TOEN BELEED IK MIJN SCHULD

Toen beleed ik U mijn zonde,
ik dekte mijn schuld niet toe,
ik zei: ‘Ik beken de Heer mijn ontrouw’,
en U vergaf mij mijn zonde, mijn schuld.

Toen beleed ik mijn schuld, niet de wereld is schuldig aan het leed en onrecht, maar ikzelf, Gelukkig de mens die dit inziet en deze schuld niet toedekt door haar buiten zichzelf te leggen door te oordelen en te veroordelen.. Niet al mijn tekortkomingen dien ik te belijden alleen mijn ontrouw. Deze wereld voor Gods wereld en zijn maaksel te erkennen is Hem ontrouw zijn. Het is de wereld van de mammon, Gods wereld is onzichtbaar in achter haar verduisterd. Ik beken de Heer mijn ontrouw, niet al mijn tekortkomingen dien ik te belijden, en weet dat dit de juiste manier van vergeving is.
Gij zult alleen de Heer Uw God aanbidden, buiten Hem bestaat er niets.
Communiceren doen wij over het algemeen alleen met de wereld buiten ons. Communiceren met ons innerlijk waar ons Zelf of God verblijft doen we nauwelijks. Dat is toch wat wij voortdurend dienen te doen, uitsluitend met God, dat is wat de Bijbel bedoelt met omkeren en inkeer. Communiceren met het gevoel in ons, het gevoel wat wij ervaren is God, het is Het Leven. Wat wij niet weten of bewustzijn is dat het reageert en luistert, dat het Zijn intelligente aanwezigheid is waar wij alles aan kunnen overgeven. Wanneer wij communiceren met ons Zelf, betrachten wij eenheid, een ervaring dat wij een zijn met dit Zelf, dat wij het Zelf zijn. Deze eenwording is het gemeenschap hebben met God. Alle termen van de bijbel zijn van het geestelijke naar het wereldse getransformeerd. Gemeenschap en communiceren doen wij alleen op een wereldse manier, het is namaak, het is het werk van het ego, of de satan. De waarheid is dat de Bijbel voor het innerlijk bedoelt is. Zelfs haar verhalen zijn werelds vertaald. De hele dag met je Zelf praten of communiceren doe je dan in werkelijkheid met een grote intelligentie, God. Hij zal je aldoor leiden en voorzien van overvloed, wijsheid en liefde, het is inzicht, ontwaken of genezen worden van onze blindheid.
De gemeenschap met God is waar het om gaat hier op aarde, het samen smelten met Hem. God is midden onder ons of in ons. Het midden is letterlijk. Het middelste gedeelte van ons geestelijk lichaam is de ark of tempel. Een geestelijk gebouw of systeem waar de vergeving plaats kan vinden. Midden in ons bevindt zich de Heilige Geest, het Goddelijk vuur dat al het onreine verbrandt zodat de genade kan stromen. Hij werkt als een oven en verbrandt al het onreine wat ontstaat door onze ontrouw wat als afval achterblijft. De verhalen in de Bijbel die ons als symbool gegeven zijn als richtlijnen, om het eeuwige Leven weer terug te vinden zijn wij gaan gebruiken voor eigen belang, we zijn ze gaan aanbidden in plaats van een geschenk te aanvaarden van de Vader om ons terug te halen in Zijn eeuwig Huis. De beelden die wij ervan gemaakt hebben dienen vernietigd te worden, dat doet de Heilige Geest in ons. Dit is werkelijk onze enige taak, gemeenschap met God aan gaan of de Heilige Geest,leven vanuit inkeer het is mogelijk, onze gedachtes zijn de boosdoeners, deze moeten echt verdwijnen, wij moeten denken samen met God en niet op onze eigen manier.(ego) Het zijn de gedachtes die de afgoden (wereldbeelden) vereren en maken.

Jes 55.7,8 De goddeloze moet zijn weg verlaten,
de boosdoener zijn gedachten,
Want uw gedachten zijn niet mijn gedachten,
en mijn wegen zijn niet uw wegen
– godsspraak van de heer.