieve tekst die wel met loslaten te maken heeft.
“Het enige wat de mens verhindert geestelijk te stijgen, of tenminste koers te zetten naar het doel waar voor hij op aarde is gekomen en dat hij verlangt te bereiken – het enige dus wat hem tegen houdt is: Dat het denken zo wordt ingenomen door de eisen en behoefte van het lichaam, dat het nauwelijks een moment kan vinden om zich geheel en al open te stellen voor het licht van de ziel”.
Inayat Khan

ZIJ DIE HET GRAAN OOGSTEN ZULLEN ER OOK VAN ETEN

Jes. 62, 6
Jeruzalem, ik heb wachters op je muren gezet
die nooit zullen zwijgen, dag noch nacht.
Jullie die een beroep doen op de HEER,
gun jezelf geen rust
en gun hem evenmin rust,
totdat hij Jeruzalem weer heeft gegrondvest
en haar roem op aarde heeft bevestigd.
De HEER heeft gezworen bij zijn rechterhand
en bij zijn sterke arm:
‘Nooit meer geef ik jullie graan
aan je vijanden te eten,
nooit meer zullen vreemdelingen de wijn drinken
waarvoor jullie je hebben afgemat.
Zij die het graan oogsten, zullen er ook van eten
en ze zullen de HEER erom prijzen;
zij die de druiven plukken, zullen ervan drinken
in de voorhoven van mijn heiligdom.’

Jeruzalem, mijn Geestelijk hart, Gij zijt het Jeruzalem waar God over spreekt.
Wakers, beschermengelen van de Heer die overvloedig aanwezig zijn, staan op de stadsmuur, nooit zullen hun stemmem zwijgen.
Bidt voortdurend, staat in het N.T.
wat wil zeggen, steeds indachtig te zijn met de Heer, of steeds bij je Zelf zijn en blijven, daar is het huis waar wij altijd veilig en geborgen zijn, overvloed en alle macht is die God Zijn Zoon gegeven heeft.
Niet eerder te rusten totdat Hij alles heeft overwonnen, en het Nieuwe Jeruzalem weer gegrondvest is.
Zijn rechterhand of Zijn Heilige Naam, die in ons aanwezig is als Zijn Zoon, zal nooit meer voeding geven aan de vreemdelingen, nooit zal in deze stad als zij opnieuw is gegrondvest nog enig voedsel zijn voor het ego. In deze stad aanwezig zijn is onze verlossing, in deze stad aanwezig zijn is dus indachtig te zijn met de Heer, hier kan geen voeding verstrekt worden aan de satan, vreemdeling of ego. Doch wij mogen niet vergeten dat God ook het onheil (de mogelijkheid tot disharmonie)heeft ´geschapen´ anders was er voor ons geen verlossing mogelijk geweest. Het zg. 'kwaad' mogen wij met open armen ontvangen, en bij de Heer brengen, dat is vergeven en de band breken met het 'kwaad'.

Jozua. 23, 15
Maar zoals hij u de voorspoed heeft geschonken die hij had beloofd, zo zal hij elk mogelijk onheil over u brengen, wanneer u de regels van het verbond overtreedt die hij u heeft opgelegd. Wanneer u andere goden gaat dienen en u voor ze neerbuigt, zal hij u wegvagen uit dit goede land dat hij u gegeven heeft.

Wanneer wij andere goden achterna lopen, de enige ‘zonde´ zal God het 'onheil' wat ook altijd aanwezig is als een goddelijke wet in ons hart gelegd, als het verbond dat God met ons sloot en Zijn aanwezigheid hierdoor met ons kenbaar maakte. Wij moeten het niet zo zwart wit lezen, maar het 'onheil' als een noodzakelijk iets zien of als een correctie van een vergissing. Dat het nodig is voor onze redding of als doel tot ons hoogste geluk. We kunnen het lezen op vele plaatsen in de Bijbel.
Het mooiste voorbeeld vind ik zelf altijd het verhaal van Jozef. God had over hem Zijn Geest uitgestort, hij was voor God iemand bijzonders, vandaar de symbolische Koningsmantel. Het ‘onheil’ wat God hem liet overkomen door zijn broeders aangedaan was nodig, voor de redding van het Israëlitische volk, hier zijn vader en broeders.

Gen.45, 5
Je hoeft niet zo terneergeslagen te zijn en jezelf niet meer te verwijten dat jullie mij hiernaartoe verkocht hebben, want God heeft mij voor jullie uit gezonden om jullie elders in Leven te houden.

De vergeving van Jozef geeft aan dat alles wat gebeurt, ons naar het hoogste doel leidt en niets aan het toeval of het 'onheil' toegeschreven kan worden. Dat juist de vergeving over het ‘noodlot’ dat ons treft de verlossing inhoudt.

Wat hier staat heeft een diepere betekenis, het leven is het Eeuwige leven wat Jozef zijn volk wil laat behouden, hij redt als het ware zijn volk, het laat ook zien dat het 'onheil' een diepere betekenis heeft. Door het 'onheil', de zg. vloek komen wij tot inkeer of ontwaken. Zolang wij niet ontwaakt zijn zal het ego of 'onheil' van invloed zijn.
God laat ons de keuze: “zegen of vloek” De zegen kan ons alleen bereiken door indachtig of vast gehecht aan Hem te zijn, door de wereld los te laten. Het is de betekenis van: Alleen Hem aanbidden, geen overtollige aandacht aan de wereld te besteden, alleen aan Hem, het is de weg van verinnerlijking of inkeer. Door dit allemaal op te tekenen besef ik dat ik mezelf aan het onderwijzen ben en deze lessen aan mezelf gegeven goed te laten doordringen.
Door voortdurend bij de Heer aanwezig te zijn, wordt de voedingsbron voor het ego (satan)verbroken.
Geen wijn zullen zij meer drinken, het is het stelen van Gods licht wat ons omringt en bedoeld is voor Zijn uitbreiding van Liefde, de vreemdeling (ego) gebruikt het voor eigenbelang en het licht of Gods Liefde kan nu niet worden gedeeld of uitgebreid.
Het graan wat wij oogsten voor brood voor onderweg en de druiven voor het drinken zullen wij De Heer danken en prijzen.
Het voedsel van de Bijbel is: De wil doen van de Vader.

Joh. 4, 32
Maar hij zei: ‘Ik heb voedsel dat jullie niet kennen.

Joh. 4, 34
Mijn voedsel is: “De wil doen van hem die mij gezonden heeft en zijn werk voltooien“.

Joh. 6, 27
U moet geen moeite doen voor voedsel dat vergaat, maar voor voedsel dat niet vergaat en eeuwig leven geeft; de Mensenzoon zal het u geven, want de Vader, God zelf, heeft hem die volmacht gegeven.

Deze Mensenzoon bevindt zich in ons, door dit te erkennen zullen wij ons ware voedsel verkrijgen van Hem die ons naar de Vader leidt.
Een mooi gebedje wat wij altijd bidden voor het eten:

Wij danken U God voor de granen op de velden,
Die in liefde werden geoogst
En voor ons gemaakt tot brood voor onderweg.

Het geestelijke voedsel zijn de granen op de velden, letterlijk en figuurlijk. Het dierlijke voedsel is het voedsel wat bij de afgoderij hoort, het behoort de heidenen toe.
Dit is mijn inzicht door de Bijbel te bestuderen, ook mede doordat in het Joodse gedachtegoed en de Messiaanse boodschappen in de Bijbel, geluk mede afhankelijk is door in vrede met de dieren te leven. De dieren die geofferd worden in de verhalen staan voor de symbolische dierlijke eigenschappen in de mens, het leven om te overleven zijn. De granen geven hemels voedsel ook weer letterlijk en figuurlijk bedoeld. Het dierlijk voedsel verlaagd de mens in de geest en houd hem aan de wereld gehecht of gebonden.
Vaak wordt door Christenen minderwaardig gesproken over andere Godsdiensten. Maar met name het oorspronkelijke Boedischme en Hindoeïsme is Gods boodschap beter begrepen dan bij menig Christen.
Deze mensen zijn vol eerbied, liefde, geweldloosheid en ontzag voor Gods Schepping, zij zijn vol van mededogen en barmhartigheid zij zullen het kleinste insect niet doodden.
Wat doodt een Christen niet of laat hij doodden alleen voor zijn ego? In vergelijking met deze mensen zijn vele Christenen heidenen. Ik ken de Jezus niet van deze Christenen, mijn Jezus heeft geen oordelen en is onvoorwaardelijke liefde.



.

Moge de Heer u zegenen.

Uit het boek Numeri
De HEER sprak tot Mozes:
“Zeg aan Aäron en zijn zonen:
Als gij de Israëlieten zegent,
doe het dan met deze woorden:
Moge de HEER u zegenen en u behoeden!
Moge de HEER de glans van zijn gelaat over u spreiden
en u genadig zijn!
Moge de HEER zijn gelaat naar u keren en u vrede schenken!
“Als zij zó mijn naam over de Israëlieten uitspreken
zal Ik hen zegenen.

Wat verlang ik Heer dat Gij mij zegent.
Hoe zal het zijn als de glans van Uw gelaat zich over mij verspreidt.
Hoe zal het zijn als Uw gelaat zich naar mij toekeert?
Zegen mij Heer omwillen van Uw Heilige Naam.
Uw gelaat schijnt toch altijd over mij?
Ik wil het gewaarworden, alvast een klein beetje,
niet beseffende dat het er volop is.
Kan ik het wel verdragen, ben ik het waard?
Natuurlijk ben ik het waard, Hier en Nu.
Moge wij allen klaar zijn voor Zijn zegen te ontvangen.

Droomde
Wandelde in de natuur bij een meer.
Waren veel mensen naar de overkant aan het zwemmen.
Dacht dat zou ik ook wel willen doen.
Verder doorlopend werd ik plots opgenomen in het water en was mee aan het zwemmen.
Het water was niet helder blauw maar had de kleur van helder kristal met witte bruisende golfjes en het zwemmen ging vanzelf, het water droeg mij.