TOEN BELEED IK MIJN SCHULD

Toen beleed ik U mijn zonde,
ik dekte mijn schuld niet toe,
ik zei: ‘Ik beken de Heer mijn ontrouw’,
en U vergaf mij mijn zonde, mijn schuld.

Toen beleed ik mijn schuld, niet de wereld is schuldig aan het leed en onrecht, maar ikzelf, Gelukkig de mens die dit inziet en deze schuld niet toedekt door haar buiten zichzelf te leggen door te oordelen en te veroordelen.. Niet al mijn tekortkomingen dien ik te belijden alleen mijn ontrouw. Deze wereld voor Gods wereld en zijn maaksel te erkennen is Hem ontrouw zijn. Het is de wereld van de mammon, Gods wereld is onzichtbaar in achter haar verduisterd. Ik beken de Heer mijn ontrouw, niet al mijn tekortkomingen dien ik te belijden, en weet dat dit de juiste manier van vergeving is.
Gij zult alleen de Heer Uw God aanbidden, buiten Hem bestaat er niets.
Communiceren doen wij over het algemeen alleen met de wereld buiten ons. Communiceren met ons innerlijk waar ons Zelf of God verblijft doen we nauwelijks. Dat is toch wat wij voortdurend dienen te doen, uitsluitend met God, dat is wat de Bijbel bedoelt met omkeren en inkeer. Communiceren met het gevoel in ons, het gevoel wat wij ervaren is God, het is Het Leven. Wat wij niet weten of bewustzijn is dat het reageert en luistert, dat het Zijn intelligente aanwezigheid is waar wij alles aan kunnen overgeven. Wanneer wij communiceren met ons Zelf, betrachten wij eenheid, een ervaring dat wij een zijn met dit Zelf, dat wij het Zelf zijn. Deze eenwording is het gemeenschap hebben met God. Alle termen van de bijbel zijn van het geestelijke naar het wereldse getransformeerd. Gemeenschap en communiceren doen wij alleen op een wereldse manier, het is namaak, het is het werk van het ego, of de satan. De waarheid is dat de Bijbel voor het innerlijk bedoelt is. Zelfs haar verhalen zijn werelds vertaald. De hele dag met je Zelf praten of communiceren doe je dan in werkelijkheid met een grote intelligentie, God. Hij zal je aldoor leiden en voorzien van overvloed, wijsheid en liefde, het is inzicht, ontwaken of genezen worden van onze blindheid.
De gemeenschap met God is waar het om gaat hier op aarde, het samen smelten met Hem. God is midden onder ons of in ons. Het midden is letterlijk. Het middelste gedeelte van ons geestelijk lichaam is de ark of tempel. Een geestelijk gebouw of systeem waar de vergeving plaats kan vinden. Midden in ons bevindt zich de Heilige Geest, het Goddelijk vuur dat al het onreine verbrandt zodat de genade kan stromen. Hij werkt als een oven en verbrandt al het onreine wat ontstaat door onze ontrouw wat als afval achterblijft. De verhalen in de Bijbel die ons als symbool gegeven zijn als richtlijnen, om het eeuwige Leven weer terug te vinden zijn wij gaan gebruiken voor eigen belang, we zijn ze gaan aanbidden in plaats van een geschenk te aanvaarden van de Vader om ons terug te halen in Zijn eeuwig Huis. De beelden die wij ervan gemaakt hebben dienen vernietigd te worden, dat doet de Heilige Geest in ons. Dit is werkelijk onze enige taak, gemeenschap met God aan gaan of de Heilige Geest,leven vanuit inkeer het is mogelijk, onze gedachtes zijn de boosdoeners, deze moeten echt verdwijnen, wij moeten denken samen met God en niet op onze eigen manier.(ego) Het zijn de gedachtes die de afgoden (wereldbeelden) vereren en maken.

Jes 55.7,8 De goddeloze moet zijn weg verlaten,
de boosdoener zijn gedachten,
Want uw gedachten zijn niet mijn gedachten,
en mijn wegen zijn niet uw wegen
– godsspraak van de heer.

UIT GOD GEBOREN en HETZELVE

Johannes 1
Dit zijn citaten uit de Statenvert.1637 Vond dit interresant omdat bij mij een duidelijker beeld ontstond van de boodschap.
"Hetzelve" en “het uit God geboren zijn”

3 Alle dingen zijn door Hetzelve gemaakt, en zonder Hetzelve is geen ding gemaakt, dat gemaakt is.
4 In Hetzelve was het Leven, en het Leven was het Licht der mensen.
5 En het Licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft hetzelve niet begrepen.
12 Maar zovelen Hem aangenomen hebben, dien heeft Hij macht gegeven kinderen Gods te worden, namelijk die in Zijn Naam geloven;
13 Welke niet uit den bloede, noch uit den wil des vleses, noch uit den wil des mans, maar uit God geboren zijn.


Eerst het “Uit God geboren zijn”, Er worden verschillende interpretaties aan gegeven, je kunt hier lezen dat het om de Geest gaat. De nadruk wordt gelegd dat niet het lichaam van God is maar de Geest.
Joh 6, 63 “De Geest maakt Levend het lichaam (vlees) dient tot niets “ NBV
Het is de Geest die leven geeft, de tekst zelf zegt het al, Zij die Hem hebben aangenomen zijn zij die weten dat niet het vlees of het bloed leeft maar de Geest in hen. (Hetzelve)
Niet het lichaam is uit God geboren, maar de Geest is uit God geboren, het is het innerlijk van de mens waar zich zijn ware identiteit bevindt, Zijn Kind.
Wanneer wij ons bewust geworden zijn wie wij in werkelijkheid zijn en er èèn mee zijn geworden, door ons totaal aan Hetzelve over te geven, kun je symbolisch spreken over "üit God geboren zijn", ons bewust geworden zijn dat wij Geest zijn en geen lichaam.
De Geest die wij zijn is dàt, wat uit God geboren is, het lichaam is niet uit God geboren, want dat komt van de man en is van vlees en bloed.

Het bijzondere van 3, 4 en 5 is dat er geschreven staat: ”Hetzelve” in plaats van; “in Hem”. Het is bekend dat God Zich Zelf gaf of beter vertaald: “Zijn Zelf of Zijn Leven” Het Zelf is bij ons mensen ook een begrip van iets wat binnen in ons bestaat, het ware Ik.
Door de vertaling van “in Hem” voor “Hetzelve” is er wel een ander beeld ontstaan, de tekst van de Statenvet. 1637 is toch oorspronkelijker denk ik, meer de kern van de boodschap.
Hetzelf bij ons is het Goddelijke in ons, het is DAT wat God gaf.
Het is onze taak Hetzelf uit te breiden, zoals God Zich Zelf uitbreidde. Hetzelf is Het Leven (de Geest) het Licht of Liefde, het is ook onze taak om het uit te breiden. Het is een boodschap met een diepe betekenis wat; "Het Leven betreft"
Joh. 12, 25 “Wie zijn leven lief heeft, verliest het; maar wie zijn leven prijsgeeft in deze wereld, zal het behouden voor het eeuwig leven.” Het Leven prijsgeven dienen we te verstaan als het Leven (Liefde) uitbreiden.

Joh.5,26
"Want gelijk de Vader het Leven heeft in Zichzelve, alzo heeft Hij ook den Zoon het Leven gegeven"
"Hebben wij niet allen het leven gekregen?

DANIEL WIL ZICH NIET VERONTREINIGEN

Maar Daniël nam zich voor om zich niet te verontreinigen aan de gerechten van de Koninklijke tafel en aan de wijn die de koning dronk. Daarom vroeg hij de hofmaarschalk om voedsel waaraan hij zich niet verontreinigen zou. En God stemde de hofmaarschalk welwillend en goedgunstig ten aanzien van Daniël. De hofmaarschalk zei tegen Daniël: ‘Ik vrees dat mijn heer, de koning, die bepaald heeft wat jullie te eten en te drinken krijgen, zal vinden dat jullie er niet zo goed uitzien als de andere jongemannen van jullie leeftijd en dan zijn jullie er de oorzaak van dat de koning mij vanwege plichtsverzuim veroordeelt.’
Daarop wendde Daniël zich tot de kamerdienaar, aan wiens zorgen de hofmaarschalk Daniël, Chananja, Misaël en Azarja had toevertrouwd, met het verzoek: ‘Probeer uw dienaren uit en geef ons tien dagen lang alleen groenten te eten en water te drinken; vergelijk daarna ons uiterlijk met dat van de jongemannen die de gerechten van de Koninklijke tafel eten en handel dan met uw dienaren naar uw mening.’ De kamerdienaar stemde met dat voorstel in en tien dagen lang gaf hij hun bij wijze van proef het gevraagde voedsel. Toen de tien dagen voorbij waren, zagen zij er gezonder en welvarender uit dan al de andere jongemannen, die de gerechten van de Koninklijke tafel hadden gegeten. Voortaan nam de kamerdienaar de spijzen en de wijn die voor hen bestemd waren weg en gaf hun groenten. Aan deze vier jongemannen schonk God wetenschap en kennis van heel de literatuur en wijsheid; Daniël stelde Hij in staat visioenen en dromen te doorschouwen.
Toen de tijd verstreken was die de koning had vastgesteld en ze voor hem moesten verschijnen, stelde de hofmaarschalk hen aan Nebukadnessar voor. Het onderhoud dat de koning met hen had, bewees dat niemand zich kon meten met Daniël, Chananja, Misaël en Azarja. Zo traden ze in dienst van de koning. En telkens als de koning hen raadpleegde, zag hij dat hun wijsheid en inzicht tienmaal groter was dan die van iedere wichelaar of bezweerder in heel zijn rijk. Daniël bleef in dienst van de koning tot het eerste regeringsjaar van koning Kores.



Waarom is dit vers zo belangrijk dat het is opgeschreven en opgenomen?
Het reine voedsel is voor de Joden zeer belangrijk, maar voor welke Joden is dit hier bedoelt? Ik denk dat het geldt voor ieder mens die toegewijd is aan God. De schoonheid, helderheid, inzicht en kennis is hier aan het reine voedsel toe te schrijven. Waarom is hier door de kerken en Joodse gemeenschappen nooit meer aandacht aan besteed. Het is toch dermate belangrijk en waar, dat het daardoor is opgeschreven. God gaf deze mannen uitzonderlijke eigenschappen door het reine voedsel dat zij aten, dit zou toch te denken moeten geven. Het is een boodschap voor de mens anders zou het niet tot ons gekomen zijn. Er wordt in dit vers zeer de nadruk op gelegd dat door het reine voedsel te nuttigen het zeer belangrijk is om gezondheid, welvarendheid, wijsheid, helderheid, kennis en wetenschap te verkrijgen.
Het wordt door de meeste Christenen en ook Joodse gemeenschappen van de tafel geveegd en gebagatelliseerd. Er zijn religies die het reine voedsel wel respecteren, Hindoeïsme en het Boedischme. Bij de Christenen is de belangrijkheid van rein voedsel helemaal verdwenen terwijl God het toch zeer belangrijk vindt. Dit vers is door de kerken nooit aandacht aan besteed wat betreft het nuttigen van rein voedsel. Het komt volgens mij doordat de Bijbel niet gelezen wordt zoals ze gelezen dient te worden, en daardoor niet helemaal begrepen is. Het voedsel wat in Joodse kringen als rein wordt beschouwd heeft niets te maken met de reinheid zoals de Bijbel het bedoelt. Het vlees moet gescheiden blijven van andere producten, het mag überhaupt niet in huis komen. Waarom zou het niet serieus en voor waar genomen worden dat je werkelijk zou kunnen worden zoals Daniel bij het nuttigen van rein voedsel? Toch nog het dier in de mens wat geofferd moet worden? De meeste mensen weten niet dat ook Paulus en Jeremia rein aten en nog veel meer personen in de Bijbel. Bij Makkabeen kun je lezen hoe standvastig de mensen bleven ondanks hun martelingen die zij moesten ondergaan in opdracht van de keizer, wat betreft hun verbod op het nuttigen van onrein voedsel. Niet zo als Daniel, maar heel wat meer bewuster dan wij. Dit is zo een belangrijk gegeven in de Bijbel waar geen aandacht aanbesteed wordt. Het getuigt niet van ware Bijbel kennis of het serieus nemen van het Gods Woord. Het is zo dat een ieder mens ongeacht zijn mening haar gelijk kan halen, en het zo kan interpreteren zoals zijn verstand of ego het bevalt. Het valt ook op dat hier het reine voedsel nuttigen zeer hoog en belangrijk geacht wordt, want wat een eer, aanzien en hoogachting wordt Daniel geschonken voor zijn wijsheid door het eten van rein voedsel! Misschien is de visie van de meeste mensen op de Bijbel overeenkomstig het voedsel wat ze nuttigen. Zoals hier wordt aangegeven is inzicht grotendeels afhankelijk van rein voedsel. Door de wetenschap is het inmiddels al lang bewezen dat wij van nature geen vleeseters zijn, en het mede een grote oorzaak is van bijna alle ziektes.

DE BRONZEN SLANG

Num. 21, 4 De bronzen slang.
Maar onderweg werd het volk ongeduldig. Het keerde zich tegen God en tegen Mozes: ‘Hebt U ons uit Egypte geleid om te sterven in de woestijn? Er is geen brood, er is geen water en dat minderwaardige eten staat ons tegen.’ Daarop zond de Heer vuurspuwende slangen op het volk af. Deze beten de Israëlieten, en velen van hen vonden de dood.. Daarop kwam het volk naar Mozes en zei: ‘Wij hebben gezondigd, want wij hebben ons tegen de Heer en U gekeerd. Bid dat Hij die slangen van ons wegneemt.’ Toen bad Mozes voor het volk en de Heer zei tegen Hem: ‘Maak zelf een vuurspuwende slang en zet die op een paal. Ieder die door een slang gebeten was en zijn ogen op de bronzen slang richtte, bleef in leven.

Dit is voor mij een zo inspirerend vers, en voornamelijk de zin; 'Ieder die door de slang gebeten was en zijn ogen op de bronzen slang richtte bleef leven". een zin wat in principe onze verlossing of onze genezing inhoudt. Een regel zo even tussen door,heel subtiel en zo onopmerkzaam, dat je er overheen leest. Een zin die ontzagwekkend groot en belangrijk is, omdat wat er staat natuurlijk waar is, je blijft Leven als je er naar kijkt. Hier zouden boeken van gevuld kunnen worden, over dit ene zinnetje. Is leven in de Bijbel niet bedoelt als het eeuwige Leven?
Al wat ons bijt kunnen we binnen in ons ontdekken, het is verdriet onze pijnen en ziektes en tenslotte de dood. De slang staat voor de wereld buiten ons, de mammon, keren wij het om, door er naar te kijken zullen wij de werkelijke, schoonheid van ons wezen ervaren die in zich in ons hart bevindt. Juist de sluwheid en de verraderlijkheid van de slang laat het ons als pijn en ellende waarnemen, maar de Heilige Geest die ons van binnenuit leidt, laat ons de schoonheid zien die er achter verborgen wordt gehouden. Door het om te keren of er naar te kijken zien wij onze verlossing, het Leven, het eeuwige Leven, en worden wij genezen en verdwijnen de slangen die ons beten. De oorzaak van alles wat pijn doet bevindt zich in ons, door er naar te kijken zal zich het probleem oplossen en de schoonheid openbaren die er achter verborgen ligt.

Marcus 4. 22
Alles wat verborgen is, moet openbaar worden gemaakt, en alles wat in het geheim is ontstaan, moet aan het licht komen.
Wie oren heeft om te horen, moet goed luisteren!’

De waarheid komt altijd aan het licht, zij is er al. Al wat wij verborgen willen houden zien wij om ons heen als waarneming, het is het verborgene in ons en juist in dat verborgene bevindt zich God. Want wat wij buiten ons waarnemen is onze innerlijke bespiegeling. Wij zien onze eigen gedachtewereld. Het is dat wat in ons verborgen zit, het licht in ons projecteert het naar buiten, het duwt de duisternis als het ware weg voor haar werkelijkheid,
de prachtige glorievolle wereld van God, die de slang verborgen houdt, maar door er naar te kijken zullen wij Leven.
Daarom is het kijken er naar zo belangrijk voor onze verlossing of genezing.
Genezen van ontrouw is waar van we genezen moeten worden, wat ook weer de betekenis is van inkeer en vergeving (loslaten) De wereld loslaten is genezen van ontrouw.

Prof.Jer. 3,22 Kom terug afvallige kinderen. Ik zal jullie genezen van je ontrouw. Dan zullen jullie zeggen: “Hier zijn we, wij komen terug,want u bent de Heer, onze God.”

Petr. 3,3 Uw schoonheid moet niet gelegen zijn in uw uiterlijkheden, maar wat verborgen ligt in uw hart, in een stil gemoed. (dat is het onvergankelijke)

Thomas Evangelie 5
Jezus zei: ‘Zie wat voor je gelaat is, en al wat eerst voor jou verborgen is, zal tevoorschijn treden. Want er is niets verborgen dat zich niet zal tonen’

OMWILLE VAN ZIJN NAAM

Naam van de Heer.
Daar de Heer vaak zegt; “Omwille van Mijn Naam”
Dan dacht ik, wat wil dit toch zeggen "Omwille van Zijn Naam" wat schiet God er mee op tot eer van Zijn Naam? Waarom is dat zo belangrijk"?
Ps. 23,3 Hij leidt mij op het rechte pad, omwille van Zijn Naam.
Ps. 25,11 Omwille van Uw Naam, Heer zult u mijn schulden vergeven, al zijn ze nog zo groot.
Ps. 31,4 Ja mijn, rots en vesting bent U. Omwille van Uw Naam leidt mij en geef mij rust.
Ps. 143,121 Toch redde Hij hen omwille van Zijn Naam om Zijn grote glorie te laten blijken, etc.
Zijn Heilige Naam is "Zijn Zoon" of Zijn grote glorie met wie Hij weer verenigd wil worden.
De Naam van de Heer is als een toren, een burcht, een rots, ze is onze redding,
zij is ontzagwekkend en almachtig en heilig.
Het O.T. heeft het over de Heer en over de Naam van de Heer.
Als ik het goed begrijp is de Heer en de Naam van de Heer èèn maar toch zo dat de Heer niet rechtstreeks in ons aanwezig is, wel Zijn macht, kracht en glorie, het zijn, Zijn eigenschappen in Zijn Naam in ons aanwezig
De Heer Zelf verblijft in Zijn woonstee.
De tempel waar Zijn Naam woont is de plaats waar vandaan God het gebed van de mens kan horen.
2 Kr.6,33 Verhoor hem dan vanuit de hemel Uw woonstee, woonplaats.
Rechtstreeks zouden wij Hem niet kunnen bevatten, dat is dan ook de betekenis van de woorden toen Jezus zei: Joh.14,6 “Niemand kan bij de Vader komen dan door mij” het is Zijn Heilige Naam, Zijn uitbreiding, de Zoon.
Salomo die een huis gaat bouwen voor de Naam van de Heertempel.
Is het niet bijzonder dat bij de bouw van de tempel geen geluid te horen is??
kon.6,7 "Bij het bouwen van de tempel werd gebruik gemaakt van stenen die in de groeve afgewerkt waren: geen hamer of houweel, geen enkel ijzeren werktuig werd bij de bouw van de tempel gehoord" Zou het niet aanduiden dat het om een innerlijke tempel gaat?

2 Kr.2,4 Het huis dat ik wil bouwen zal groot zijn, want onze God is de grootste van alle goden.
Maar wie is bij machte een huis voor Hem te bouwen. De hemel en hemel en der hemelen kunnen Hem niet bevatten. Hoe zou ik dan een huis voor Hem kunnen bouwen?
Salomo probeert aan te geven dat de grootheid van de Heer, Zijn licht en Zijn kennis wij niet zouden kunnen begrijpen zonder tussenkomst van Zijn Naam (ZOON) lees Aant. Ps.2,7)
1 kon.9,3 "Ik heb dit huis dat U gebouwd hebt laten heiligen, opdat Mijn Naam er voor altijd zal wonen.” Het is de Heer die Zijn Naam laat wonen in een huis, dus twee begrippen die toch èèn zijn.
De Naam van de Heer is niet de Heer, maar zijn uitbreiding, Zijn uitstraling, Zijn emanatie. Deze uitbreiding is dat wat "Zoon" wordt genoemd, maar met een andere betekenis zoals bij ons bekend is als afstammeling.
Naam heeft in onze wereld ook te maken met uitbreiding maar anders dan in de hemel, in de hemel is het de uitbreiding van Gods Liefde of Zijn eigenschappen. Het begrip Zoon heeft in het O.T. een ruimere betekenis als wat wij verstaan onder een afstammeling.
De hemel en hemel der hemelen, er zijn meer hemelen of vijf werelden, de hoogste is de hemel der hemelen. Een aanwijzing dat er meer werelden zijn, zoals bekend is in het Joodse gedachte goed.
De Naam van de Heer, is onder ons komen wonen, het is Zijn Woord “JHWH”, of Zijn Zoon (uitbreiding) dus. De Naam van de Heer is Zijn Zoon, die de volmaaktheid van de Vader is.
Het fascineerde mij dat er alsmaar over de Naam werd gesproken en dat voor “Zijn Naam” een huis werd gebouwd.
“De Naam” associëren wij met een Zoon zoals wij het begrijpen bij een geboorte van een afstammeling, het is ook een uitbreiding, maar is anders zoals wij het begrijpen. In het geestelijke kent men geen geboortes zoals in onze wereld.
Jezus kwam om ons deze diepe wijsheid begrijpelijk over te dragen, maar door onbegrip en politieke redenen is veel verkeerd vertaald, weggelaten en vervalst.
In werkelijkheid ie er zeer weinig bekend van Jezus woorden.
Het is niet de Vader die oordeelt, maar het innerlijke Zelf de Zoon of Zijn Naam in ons die door vergeving onze vergissingen corrigeert.
Joh. 5,22 “Ook oordeelt de Vader niet meer zelf, Hij heeft het oordeel geheel en al aan de Zoon toevertrouwd”
Dat was het doel van de bouw van de innerlijke tempel, waar Zijn Naam woont om ons tot verzoening te brengen bij de Vader.