De Bijbel is een diepzinnig boek vol geheimen. Als je het woord op de juiste manier leest, niet het verhaal als belangrijkste maar haar boodschap, gaat het Woord zich openbaren. Wij lezen meestal niet wat er staat.

zaterdag 26 juni 2010

GA BINNEN DOOR DE NAUWE POORT

Dt.28-58
Als u niet zorgvuldig de wetten naleeft waarin ik u onderwezen heb en die in dit boek zijn opgetekend, en de glorierijke en ontzagwekkende naam van de HEER, uw God, de eerbied onthoudt die hem toekomt, zal hij u en uw nageslacht zeer zwaar straffen. Hij zal u treffen met ongehoorde plagen, waar geen einde aan komt, en met vreselijke, ongeneeslijke ziekten. Hij zal opnieuw al die gevreesde kwalen uit Egypte op u afsturen en u ermee treffen. Maar ook de ziekten en plagen waarover dit wetboek zwijgt zal hij op u afsturen, tot er niemand meer over is. Al bent u eerst zo talrijk als de sterren aan de hemel, u zult maar met een handvol mensen overblijven, omdat u niet naar de HEER, uw God, hebt geluisterd.

Mt. 7-13
Ga binnen door de nauwe poort. Want wijd is de poort en breed is de weg die naar de ondergang leidt; er zijn vele mensen die daarlangs gaan. Hoe nauw is de poort en hoe smal de weg die naar het leven leidt; er zijn maar weinig mensen die hem vinden.

Deuteronomium; het lijkt zeer beangstigend en toch is het een weergave van hoe ons leven er uit ziet, als wij niet naar God luisteren. De weg die niet naar het Leven leidt, is de weg van het ego gaan of naar de gewoonten van de andere volken leven, waar wij ons niet mee mochten verbinden. Wij hebben het wel gedaan, niet naar God geluisterd, maar als wij Hem weer aanroepen zal Hij ons verlossen van deze vijanden, die naar hun eigen wetten leven in plaats van naar de wetten van God. Zoals wij om ons heen kijken lijkt het of iedereen vanuit het ego leeft, de gewoonten van het andere volk. zij zijn het die op de weg blijven die naar de dood leidt. Als wij de wetten naleven van het andere volk zal God ons dus straffen (corrigeren) met ongeneeslijke ziektes en alle andere plagen van Egypte. En kijk eens om je heen hoe waar het is. Het lijkt zeer beangstigend maar met een liefdevolle blik naar God toe gericht wordt ons alles weer vergeven. Het allerbelangrijkste is te weten dat door onze broeders te vergeven zij ook de weg weer gaan volgen die naar het Leven leidt. Het is onze taak en verantwoordelijkheid hen te vergeven, het is noodzakelijk. Wanneer wij hun tekortkomingen nooit vergeven, worden de onze ook niet vergeven. Wij allen zijn èèn Geest en in het licht van deze Geest worden onze vergissingen weerspiegelt. Onze broeder hebben wij nodig voor onze verlossing, niemand leeft en sterft voor zichzelf. Wij dienen voor elkaar te leven, Jezus leert het ons; wie zichzelf geeft zal zijn Leven behouden. Elke broeder heeft Christus in zich, gedoopt of niet gedoopt. Dopen is symbolisch het teken dat wij ons alleen aan God zullen toewijden en niet aan de wereld, in deze context geloof ik dat God ons bij de Schepping al gedoopt heeft. Ik denk dat het werkelijk maar een handje vol zullen zijn die de poort zullen vinden, want de meeste van ons hebben het niet begrepen, daarom is vergeven zo belangrijk ook voor degenen die het wel begrepen zouden hebben. Zij die het begrepen hebben worden niet als een van hen aangezien, (het andere volk) en gedragen zich dan ook niet normaal. De weg van de wereld is een grote misleiding, maar in èèn ogenblik zijn we omgekeerd, en mogen we zeggen, Heer hier ben ik, wees mij genadig. De weg van God is bij je Zelf zijn in plaats van in de wereld. Deze wereld is gemaakt om ons van God af te leiden, maar als wij kijken naar wat wij waarnemen wat het ons te vertellen heeft, zal deze wereld het middel worden voor de Heilige Geest om ons weer op de weg te zetten die ons naar huis toe leidt, en hoe belangrijk het is naar Zijn Woord te luisteren. In het O.T. staat geschreven hoe het is om niet Zijn weg te gaan en hoe het is om wel Zijn weg te gaan. God zegt ons dat we moeten omkeren, Hij waarschuwt het hele O.T. door dat we niet luisteren en niet naar Zijn wetten leven maar naar de wetten van een vreemd volk. Steeds weer vraagt Hij ons te ontwaken uit de boze droom, het is een droom. We dromen dat wij zijn afgescheiden van Hem en houden dat voor de werkelijkheid, wat ook hoort bij de gewoonten van het andere volk. De droom houdt ons blind, doof en ziek. Wij zijn nog altijd bij Hem, het Zelf, zonder Hem zouden wij niet bestaan, Hij is onze Levensgeest, dezelfde Geest die Jezus deed opstaan. Het is deze Geest die ons verlost, de Geest van de Heer onze God, het Zelf. Heerlijk dicht bij ons, in ons midden. De twee wegen zijn zo misleidend dicht bij elkaar, maar als wij met Hem gaan, zijn wij aan Hem toegewijd. Wij zouden ons de hele dag moeten afvragen wie ons vergezeld? Meestal door het ego, hij is een meester vervalser. Daarom is het goed om God te leren kennen. Het vergeven heeft het ego als eerste naar zijn wetten aangepast, hier begint zijn misleiding. Wij vergeven omdat wij denken dat wij beter zijn dan de ander, zoiets zouden wij niet doen, maar dat is hoogmoed. Wij moeten onszelf vergeven dat wij hem anders zien dat wij zelf zijn. Hij is mijn Zelf, Hij is Christus die mij een spiegel voor houdt, nee zegt het ego, jij bent goed, jou mankeert niets alles is zijn schuld. De ander laat ons zien waar het bij ons nog duister is. Het ego weet onze tekortkomingen over het algemeen goed verborgen te houden want het heeft het nodig om zich in stand te houden. Wij willen het niet onder ogen zien en plaatsen het buiten ons. Gods wetten nauwkeurig naleven is dus het niet leven vanuit het ego, het andere volk. Twee geslachten droeg Rebekka in zich, een geboren uit de Geest van God en een geboren uit het zaad van de man. De ene leeft naar Gods wetten de ander leeft vanuit het ego. De mens uit het vlees moet sterven, die uit de Geest is eeuwig. Het is de symboliek dat het alle twee in de mens aanwezig is en dat de mens uit het vlees of het ego overwonnen moet worden. Deze wereld is dus de vergissing de ‘zonde‘ die wij in stand houden door niet te ontwaken en naar de gewoonten blijven leven van het ego.
Het ego, gesymboliseerd als vijand van God in de Bijbel. Het Woord is ons als symbool gegeven, het merkteken dat Kaïn mee kreeg. Het ego heeft Het Woord aangepast aan zijn wetten, door het ego denken te gebruiken of het niet denken of verbonden zijn met God. Het ego maakt van God iemand die een mens voor eeuwig kan en zal verdoemen. Nooit kunnen wij verdoemd worden, dan zou God ook zich Zelf verdoemen. Dat is het resultaat van het Woord dat niet met Gods Geest wordt gelezen. Er wordt wel eens gezegd en gedacht dat Gods Woord niet de waarheid zou kunnen zijn, de waarheid is dat Gods Woord wel de waarheid is maar niet met de geest van waarheid wordt gelezen.


Ps 32-5
Toen heb ik mijn zonden bekend,
niet langer mijn schuld toegedekt,
ik dacht: ‘Ik ga mezelf beschuldigen
en mijn misstappen aan de Heer belijden’,
en zonder uitstel hebt U al mijn schulden en al mijn zonden vergeven.

De werkelijke zonde is dat de misstappen die wij een ander aanrekenen en denken die te moeten vergeven onze eigen misstappen zijn.
Dit te erkennen is niet langer mijn schuld toedekken, het is de ware belijdenis. Door deze manier van vergeven zal de Heer zonder uitstel al onze vergissingen vergeven.

zondag 20 juni 2010

DE TOORN STILLEN VOORDAT HIJ GAAT BRANDEN

Wis. 48- 10
Over u staat geschreven
dat u klaar staat voor de vastgestelde tijd,
om de toorn te stillen voordat hij gaat branden,
om de harten van de vaders naar de zonen te keren
en de stammen van Jakob te herstellen.

De toorn stillen voordat hij gaat branden. Toen ik dat las dacht ik meteen aan het voortdurend vergeven,
waar ik mij steeds mee bezig wil houden, althans bij mij is het nodig, want ik heb zoveel oordelen over de wereld en wat ik waarneem. Dit volhardend oefenen is van het grootste belang voor onze verlossing. Verlossing betekent bij God verlossing van het ego, de vijand, of de vreemde, wij zijn slaaf van het ego of het vreemde volk. Althans dat is onze illusie, in waarheid moeten wij van de illusie dat we gevangenen zijn verlost worden, zegt God niet vaak in het O.T.: Ik heb jullie bevrijd, Ik heb jullie verlost, maar we zijn Hem vergeten, we zijn vergeten dat Hij ons bevrijdt heeft. Is illusie niet hetzelfde als visioen? Het visioen waarin God tot Abraham spreekt over een land waarin wij als slaaf zullen leven? We leven in een visioen ons leven is een droom. Het Woord is ons gegeven om het innerlijke kind, dat wat uit de Geest is geboren te laten ontwaken. Het droomt dat het gevangen zit of uit het huis van zijn Vader is verdreven door de ‘zonde‘ Dat is dus het verhaal van de aanklager of het volk waar wij de gewoonten van hebben over genomen, dat haar eigen wetten heeft gemaakt. De toorn is het symbolische hellevuur hier op aarde, chaos, oorlog en ellende. Het is ontstaan door het ontbranden van de toorn door het oordelen en beelden maken over mensen. Zodra je een steek in je hart voelt of een golf van angst, vergeef jezelf onmiddellijk voordat de toorn ontbrand. Zo belangrijk is vergeving voor innerlijke vrede, en dus voor de wereld vrede. Zeg tegen jezelf of de ander: “Ik (jij)ben(t) zoals God mij (jou) geschapen heeft, ik zegen jou met de liefde van de Heer, Zijn licht zal over jou stralen. Alle oordelen en beelden die ik voor het gelaat van Christus geplaatst heb leg ik op het altaar voor Zijn Aangezicht omwille van Zijn Heilige Naam die ons van deze vergissing bevrijdt". In de eenheid van de Heilige Geest zijn wij volmaakt en heel.Dit zal Hij doen, Hij heeft het ons beloofd, het is Zijn Verbond dat Hij met ons gesloten heeft. Vergeef, vergeef, vergeef!!! Dit is de verzoening die het hart van de Vader naar de Zoon toe keert. Dit geldt ook voor de oordelen en beelden die wij over onze broeders hebben geplaatst, vergeef het onmiddellijk het is de tijd die ervoor vastgesteld is. Doen wij het niet dan zal de toorn gaan branden. De schuld en angst die wij hiermee opladen zal zich steeds meer verankeren in onze innerlijke belevingen, de conflicten zullen steeds heviger worden. Ons land (het denken of lichaam) zal een chaos en woestenij worden, een onvruchtbaar land, wat geen vruchten meer kan voorbrengen en alleen nog voor het ego of zichzelf zal leven. Jezus zei, de sleutel tot de hemelpoort is vergeving, dat is de waarheid. Wanneer wij zieke mensen zien, is dat ook een oordeel, het is de overtuiging dat wij zelf nog ziek zijn, althans een zieke denkgeest hebben, een denkgeest die niet met God denkt maar volgens de gewoonten van het vreemde volk, die hun eigen wetten hebben gemaakt en hun eigen wegen gaan. Steeds maar weer volhardend en onmiddellijk vergeven, het is ook een bij jezelf leren zijn. Zie alles en iedereen volmaakt, vergeef jezelf het oordeel en beeld wat je van de mens en de wereld(jezelf) hebt gemaakt. Het is een vergissing of de ‘zonde’, breng deze vergissing onmiddellijk bij God, het is zoals ik al zei de aangestelde tijd. Het is heel belangrijk dit te leren. Wanneer we de ander onschuldig zien en willen erkennen of belijden dat het een innerlijk tekortkoming, tekort aan licht. Vergeven is het ego oplossen, ongedaan maken. We moeten hierin voortdurend, volhardend blijven oefenen.

Mt. 18-21
Toen kwam Petrus bij Hem en zei: ‘Heer, hoe vaak moet ik mijn broeder vergeven ? Tot zeven keer toe?’ Jezus zei hem: ‘Niet tot zeven keer toe, zeg Ik je, maar tot zeventig maal zeven keer toe.

Wij moeten het gelaat van Christus leren zien in onze broeder, want Hij is het die voor ons staat maar we zien Hem niet door het eigengemaakte beeld dat wij voor Zijn Aangezicht geplaatst hebben, het is dit beeld wat vernietigt of vergeven moet worden. (de betekenis van deze twee is in het Hebr. gelijk) Het elkaar zonder zonde zien, is eensgezind zijn van geest, het is èèn zijn van de Christus geest, daar waar Hij in ons midden is en ons alles vergeven en gegeven zal worden. De ander en jezelf onschuldig zien is vergeving, het verlost worden van het ego. Het is een wederzijds gebeuren van geven en ontvangen, de ander die om liefde vroeg is het gegeven, en deze liefde heeft ons allebei vergeven, want het is de Christus die in ons midden was. Hij is altijd in ons midden maar nu waren twee eensgezind, dat is dan wat het ‘wonder' laat geschieden, als het uitblijft doen we iets niet goed. Het wonder is niet iets bijzonders, het hoort normaal te zijn.

Mt. 18-19
Ook verzeker Ik jullie: als er twee van jullie eensgezind iets vragen hier op aarde, om het even wat, dan zullen ze het krijgen van mijn Vader in de hemel. Want waar er twee of drie in mijn naam bijeen zijn, daar ben Ik in hun midden.’
.
Kijk naar wat voor je is, en het zal je geopenbaard worden, is ook de betekenis van vergeving. Wanneer wij kijken en eerlijk kijken naar de persoon of gebeurtisenis voor ons zal de boodschap geopenbaard worden, er zal licht gebracht worden daar waar het nog duister is, we zullen Leven zegt Mozes als we naar de slang kijken.

Joh 15-7
Als jullie met Mij verbonden blijven en mijn woorden in jullie blijven, vraag dan wat je wilt, en het valt je ten deel.

Het met Jezus Christus verbonden zijn, doe je als je bij jeZelf bent. JeZelf voelen is Zijn Aanwezigheid voelen. In deze verbondenheid waar de Heer en Zijn Schepping zo naar verlangen zullen wij Zijn Stem horen die tot ons spreekt:
Jes.42-6
In gerechtigheid heb ik, de HEER, jou geroepen.
Ik zal je bij de hand nemen en je behoeden,
ik neem je in dienst voor mijn verbond met de mensen
en maak je tot een licht voor alle volken, om blinden de ogen te openen,
om gevangenen te bevrijden uit de kerker,
wie in het duister zitten uit de gevangenis.

.

woensdag 16 juni 2010

HET IS NIET GOED HET BROOD VAN DE KINDEREN TE NEMEN.

Mt.15
En weer vertrok Jezus; hij week uit naar het gebied van Tyrus en Sidon. Plotseling klonk de roep van een Kanaänitische vrouw die uit die streek afkomstig was: ‘Heb medelijden met mij, Heer, Zoon van David! Mijn dochter wordt vreselijk gekweld door een demon.’ Maar hij keurde haar geen woord waardig. Zijn leerlingen kwamen naar hem toe en vroegen hem dringend: ‘Stuur haar toch weg, anders blijft ze maar achter ons aan schreeuwen.’ Hij antwoordde: ‘Ik ben alleen gezonden naar de verloren schapen van het volk van Israël.’ Maar zij kwam dichterbij, wierp zich voor hem neer en zei: ‘Heer, help mij!’ Hij antwoordde: ‘Het is niet goed om de kinderen hun brood af te nemen en het aan de honden te voeren.’ Ze zei: ‘Zeker, Heer, maar de honden eten toch de kruimels op die van de tafel van hun baas vallen.’ Toen antwoordde Jezus haar: ‘U hebt een groot geloof! Wat u verlangt, zal ook gebeuren.’ En vanaf dat moment was haar dochter genezen.

Eerst even de aantekening bij 22
Kananese vrouw: Inwoonster van Kanaän. Kananees roept hier de tegenstelling op tussen de oorspronkelijke bevolking van Palestina en het volk Israël; het betekent hier zoveel als ‘niet behorend tot Israël’.

Deze vrouw werd dus als niet Israëlisch beschouwd maar als een Palestijnse inwoonster, die dus als minderwaardig of heidens werd beschouwd.
De betekenis van hond, zijn degenen die afgoden dienen.

Apk. 22-15
Buiten is de plaats voor de honden die zich bezighouden met toverij en ontucht, met moord en afgodendienst, voor iedereen die de leugen koestert en ernaar handelt.
(de gewoonten van het andere volk)

Jezus dacht dat deze vrouw niet geloofde en afgoden diende, daarom keurde Hij haar geen antwoord waardig, want Hij was alleen gestuurd om de verloren schapen van Israël te genezen, zei Hij. Dit heeft een diepere betekenis, het kan zijn dat deze passage is gebruikt als beeldspraak, want het is niet een uitspraak van de Jezus zoals wij Hem kennen, het is juist een tegenstelling van Zijn leer.
Vandaar dat Hij dan ook dit merkwaardige antwoord gaf, toen de vrouw vroeg: “Heer help mij” . Het is niet goed de kinderen hun brood af te pakken en het aan de honden te geven. Waarmee Hij dus aangaf dat Hij dacht dat zij heidens was en afgoden diende. Iemand die niet gelooft in Zijn Woord zal het vernederen of:

Mt 7-6
Geef wat heilig is niet aan de honden en gooi je parels niet voor de zwijnen; die zouden ze maar met hun poten vertrappen, zich omkeren en jullie verscheuren.

Jezus’ genezing moet vrucht dragen, als iemand het niet waard is draagt het geen vrucht. Zijn liefde moet worden uitgebreid, dat is wat Hij je geeft. Wanneer het geen vrucht draagt kan Hij niet genezen, het geloof in de Ene (jeZelf) is dat wat geneest en vrucht draagt. Wanneer iemand heidens is of vanuit eigenbelangen (ego) leeft is deze onvruchtbaar en kan zo de liefde niet uitbreiden. Als we de toedracht begrijpen waarom Hij dit antwoord gaf is het niet zo merkwaardig meer. Het Heilige wordt niet als voedsel (brood) voor de Geest aangenomen maar gebruikt voor het eigen belang wat ellende tot gevolg heeft. Jezus zal daarom niemand kunnen genezen die afgoden blijft dienen, een genezing van een heiden draagt geen vrucht, zij kan wel genezen worden maar dan is het magie, en zal de ziekte zich ergens anders manifesteren, ook het ego kan genezen.
Een heiden is iemand die naar de gewoonten van deze wereld leeft, het andere volk. Maar deze vrouw is anders, ze is zo ontroerend nederig en vol van geloof dat zij dit prachtige antwoord gaf aan Jezus. Zij voelde zich nederig genoeg om de kruimeltjes van Jezus brood, zijn liefde en leer op te rapen en te eten, waardoor haar dochter hetzelfde moment genezen werd. Het heeft in werkelijkheid dus niets te maken met het Palestijnse, minderwaardige volk, het staat symbool voor hen die leven naar de gewoonten van het andere volk. Iemand die hardnekkig de gewoonten van deze wereld blijft aannemen of vanuit het vlees blijft leven zal niet genezen kunnen worden.
Jezus is degene die in je woont, Hij is jeZelf en degene die je wil genezen.
Deze passage is een mooie boodschap met een diepe betekenis.

Spr. 9-5
Kom, eet het brood dat ik je geef,
drink de wijn die ik heb gemengd.
Wees niet langer zo onnozel,
leef, en betreed de weg van het inzicht.’

zondag 13 juni 2010

NEEM DE GEWOONTEN VAN ANDERE VOLKEN NIET OVER

Jer. 10-2
Zo spreekt de heer:
Neem de gewoonten van andere volken niet over;

Het is onze gewoonten niet te denken met God, wij denken zelf, het ik of ego. Bij God of bij je Zelf zijn is met Hem denken.
Het doel hiervan is alles in het leven te heiligen of èèn te maken.
Wanneer je de Bijbel met je hart of geest leest, ontdek je dat deze wereld een vergissing is, de ‘zonde‘. De letterlijke betekenis in het Hebreeuws van zonde is vergissing. Wij denken dat deze wereld een wereld is die God heeft geschapen, dat is een vergissing de: `zonde`
Gods wereld is een wereld vol heerlijkheid en glorie die wij met onze lichamelijke ogen niet kunnen zien. We kunnen haar zien als wij opnieuw geboren worden, dan zien wij een wereld die volmaakt is.

Dit kwam ik tegen en vond het hier zeer van toepassing.
"Zij die hun gezichtsvermogen verloren, gingen de hele schepping zien, stralend in hun eigen licht. Zij die zich aan hun eigen zicht vastklampen, blijven blind als vleermuizen in het volle licht".
Kabir

Eerst wil ik vooropstellen dat wij niet met God denken, maar zelf denken. Jullie denken, wegen zijn niet de mijne zegt God. Wij mensen in deze wereld leven dus niet naar Gods plannen wegen en denken.

Jes. 55-8
Want uw gedachten zijn niet mijn gedachten,
en mijn wegen zijn niet uw wegen
– godsspraak van de heer.

Omdat wij zelf denken, denken wij anders als God dat is de: ‘zonde’ Met dit zelfstandige denken lezen wij ook de Bijbel, Gods Woord. Zijn boodschap wordt door het zelf denken een andere boodschap dan God bedoeld heeft, juist omdat God anders denkt dan wij, wordt Zijn Woord ook anders begrepen. God heeft het vanuit Zijn gedachten gegeven en wij lezen het met onze gedachten die niet overeen komen. Wij lezen het Woord vanuit het vlees, zoals wij ook leven. Het Woord is voor de geest gegeven, niet voor het vlees. Het is dan toch logisch dat Gods boodschap anders is dan wij met ons denken haar lezen. Lezen wij het met Gods denken met het Hart dan ontdekken wij hoe ontzettend wij ons vergissen en in ‘zonde’ leven, door niet bij het Zelf te zijn. Met het denken zoals wij gewend zijn kunnen wij de boodschap van het Woord niet in haar volle waarheid begrijpen. Door met het denken van God te lezen wordt het Woord een geestelijk Woord. Als God zegt, dat wij geen verbond mogen aangaan met het inheemse of vreemde volk, daar wij anders hun gewoontes over gaan nemen, bedoeld hij te zeggen dat het inheemse volk het volk is dat vanuit het ego of het vlees denkt en leeft in plaats vanuit de geest. Het ego en God zijn twee verschillende koninkrijken, of een Koninkrijk met twee gezichten, een wat met het denken vanuit het vlees gezien wordt als woestenij en chaos wat de betekenis is van het blind zijn, of een wat met het denken van de Geest als volmaakt en vol heerlijkheid gezien wordt. God zegt dat Hij de hele aarde vervult heeft met Zijn glorie, dat wij zullen zien als we met Zijn geest denken en schouwen. Het ego is koning van het dodenrijk, deze wereld waarvan wij denken dat het Gods Koninkrijk is. Het is het denken vanuit het vlees in plaats vanuit de geest. Maar we ontdekken dat wij die gewoontes wel hebben overgenomen, het verbond met God hebben geschonden door een verbond met deze wereld of het bloed aan te gaan en wij zo in een land gekomen zijn waar wij slaaf zijn. Een land zoals God tegen Jesaja zegt is het geworden.

Jes. 24-5
De aarde is ontwijd door haar bewoners:
zij hebben de wetten geschonden, de geboden overtreden, het eeuwig verbond verbroken.


Dt. 7-1
Wanneer de heer uw God u in het land heeft gebracht dat u in bezit gaat nemen, en Hij vele volken voor u verdrijft, de Hethieten, Girgasieten, Amorieten, Kanaänieten, Perizzieten, Chiwwieten en Jebusieten, zeven volken, talrijker en sterker dan uzelf, en wanneer de heer uw God ze aan u uitlevert, zodat u ze verslaat, dan moet u ze aan de vernietiging wijden. U mag geen verbond met hen sluiten en geen medelijden met hen hebben.

Het is geen toeval dat het zeven volken zijn. Het gaat immers over onze innerelijke leven of geestelijk lichaam.
Het zijn de zeven sefirot (stralende lichten) of ook wel chakra"s genoemd die bezet worden gehouden. Het is dit Koninkrijk waar om gestreden wordt. Jezus zei: "Mijn Koninkrijk is niet van deze wereld"

Levi. 18-3
Leef niet naar de gebruiken van Egypte, waar u gewoond hebt, noch naar die van Kanaän, waar Ik u heen breng. Richt uw leven niet in volgens hun gewoonten.

Daar wij niet met God denken dienen wij als eerste ons denken te genezen of te herstellen, want het is het denken dat ziek is niet een lichaam. Het niet begrijpen van het Woord heeft alles te maken met dit denken. Wij lezen haar met het ego, verstand of vanuit het vlees wat hier ook de betekenis van is. De Bijbel is ons gegeven voor de geest en niet voor onze fysieke wereld. Wij zijn als Geest geschapen naar Gods beeld, een idee een gedachte van God. God is geen gestalte, geen lichaam maar Geest. God vraagt ons te ontwaken, deze wereld is de minnaar waar wij overspel mee plegen. Door deze wereld hebben wij Hem vergeten, deze wereld is voor afleiding van God gemaakt, deze wereld als Gods schepping te aanschouwen en lief hebben is de ontucht die wij plegen. Niets uit de Bijbel kunnen wij op ons lichaam of deze wereld betrekken, alles is als een merkteken of symbool bedoeld waar wij gestaltes of beelden van gemaakt hebben, in een droom van een ander land.
Het is een openbaring, letterlijk een wereld van verschil, Gods Woord met een andere geest te lezen. Het vraagt een andere levenshouding een andere denkwijze een denken met God, alles en iedereen is volmaakt en onschuldig. Het gehele Woord getuigt van deze dwaze vergissing.
Willen wij Gods Woord naar waarheid begrijpen, zullen wij als eerste ons denken moeten genezen. Dan zullen wij ontdekken dat Gods Woord deze wereld als de woestenij, chaos, verschrikking of het dodenrijk beschouwt. Maar gelukkig is het een droom een visioen, het visioen van Abraham waar in wij leven, waar de Heilige Geest of Christus ons uit zal ontwaken.
Als God zegt dat wij geen verbond mogen sluiten met het andere volk, daar wij anders hun gewoontes over zullen nemen bedoeld God dan ook het ego als onze vijand, vreemden of vijanden,
Kijk wat Paulus schrijft over het bestaan van de schepping. Zij is onderworpen aan de vergankelijkheid. Paulus zegt ook dat alles wat vergankelijk is God niet heeft geschapen. Dan kun je toch maar een conclusie trekken met alle kennis van het O.T erbij dat deze wereld een vergissing is.

Rom. 8-19
Ook de schepping verlangt vurig naar de openbaarmaking van de kinderen van God. Want zij is onderworpen aan een zinloos bestaan, niet omdat zij het zelf wil, maar door de wil van Hem die haar daaraan onderworpen heeft. Maar zij is niet zonder hoop, want ook de schepping zal verlost worden uit de slavernij van de vergankelijkheid, en delen in de glorierijke vrijheid van Gods kinderen.

Rom. 5-8
Wie zich door zijn eigen natuur laat leiden is gericht op wat hij zelf wil, maar wie zich laat leiden door de Geest is gericht op wat de Geest wil.
St. Vet. 77
Want die naar het vlees zijn, bedenken wat van het vlees is; maar die naar de Geest zijn, bedenken, wat van de Geest is.

Rom. 1-23
De majesteit van de onvergankelijke God hebben zij verruild voor de afbeelding van de gestalte van een vergankelijk mens, en van vogels en van viervoetig en kruipend gedierte.

1 kor. 2-14
Een mens die de Geest niet bezit, aanvaardt niet wat van de Geest van God komt, want voor hem is het dwaasheid. Hij kan het ook niet begrijpen, omdat het geestelijk moet worden beoordeeld.

Andere vertaling
Maar de natuurlijke mens begrijpt niet de dingen, die van de Geest van God zijn; want zij zijn hem dwaasheid, en hij kan ze niet verstaan, omdat zij geestelijk onderscheiden worden.
De natuurlijke mens is dat wat uit het vlees is geboren waar het ego aan is verbonden, het ego kan zich nl. nooit met de Heilige Geest verbinden of dat wat uit de Geest is geboren.

Joh. 3-6
Wat uit het vlees geboren is, dat is vlees; en wat uit de Geest geboren is, dat is geest. 7 Wees niet verbaasd dat ik zei dat jullie allemaal opnieuw geboren moeten worden.
Nogmaals, wij zouden dan ook moeten leren met God te denken of vanuit de Geest en niet vanuit het natuurlijke van de mens.
De bedoeling van het bij jeZelf zijn is dat deze wereld en daarmee jij Zelf op deze manier geheiligd, heel en hersteld wordt.
Het zelf denken heeft de gewoontes van het vreemde volk, en hebben wij dit toch niet allemaal overgenomen? Wie is helemaal vrij van het ego? Maar goed daar zijn wij voor hier, het is een kleine omschakeling, naar een ander denken, dan zullen we ook geen ziektes en ellende meer zien of in Bijbelse taal, geen woestenij en chaos en onvruchtbaar land, etc. De Bijbel staat boordevol met symbolische aanwijzingen dat deze wereld niet Gods wereld is maar een vergissing die door de Heilige Geest in ons gecorrigeerd kan worden. Straffen kent de Bijbel niet in de betekenis die wij eraan gegeven hebben. Straffen is corrigeren wat je met de teugels bij een paard doet, de menner straft of spant de leidsels of teugels van het paard aan. Daar de paarden essentieel zijn in de bijbel is hier de term straffen gebruikt voor het corrigeren van de mens.

Jes. 64-9
uw heilige steden zijn woestenijen geworden;
Sion is een woestenij, Jeruzalem een wildernis.
Ons heilig, prachtig huis,
waar onze vaderen U hebben geprezen,
is een prooi geworden van laaiend vuur;
al wat ons dierbaar is ligt nu in puin.

Het zijn onze innerlijke steden, onze innerlijke lichten die verduisterd zijn door de verwoesting door de bezetters het ego. Deze duisternis in ons wordt nu weerspiegeld buiten ons, zo binnen zo buiten. Wij projecteren onze eigen gedachten in de wereld.
Het mooiste wat ik ontdekte is dus dat de gewoonten van het volk waar wij geen verbond mee mogen sluiten (deze wereld) het volk is wat vanuit het ego leeft. Het ego is voor ons de vreemde. Het niet denken met God, hun gewoonten mogen wij niet overnemen, en dat kan best heel ver gaan, zo ver waar we onbewust nog geen weet van hebben. Het niet denken met God, het ego heeft zich zelf andere wetten en feesten opgelegd. Het zijn deze gewoonten van onze feesten die God haat.

Am 5-21
Ik heb een afkeer van jullie feesten, ik wijs ze af, jullie samenkomsten verdraag ik niet. Ik schep geen behagen in de brand- en graanoffers die jullie mij brengen; de vetgemeste beesten van jullie vredeoffers keur ik geen blik waar


Jes. 1-13
Houd op met die zinloze offergaven.
jullie feesten, nieuwe maan en sabbat,
ik duld ze niet naast al dat wangedrag.


Jes. 28 -15
U denkt: ‘Wij hebben een verbond gesloten met de dood,
we zijn een overeenkomst aangegaan met de dodenwereld.
Jes. 28-18
Uw verbond met de dood wordt verbroken,
uw overeenkomst met de dodenwereld houdt geen stand.

Wat God hier spreekt tot Jesaja heeft de betekenis dat wij toch een verbond met hen zijn aangegaan en hun gewoonten hebben overgenomen. Maar wij hoeven het niet zo dramatisch op te nemen want God zegt dat wij niet bang voor hen hoeven te zijn. Het ego heeft totaal geen macht, als wij het niet voeden door bij God te blijven of met Hem te denken. Het ego is perslot van rekening de grote illusie, maar Jezus zegt wel dat we heel waakzaam moeten zijn en blijven.

Dt. 7-17
Al zou u denken: “Die volken zijn veel talrijker dan ik! Hoe zal ik die ooit kunnen verjagen?”, u moet toch niet bang voor hen zijn.

Ja met velen zijn zij het volk wat vanuit het ego leeft, of niet met God denkt. Ook zij hebben een verlossings plan, en strijden voor hun zaak.

Dt. 31-6
Wees sterk en moedig, wees niet bang en heb geen schrik voor hen, want de heer uw God trekt zelf met u mee: Hij laat u nooit alleen, Hij laat u niet in de steek.’

Als wij deze hele strijd als een strijd tegen het ego als de vreemde in de Bijbel mogen beschouwen wordt de Bijbel toch wonderbaarlijk, lieflijk en ontroerend mooi boek.

Dat is dus wanneer wij met God denken, bij ons Zelf zijn, dan zijn wij veilig want waar ik ben is God ook, Hij gaat mij vooruit in Zijn verlossingsplan wat als een strijd om ons thuis, huis of land weer te veroveren wordt gesymboliseerd. Alleen ons denken moet veranderd worden voor verlossing, juist het anders denken is de strijd. En deze strijd is in deze illusie wereld allemaal geschiedenis geworden doordat het Woord vlees is geworden. In het Hebreeuws is vlees verwant met het woord boodschap. Alle vlees of materie is een boodschap, en wat is een merkteken of symbool anders dan een aanduiding een wegwijzer of een inhoudelijke boodschap?

De ‘slechte’ wegen zijn het denken wat wij doen met het ego of vanuit het vlees. Het is de vergissing, die tot gevolg heeft dat het tot ziekte en de dood leidt wat niet Gods weg is, God leidt ons op een weg van eeuwig leven.

Wis. 2-23
God heeft de mens immers geschapen voor een onvergankelijk Leven, Hij heeft hem tot beeld van Zijn eigen eeuwigheid gemaakt.

Het vergankelijke en onvergankelijke is toch een belangrijk aspect in de Bijbel, dat aangeeft dat het om het onvergankelijke gaat, en het vergankelijke de vergissing of de onwerkelijke wereld is. Met dit alles wil ik graag mensen doen ontwaken met feiten uit de Bijbel dat Gods Woord aangeeft dat deze wereld niet Zijn wereld is, wat voor heel veel mensen zeer moeilijk is om in mee te gaan. Zij moeten leren met God te denken.

Na dit alles opgeschreven te hebben vroeg ik aan de Heilige Geest of het wel kon, wat ik allemaal dacht dat het Gods boodschap was. Mijn vraag is meestal aan de Bijbel.

Ps. 119-97
Ik heb Uw wet zo lief,
Zij is geen ogenblik uit mijn gedachten.
Ik bezit meer wijsheid dan al mijn vijanden,
Uw gebod is voorgoed mijn rijkdom.

Dit was het antwoord. Het lijkt misschien hoogmoedig, maar in de context van deze verzen wie mijn vijanden zijn vind ik het niet zo hoogmoedig, en wist ik dat mijn gedachtens goed waren betreffende het Woord van God.

Wij zullen hier toch even bij stil moeten blijven staan, dan komen wij tot de conclusie dat alleen vergeving de oplossing is. Vergeving van ons zelf en van de oordelen die wij op de wereld hebben gelegd. Wij zien in waarheid onze eigen gedachten beelden.

Jes. 55-6
Zoek de heer, nu Hij te vinden is,
roep Hem aan: Hij is dichtbij.
De goddeloze moet zijn weg verlaten,
de boosdoener zijn gedachten,
en terugkeren naar de heer, die zich over hem ontfermen zal;
naar onze God, want Hij vergeeft rijkelijk.

Wat de gewoonten van het andere volk zijn, zouden wij heel lang en goed moeten nadenken. Onze wegen die wij gaan en plannen die wij maken zijn ook niet van Hem.
Het is dus toch noodzakelijk dat wij een andere levenshouding gaan aannemen als het andere volk.

dinsdag 8 juni 2010

ELKAARS LASTEN DRAGEN

Gal 6
Broeders en zusters, wanneer u merkt dat een van u een misstap heeft begaan moet u, die door de Geest geleid wordt, hem zachtmoedig weer op het rechte pad brengen. Pas op dat u ook zelf niet tot misstappen wordt verleid. Draag elkaars lasten, zo leeft u de wet van Christus na. Wie denkt dat hij iets is terwijl hij niets is, bedriegt zichzelf. Laat iedereen zijn eigen daden toetsen, dan heeft hij misschien iets om trots op te zijn, zonder zich er bij anderen op te laten voorstaan. Want ieder mens moet zijn eigen last dragen.
Wie onderwezen wordt, moet al het goede dat hij leert met zijn leermeester delen. Vergis u niet, God laat niet met zich spotten: wat een mens zaait, zal hij ook oogsten. Wie op de akker van zijn zondige natuur zaait oogst de dood, maar wie op de akker van de Geest zaait oogst het eeuwige leven. Laten we daarom het goede doen, zonder op te geven, want als we niet verzwakken zullen we oogsten wanneer de tijd daarvoor gekomen is. Laten we dus, in de tijd die ons nog rest, voor iedereen het goede doen, vooral voor onze geloofsgenoten.

Onder het drinken van een kopje koffie en wat gezellig babbelen met een priester kwam dit vers ter sprake naar aanleiding over een afschuwelijke kwestie wat voornamelijk bij de priesters nu de aandacht krijgt: pedofilie. Hij las ons dit vers voor wat hij in een preek gebruikt had waar ook deze kwestie onder de aandacht werd gebracht. Wat een prachtige uitleg, vol wijsheid, zonder oordeel. Ik vond het zo mooi dat ik dit graag wilde doorgeven. Het is een afschuwelijke kwestie die nauwelijks goed te praten valt, maar toch door een gesprek met deze priester zette het tot een dieper nadenken over ons zelf. Dit lot zou ons ook kunnen overkomen. Wanneer er iets mis is in onze hersenen kan het ons ook gebeuren! Het valt nooit goed te praten, deze mensen zijn een gevaar voor onze kinderen, toch moet men nadenken of wij wel in staat zijn om hier over te oordelen, of dat wij het recht hier toe hebben! Vergeving is het enige wat God van ons verlangt. Wij hadden ook de dader kunnen zijn evenals het slachtoffer natuurlijk. Oordelen of beschuldigen wij de mens, dan denken wij iemand te zijn, of beter te zijn als de ander, we bedriegen ons zelf. Laten wij vooral onze eigen daden toetsen zegt Paulus.
Wie op de akker van zijn zondige natuur zaait, (zijn ego of uit het vlees van de man geboren) zoals oordelen of beschuldigen, zaait de dood. Ook Paulus wist van dit dodenrijk, waar allen verblijven die levend dood zijn of vanuit eigenbelangen leven. Wanneer we dit inzicht verworven hebben en onvoorwaardelijk kunnen vergeven, zullen we eeuwig leven zaaien, en zijn wij in het huis van de Heer, bij ons Zelf, weg van het ego het zelfdenken. Vergeven is denken met de Heer. Door vergeving zal er geen oogst zijn op de akker van de zondige natuur, of met andere woorden: het `kwaad` (de dood) kan zich niet verder uitbreiden.
Elkaars lasten dragen, niet voor jezelf leven is de wet van Jezus naleven.

Ps. 84
Hoe dierbaar is mij uw huis,
heer van de machten.
Gelukkig de mens die in Uw huis woont,
gelukkig de mens die zijn kracht bij U vindt

Hem zachtmoedig op het rechte pad brengen, geleid door de Heilige Geest dat kan alleen zonder oordeel, wat vergeving is. Draag elkanders lasten, hiervoor zijn wij op aarde, wij leven en sterven niet voor ons zelf maar voor elkaars `zonde` die we allemaal tezamen moeten helpen dragen. Vergeving geleid door de heilige Geest is onze opdracht. Vergeving brengt de mens op het rechte pad, vergeving geneest en verlost de mens en zich zelf.
Sir. 28-2
Vergeef je naaste het onrecht dat hij deed,
dan worden, als je bidt, ook jou je zonden vergeven.

Ps. 32-1
Gelukkig de mens
van wie een misstap is vergeven,
en van wie de zonde is toegedekt.

Er was nog een interessant gesprekje dat ik ook heel bijzonder vond. Het ging over de verloren zoon

Lucas 15-21
Vader,” zei zijn zoon tegen hem, “ik heb gezondigd tegen de hemel en tegen u, ik ben het niet meer waard uw zoon genoemd te worden.” Maar de vader zei tegen zijn knechten: “Haal vlug het mooiste gewaad en trek het hem aan, doe hem een ring aan zijn vinger en geef hem sandalen
Laten we eten en feestvieren, want deze zoon van mij was dood en is weer tot leven.
Dit zegt zoveel, er staat zoveel. Wanneer je Levend bent, ben je èèn met de vader. Dit is beeldspraak voor ons maar bij God is het een ware eenwording. Je Leeft in het eeuwige en bent dus niet meer in deze wereld het dodenrijk. Het ego, de wereld en de zonde zijn overwonnen. Het eerste kleed is je oorspronkelijke natuur als de zoon van God, toen je nog bij Vader woonde en leefde. Want als je bij de Vader weg gaat hoor je bij de levende doden, die geen stralende kleren meer dragen. Dit vond ik zo bijzonder dat deze priester ook het Woord las met een diepere betekenis.

Ik weet niet meer precies hoe dit onderwerp aan het woord kwam, maar ik vond het persoonlijk heel mooi en inspirerend. Ja, het ging over de vertalingen van de Bijbel. Ook deze priester wist dat er niet altijd even juist vertaald was. Hij gaf ons een voorbeeld. Toen hij een preek ging voorbereiden over de verloren zoon. Hij zei dat het verhaal zo oud en bekend was dat hij het moeilijk vond om er iets nieuws aan toe te voegen. Hij vertelde dat hij vanwege zijn studie de oorspronkelijk Griekse Bijbel kon lezen en dat ook regelmatig deed zoals ook toen met de verloren zoon. Hij ontdekte dat er niet stond: dat de Vader opdracht gaf voor de zoon het "beste" kleed tevoorschijn te halen, maar: het "eerste" kleed gehaald moest worden. Dat maakte voor hem maar ook voor mij een verschil, het verhaal kreeg meer diepgang en toegevoegde waarde. De boodschap van het verhaal kreeg hierdoor ook meer inhoud. Bij God is een gewaad of kleding geestelijk bedoeld. Het eerste kleed was het kleed dat de zoon droeg toen hij nog thuis bij de vader was, rein en van nature goed. De priester wilde hier mee aangeven dat wij van nature goed zijn, geen zondaars. Ons eerste kleed, is onze oorspronkelijke natuur, het kleed dat wij aan hadden toen wij nog,oorspronkelijk waren en niet de levende doden, zoals wij hier nog rond lopen met een beeld wat wij voor Gods Aangezicht geplaatst hebben. Als wij ontdekken dat onze ware natuur Gods Zoon is, het zeker zouden weten, want daar gaat het om, het te geloven, zouden wij meteen verlost zijn van onze oude kleding, de beelden. De glans en straling van het eerste kleed zou alles van deze wereld wegschijnen.

Dit vond ik heel bijzonder en heel aangenaam dat iemand het woord zo kon doortasten.