DE WERELD ONTVANGEN ZOALS EEN BRUIDEGOM ZIJN BRUID ONTVANGT

Mt. 22, 37
Jezus zei hem: ‘U zult de Heer uw God liefhebben met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand. Dat is het grootste en eerste gebod. Het tweede is daaraan gelijk: U zult uw naaste liefhebben als uzelf. Aan deze twee geboden hangen heel de Wet en de Profeten.

Dit is voor mij een van de mooiste, belangrijkste en inspirerendste pasages die ik ben tegen gekomen in de Bijbel, (Dt 6,4) Jezus leerde ons alleen de Vader te dienen en lief te hebben. Dit wordt weliswaar niet ten diepste begrepen door de meeste Christenen. Jezus als totaal verloste mens is èèn geworden met Zijn Vader. Hij wilde ons leren dat het ook ons doel is in deze wereld en op deze aarde om èèn te worden met de Vader. Jezus die het Woord van God begrepen had zoals God het bedoeld heeft en niet zo als de kerken het ons geleerd hebben. Toen ik een stukje las uit een boek van Friedrich Weinreb: "De Bijbel als Schepping" wist ik dat ik was afgedwaald van mijn weg, onbewust in verwarring geraakt of het niet diep genoeg heb laten doordringen. Ik wist het wel, maar ja weten en doen zijn twee.
Een stukje waarbij de betekenis van het : “alleen de Heer liefhebben “ weer wat meer licht op liet schijnen.

Jak. 4,4
Trouweloze! Beseft u dan niet dat vriendschap met de wereld vijandschap jegens God betekent? Wie bevriend wil zijn met de wereld, maakt zich tot vijand van God.

Ik weet dat wij de wereld op deze manier niet mogen lief hebben (wat dus zeer verwarrend kan werken) in die zin om niet met de wereld te denken of achter het beest aan te lopen zoals ook wel wordt vermeld in de Openbaringen, maar alleen God lief te hebben en hier kwam ik er dusdanig mee in de knoop. Het was voor mij niet moeilijk om deze wereld niet lief te hebben, hoe kon ik deze wereld lief hebben die zo vol van onrechtvaardigheden is en waar zo geleden wordt, hier ligt dus nu de grote misleiding, het is juist de bedoeling om haar in volle overgave te ontvangen zodat de Heilig Geest haar naar haar oorsprong in de èènheid kan terug brengen, want wij zijn het die denken haar te hebben afgescheiden. Wat ik las komt er op neer, dat ik de wereld wel lief moet hebben, maar niet de waarneming of de beelden, het gaat om het wezenlijke wat zich achter de beelden verborgen houdt, daarom zegt Jezus als wij naar de dingen “kijken” zal het zich aan ons openbaren. Achter deze beelden is God aanwezig met Zijn plan. De wereld niet liefhebben in de Bijbel wil zeggen dat ik haar geen waarde mag geven of aan mag hechten door er een oordeel aan te geven, de wereld is zo als ze is. Haar omarmen zoals zij ons elk moment schenkt, of het nu ‘slecht’ of ‘goed ‘ lijkt. Het moment ontvangen is voor de stroom van liefde van de Heer openstaan, wat weer de betekenis heeft steeds de Heer verwachten of van de Heer in verwachting zijn. Ik las, dat ik haar dien te omarmen en haar te ontvangen zoals een bruidegom zijn bruid, blij en gelukkig ontvangt en dat dit èènwording is. Ik besefte dat ik door mij af te zetten tegen de wereld en allerlei trucjes bedacht om haar te ontwijken hiermee totaal op het verkeerde pad was beland en in verwarring raakte door deze twee werelden af te scheiden, het is èèn wereld. Wanneer ik deze wereld omarm en ontvang breng ik haar naar oorsprong, de eenheid, God de Vader.
De mens die deze wereld tot zich neemt, bevrijdt haar en verbind haar weer met haar oorsprong, las ik. Dit is onze enige taak waar wij ons op zouden moeten richten.
Ik wist het allemaal, maar zag het nu vanuit een andere invalshoek. Deze wereld ontvangen is de wereld vergeven, zonder een oordeel zijn. Zijn wij niet altijd bezig met hoe wij de wereld vinden? Dat is goed en dat is slecht. Het zijn gedachtes van de mens en toont aan dat wij niet met God denken, bij God is èènheid, volmaaktheid.

Jezus leerde ons het allerhoogste belang van vergeving voor onze verlossing en die van de wereld uit haar duistere illusie. De wereld vergeven door nooit en te nimmer over haar te oordelen, maar haar te ontvangen met open armen om haar zo in al haar onschuld op het altaar van de Vader te leggen die omwille van Zijn Heilige Naam mij en de wereld verlost van een schuldgevoel die ik op de wereld gelegd heb door over haar te oordelen. Wij weten en zien immers niets van de samenhang van het grote geheel, al wat wij waarnemen is een fragment van dit grote geheel en wat wij waarnemen zijn eigen gemaakte beelden die wij voor Gods wereld geplaatst hebben. Alles wat wij waarnemen is volmaaktheid die wij verkeerd zien door het te beoordelen. Het is begonnen op het moment dat wij van de boom aten van kennis van goed en kwaad, opdat moment gingen wij oordelen, dat is goed en dat is kwaad, en dat moment bracht het ‘sterven’ Want God zei: “als je daar van eet , zul je sterven’. en dat gebeurde allemaal in een droom in een diepe slaap waaruit we nog niet zijn ontwaakt. Buiten deze droom is alleen God, alleen liefde en èènheid waar wij door te oordelen veelheid van gemaakt hebben. Er is alleen volmaaktheid, deze volmaaktheid zien wij niet door onze eigen gemaakte beelden die wij er voor geplaatst hebben. Zodra ik mij afzet tegen deze wereld, wat ik deed doordat zij mij zoveel ‘pijn’ deed werd zij een struikelblok voor mij. Ik dacht dit is ook de hele betekenis om alleen de Heer lief te hebben en daardoor geen waarde of belangen aan de wereld te hechten, alleen haar ontvangen wat wil zeggen: het moment ontvangen zolas het mij gebracht wordt zonder een enkel oordeel, want wij weten nl. niets van waar het toe dient omdat wij niet met God denken maar met ons ego, het verstand, zonder ons op God af te stemmen. Wanneer wij met God proberen te denken zijn wij in èènheid. Ik die dit alles toch wel wist was echt in verwarring gebracht, maar het kost wel moed om deze wereld in al haar onschuld tegemoet te treden zoals een bruidegom zijn bruid tegemoed gaat. In algehele overgave voor haar onvoorwaardelijke liefde die zij ons terug schenkt, want zij ìs ook de bruid van God.


Dt 4,6
Luister Israël! De heer is onze God, de heer is de Enige. U zult de heer uw God liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met al uw krachten.

1Joh. 2,15
Verlies uw hart niet aan de wereld of aan de dingen in de wereld! Als iemand de wereld liefheeft, woont de liefde van de Vader niet in hem. Want al wat in de wereld is, de hebzucht, de afgunst en het pronken met bezit, dat alles komt niet van de Vader maar van de wereld. En die wereld gaat voorbij met heel haar begeerlijkheid, maar wie de wil doet van God blijft in eeuwigheid.

Dit kan allemaal verwarrend werken in onze geest, maar duidelijk is dat de wereld op zich door haar waarde te verlenen van goed en kwaad, dezelfde betekenis heeft als haar te waarderen door vriendschap met haar beelden te sluiten. Wat de meeste mensen niet beseffen is dat achter deze wereld Gods wereld verschuilt, en het is deze wereld achter het beeld die wij dienen lief te hebben. Daarom wordt gezegd, het gelaat van Christus te zien in alles wat wij waarnemen, ook al lijkt het nog zo slecht, het zijn onze blinde oordelende ogen en gedachtes die goed of sleht laten zien, niet oordelen is vergeven wat op haar beurt dit alles naar de èènheid brengt of om het in de stijl van het hooglied te zeggen, de bruid terug brengt naar haar bruidegom. Vandaar het bruiloftsfeest wat verteld wordt in de evangeliën, wat een diepere betekenis heeft dan waar het eerste wonder van Jezus plaats vond. Het moment van de èènwording met de Vader was aangebroken wat gesymboliseerd werd door een bruiloftsfeest, vanaf dat moment was Jezus klaar om zijn wonderen te verrichten en deze blijde boodschap te verkondigeen.
Dus, de wereld ontvangen in al haar volheid zonder goed of slecht te beoordelen en haar vervolgens op het altaar te leggen waar de Heilige Geest haar naar haar oorsprong kan brengen, dat is aan onze èènwording werken. Wij zijn verlost, wij zijn nooit weg geweest bij God, het bewijs hier voor is dat Zijn Levensgeest eeuwig door ons heen stroomt, al zouden wij willen hier van afgescheiden te zijn het is onmogelijk, dat is de illusie waar wij van verlost dienen te worden, in werkelijkheid dienen wij ons alleen te herinneren dat wij altijd nog bij Hem zijn. Deze wereld achterna lopen en deze wereld ontvangen heeft twee verschillende uitgangen. Het ene is afgoderij en het andere is vergeving en verzoening, de bruid gaat terug naar haar bruidegom, en het is de Zoon in ons die dit door onze vergeving kan bewerkstelligen. Daarom zijn wij belangrijk in Gods verlossing plan.
Het voelde voor mij ook als een liefdes verklaring naar God toe, heb nu een hele andere kijk op de wereld gekregen. Door haar te vergeven hebben wij allèèn de Heer lief, en niet de wereldbeelden maar het wezen achter deze wereld. Kan iemand nu nog twijfelen aan wat God bedoeld met, dat wij geen beelden mogen aanbidden of lief hebben?
Twee werelden en toch èèn wereld, de vergankelijke en de onvergankelijke, evenals het vergankelijke zaad en het onvergankelijke zaad waar wij ook uit bestaan en zoals God spreekt zijn dit de twee geslachten die toch èèn zijn. Nu weten we ook welk geslacht bij de wereld hoort die wij waarnemen. Het verschil in het liefhebben van deze twee werelden is ook op twee manieren te interpreteren. Haar 'liefhebben' door haar te volgern of haar lief te hebben om haar te ontvangen en dat is een hemels breed verschil.