LEID JE HART OP DE RECHTE WEG

Spr. 23,6
Eet niet van het maal dat een gierigaard je voorzet
en wees niet begerig naar zijn lekkernijen,
want hij is iemand die in zichzelf zit te rekenen.
‘Eet en drink!’, zegt hij tegen je,
maar zijn hart is niet met jou.
Het maal dat jij gegeten hebt zul je uitspuwen
en je vriendelijke woorden heb je verspild.
Spreek niet als een dwaas luistert,
want hij minacht je verstandige woorden.
Verleg de aloude grenssteen niet
en zet je voet niet op het veld van de wezen,
want hun verlosser is sterk
en zal hun zaak tegen jou opnemen.
Laat je hart naar onderricht luisteren
en je oor naar verstandige woorden.

Mijn zoon, als je hart wijs is,
dan is ook mijn hart blij,
Laat je hart de zondaars niet benijden,
maar in de vrees voor de heer volharden, voortdurend,
want dan is er een toekomst voor jou
en word je in je verwachting niet teleurgesteld.
Luister, mijn zoon, en word wijs
en leid je hart op de rechte weg.

Behoor niet tot degenen die zich aan wijn bedrinken
en die zich te buiten gaan aan vlees,
Geef mij dat hart, mijn zoon,
en laat je ogen mijn wegen aanschouwen.

Deze verzen zullen voor altijd zeer speciaal voor mij blijven. Het was een antwoord over twijfels en vragen. Vragen stel ik meestal aan de Bijbel, het Woord van God is altijd bereid te antwoorden. Eerste oogopslag kon ik er niets mee. Maar al gauw kwam het inzicht. De woorden en meningen van het ego zijn voor mij als het eten wat een gierigaard mij voorzet. Het eten met elkaar betekent geestelijk, communiceren met elkaar.
Het Woord zijn de symbolen voor onze innerlijke belevingen. Het lichaam, deze wereld, het denken vooral zijn onze eigendommen althans zo ziet het ego het. Het denken is ons heilig, het is zoals wij het denken en daar wijkt het ego niet van af. Maar God zegt: ons denken is niet Zijn denken, dus is ons denken het denken van een andere ‘macht‘ het ego. Het is trouwens een illusie macht, als je het niet voedt heeft het totaal geen macht, maar het is geraffineerd, ze houdt ons zoveel mogelijk blind en doof. Ons denken is ons eigendom en daar horen al de waarnemingen bij, wij vinden dat alles van ons is afgepakt en het ons niet meer toebehoort, maar alles is van ons, wij zijn met alles één, God zegt dat de hele aarde ons toebehoort we hebben er zelfs de verantwoording voor. Het land ons lichaam en de aarde is wat bestreden en veroverd moet worden volgens het Woord, want de bezetter, de vijand is het ego, of het verkeerde denken. Dat is het enige waar wij van verlost moeten worden. Wij zijn hier de vreemden die als slaven gebruikt worden, zo spreekt God tegen Abraham in een visioen. Onze wereld is de wereld van het ego. Een ieder leeft nog vanuit het verkeerde denken wat we ego noemen, want we denken dat het zo hoort omdat we moeten ‘overleven’ zo laat het ego ons absoluut geloven en we denken dat het de waarheid is in plaats van een grote leugen. Deze wereld kunnen we ook door de ogen van Christus bekijken en dan zien we een totaal andere wereld, een vergeven wereld waar God alles in Zijn volmaaktheid, volmaakt bestuurt, als wij het met geopende ogen of de ogen van Christus bekijken, ook al lijkt het zeer onrechtvaardig wij zien maar een fragment en ook nog in een totale duisternis. Al wat gebeurt is voor ons hoogste belang, onze verlossing, het vrij zijn van het ego, de vijand die overwonnen moet worden want deze is het die ons land en ons denken bezet houdt.
De gierigaard is het ego die niet wil delen in zijn eigendommen van het denken, zou het hier wel in willen delen, geeft hij zijn land en zijn bezit weg. Deze manier van denken is zijn bestaan, zijn mogelijkheid om te overleven. Ik begreep hieruit dat wij dus nooit tegen meningen en gedachten van andere in mogen gaan, het voelt voor hen als dat hun overlevings kansen worden bedreigd, althans voor het ego, en wie leeft er niet vanuit een denken wat niet van God is? Het ego ziet onrechtvaardigheid, maar de Heilige Geest ziet alles volmaakt bestuurt door God. De mening van een ander is het eten dat hij ons voor zet, hij zegt: eet toch, drink toch, maar zijn hart is niet met het geestelijke hart, het denken met God eens, wij worden er ziek van en zullen het daarna uitspugen. De woorden moeten wij niet aannemen wel de boodschap die er in verscholen ligt. Het lichaam en de wereld is als een leerschool waar wij de boodschappen van het leven moeten leren. Er tegen in gaan is dwaas, want hun (ego) verlosser is sterk, het neemt de zaak waar voor het staat tegen ons op, dat kunnen wij zeer zeker ondervinden in ons leven. Toch is het in de ogen van Christus weer een zegen, de Heilige Geest keert alles wat het ego gemaakt heeft ten goede. Overgave aan Hem, wat vergeving is maakt al wat wij denken dat onrechtvaardig of niet goed zou zijn, tot vreugde. Op deze manier kan het ego ons ook weer van dienste zijn als wij het met de ogen van Christus willen aanschouwen. Daarom mogen wij nooit tegen een mening ingaan, want ze behelst een boodschap, doen wij het toch dan bind het de strijd tegen ons aan want wij zetten voet op zijn grond en verleggen de steen. Stenen worden in het O.T. gebruikt voor grenzen aan te geven van een veroverd gebied. Die steen zal God voor ons verplaatsen, Hij gaat ons vooruit in de strijd. Nooit tegen het denken en meningen van andere ingaan, alleen kijken wat het mij te zeggen heeft, dat was de boodschap van deze verzen. Vaak kunnen meningen van anderen je storen, maar ze zijn een boodschap, ze vertellen mij wat het ego verborgen wilde houden, want ik zie en hoor mijn innerlijke gedachten en wereld, dat wat in diepe duistere -nissen in de geest verborgen was gehouden. Ik hoor wel eens zeggen ; Ik ben vrij, ik ben verlost, wat een geschenk, ik zie en hoor de waarheid, ik neem altijd mijn innerlijke wereld waar die het ego verborgen wilde houden. Het is de waarheid, het is een geschenk, ik weet dat ik in werkelijkheid nooit gevangene geweest ben, altijd vrij geweest van een ego, nooit afgescheiden ben geweest van God, dit wil alleen het ego mij laten geloven, en het is aardig gelukt. Het is de Stem van God die we horen spreken, er is maar èèn Stem alleen verstaan we die zelden. We gaan er meestal tegen in en dat is nu de les die ik als antwoord kreeg. Zo te leven, hier in te oefenen geeft een toekomst die aan al mijn verwachtingen voldoet, in èènheid leven met het Zelf of met God, zonder ego in Zijn Liefde. Ook had de vraag een beetje met een werelds `probleem` te maken, dit betrek ik ook op het antwoord van op mijn vraag, dat als ik overeenkomstig leef zoals hier beschreven, ook aan die verwachtingen zal worden voldaan. Ik heb het dus zelf in de hand, leven overeenkomstig Gods gedachten, dan zullen al mijn verwachtingen in vervulling gaan. De rechte weg gaan is met God denken, vaak wil ik een borreltje drinken, maar weet dat het een blokkade is op Gods weg en laat het dan. Dat geldt voor nog meer voor wereldse geneugten, ook het te buiten gaan aan vlees. Deze verzen lieten mij het juiste denken weer inzien. De verantwoording voor de aarde, de gedachten en meningen van anderen, niet meer dan alleen een boodschap te zien, in plaats er tegen in te gaan, of het aannemen als voedsel. Dit hart wil God dat wij Hem aanbieden, daarmee kunnen wij zijn wegen aanschouwen. Leven vanuit een denken met God laat alle verwachtingen uitkomen, nooit geen lijden meer, zou er al 'lijden' zijn, dan zouden wij dit lijden als vreugdevol ervaren.

Ps. 40, 7
Offers en gaven verlangt u niet,
brand- en reinigingsoffers vraagt u niet.
Nee, u hebt mijn oren voor u geopend.

In het Hebreeuws betekent horen: begrijpen of verstaan.

NAUWE VERBONDENHEID MET GOD

Gen 6, 9
Noach was een rechtschapen man; hij was in zijn tijd de enige die een voorbeeldig leven leidde, in nauwe verbondenheid met God. Hij had drie zonen: Sem, Cham en Jafet.

Nauwe verbondenheid met God, wil zeggen dat onze relatie alleen met God behoort te zijn en niet met de wereld. Nauw verbonden is bij ons Zelf zijn. Noach was altijd met het Zelf verbonden, evenals Abraham, wat ook de betekenis is van het rechtvaardig zijn, zo moeten wij het toch echt zien. Het rechtvaardig (recht- varen) zijn wil zeggen dat je op de goede weg bent (vaart), het bij het Zelf zijn. Het lijkt onmogelijk in deze tijd om voortdurend met het Zelf verbonden te zijn, toch is het de enige weg tot verlossing. Met het Zelf verbonden zijn is verbonden zijn met God.
Zo had ik het verbonden zijn nog niet eerder gezien. Nu begrijp ik nog beter waarom de wereld als afleiding van God is gemaakt, deze wereld is gemaakt door de afgod. We worden haast ‘noodgedwongen’ (zo laat het ego ons doen geloven) onze aandacht op de wereld te vestigen, en dat bedoeld de Bijbel met: “wij de wereld niet mogen lief hebben, daar wij anders twee heren dienen” wat onmogelijk is.


Gen. 17,1
Toen Abram negenennegentig jaar was, verscheen de HEER aan hem en zei: ‘Ik ben God, de Ontzagwekkende. Leef in verbondenheid met Mij, leid een onberispelijk leven.

Wie is op de dag van vandaag nog met God verbonden, zijn wij niet allen meer verbonden met de wereld, onze aandacht is meer bij de wereld dan bij God.
Trouw aan Hem is geen belangstelling voor de wereld tonen, wel moeten we aan ons doel werken, het leven accepteren zoals het komt, toeval bestaat niet alles is volmaakt zoals het komt. Je naaste liefhebben als je zelf, nooit iets doen wat een ander schade toebrengt en dit reikt heel ver, denk bv. aan de dieren, dit is leven met Hem of het Zelf.

Ps. 106,28
Zij verbonden zich aan de Baäl van de Peor
en aten van offers voor de doden.

Verbonden zijn met Baal is dus wanneer wij ons verbinden met deze wereld, en vlees
eten zoals deze wereld het begrepen heeft door te denken alsof dieren slachten en eten God een offer zou vinden. Dit denken mensen doordat de Bijbel met het hoofd of verstand wordt gelezen in plaats van met de geest. De Bijbel is ons niet gegeven voor deze fysieke wereld, zij is ons gegeven voor onze innerlijke wereld, want in werkelijkheid zijn wij geen lichaam maar geest, geschapen naar Gods beeld, geboren uit water(licht) en geest. Een dier offeren betekent in werkelijkheid een dierlijke (eigenbelang) eigenschap aan God offeren. Het vlees eten zoals de mens het doet is dus voedsel eten wat aan de doden geofferd is. In deze wereld zijn wij de levende doden, het dier wordt dus geofferd voor deze doden. God heeft andere dierlijke offers nodig, de dierlijke eigenschappen in de mens. De mens die zich verbonden heeft met Baal eet dus het dier, het wordt dood gemaakt voor het ego van de mens, de Baal.

Jezus wil niet dat wij Hem op een voetstuk plaatsen, het enige wat Hij wil is dat wij Hem volgen in de juiste zin van het Woord, je Zelf geven voor je naaste. Je zelf vergeten wil zeggen dat je alleen met Hem leeft, wat betekent vanuit je Zelf (hart) leven. het Zelf ervaren, met je aandacht bij het Zelf zijn, het is mogelijk, maar het vraagt volledige inzet om je zelf weg te cijferen. Het enige waar wij mee bezig zouden moeten zijn is: " bij het Zelf te verblijven", of innerlijk aanwezig zijn.

Mt.7, 21
Niet iedereen die “Heer , Heer” tegen mij zegt, zal het koninkrijk van de hemel binnengaan, alleen wie handelt naar de wil van mijn hemelse Vader. Op die dag zullen velen tegen mij zeggen: “Heer, Heer, hebben wij niet in uw naam geprofeteerd, hebben wij niet in uw naam demonen uitgedreven, en hebben wij niet vele wonderen verricht in uw naam?” En dan zal ik hun rechtuit zeggen: “Ik heb jullie nooit gekend.

Jezus leerde ons dat God de Vader was van alle mensen, dat wij Hem moeten liefhebben. Hij leerde ons de goede weg. Hij bedoelde hier mee, dat Hij niet het belangrijkste was maar de Vader in de Hemel, dat wij naar Zijn wil dienen te handelen.

Mt. 4.10
Daarop zei Jezus tegen hem: ‘Ga weg, Satan! Want er staat geschreven: “Aanbid de Heer, uw God, vereer allèèn Hem.” Daarna liet de duivel hem met rust, en meteen kwamen er engelen om voor hem te zorgen.

Jezus wist wat het betekende allèèn God te vereren. Bijna alle Christenen zijn van mening dat als je Jezus aanneemt je verlost zou zijn, het gaat een beetje verder, het wil zeggen dat je alles los moet laten als het ware een leeg of zuiver hart moet hebben. Geen hart met beelden van de wereld ervoor geplaatst. Alleen, het Zelf of God moeten wij liefhebben het steeds bij het Zelf leren te verblijven, bij wat je doet of waar je ook bent. Het is de betekenis van buiten naar binnen keren, het omkeren.
Ik zet dus werkelijk beelden tussen God en mij en mijn naaste. Wanneer ik met de wereld bezig ben, ben ik niet èèn met God, mijn hart is niet leeg of zuiver, de wereld (beelden) zijn nu tussen mij en God geplaatst.
Wanneer wij Jezus als een mens of persoon aanbidden, aanbidden wij weer een beeld, God is geen gestalte, Jezus is zoals God, daarin moeten wij Hem volgen. We zijn ook geschapen naar Gods beeld maar zijn het vergeten, doordat wij er beelden tussen of voor geplaatst hebben, we zijn hier om het verbond dat wij daardoor geschonden hebben weer te vernieuwen. We vinden de wereld toch wel spannend en aantrekkelijk, en daardoor hebben we Hem niet meer allèèn lief. Zijn wij niet altijd met de wereld bezig? Zijn wij niet altijd met onze gedachten in de wereld? Ik weet dat het bijna onmogelijk lijkt om voortdurend bij God, of het Zelf te zijn, toch is het mogelijk en dat is wat God vraagt. Het is de betekenis van zoals geschreven staat: “bidt voortdurend.” Het doel van ons is te leren altijd bij het Zelf te zijn en te blijven, voortdurend vanuit het bewustzijn het Zelf te ervaren, in Zijn Aanwezigheid te zijn, het is het omkeren wat God van ons vraagt. Wanneer wij met de wereld bezig zijn, zijn wij niet met Hem verbonden. Het bij het Zelf zijn is de wereld loslaten. Voor mij is dit wezenlijk het allerbelangrijkste om dit te leren. Het is de betekenis van Hem allèèn lief te hebben, steeds met Hem allèèn verbonden te zijn. Het is een verbonden zijn met het Zelf, steeds het Zelf ervaren, een relatie hebben met het Zelf, wij zijn het allebei, God en mens. Wij moeten leren dagelijks een beetje af te sterven, onze oude kleren afleggen, dat gebeurt door het verbonden zijn met het Zelf, God. Het Zelve is God, ons enige ware thuis.

Staten Vert. 1977
Joh.1,
3 Alle dingen zijn door het Zelve gemaakt, en zonder het Zelve is geen ding gemaakt, dat gemaakt is.
4 In het Zelve was het leven en het leven was het licht van de mensen.
5 en het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet begrepen.

Mt. 5, 14
Gij zijt het licht van de wereld. Een stad die boven op een berg ligt, kan niet verborgen blijven.

Dit Zelve is ons Zelf, wij die zoals God zijn maar de beelden van een wereld ervoor geplaatst hebben. Daarom moeten wij leren bij ons Zelve (God) te blijven, letterlijk.
Leren met onze aandacht altijd bij het Zelf te blijven, dan blijft deze stad en deze berg niet meer verborgen voor ons. Deze wereld die wij ervoor geplaatst hebben is de duisternis die het niet begrepen heeft.
Het bij het Zelf zijn is moeilijk onder woorden te brengen hoe dat voelt, je moet het Zelf ontdekken. Ik las eens dat je hele dag een meditatie zou moeten zijn, dat benadert de essentie bij het Zelf zijn het beste denk ik.
Het bij het Zelf zijn houdt ook het principe van vergeving en verzoening in.
Als je bij de Vader(het Zelf) bent, heb je, je verzoend en de wereld vergeven. (los gelaten)

Dit vraagt een leven lang aandachtig te zijn, aandachtig te zijn bij alles wat wij doen, het vraagt een zeer grote discipline. Het is de rechte weg volgen, dan volg je het doel in plaats van het te missen. (zonde) Dat ik dit allemaal opschrijf is als het ware een les voor mij zelf. Het verbonden zijn met God, het ontrouw zijn, het hardnekkig zijn, wat is toch de diepe betekenis ervan? Als het Woord voor de geest is gegeven heeft het niets met deze wereld te maken maar juist om haar los te laten en een leven te leiden dat alleen aan Hem gewijd is. Dat is een leven leiden wat omgekeerd is een leven van buiten naar binnen, alleen Hem ervaren, Zijn Aanwezigheid of steeds ons Zelf te ervaren, aandachtig bij het Zelf te zijn. Alles wat wij meemaken kunnen we op ons zelf betrekken, alles is als een boodschap voor ons, wat heeft het mij te zeggen, wat moet ik hier van leren? Kijk ernaar en het zal zich openbaren. Daar is de wereld ons voor gegeven, niet voor onze eigenbelangen maar als een boodschap hoe wij terug naar huis kunnen. Het goed doen is minder belangrijk dan het èèn zijn mèt God of het Zelf, daar kunnen wij de ware liefde ervaren. Wanneer ons hart leeg is van de wereld, of het zuiver is door bij het Zelf te zijn, kan God ons helemaal vervullen met Zijn Liefde die doorstroomt, zich uitbreidt naar de hele wereld. Daar heeft God ons als Zijn Zoon voor nodig, het is de enige manier waarop God Zijn liefde kan laten doorstromen en uitbreiden. Als wij met onze gedachten bij de wereld zijn, zijn dat niet de gedachten van God, en kan Zijn Liefde niet doorstromen, wij houden haar dan voor onze eigenbelangen. Dit is zo mooi te ontdekken wat we eigenlijk toch al weten, maar nu weer vanuit een ander oogpunt, het heeft voor mij een diepere dimensie gekregen. Het is voor mij nu van essentieel belang het oefenen van voortdurend bij het Zelf (God) te blijven. Een leven van binnen uit, steeds Zijn aanwezigheid voelen, steeds het Zelf te voelen, de Levensgeest. het Zelf voelen is een relatie hebben met God en het verbonden zijn met God.


Sir. 12,12
Liefde voor de Heer begint met ontzag voor hem, verbondenheid met de Heer begint met trouw aan hem.

Dit trouw zijn aan Hem gaat toch iets dieper als wij gewoon zijn te denken, het heeft alles te maken met een leven van binnen uit. Het steeds bij het Zelf zijn is trouw zijn aan Hem, nogmaals: het is de enige manier om de wereld los te kunnen laten. Aandachtig zijn bij het Zelf is het denken met God in plaats van het zelf denken door met de wereld bezig te zijn. Met de wereld bezig zijn is de betekenis van het ontrouw zijn. De wereld is dus als een boodschap, we mogen er mee werken voor onze verlossing, door vanuit het Zelf aandachtig te zijn, het zelf te ervaren, het is de boodschap van Gods Woord.

GEEN KINDEREN TER WERELD BRENGEN VOOR DE VERSCHRIKKING

Jes. 65,17
Ik ga vreugde voor u scheppen en vrolijkheid voor altijd;
Jeruzalem wordt door Mij herschapen in een stad vol vrolijkheid,
met een bevolking vol blijdschap.
Zelf zullen zij wonen in de huizen die zij hebben gebouwd,
en eten zij de vruchten van de wijngaard die zij zelf hebben geplant.
Zij bouwen niet meer wat een ander zal bewonen
en planten niets waarvan een ander eten zal.
Want de levensdagen van mijn volk zullen even talrijk zijn als die van de bomen,
en mijn uitverkorenen zullen zelf genieten van het werk van hun handen.
Zij zullen zich niet voor niets moe maken,
en geen kinderen ter wereld brengen voor de verschrikking.
Zij en hun nakomelingen met hen zullen een geslacht zijn dat gezegend is door de heer.
Dan grazen de wolf en het lam eensgezind,
de leeuw eet dan hooi zoals het rund,
terwijl de slang zich voeden zal met stof.
Niemand zal nog kwaad doen of onheil stichten op heel mijn heilige berg’,
zegt de heer.

Bij het lezen van dit vers, viel mij een citaat op wat ik heel bijzonder vond.

KWB
Zij zullen zich niet voor niets moe maken, en geen kinderen ter wereld brengen voor de verschrikking.

St. Vert. 1977
Zij zullen niet tevergeefs arbeiden, noch baren ter verstoring; want zij zijn het zaad van de gezegenden des HEEREN, en hun nakomelingen met hen.

St. Vert.1913
Zij zullen niet tervergeefs arbeidennoch baren ter verstoring, want zij zijn het zaad der gezegenden des HEEREN , en hunne nakomelingen met hen.

NBV
Zij zullen zich niet tevergeefs afmatten
en geen kinderen baren voor een verschrikkelijk lot.
Zij zullen, met heel hun nageslacht,
een volk zijn dat door de HEER is gezegend.

St. Vert. 1637
Sy en sullen niet te vergeefs arbeyden, nochte baren ter verstooringe: want sy zijn het zaet der gesegenden des HEEREN, ende hare nacomelingen met haer.

De vertaling van de St. Vert.”verstoring” 1913 benaderd de betekenis van het Woord het beste, naar mijn inziens. Deze wereld is een ”verstoring “ een storing in Gods Koninkrijk. Een storing kan hersteld worden, waarvoor wij hier zijn. Een kind baren ter verstoring is toch een storing in het geheel of van een bepaald doel. In de nieuwe wereld zullen alleen nog kinderen gebaard worden uit het gezegende zaad van God (zonder lichaam). Het lichaam is dat wat uit het zaad van de man is geboren, wat bij het vergankelijke hoort, dus niet geschapen door God. Wij zijn geschapen naar Gods beeld, en God is Geest.

Joh. 4-23
Er komt een uur, ja het is er al dat de ware aanbiders de Vader zullen aanbidden in Geest en waarheid: Dat zijn de aanbidders waar de Vader naar uitziet. God is Geest en zij die Hem aanbidden moeten hem aanbidden in geest en waarheid.

Wanneer wij innerlijk Gods Heilige Berg bereikt hebben, zal het wedergeboren plaatsvinden, de opstanding, het verbond met de dood zal verbroken zijn, er zullen geen kinderen meer geboren worden voor de verstoring of verschrikking. Het baren ter verstoring is voorbij. De wereld die wij waarnemen is symbolisch maar toch ook in waarheid het ‘dodenrijk‘, de ‘verschrikking‘. De verstoring is de illusie van deze wereld, en door haar blindheid alleen de bedekking laat ziet. Het verbond met deze wereld zal verbroken worden, de blindheid zal genezen zijn door de bedekking die zal openscheuren waarachter Gods wereld zich verborgen hield. Deze wereld is niet meer, we kunnen haar zelfs niet meer herinneren. Gods kinderen zijn alleen de kinderen die uit Zijn Heilig zaad of uit Zijn Geest geboren zijn. Wanneer hier kinderen geboren worden is dat Gods zaad met een omhulsel van het zaad uit de man het vlees, (de ballingschap). Het vlees geworden Woord moet eerst sterven eer Gods Zoon, Zijn kinderen terug naar huis kunnen gaan. Dat is ook de betekenis van het Woord, dat eerst de mensenzoon moet sterven. De zoon des mensen is de zoon uit het vlees geboren die zal sterven of zoals het N.T. zegt: “het oude gedrag of kleding moet eerst worden afgelegd, afgewenteld voor de verlossing van Gods kinderen, Zijn Zoon, het volk Israël of de gehele schepping. Israel betekent in het Hebreeuws:"Schepping" We hebben Gods Zoon en een zoon des mensen. Hier zal heel veel over gediscussieerd worden, maar als je het Woord goed leest en begrijpt kom je tot het inzichter dat het de waarheid is. Ook het Woord van het O.T. dient goed begrepen te worden, het is nodig om de waarheid te ontdekken. Jezus deed het ons voor dat eerst de zoon des mensen moet sterven voor aleer Christus kan opstaan. Dit is ook de betekenis dat de geschriften vervuld moeten worden, het staat nl. in de geschriften vermeld dat wat niet uit het Heilig zaad van God is zal moeten sterven.

Het niet meer hoeven bouwen wat een ander zal bewonen spreekt ook voor zichzelf, in deze wereld bouwen wij altijd iets dat door een ander bewoond zal worden, na onze dood gaat een ander mens wonen in wat wij gebouwd hebben, we bouwen in feite altijd voor een ander en hebben ons dan als het ware voor niets moe gemaakt.
In Gods wereld is het een woning voor eeuwig.
Het is een heerlijk vooruitzicht dat Gods wereld, ons thuis op ons wacht en naar ons verlangt. God zegt door allèèn naar Mijn Stem te luisteren, alèèn Mij te dienen zal de vijand of ego overwonnen kunnen worden en dat heeft weer te maken met loslaten of vergeven, vergeven dat niets in deze wereld ons kan verlossen of ons iets kan geven wat wij verlangen.

De meeste Christenen en ook andere geloven denken dat zij bij uitstek het enige verlossende geloof hebben. Wanneer zij dit denken is hun inzicht zeer beperkt en zijn zij nog de blinden waar de Bijbel over spreekt. Zij zien alleen de buitenkant de kleding, maar niet het innerlijk. Jezus vraagt om te kijken wat voor je is, niet met blinde ogen maar met de geest, dan zal de binnenkant zich openbaren. Wij moeten ons richten op het innerlijk of het onzichtbare niet op de buitenkant wat mensen dragen, of denken dat zij afgescheidenen zijn van Hem, God verhoede! Het gaat om het innerlijk en de oprechtheid van de boodschap, wat een mens voor naam of kleding draagt is niet belangrijk, dat is oordelen, beelden zien en in hokjes denken. Het ego laat ons alleen de buitenkant zien. Deze mensen zijn nog niet tot het inzicht gekomen dat Christus de gehele schepping bezielt, Hij is in alles en iedereen aanwezig, of deze mens nu Christen genoemd wordt of Boeddha het zijn regels van mensen, zij hebben de buitenkant, of deze beelden bedacht, er is alleen maar God en Zijn schepping, wat ze ook dragen, het gaat om de boodschap. De Stem van Christus spreekt in ieder mens wat hij of zij ook draagt, indianen kleren, oranje kleren, bruine of zwarte habijten, het is totaal niet van belang. Het ego laat ons denken dat als je in een bepaalt systeem gelooft je bent verlost, die anderen hebben geen kans, het is de hoogmoed van het ego. God zegt: “Jullie denken is niet Mijn denken“. Gods denken is onvoorwaardelijke liefde, Hij ziet geen aanzien des persoons, allen zijn gelijk, wat wil zeggen dat Hij geen buitenkant ziet alleen ons hart. Wij maken onderscheid, verdeeldheid wat ook de oorzaak van de duisternis en bedekking van Gods wereld is.


Jes. 25
De heer van de machten
richt op deze berg voor alle volken
een feestmaal aan met uitgelezen gerechten,
een feestmaal met belegen wijnen,
verrukkelijke, uitgelezen gerechten,
belegen, gelouterde wijnen.
Op deze berg verscheurt Hij de bedekking die over alle volken ligt,
de sluier die alle naties bedekt.
De Heer God vernietigt de dood,
en veegt de tranen van alle gezichten,
op heel de aarde wist Hij de smaad van zijn volk uit:
de heer heeft het gezegd! Op die dag zal men zeggen: ‘Dat is onze God.’
Wij hoopten op Hem en Hij heeft ons gered.

Deze Messiaanse profetieën van Jesaja, zijn de beloftes die ons te wachten staan. wanneer wij geheel onthecht zijn van het ego of de wereld, zonder de ballast van deze wereld die wij als het ware op onze schouders dragen. Het is de betekenis van Atlas met de wereld op zijn schouder, het is de taal van het symbool. Het gehele woord is als een symbool van Gods boodschap. Denk aan het symbool van de slang, het vergiftigd ons als ze bijt. Wanneer wij met het ego ( slang ) een verbond aangaan, of naar zijn stem luisteren wat we allemaal gedaan hebben en nog doen, heeft de slang ons gebeten en zullen wij van zijn gif sterven. In werkelijkheid als wij alleen voor ons zelf leven, vanuit eigenbelang de stem van het ego volgen, gaan er in ons lichaam chemische stofjes stromen die ons ziek maken en vernietigen, dat is dan het gif van de slang. Als we naar Gods Stem luisteren zal er licht en liefde door ons stromen wat ons geneest en verlost van het ego, en deze illusie wereld, de wereld die een verstoring en een ballast is op de weg naar God. In deze context heeft God zijn Woord gegeven als symbool. Het is aan ons om dit Woord te openbaren, wat heeft het Woord voor betekenis wat heeft het ons te vertellen? De zee, berg, wolk, paard, ark, alle plaatsnamen, koning, mantel, put, woestijn, blind, doof, brood, honger, dorst, boeien, slaan, slachten, vijand, herder ,etc., etc., het zijn allemaal symbolen, als een boodschap in een verhaal wat moet worden geopenbaard, het gaat om haar binnenkant. In deze context wilde ik graag de boodschap van het vers duidelijk maken. Geen kinderen meer geboren worden voor de verstoring. Het geboren worden voor de verstoring heeft een grote en diepe betekenis. Het hier geboren worden is in waarheid een vergissing maar tegelijkertijd een prachtige les of kans om te ontwaken uit deze verstorende droom.
Alles heeft zijn tegenstelling, deze verstoring is ook weer Gods barmhartigheid, zijn goedertierenheid, onze redding uit deze verschrikking, waar wij een vreugde volle les van kunnen maken als wij luisteren naar Zijn Stem, en Zijn boodschap begrijpen.

Er is een plek of plaats in onze geest, Gods Heilige Berg dus, waar wij naar toe dienen te gaan. “Die dag” heeft de betekenis in het Hebreeuws van : “plaats” Daar aangekomen zal deze wereld niet meer bestaan, niet meer in onze gedachten opkomen, deze illusie is opgelost. De bedekking van deze aarde, die wij nu waarnemen zal volledig zijn verscheurd. De gehechtheid, het leven in eigenbelang, wat leven is om te overleven (betekenis van het dier in de mens) werpt deze sluier of bedekking over Gods Schepping die haar totaal in duisternis hult. Wie leeft om mijnentwil zal zijn leven behouden, zegt Jezus. Lieve mensen, het wil niet zeggen dat ik dit allemaal bereikt heb, maar als je weet wat Gods boodschap werkelijk betekent is het makkelijker te streven om in waarheid en geest te leven en te bidden. Wie verlangt er niet naar om het lammetje naast de wolf samen te zien grazen. Het Joodse gedachtegoed weet dat er niet eerder verlossing mogelijk is dan wanneer er totale vrede is tussen mens en dier. Het dier is heel essentieel en belangrijk voor de verlossing van de mens, vandaar het dier zeer nadrukkelijk aanwezig in Gods Woord.

Jes. 28,18
Uw verbond met de dood wordt verbroken,
uw overeenkomst met de dodenwereld houdt geen stand:

Het verbond met de dodenwereld of onderwereld is de beeldspraak waar deze wereld mee bedoeld wordt. Dit houdt geen stand, wanneer wij ontwaken, aangekomen zijn bij Gods Heilige Berg, zal dit verbond , die als een verstoring werkt verbroken zijn. De Christus in ons zal ons blijven leiden op onze pelgrimstocht naar boven. Het is Zijn leiding, vrede en vreugde waar wij van kunnen genieten op weg naar huis door deze ‘verschrikking,’ van het “dodenrijk‘.

Uit eindelijk komt het er op neer dat alleen ons denken genezen moet worden. Wij moeten met God leren denken in plaats van zelf te denken, want zoals wij mensen van deze wereld denken is niet het goede denken. Denken met God is onvoorwaardelijk leren liefhebben zonder voorkeuren, zonder beelden.
Deze wereld als een illusie of als een verstoring te beschouwen is een van de moeilijkste opdrachten die wij moeten vervullen, omdat het met geloof en vertrouwen te maken heeft. Ons verstand heeft niet het vermogen dit te bevatten. Juist dit geloof is het geloof dat God van ons vraagt, erop te vertrouwen dat dit niet Zijn Schepping is maar een verstoring, en wij allèèn op Zijn Stem dienen te vertrouwen. Deze wereld is een magische wereled, een fata morgan die echt lijkt. Op deze wereld vertrouwen en geloven dat zij Gods Schepping is, is de "zonde".
Wat weinig mensen weten, is dat de Bijbel en andere Heilige geschriften niet voor de fysieke wereld gegeven zijn, maar voor onze geest het onzichtbare,en onvergankelijke.

VANDAAG HEB IK DE SMAAD VAN EGYPTE VAN U AFGWENTELD

Joz. 5,15
Toen de koningen van de Amorieten ten westen van de Jordaan, en de koningen van de Kanaänieten in de kuststreek hoorden dat de heer de Jordaan voor de Israëlieten had drooggelegd totdat zij naar de overkant getrokken waren, schrokken zij; zij hadden geen moed meer om nog tegen de Israëlieten te vechten.
In die tijd sprak de heer tot Jozua: ‘U moet stenen messen maken om de Israëlieten opnieuw, voor de tweede keer, te besnijden Jozua liet dus stenen messen maken en besneed de Israëlieten bij de Voorhuidenheuvel. De reden waarom Jozua hen besneed, was deze: alle strijdbare mannen die uit Egypte waren getrokken, waren tijdens de tocht uit Egypte onderweg in de woestijn gestorven. Bij het vertrek uit Egypte was heel het volk wel besneden, maar allen die onderweg in de woestijn waren geboren, waren niet besneden. Veertig jaar lang immers hadden de Israëlieten in de woestijn gezworven, totdat niemand meer in leven was van al de strijdbare mannen die uit Egypte waren getrokken en die niet naar de stem van de heer hadden geluisterd. De heer had gezworen dat deze mannen niet het land dat overvloeit van melk en honing zouden zien dat Hij aan hun vaderen onder ede had beloofd. De heer had hun zonen in hun plaats gesteld en deze zonen liet Jozua nu besnijden; zij waren nog onbesneden, omdat men ze onderweg niet besneden had. Nadat alle mannen besneden waren, bleven zij in het kamp tot zij waren genezen. En de heer sprak tot Jozua: ‘Vandaag heb Ik de smaad van Egypte van u afgewenteld.’ Daarom heet die plaats Gilgal, tot op de dag van vandaag. Terwijl de Israëlieten in Gilgal gelegerd waren, vierden zij Pasen op de veertiende dag van de maand, in de avond, in de vlakte van Jericho


GILGAL - AF-WENTELEN

Bijbel spreekt hier over het volk dat opnieuw besneden moet worden in Gilgal. Gods volk hoort besneden te zijn eer zij het beloofde land kunnen gaan zien en daarbij luisteren naar Gods stem. Wat hierbij opvalt is het woordje: “zien”, omdat het begrip van blind en zien een belangrijk symbolisch gegeven is in de Bijbel valt het mij op. Ook wij zijn nog de blinde die ronddolen in de duisternis. Wij “zien” immers het land dat overvloeit van melk en honing ook nog niet. Als we dus verder concluderen over deze tekst is het beloofde land of het nieuwe Jeruzalem een kwestie van: ‘ZIEN” Het beloofde land of Gods koninkrijk is hier en nu, het is ons nabij, maar wij “zien” het niet, wij zien enkel nog duisternis, onze eigengemaakte beelden of de beleving van onze eigen innerlijke wereld, die wij voor Gods aangezicht plaatsen. Interessant is te weten dat Aangezicht in het Hebreeuws verwant is aan de betekenis van: “innerlijk” Gods Aangezicht is ons innerlijk. Het is belangrijk en interessant om de juiste betekenis van het "woord" te weten, omtrent de boodschap van de Bijbel te ontwaren. Het woord of de plaats “Gilgal” de betekenis die het heeft sprak mij aan. Haar betekenis is af-wentelen en dat verklaart al veel van de boodschap van de Bijbel. Een af-wentelen van de smaad en het is geen toeval dat dit ook weer samengaat met het feest van Pasen wat de tijd is van het oude wat plaats maakt voor het nieuwe leven, ook een af-wentelen. Het volk dat eerst besneden moest worden en wachten tot ze "genezen"" zijn voor ze het land konden gaan “zien“. Wij allen moeten ons hart laten besnijden en wachten totdat wij daarvan genezen zijn totdat het helemaal vlekkeloos en zuiver is, zodat wij Gods koninkrijk of ons thuis weer kunnen aanschouwen. Het woord : “zien “ vind ik wel heel speciaal in deze context. We zouden normaal gewoon kunnen zeggen: “het koninkrijk binnen gaan,” nee het is: “zien” dit geeft toch belangrijke informatie, de informatie dat de verlossing de betekenis heeft van het Koninkrijk weer te kunnen zien en het enkel zoals ik al zei om het “zien”gaat. De hemel is in ons, niet buiten ons, wij spiegelen onze innerlijke wereld naar buiten, daarom met de beelden voor Zijn Aangezicht ( ons innerlijk) zien wij dus niet Gods wereld, maar onze eigen innerlijke duisternis. Het afwentelen heeft in het N.T ook te maken met de oude gedragingen afdoen, afwentelen. Het hele verlossings - proces is een afwentelen van de smaad van Israel of het oude laten afsterven ( afwentelen )voor het nieuwe. De smaad die het ego ons heeft gebracht die als lagen zoals uiringen worden afgewenteld. Onze levenshouding dient zodanig te zijn dat wij geheel voor onze naaste leven, ons leven dienen te geven voor de ander zegt Jezus. Wie zo leeft zal het behouden, wat zeggen wil, dat hij verlost zal zijn uit het oord waar gestorven wordt, (deze wereld van eigen gemaakte beelden of het dodenrijk) en nu een leven heeft waar hij zoals hier geschreven staat, het koninkrijk weer kan “zien”. Ook het denken dient zonder eigenbelang te zijn, wat allemaal met loslaten en vergeven te maken heeft. Zo zal ons lichaam laag voor laag af-gewenteld worden zodat deze oude kleding vanzelf oplost en nieuwe kleding verschijnt waarmee wij het Koninkrijk kunnen aanschouwen, een geestelijk lichaam, wij zijn zoals God ons naar Zijn gelijkenis geschapen heeft en God is Geest, geen gestalte of beeld.

Dt. 4, 15 Omdat u geen gestalte gezien hebt toen de heer u bij de Horeb uit het vuur heeft toegesproken, moet u zorgen dat u niet zondigt door beelden te maken van welke gestalte dan ook.

Joh. 3,6 Wat geboren is uit een mens is menselijk, en wat geboren is uit de Geest is geestelijk. Wees niet verbaasd dat ik zei dat jullie allemaal opnieuw geboren moeten worden.

Als de oude kleding (lichaam) is afgewenteld zijn wij opnieuw of uit de geest geboren, of beter gezegd: wat uit de geest geboren is, is overgebleven, wat uit de man of vlees geboren is, is afgewenteld, het is het lichaam wat moet afsterven als oude kleding. Het uit eigenbelangen leven is vanuit het ego leven, de Bijbel spreekt ook in beeldspraak over de oude gedragingen als het dier in ons, wat geofferd dient te worden. Het leven vanuit eigenbelang is een leven wat zich buiten ons Zelf uitleeft. Wij leven nog te veel buiten ons Zelf en in de wereld, wij dienen meer bij ons Zelf te blijven door vanuit het hart te leven. Het heeft dezelfde betekenis als leven vanuit het vlees wat uit de man geboren is, het is dit wat moet sterven. Wij dienen te leren leven vanuit wat uit de Geest geboren is. Vanuit het hart leven is vanuit de geest leven, wat wij waarlijk zijn. Daarom is het van wezenlijk belang te leven zoals Paulus van ons vraagt, ons te richten op het onzichtbare, of vanuit ons innerlijke Zelf. Vanuit het lichaam leven is vanuit eigenbelangen leven, het is een leven wat nog gehecht is aan de wereld, haar band met de wereld moet nog verbroken worden, of we kunnen ook zeggen: het hart moet nog besneden worden, of het verbond met God moet opnieuw gesloten worden het is nog steeds in een geschonden staat. Deze band met de wereld die er nog altijd is kan alleen door vergeving of loslaten worden verbroken. Jezus leerde ons dit, Hij zei: “De sleutel tot het koninkrijk is vergeving“, maar niet te verstaan het vergeven zoals wij in deze wereld geleerd hebben, dat heeft eerder met eigenbelangen of hoogmoed te maken.
Het richten op ons Zelf of ons innerlijk (onzichtbare) heeft alles te maken met vergeving of de wereld loslaten. Ook heeft vergeving te maken met onze onbewuste verborgen gebreken of schuld gevoelens niet bij de ander neer te leggen, door het oordelen, die is ziek en die is gezond, of die is slecht en die is goed, die is dit en die is dat, etc.…… Het is onze eigen innerlijke wereld of onze eigen innerlijke belevingen die we waarnemen, we zien nl, ons zelf, het zijn onze onbewuste verborgen duistere kanten die we naar buiten projecteren. Daarom mogen we verheugd zijn, met de ’fouten’ van de ander, de fouten van een ander zijn een geschenk van licht voor ons als wij er naar kijken. De ‘fout ’ of vergissing van de ander is verpakt licht of liefde, wat door vergeving moet wordt afgewenteld (uitgepakt, aanvaard of begrepen) In plaats van ernaar te kijken om het te begrijpen wat het ons wil zeggen gaan we onze lichtbrenger en vreugdebode aanvallen door te oordelen. We moeten leren kijken naar wat voor ons is, dan zien wij wat ons ziek maakt of de oorzaak van onze ellende is, denk hierbij aan de slang van Mozes. Wat ons stoort bij de ander zijn onze eigen onbewuste tekortkoming, een tekort aan licht. De wet is licht, en de wet moet vervuld worden, wat wil zeggen dat wij vervuld moeten worden van het licht en onze naaste zijn onze verlossers want in hun bevindt zich de Christus die ons kan bevrijden. Dit is voor de meeste mensen nog onaanvaardbaar, dat heeft te maken met het nog te zeer gehecht zijn aan de wereld en het lichaam, de band of de gehechtheid aan de wereld is nog te sterk. Naar de andere kant van het water, heeft te maken met de oversteek die wij allemaal moeten maken. Een leven niet meer buiten ons Zelf in een illusie wereld, maar meer een innerlijk leven vanuit ons hart en dat vraagt een andere levenshouding dan wij gewoonlijk gewend zijn, het is een levenshouding van totale belangeloosheid, je oude gedragingen afleggen zegt het N.T, Je leven geven voor je naaste, dit bedoelde Jezus met Hem daarin te volgen, niet Hem achter nalopen en proberen te genezen net zoals Hij, maar Hem volgen door jeZelf weg te geven of zonder enig eigenbelang te leven. Christus geneest als wij vergeven, op deze manier wordt vergeven, genezen. Het heeft alles te maken met vergeving, een los kunnen laten van de wereld anders dienen we twee heren. De overkant betekent ook vanuit ons innerlijk gaan leren leven, meer bij ons Zelf zijn in plaats van in de wereld, daar ligt de verlossing van ons en van de wereld, wij kunnen die niet buiten ons Zelf vinden. De verlossing kan alleen door de Zoon aangereikt worden en die bevindt zich in ieder van ons, wij allen tezamen zijn èèn Geest, het lichaam van Christus. In ieder mens bevindt zich Christus, Zijn gelaat dienen wij te zien, inplaats van een vals zelfbeeld voor Christus’ Aangezicht te plaatsen door een oordeel. Nu kunnen we inmiddels wel begrijpen waarom het beelden maken bij God een gruwel is, wij zien niet Zijn gelaat maar aanbidden een gestalte. Het is Christus die vergeeft, en geneest. Jezus genas ons niet, ons geloof in Hem de Christus geneest ons nog altijd. Wanneer wij de ander vergeven en erkennen dat deze volmaakt zondeloos is en wij onze eigen ‘zonde’ zien is het een geloven dat: “Christus zich in hem bevindt” en door Hem onschuldig te zien, kan Hij ons genezen. Het is dus Christus in hem en in mij die geneest en vergeeft. Zo denken is ook ” afwentelen” of vergeven. Nogmaals voor mensen die nog te zeer verbonden of gehecht zijn aan de wereld is dit moeilijk te aanvaarden. Toch is het eigenlijk zeer onlogisch dat wij allen zo verlangen naar ons thuis of verlossing en dan toch niet de oversteek durven maken, een leven vanuit het hart, meer innerlijk. De Bijbel zegt dat we moeten omkeren, wat kan dat anders zijn dan een leven wat naar buiten gericht is te keren naar een leven wat naar binnen gericht is het onzichtbare, het verborgene. De wereld is voor de meeste van ons nog te belangrijk en denken dan ook dat de verlossing of het koninkrijk daar gezocht kan worden. We zijn nog altijd teveel gericht op het zichtbare het vergankelijke wat God niet heeft geschapen, het is een illusie en misleiding. Het afwentelen kan alleen aan de andere kant, ( ons innerlijk) de meeste Christenen weten niet dat met de overkant onze innerlijke kant bedoeld wordt. De steden en plaatsen in de Bijbel zijn allemaal innerlijke plaatsen in ons geestelijk lichaam. Wij moeten deze plaatsen en namen niet als geografisch zien maar dus als geestelijke plaatsen. Ook heel belangrijk is dus de betekenis van het: “woord”. Die dag, heeft in het Hebreeuws een verwantschap met een plaats of plek. Wanneer wij op de plaats van Gilgal zijn aangekomen is dat de plaats van de zuivering of de besnijdenis, wat ook weer met Pasen te maken heeft, het oude dat is afgestorven voor het nieuwe leven. “Die dag” zal zijn wanneer wij op de plaats zijn aangekomen op de Berg, Sion (hart) waarop het nieuwe Jeruzalem gebouwd zal zijn. Het zijn plaatsen die alleen innerlijk of in het geestelijke te bereiken zijn. Wanneer wij de Bijbel en de betekenis van het “Woord” goed zouden bestuderen zou ons het gehele verlossings- proces duidelijk zijn. Maar het loslaten of vergeven is eigenlijk al de enige belangrijke boodschap die waarheid is en het enige wat verlossing bewerkstelligt. Dit deel of stukje uit de Bijbel is dan ook weer een bewijs dat de Bijbel geen geschiedenis is maar uitsluitend gaat over het begrijpen van het: “Woord” zodat het zich kan gaan openbaren. Wij moeten het water oversteken om aan de overkant te komen, de Ark of Gods Woord zal voor ons een doorgang maken. Ark heeft de betekenis in het Hebreeuws van: “woord”. De andere kant zal een leven zijn vanuit ons hart waar ware vergeving kan plaats vinden, totdat we genezen zijn, dan kunnen wij doorgaan naar de Berg Sion en kunnen daar het Koninkrijk Gods “zien.” Duisternis is dan geheel afgewenteld, de sluiers zijn opgeheven, de beelden zijn vernietigd en het lam woont samen met de wolf, het kalf en leeuw weiden samen, slachthuizen zullen niet meer bestaan. Deze wereld bevindt zich in ons hart, alle duistere beelden zijn nu opgelost, vergeven of afgewenteld. Wat wij nu waarnemen is de smaad van Egypte of de belichaming van de 'zonde', want Egypte is een nagemaakte illusie wereld door de magiers en tovenaars van de Farao (ego) van de Schepping van God.