De Bijbel is een diepzinnig boek vol geheimen. Als je het woord op de juiste manier leest, niet het verhaal als belangrijkste maar haar boodschap, gaat het Woord zich openbaren. Wij lezen meestal niet wat er staat.

maandag 19 juli 2010

DAN LADEN ZE GEEN SCHULD OP EN ZULLEN ZE NIET STERVEN

Lev.4-22
Als een leider van het volk onbedoeld zondigt tegen een van de geboden van de HEER, zijn God, en schuld op zich laadt door iets te doen dat niet toegestaan is, moet hij, zodra hij beseft wat hij misdaan heeft, een bok zonder enig gebrek offeren. Hij moet zijn hand op de kop van het dier leggen en het slachten ten overstaan van de HEER, op dezelfde plaats waar de dieren voor het brandoffer geslacht worden.

Het is heel interessant dit geestelijk of vanuit het hart te interpreteren in plaats van met het hoofd of verstand. Het is in het O.T. een zeer essentieel onderwerp ; “schuld “

Het heeft alles te maken met het idee van oordelen dat wij bijna voortdurend doen en waardoor wij schuld op ons laden. Daar alles voor de geest is bedoeld, (wij zij geen lichaam maar geest) is het de schuld die de geest belast of zwaarder maakt. Ik las een stukje over de zwaartekracht van schuld en dacht toen aan de schuld waar de Bijbel van spreekt, “het met schuld beladen zijn.” Het is schuld die de geest zwaarder maakt, waardoor ze aantrekkingskracht krijgt.
Door het oordelen wat wij doen, onze eigen tekortkomingen of schuldgevoelens buiten ons zelf te plaatsen laden wij schuld op ons waar daadwerkelijk onze geest zwaarder en donkerder van wordt. De geest moet weer lichter worden, lichter van 'gewicht' en minder duister, verlost van de duisternis in Bijbelse taal, verlost van de vloek.(ego) Schuld op ons laden heeft dus te maken door Gods geboden te overtreden en iets doen wat niet is toegestaan, het beschuldigen, oordelen en veroordelen. Iemand of een situatie beoordelen, en veroordelen is je zelf met schuld beladen. Wij zijn gewend onze onbewuste en verborgen tekortkomingen buiten ons zelf te plaatsen door ze te projecteren op anderen en hen dan daarvoor te veroordelen, we zien in waarheid onze gedachtenwereld in het licht weerspiegeld.
Alles wat we waarnemen of zien komt vanuit onszelf en dat te erkennen is zeker niet makkelijk voor het ego. Wij leven nog altijd vanuit het ego zolang wij nog onze eigen wegen en wetten naleven, door de gewoonten van het andere volk te volgen.
Het oordelen en beschuldigen hoort daar ook bij en dat maakt dus onze geest zwaarder of beladen met 'schuld'. Onze eigen verborgen of onbewuste tekortkomingen worden heimelijk verborgen gehouden, in duistere -nisjes in onze denkgeest. Wij denken door een ander te beschuldiging of te (ver)oordelen er zelf van bevrijd te zijn. En wie oordeelt er niet? Daar zijn wij schuldig aan, dat is wat God de ‘zonde’ noemt, het onterecht beschuldigen want we zien onze eigen gedachtewereld als waarneming. Onze gedachten zijn energieën en door het focussen op een gedachtebeeld kan deze energie een beeld vormen, het licht is als een soort lijm die de energie hecht aan een beeld. Daarom moeten wij onthechten, onthechten van de beelden die wij met de universele ’lijm’ gemaakt (gehecht) hebben.
God zegt dat wij ons aan Hem moeten hechten, Hem moeten aanhangen. Zie hoe waar het Woord is! Onze wereld is een gedachtewereld, energie die zich is gaan hechten aan gedachtenbeelden, zo is ons wereldbeeld ontstaan. Doordat de geest steeds zwaarder wordt door oordelen en beschuldigen heeft ze een enorme aantrekkingskracht gekregen, waar wij alleen niet meer van los kunnen komen. Dat lees je ook in de Bijbel. Het ego heeft zoveel schuld op zich geladen dat we zelfs de bloedschuld op het ego kunnen verhalen. Dit vraagt om een wat dieper inzicht.
Het is een eeuwig Leven, als wij ‘dood’ zijn is het Zelf, ons onderbewustzijn nog altijd aanwezig want wij zijn eeuwig geschapen. Zolang wij nog gehecht zijn aan de wereld, de band met het ego nog niet verbroken hebben zullen wij verbonden blijven met een lichaam en daarmee dus ook nog met het bloed een band hebben en sterven. Het eeuwige Leven is nog steeds onbereikbaar door deze band met het bloed. Waarvan men dan van bloedschuld en bloedband kan spreken. Wanneer wij niet vergeven zullen wij ook niet vergeven worden en gevangen worden gehouden in een kerker als lichaam. Door niet te vergeven hebben wij dus bloedschuld op ons geladen. De geest blijft gebonden aan het bloed door het oordelen of het onterecht beschuldigen van mensen, van wat in ons zelf aanwezig is. Dit kun je dan bloedschuld noemen, waar wij verantwoordelijk voor zijn. Dit is de bloedschuld zo als God het bedoeld heeft. Zo zie je dat bloedschuld een hele andere betekenis heeft gekregen in de wereld waarin wij zelf zijn gaan denken zonder God. Vergeving biedt het Leven, dan zullen wij Leven en niet meer in dit dodenrijk of als vreemde en slaaf in een ander land zijn. We zijn verlost, bevrijd van de band met het bloed, de valstrik van het ego. De Bijbeltaal spreekt over deze schuld en deze schuld moet worden vrij gekocht of worden in-opgelost. Vergeven lost de illusie van schuld op. De geest hoort vrij te zijn van oordelen, voorkeuren en de afgodsbeelden van de wereld. Wanneer we vergeven wordt de geest lichter op twee manieren, de duisternis lost op en ze wordt lichter van ‘gewicht‘. De geest kan zich nu verheffen. De Weg van duisternis naar licht heeft ook de betekenis van het varen door het water, de zee of naar de overkant. Of op de rechte weg varen, wat dan weer de betekenis heeft van rechtvaardig zijn. Ook heeft dit varen met het opstijgen te maken, het lichter worden van geest en dan spreken we een Hemelvaart. Henoch, Elia, Elisa, en Jezus en Maria zij, zijn Ten Hemel opgevaren, opgeheven. We varen omhoog, de symbooltaal van het Woord is zo ontzagwekkend wonderlijk mooi. Maar wij hebben door de duisternis in ons, het Woord niet begrepen. We hebben van het woord beelden gemaakt door onze eigen manier van denken, het zelf denken zonder God en dat noemen we ego. Het vlees is nu een boodschap geworden. We moeten er dan ook naar kijken zegt Jezus. Lichamen worden door de Heilige Geest gebruikt, als beelden die een boodschap bevatten. Beelden om onze tekortkomingen te kunnen aanschouwen, waar wij ons niet van bewust zijn. Onze vergissingen worden nu door projectie buiten ons weergespiegeld, door Christus die als onze broeder ons een spiegel voor houdt. Daarom wordt ons geleerd het gelaat van Christus in ieder mens te zien, want dat is de ware identiteit van de mens, wij allen zijn Gods Zoon, of het Volk van God, als èèn Zoon. Wij allen zijn een deel van het lichaam van Christus zegt Paulus, en elk deeltje of vonkje bevat de heelheid van Christus. Door naar Zijn Gelaat te kijken kan Hij ons bevrijden als wij ons zelf vergeven dat wij niet Hem zien, maar een ´zondaar´, dat is de ‘zonde´ bij God, jammer wij missen hier door ons doel. Het ego zegt, nee dat ben ik niet, dat zit niet in mij, maar onze broeder of Christus laat het ons zien, hij is onschuldig wij zien wat in ons verborgen wordt gehouden, en wat verborgen wordt gehouden moet aan het licht gebracht worden, en dat is de betekenis van: “het licht moet geopenbaard worden. Dat zei Jezus waarvoor Hij gekomen was en wij moeten Hem daarin volgen. Elke broeder is onze verlosser, het is Christus in onze broeder die ons verlost door de èènheid van geest, die wordt verkregen door vergeving. Gedachten zijn krachten het is energie die beelden vormt, maar het blijven luchtspiegelingen. Gelukkig is de kwantumfysica al heel ver met haar bewijzen omtrent dit onderwerp, deze oeroude kennis. Als alles tot een nulpunt is gekomen door wetenschappelijk onderzoek, blijft er alleen nog een wolkje energie over. Het is dat wolkje van de Bijbel waarin God vooruit gaat. In dat kleine wolkje is God aanwezig, Mikro, Makro kosmos. Het is God die omhuld is door onze duisternis die de wolk symboliseert bij Mozes. En weer is het Woord waarheid, alles in symbool taal wat het communicatie middel van de Heilige Geest is, tussen God en de mens.


Al het goede wat gegeven wordt komt door wijsheid, zij is de Hemelse Moeder. Daar God èèn is en geen tegenstelling of dualisme kent, bestaat er in werkelijkheid geen goed en kwaad. Alles is zoals het is, beelden eigen gemaakte beelden. God houdt ons een keuze voor; “de zegen of de vloek” kiezen wij voor een wereld zonder oordelen of beschuldigen, waar wij alleen maar liefde zien dan hebben we gekozen voor de zegen zullen we gelukkig zijn en Leven, kiezen we voor de vloek of ego, zal leed en dood ons deel zijn, zo simpel is het. Het begrip van het woord vloek heeft veel angst gezaaid, het is gewoon een kiezen voor het ego, kiezen voor de gewoonten van het andere volk wat afgoden vereert. De wereld zoals wij gewend zijn haar waar te nemen vol ellende en haat is een keus, we kunnen haar ook als onschuldig en volmaakt zien, dat is kijken met de ogen van Christus. We hebben ons denkbeeldig afgescheiden van de Bron, ego betekent dan ook afgescheiden deeltje. Bij God is alles èèn, geen tegenstelling en Zijn Schepping is Zijn Zoon, èèn met de Vader, nooit zijn wij afgescheiden geweest van God, Hij is ons bestaan en onze Levensgeest. En toch is onbewust een afgescheiden gevoel van God in ons aanwezig wat mede oorzaak is van het schuldgevoel, onbehagen, onvrede en angst bij ieder mens, daarom zijn wij altijd zoekende in deze wereld naar geborgenheid, liefde en geluk. En een ieder denkt dat dit gevoel te maken heeft met het verleden. Het ego heeft er kant en klare verklaringen voor in elke vorm of situatie, ze zijn dan ook zijn instrumenten.
Het is God die in de strijd vooruit gaat, want een strijd in onze geest is het, een strijd om Gods Koninkrijk hier op aarde.

Ex. 28-38
Door de rozet voortdurend op zijn hoofd te dragen, neemt Aaron de schuld van de Israëlieten op zich.

De roos is het symbool van liefde en vergeving. Aaron moet de bloem op zijn voorhoofd dragen. Het hoofd is aan God gewijd, het hoofd heeft dezelfde betekenis als het tiende deel dat aan God toebehoort. De boodschap van dit vers is dat wij niet in het hoofd mogen verblijven maar in het hart. Het verstand het radicale waar het ego zich ophoudt is verboden gebied, het is de verblijfplaats van God, Zijn Naam bevindt zich in ons hart, Zijn Naam is Zijn Zoon. Wanneer wij vanuit het hoofd denken is dat denken zonder God en met het ego die op Gods troon is gaan zitten, de hoogmoed.

Ex. 28-43
Dan laden ze geen schuld op zich en zullen ze niet sterven. Dit is een blijvend voorschrift voor hem en zijn nakomelingen.

Door oordelen laden wij schuld op in onze geest en zullen wij sterven in plaats van Leven. Sterven doen we in het dodenrijk, het land of koninkrijk waar we nu ‘verblijven‘. Het sterven heeft dus te maken met leven vanuit het ego of het niet luisteren naar Gods Stem.


Schuld opladen, onze geest dus beladen, zwaarder maken, donkerder maken, want dat is wat er werkelijk gebeurt met onze geest, doen we dus door iets te doen wat de Heer verboden heeft. Het is luisteren naar de stem van het ego in plaats van naar Gods Stem. Het ego wil het liefst een hele duistere geest, daar gedijt zijn koninkrijk het beste, liefst zo donker mogelijk dat we zo goed als blind zijn. Door de vergissing of ´zonde´ meteen bij de Heer bekend te maken door de Heer een dier aan te bieden kan de 'zonde' weer ongedaan worden gemaakt. Het dier is symbool voor het dier in ons of onze dierlijke eigenschappen die nog in ons aanwezig zijn en geofferd moeten worden op ons innerlijke altaar. Wij moeten ontstijgen aan deze lagere dierlijke eigenschappen het leven om te overleven. Het is ook de betekenis van de afbeeldingen van de Cherubs op de Ark. Wij hebben deze voorstellingen van de beelden op de Ark anders gemaakt. Maar in het oude oosten is een Cherub, een beeld met het lichaam van een dier met een mensenhoofd, wat deze ontstijging wil uitbeelden.
Het dier moet zonder gebreken zijn, wat wil zeggen, dat we niets achter of verborgen mogen houden van onze tekortkomingen. Alle duisternis in ons moet aan het licht gebracht worden.

Wat is waarheid, wanneer is het de waarheid, dat vraagt de mens zich eindeloos af. Ik denk dat wij nooit de volledige waarheid of volmaakte waarheid kunnen waarnemen. De waarheid wordt ook verdeeld waargenomen net zolas wij alles verdeeld waarnemen en het zelf ook zijn. Daarom is alles de waarheid wat uit dezelfde Bron afkomstig is. Het Woord en hiermee de waarheid is uit de èènheid getrokken. Alle Heilige geschriften, wijsheden, theorieën, alles wat uit de Ene Bron komt zijn aspecten van de waarheid. Wanneer al deze vormen als puzzelstukjes bij elkaar passen, hebben we de gehele waarheid. De waarheid is altijd hetzelfde zij veranderd nooit en blijft eeuwig onveranderd. Als alles klopt kom je tot de ontdekking dat er alleen maar; “de waarheid” bestaat zoals alleen maar God bestaat en dat deze wereld een illusie is. De Bijbel getuigt hiervan, God is geen gestalte of lichaam dus zijn wij het ook niet. Hij schiep ons voor eeuwig naar zijn beeld. Alles wat vorm heeft is vergankelijk en niet de werkelijkheid van God maar een illusie of visioen, zo simpel is het. Als je de Bijbel bestudeerd en andere heilige geschriften, studies van heiligen kom je tot de waarheid, dat de wereld die wij waarnemen vol van wroeging angst en haat, niet Gods Schepping kan zijn maar een wereld door het ego door gemaakt. Wanneer wij alles als onschuldig en vergeven zien, zien wij Gods wereld. Het lijken twee werelden maar in werkelijkheid is het èèn wereld, een liefde volle vergeven, onschuldige wereld. Dat is wat wij moeten leren zien. God gaat ons in alles voorruit, Hij is het die alles bestuurt, ook al lijkt het niet zo. De ogen van het lichaam zien alles verdraaid en zijn ‘blind' door de duisternis of wolk die haar omgeven heeft waardoor zij nooit de waarheid kan aanschouwen. Wij moeten leren met ons hart te kijken, daar leeft de waarheid. Het ego wat verdeeldheid of dualisme zaait is Gods grootste vijand waar wij van verlost moeten worden. Dit is de verlossing waar God over spreekt.

maandag 12 juli 2010

HEILIGHEID

Ef. 20-4
Maar zo hebt u Christus niet leren kennen! U hebt toch over hem gehoord, u hebt toch onderricht over hem gekregen? Door Jezus wordt duidelijk dat u uw vroegere levenswandel moet opgeven en de oude mens, die te gronde gaat aan bedrieglijke begeerten, moet afleggen, dat uw geest en uw denken voortdurend vernieuwd moeten worden en dat u de nieuwe mens moet aantrekken, die naar Gods wil geschapen is in waarachtige rechtvaardigheid en heiligheid.

Het is ons denken en onze geest die voortdurend moet worden vernieuwd tot ze heilig, heel of hersteld is. Het is de heiligheid, heelheid of liefde die moet worden uitgebreid. Het nieuwe denken bestaat uit een vergevingsgezinde levenshouding. Een manier van denken dat alles volmaakt en totaal onschuldig is. Het wonder van vergeving breidt zich uit tot geheel de Schepping of Zoonschap, omdat het èèn Geest is. Ook hier heeft de kerk door onbegrip of geen kennis van het Woord ons tekort gedaan. Ook onze kerk hoort bij het volk wat nog met blindheid is geslagen, doordat het niet naar Gods Stem geluisterd heeft. Ook zij denken dat deze wereld Gods Schepping is en dat hoort bij de keuze als je voor de vloek (ego of de gewoonten van het andere volk) gekozen hebt. Ook heden houdt God ons nog altijd de keuze voor van de zegen of de vloek. Dit volk leeft om te overleven, en moet doden om te overleven om hier een ‘bestaan' te hebben. De gewoonten van het andere volk moet dus echt vernietigd of ongedaan gemaakt worden.(ego) God zegt in een van Zijn tien geboden: “Gij zult niet doden”, wat op zich al getuigt dat wij hier niet thuis horen. Maar gelukkig kunnen we kiezen tussen zegen en vloek, kiezen we voor de zegen, dan zal de nieuwe aarde vanzelf voor ons zichtbaar worden, daar het licht van de zegen de duisternis zal weg schijnen. Zoals we de wereld waarnemen is dit de wereld van het ego of de vloek. We kunnen haar ook vanuit de zegen waarnemen, waarin we alles onschuldig, liefdevol, volmaakt en heilig zien. De keuze is aan ons, God houdt het ons voor. Voor de zegen kiezen is naar Zijn Stem luisteren, maar wij zijn een hardnekkig volk wat blijkt uit onze levenshouding of onze manier van denken. Het geestelijke voedsel wat hier voor nodig is de vergeving, zij maakt door haar genade, de vloek of leven vanuit het ego ongedaan. Wij kunnen deze wereld die wij waarnemen ongedaan maken door anders te gaan denken, een denken in overeenstemming met God. De nieuwe wereld is gelijk aan het nieuwe denken. Het is onze taak de wereld of de afgebroken tempel weer te herbouwen. Deze opbouw kunnen wij nooit buiten ons zelf, in de wereld tot stand brengen. De opbouw van een nieuwe wereld is een innerlijk gebeuren. Buiten ons draagt niets vrucht, het is het onvruchtbare land. Het enige gebied dat vrucht kan dragen is innerlijk, in onze geest. Daar moeten wij zorgen voor een vruchtbaar oord, dit land moet bewerkt worden. Een relatie allèèn met de Heer kan dit land vruchtbaar maken. De enige werkelijke liefdes relatie moeten we met God aan gaan, dat is het enige wat belangrijk is. Naar Hem moeten wij verlangen, van Hem moeten wij in verwachting willen zijn, Zijn vrucht moeten wij willen dragen, Zijn Zoon (liefde) moeten wij willen ontvangen dragen en geboren laten worden, zodat die net als Zijn Vader Zijn liefde ook weer kan uitbreiden. Dat is in de Bijbel de betekenis van het zwanger zijn en de Heer verwachten. Het maagd zijn heeft niet de betekenis die wij eraan gegeven hebben, het is een rein of leeg hart hebben, een hart wat leeg is van de wereld beelden of afgoden. In een hart wat niet leeg is en vol zit met afgoden kan een Goddelijk kind niet ontvangen worden. Een reine maagd is een rein hart hebben, dat geld zowel voor vrouw als voor de man. Bij God zijn wij èèn, man en vrouw. Wij zijn hier niet om lichamen uit te breiden, wij zijn geen lichaam of gestalte zoals God het zegt, maar geest. De geest van liefde moet worden vermenigvuldigd. Dit zal wel weer enig verzet bieden, maar weet dat dit het verzet van het ego is. Want de heerschappij over zijn koninkrijk kan alleen blijven bestaan door het uitbreiden van lichamen. Kinderen worden hier voor de verschrikking geboren zegt de bijbel. Het is de grote vergissing, ’zonde’ Gods doel wordt hiermee gemist. De Heilige Geest gebruikt onze lichamen nu als instrument, als communicatie middel om ons te laten ontwaken, terug naar huis te leiden. Wat wij gemaakt hebben heeft nu een heilig doel gekregen. De Heilige Schrift of wet moet vervuld worden. Niets is zo mis begrepen als deze vervulling. Nergens in het O.T kunnen we enige voorspelling vinden dat Jezus zou moeten sterven voor onze zonde. Hij leerde ons of eigenlijk Paulus dat de Geest die Hem bevrijdde dezelfde Geest is die ons zal bevrijden. Dat Gods Zoon moet sterven is in een andere context helemaal waar. Niet zoals het ons geleerd is. Gods Zoon zijn wij allemaal tesamen als èèn volk, Gods Volk. Niemand leeft en sterft voor zichzelf staat geschreven, wij allen als Gods Zoon, leven en sterven niet voor ons zelf.

Rom. 8-11
Als de Geest van Hem die Jezus heeft opgewekt uit de doden in u woont, zal Hij, die Christus uit de doden heeft laten opstaan, ook uw sterfelijk lichaam levend maken door de kracht van zijn Geest, die in u woont.

Ook hier is Gods Woord weer verdraaid, het is onvoorstelbaar en een gruwel hoe het scenario van het ego of van de vloek is opgebouwd om ons bij de Vader weg te houden. Het is een meesterwerk om een heel volk zo te misleiden. Het ego is daarom ook een meester vervalser met legio handlangers. Deze misleiding of vloek kunnen wij omkeren om voor de zegen te kiezen.

Dt. 11-26 Besef goed, vandaag stel ik u voor de keuze tussen zegen en vloek.
Hebben wij voor de zegen gekozen door Hem weer aan te roepen, zullen wij Hem weer vinden.

Dt. 29-4
Maar zoekt u daar de HEER uw God weer, dan zult u Hem vinden, als u Hem tenminste zoekt met heel uw hart en heel uw ziel. Wanneer dit alles over u gekomen is en u geen uitweg meer ziet, dan zult u ten slotte terugkeren tot de HEER uw God en luisteren naar zijn woord.

Hier kun je van smelten zoveel liefde als uit deze woorden stromen.

zondag 11 juli 2010

GIJ ZULT DE HEER UW GOD BEMINNEN, DAN ZULT GIJ LEVEN

Lucas 10, 25-37

In die tijd trad een wetgeleerde naar voren
om Jezus op de proef te stellen.
Hij zeide:
“Meester, wat moet ik doen om het eeuwig leven te verwerven?”
Jezus sprak tot hem:
“Wat staat er geschreven in de wet?
Wat leest ge daar?”
Hij gaf ten antwoord:
“Gij zult de Heer uw God beminnen
met geheel uw hart en met geheel uw ziel;
met al uw krachten en geheel uw verstand;
en uw naaste gelijk uzelf.”
Jezus zei: “Uw antwoord is juist, doe dat en ge zult leven.”


Onze verlossing is het Leven, of het Eeuwige Leven.
Leven heeft in de Bijbel een diepere betekenis als wij gewend zijn te denken.
We leven hier in deze wereld een leven wat je een dood leven zou kunnen noemen. (vanuit het ego) Het ontbreken van Goddelijk bewustzijn is als het ware het ‘dood’ zijn. Het geestelijke voedsel wat het belangrijkste is om te Leven, onze bron van voedsel is opgedroogd. Het is een daling van de ene staat van Goddelijk bewustzijn naar een lagere staat. In de hogere staat van Goddelijk bewustzijn, zijn wij niet meer aan de dood onderhevig, we zijn daar ontwaakt uit het visioen of de illusie.
Het staat in de wet geschreven zegt Jezus hoe wij in deze staat van Goddelijk bewustzijn of het Leven weer kunnen terug keren; “door alleen de Heer uw God lief te hebben met geheel uw hart, geheel uw verstand, geheel uw ziel en met al uw krachten“. tot drie keer toe staat er ook het woord; "geheel" bij, dus met de nadruk op geheel, niet gedeeltelijk, maar geheel, wat gelijk staat aan allèèn de Heer beminnen. Doen wij dat werkelijk, de Heer allèèn geheel dienen en beminnen? Onze gedachten zijn te vaak afgeleid door de wereld waarvoor ze ook gemaakt is. Wanneer wij God allèèn, geheel lief hebben, zult ge Leven zegt Jezus. We kunnen denken we leven toch al, maar het heeft dus een diepere betekenis. Jezus zegt ons dat degenen die allèèn God geheel liefhebben zullen Leven en niet die Heer, Heer tegen Hem zeggen. Jezus bedoelde hier mee, Ik ben het niet die gij, allèèn lief moet hebben, Ik ben het die jullie deze boodschap komt brengen, om allèèn Zijn wil te doen. Het gaat erom dat wij ons bewust zijn dat wij Gods Zoon zijn, dat wij dit weten als waarheid en het als zodanig aannemen. Wij zijn zoals Jezus, die ons is voorgegaan in de opstanding, ook Gods Zoon.

Mt. 7-21
Niet iedereen die “Heer, Heer” tegen mij zegt, zal het koninkrijk van de hemel binnengaan, alleen wie handelt naar de wil van mijn hemelse Vader.


Jezus kende God en het O. T. Hij wist wat nodig was, niet God lief hebben boven alles, maar Hem allèèn lief hebben om te kunnen Leven. Onze liefde die wij kennen is liefde om te overleven of liefde uit eigenbelang. Dit klinkt afschuwelijk en er zal hier zeker weerstand geboden worden. De strijd wordt weer aangegaan maar dat is dan de hardnekkigheid van het ego. Waarom zouden wij anders voorkeuren hebben in liefde, of beter gezegd in beelden. Het een vinden we mooier of liever als het andere. Dit is het ego, wat niet onvoorwaardelijk kan liefhebben, alleen waar het iets mee heeft en waar het beter van kan worden. Wij moeten leren ons weer te verbinden met het Goddelijke bewustzijn en de verbondenheid of gehechtheid aan de wereld of ego verbreken. Ons denken is ziek, dat is ook de betekenis van het ziek zijn in de Bijbel. De gezindheid of het gemoed is ons denken. Wanneer wij met het hoofd of verstand denken zit het denken of ons gemoed te hoog, en dan verkeren wij in een staat ven hoogmoed, wat daar van is afgeleid. Nederig zijn is nederdalen naar het hart, daar moeten wij mee denken. Het hart is ook een zintuig wat kan denken, dat is al bewezen.

Rom. 12-2
U moet uzelf niet aanpassen aan deze wereld, maar veranderen door uw gezindheid te vernieuwen, om zo te ontdekken wat God van u wil en wat goed, volmaakt en hem welgevallig is.

Het is ons denken dat vernieuwd moet worden, het is nog altijd het denken wat niet overeenstemt met het denken van God. Het is ook de boodschap dat God tegen Mozes zegt, dat wij de gewoonten van het andere volk niet mogen overnemen, nl. afgoden aanbidden, dat doen we wanneer we ons aanpassen aan de wereld. Het andere volk is het volk dat vanuit het ego leeft, het volk dat in een staat van een lager bewustzijn verkeert en dus symbolisch dood is. Het lager bewustzijn wordt gesymboliseerd met het vreemde of ander land, of de onderwereld. Als je de gewoonten van het andere volk niet aanneemt ben je voor hen een vreemde, letterlijk en figuurlijk.

Vaak hoor ik mijn kinderen en ook mensen die God niet kennen, denken en zeggen dat ik niet goed of normaal bezig zou zijn, ze begrijpen het niet, je moet genieten zeggen ze dan. Het bij God zijn is genieten. Gelukkig is de mens die thuis is in het huis van de Vader. ( Het Zelf)

Ps. 84-5
Gelukkig de mens die in uw huis woont:
zonder ophouden kan hij U prijzen.
Gelukkig de mens die zijn kracht vindt bij U:
hij droomt van opgaan naar U;
en trekt hij dan door een dorre vallei,
dan wordt ze een groene oase
met lenteregens gezegend.

Dat het Woord in de Geestelijke wereld, een andere betekenis heeft als in onze wereld, is zo langzamerhand wel bekend. De Bijbel heeft haar eigen taal en eigen woordenschat.
Het mooie is dat mijn denken bevestigd werd door een boek wat ik las wat uit gaat van het oorspronkelijk Joodse Gedachtegoed en de betekenis van het Hebreeuwse woord. Ik zal hier een stukje uit overnemen, ik wil het u niet onthouden.

Uit; “Het leven van Jezus”

Alle zieken komen immers tot Jezus. Laten we het daarom eens nader bekijken.
Doof: In het Hebreeuws is dat "chesesh", waarbij het niet gaat over het fysieke doof zijn maar om het stil maken, het verzwijgen, het voor zich houden van dingen. De dove heeft iets verheimelijkends in zich, de dingen dringen niet tot hem door. Zo zien we dat mensen doof zijn voor allerlei opvattingen, etc.
In het Nederlands kennen wij het begrip ’verdoven’ en dat is ook precies wat er gebeurt.
Blind : In het Hebreeuws luidt het woord: "iwer" het woord heeft verwantschap met de woorden: huid en vel. Het woord wordt in de Bijbel voor de eerste keer gebruikt nadat de mens door toedoen van de slang de vrucht van de boom der kennis tot zich heeft genomen. Hij merkt dan dat hij naakt is en hij schaamt zich. Vanaf dat moment is zijn uiterlijk niet meer hetzelfde als zijn innerlijk, er is een breuk in zijn eenheid gekomen. Er wordt gezegd dat de mens voorheen omhuld werd met licht. Als God dan door de mens wordt geattendeerd op diens naaktheid geeft Hij hem een hemd om die naaktheid te bedekken, een omhulling van huid en vel. De huid verbergt het innerlijke, het verborgene, het wezen van de mens en zo wordt de mens met uiterlijke tijdelijke blindheid geconfronteerd.
Bezetenheid: In het uiterlijke kan men zich op verschillende verschijningsvormen van bezetenheid wel op enigerlei wijze voorstellen. In medisch opzicht kunnen psychiaters en artsen ons daar wel het een en ander over vertellen. Het gaat ons nu echter om het woord in het innerlijke, de bron van de fenomenen die zich in de taal aandienen. God schiep op de zesde dag de mens, Adam waarmee Hij het hoogtepunt van Zijn schepping bereikt werd. God heeft nu iets gemaakt dat werkelijk gelijkwaardig aan Hem is; dit schepsel zou zich dus zonder meer van Hem kunnen bevrijden om dan zelf de wereld te regeren en God daarbij uit te schakelen. Dit schepsel wat zich van God heeft afgescheiden kan nu de mens met zijn wereld bezet houden en men spreekt dan van dat iemand bezeten is. ( Het is dus gewoon iemand die zich door het ego heeft laten bezetten, of zich ermee verbonden heeft)
Stomme : In het Hebreeuws, is het "ilem", zo iemand kan zwijgen omdat hij niet wil spreken, maar ook omdat hij de woorden niet kan vinden. Zacharias werd door de engel met stomheid geslagen.
Verlamdheid: Fysiek kunnen wij het ons wel voorstellen, in het wezenlijke gaat het om een eindigen van de weg, men kan niet meer vooruit komen. Het Hebreeuws biedt een dieper inzicht n het wezen van de lamme. Het woord hiervoor is in het Hebreeuws: "Piseach", zo geschreven als het woord Pesach,(Pasen) dat ook “overspringen” betekent” Bij Pesach is de weg naar de dood, die toch binnen het causale de natuurlijke weg zou moeten zijn, gestopt: er wordt over de dood heen gesprongen en na die gebeurtenis gaat de weg op een nieuwe manier voort.
De lamme bemerkt dus in zichzelf, in zijn wezen, dat het niet meer verder gaat zoals het tot nu toe is gegaan.
Is deze woordspeling en de ware betekenis van het Woord geen schitterend ontzagwekkend wonder? Daarom is de kennis van het juiste begrip van het Woord zo belangrijk om de boodschap van het Woord of de Bijbel te verstaan.

zaterdag 10 juli 2010

JOZEF MAAKT ZICH BEKEND

Jozef maakt zich bekend

Nu kon Jozef zich voor alle omstanders niet langer beheersen en hij riep uit: ‘Stuur iedereen weg.’ Zo was er niemand meer bij, toen Jozef zich aan zijn broers bekendmaakte. Hij weende zo luid, dat de Egyptenaren het hoorden; ook in het huis van de farao werd het bekend. Jozef zei tegen zijn broers: ‘Ik ben Jozef. Maakt vader het nog goed?’ Maar zijn broers konden geen woord uitbrengen, zo verschrikt waren zij. Jozef echter zei tegen zijn broers: ‘Kom toch dichterbij.’ Toen ze dichterbij gekomen waren, zei hij: ‘Ik ben Jozef, de broer die jullie aan Egypte verkocht hebben. Je hoeft niet zo terneergeslagen te zijn en jezelf niet meer te verwijten dat jullie mij hiernaartoe verkocht hebben, want God heeft mij voor jullie uit gezonden om jullie in leven te houden. Er heerst nu al twee jaar hongersnood in het land en er volgen nog vijf jaren dat het ploegen geen oogst oplevert. God heeft mij vooruit gezonden, om jullie voortbestaan op aarde te verzekeren en om velen het leven te redden.
Je hoeft niet zo terneer geslagen te zijn en jezelf niet meer te verwijten dat jullie mij verkocht hebben, want God heeft mij voor jullie uitgezonden om jullie in leven te houden.
God heeft mij vooruit gezonden, om jullie in leven te houden, om jullie leven op aarde te redden.


Om ons leven te redden op aarde, van de hongerdood, heeft God Jozef vooruit gezonden. Het leven redden van de (honger) dood; het wil in Bijbeltaal zeggen een eeuwig leven een leven waar we niet meer hoeven te sterven. Het dood gaan is geen natuurlijke gang van zaken, het is niet onze ware natuur, daar wij eeuwig zijn geschapen. Hongersnood en zoals alle begrippen van het Woord hebben in de taal van de Bijbel een andere betekenis. Het honger van de Bijbel is een tekort aan geestelijk voedsel waardoor wij een geestelijke hongerdood zullen sterven. Het heeft niets te maken met het wereldse voedsel dat heeft het ego ervan gemaakt, en wil ook dat wij Gods Woord niet geestelijk lezen maar met het wereldse verstand in plaats van met het geestelijke hart. Wat we hier lezen geeft een totale omslag in onze manier van denken. ( omdat wij niet denken met God ) Hier kan eindeloos over gediscussieerd worden en over nagdacht, het is zeer de moeite waard. Het zijn controverse zinspelingen. Als je het goed leest kun je de conclusie trekken, dat de wereld volmaakt is zoals wij haar waarnemen maar haar niet als zodanig zien. Ook de aantekening van de Bijbel zelf heeft de conclusie van een God die de geschiedenis leidt.

Aant.7 God heeft mij vooruit gezonden: Gn 45,5-8 bevat de sleutel van heel het verhaal: het is uiteindelijk God die de geschiedenis leidt.

Wij nemen deze wereld waar met blinde ogen, wat God ons duidelijk laat weten, wij zijn een blind volk.

Jes. 53-8
Laat dit volk naar voren treden,
een blind volk, ook al heeft het ogen,
doof, ook al heeft het oren.

Het 'kwaad' wat zijn broeders hem aandeden was de hand van God, het hele gebeuren was nodig voor een hoger plan, het gebeuren was een volmaakt gebeuren, alleen wij zien het niet als volmaakt. Bij God bestaat geen goed en kwaad, bij God is alles èèn. Wij zijn het die van èèn of eenvoud meervoud hebben gemaakt.
God laat hier weten dat Hij het is die de geschiedenis bestuurt, het hele Scheppingsplan. Als niet alles volmaaktheid zou zijn zou God niet volmaakt zijn. Er is geen mooier voorbeeld in de Bijbel als dit verhaal, dat God alles vooruit beschikt. Daarom mogen wij aannemen dat uiteindelijk een ieder mens en welk wezen dan ook totaal onschuldig is, en dat wij ieder oordeel, voorkeur en beschuldiging ons zelf en onze naaste moeten vergeven. Wij zien geen goed of kwaad, alles is volmaakt zo als het is. Wij zien een totaal onschuldige wereld, ook al lijkt dit verre van de waarheid, maar je kunt het hier lezen, het is God die de geschiedenis bestuurt. Het 'kwaad' wordt uiteindelijk de vreugde waarin het veranderd. Dit gebeuren is in de Bijbel een essentiële boodschap, dat het 'kwaad' omkeert in vreugde.
Er is bij God alleen maar vreugde buiten Hem is er niets wat bestaat. Dat is wat wij ons zelf moeten vergeven, dat we ook maar iets zouden zien wat niet volmaakt is. Dat is heel moeilijk voor het lichamelijke brein, het kan het dan ook niet bevatten en hier komt het op geloof aan, het geloof dat Abraham rechtvaardigde, Hij wandelde voor Gods Aangezicht. Alles dat wij denken wat schuldig zou kunnen zijn, is de ‘zonde’ een daad die mis ging (misdaad een daad die haar doel mist, de echte betekenis van zonde) er bestaat geen schuld het is een truc van het ego. Het is God die alles in volmaakte harmonie houdt, nogmaals wij zijn het die ‘zonde’ zien, omdat wij het blinde volk zijn.
De enige ‘zonde' of vergissing die gemaakt wordt is God niet te zien als volmaakt, want dat doen wij als wij denken dat de mens ergens schuldig aan zou kunnen zijn, het is Hem verloochenen. Hier kun je heel lang over nadenken. Het is God die in alles vooruit gaat, om Zijn Zoon of Volk te redden. Een ieder van ons is Zijn Zoon, Zijn uitbreiding van Liefde. Niet het vlees maar dat wat uit het zaad van God is geboren. Vergeving is de sleutel van de redding van de dood. Een prachtig, schitterend beeldverhaal. Hoe belangrijk is vergeving, dat de ander volkomen onschuldig is. Dat wil niet zeggen dat in deze wereld van het ego, ego’s niet gestraft of gecorrigeerd moeten worden voor de veiligheid van andere ego’s. Gods Zoon is onschendbaar. Dat deed Jezus ons voor. Gods Zoon stond op bevrijd, van het ego en lichaam, dat was wat Hij ons wilde laten zien en leren. Zo groot was Zijn Liefde dat het zijn les voor ons was. Nooit hoeven wij terneer geslagen te zijn, nooit hoeven wij ons schuldig te voelen, want dat is de onderstroom van onze onzekerheden en angsten. Dit is toch de boodschap van het verhaal. Daarom is de wereld van angst en ellende niet ons thuis, wel de wereld die wij als volmaakt zien dat is Gods koninkrijk, ons thuis. De wereld die wij menen te zien is de wereld van het ego, in de Bijbel Gods vijand, waarvan wij verlost moeten worden. Het is het ego die ons in de duisternis houdt en met deze leugen ons misleid. Waarin wij denken te leven is een illusie of het visioen van Abraham en de Profeten, een volk wat bevrijd moet worden van een visioen in gevangenschap, want we zijn al lang bevrijdt zegt God. Nu moeten we ontwaken uit een droom, dat dit niet ons thuis is maar een vreemd land.
Wat de broeders van Jozef hem aandeden, was dus God uiteindelijk de hand van God. In het visioen geeft God aanwijzingen ons te laten ontwaken hoe wij weer kunnen Leven, want hier zijn wij de doden die verblijven in het dodenrijk. Wanneer we niet ontwaken blijven we aan de dood onderhevig. Het is nog de verbondenheid of de gehechtheid aan de wereld. Deze band kan alleen verbroken worden door vergeving. Vergeven dat niemand schuldig is, het zijn onze eigen gemaakte beelden, zolang wij die als werkelijk of als Gods Schepping blijven zien zal de band of de verbondenheid met deze wereld niet verbroken worden. Daarom is het belangrijk deze wereld op te geven of los te laten. (vergeven) Door onze broeders onschuldig te zien, brengen wij ze bij bij de Vader, wat ook onze taak is, net zoals Jozef zijn broeders vergaf om het volk te redden. Dat is ook wat er bij ons gebeurt, door vergeving aan onze broeders redden wij het Leven van Gods Volk op deze aarde.
God gaat ons vooruit in Zijn gehele verlossings plan, Zijn verlossingsplan is het visioen van Abraham en de profeten. Daarom zijn wij hier niet thuis maar vreemden in een ander land waar wij als slaven moeten leven. Wij zijn nog niet tot het bewustzijn gekomen dat wij in een illusie of in een visioen leven. God laat ons weten dat alleen vergeving ons hier uit kan ontwaken, en wij zo niet van honger zullen omkomen. Het ergste is, of de grote misleiding van het ego dat het ons een andere interpretatie van vergeven geleerd heeft. Het heeft ons geleerd dat iedereen en alles schuldig is aan de ellende van deze wereld waarin wij menen te verkeren. God is volmaakt, Zijn Schepping is volmaakt, Hij is barmhartig, daar alles een visioen is, is alles onschuldig. Een wetenschappelijk bewijs dat wij in een visioen leven is daarom geenszins nodig, de Bijbel is het grootste wetenschappelijk Boek dat je, je kunt bedenken. Toch zijn ze in dit visioen een bewijs aan het leveren dat het een visioen is. Gelukkig maar, het is een reden om vreugdevol te zijn en ervan overtuigd te zijn dat God alleen liefde is en geen God die straft. Alles dient een hoger plan wat wij niet kunnen bevatten, zolang wij nog niet bewust zijn dat we in het visioen van de Bijbel leven.

Ps. 17-15
Laat mij, recht gedaan, uw gelaat aanschouwen,
bij het ontwaken mij verzadigen aan uw beeld.

Gods gelaat zullen wij aanschouwen als wij ontwaakt zijn, in plaats van onze eigen gemaakte beelden.
 
Jes. 29-8
Zoals de droom van iemand die honger heeft:
hij droomt over eten, maar is bij het ontwaken nog hongerig;
of van iemand die dorst lijdt en droomt dat hij drinkt,
maar bij het ontwaken nog dorstig is en uitgedroogd –
zo zal het ook de volken vergaan,
de menigte die optrekt tegen de Sion. Jullie staan daar verdwaasd. alsof jullie blind zijn.
Wees maar verdwaasd en wees maar blind.

In dit visioen waarin wij denken ontwaakt te zijn, zullen wij altijd honger blijven lijden en uiteindelijk toch de hongerdood sterven. We sterven met honger en dromen verder dat we voor eten naar de wereld moeten, de wereld van het ego, de wereld waarvan Jezus zegt: “Deze wereld is niet Mijn Koninkrijk“

Rom.13- 11
U kent de huidige tijd: het moment is gekomen waarop u uit de slaap moet ontwaken, want de redding is ons meer nabij dan toen we tot geloof kwamen.

Welk ontwaken bedoeld Paulus? Het ontwaken uit de dood, “Nu” of het huidige moment en niet wachten tot wij ontwaakt worden bij de wederkomst van Jezus. De wederkomst is als wij het innerlijke Kind geboren laten worden, het wacht al zo lang op Zijn opstandig, het is het ontwaken uit het visioen. Al de verdere theorieën over een opstaan vanuit een dood lichaam in een levend lichaam is hier niet meer aan de orde. Het geloof in vergeving als verlossing wat Jezus ons leerde, is het geloof waar het omgaat, dat brengt ons dichter bij het ontwaken en bevrijding. De huidige tijd is: Nu, steeds "nu" moeten wij ontwaken. Het huidige moment is de betekenis van “die dag”
Het "Nu" is “die dag” Gods verlossingsplan is in ons, Hij is in ons, het is een innerlijk proces, daarom zijn de prachtige verhalen, Gods aanwijzingen voor een lang leven waar wij niet hoeven om te komen van de ‘honger” In ons thuisland of het beloofde land is voor eeuwig eten in overvloed. Hier hoeven wij niet meer te leven om te overleven. (uit eigenbelang of ego) Overleven is een manier van leven wat het ego of het dier in ons doet. Mooi hoe God in beeldspraak met ons communiceert. Door de werkelijke betekenis van het woord te kennen zoals honger, brood, dood, leven, zonde etc. te kennen, gaat het Woord zich openbaren.
De vergeving die Jezus ons leerde zal ons doen ontwaken, dit brengt ons dichter bij de bevrijding als het geloof dat de kerk ons leerde.
Het mooie van deze zin van Rom. 13-11 vind ik dat hier geen sprake is van een opstanding zoals de kerk het ons geleerd heeft. In vele verzen en tussen de regels door van Paulus kun je lezen dat Hij ook de wijsheid en de boodschap van God begrepen heeft.
Onze God is een reddende God.

Ps. 68-21
Bij God, de HEER, is bevrijding uit de dood.
Laten wij voor; niet denken dat God alleen sprak tot Zijn volk in de Bijbel, want de Bijbel is het Leven, Zijn volk is eeuwig, Hij spreekt in alle tijden tot ieder volk, totdat Zijn Zoon (Zijn Volk) ontwaakt is.
 
Jes. 42-19
Is er iemand zo blind als mijn dienaar,
zo doof als de bode die ik zend?
Is er iemand zo blind als dit gestrafte volk,
blind als de dienaar van de HEER? Het ziet veel, maar onthoudt niets,
het heeft zijn oren open, maar hoort niets.
Is het niet prachtig het Woord van God. De dienaar zijn wij , wij met zijn allen als èèn volk, Zijn Enige Zoon, die moet ontwaken.
Jezus kende Jesaja als van buiten, Hij kwam om ons te zeggen dat wij allen Zonen zijn van de Allerhoogste en dat wij door vergeving, onze en van onze naaste de blindheid, doofheid konden genezen.

Joh. 10-34
Ooit heb ik gezegd: “U bent goden,
zonen van de Allerhoogste, allemaal.”

Ps. 82-6
Ooit heb ik gezegd: “U bent goden,
zonen van de Allerhoogste, allemaal.”

Ik ben zo blij met dit verhaal omdat het voor mij een verhaal is dat getuigd van schuldeloosheid. Juist omdat dit zo moeilijk te aanvaarden is door ons menselijk brein is hier het geestelijk denken, het denken met God voor nodig. En omdat alles een illusie of visioen is van lege beelden, is er dan ook geen reden om de wereld te veroordelen als schuldig voor de ellende die we ‘zien’
Jes. 41-29
Jullie zijn allemaal even armzalig en nietig
en jullie daden betekenen niets;
wind en leegte zijn jullie beelden.

Maar het blijft voor veel mensen natuurlijk lastig.
Alles in dit visioen leidt tot een hoger plan, de volmaaktheid, de vrede van God, de ontzagwekkende vreugde en blijdschap van een thuis komen.
Wij kunnen hier op aarde kiezen voor de hemel of de hel, de zegen of de vloek, de dood of het leven, of te wel voor ego of God, het heeft allemaal dezelfde betekenis. Met andere woorden een leven vanuit het ego, waarvan alleen ziekte en ellende het gevolg is, of een leven aan God gewijd wat enkel voorspoed, geluk en vrede geeft.


Dt. 11-26
Besef goed, vandaag stel ik u voor de keuze tussen zegen en vloek. Zegen, als u gehoorzaam bent aan de geboden van de HEER, uw God, zoals ik ze u vandaag voorhoud. Vloek, als u zijn geboden niet gehoorzaamt en afwijkt van de weg die ik u vandaag wijs en achter andere goden aan loopt die u eerst niet kende.

Dt. 30-19
Ik roep vandaag hemel en aarde als getuigen op: u staat voor de keuze tussen leven en dood, tussen zegen en vloek. Kies voor het leven, voor uw eigen toekomst en die van uw nakomelingen, door de HEER, uw God, lief te hebben, hem te gehoorzamen.
als Zijn Woord.

De vloek is cliché voor ieder mens, allen denken wij afzonderlijke problemen te hebben, het is èèn en hetzelfde probleem in vele vormen waaraan wij allen onderhevig zijn, wanneer wij een verbondenheid met de wereld, ego of de vloek zijn aangegaan. Het is het kenmerk van de vloek of het ego. Het is het concept van het ego. En dat geldt natuurlijk ook voor de gaven van God als wij met Hem zijn en denken.

U moet mij niet kwalijk nemen als het lijkt dat ik afdwaal van het onderwerp. De Bijbel is èèn geheel, alles heeft betrekking op elkaar en is met elkaar verbonden. Daarom kan ik overal uit de Bijbel wat halen wat op het onderwerp van toepassing is. En wat we vooral niet uit het oog mogen verliezen is dat het verhaal het kleed van God is en het Woord God Zelf is. Het verhaal is niet de werkelijkheid maar het Woord daar gaat het om.