LEID JE HART OP DE RECHTE WEG

Spr. 23,6
Eet niet van het maal dat een gierigaard je voorzet
en wees niet begerig naar zijn lekkernijen,
want hij is iemand die in zichzelf zit te rekenen.
‘Eet en drink!’, zegt hij tegen je,
maar zijn hart is niet met jou.
Het maal dat jij gegeten hebt zul je uitspuwen
en je vriendelijke woorden heb je verspild.
Spreek niet als een dwaas luistert,
want hij minacht je verstandige woorden.
Verleg de aloude grenssteen niet
en zet je voet niet op het veld van de wezen,
want hun verlosser is sterk
en zal hun zaak tegen jou opnemen.
Laat je hart naar onderricht luisteren
en je oor naar verstandige woorden.

Mijn zoon, als je hart wijs is,
dan is ook mijn hart blij,
Laat je hart de zondaars niet benijden,
maar in de vrees voor de heer volharden, voortdurend,
want dan is er een toekomst voor jou
en word je in je verwachting niet teleurgesteld.
Luister, mijn zoon, en word wijs
en leid je hart op de rechte weg.

Behoor niet tot degenen die zich aan wijn bedrinken
en die zich te buiten gaan aan vlees,
Geef mij dat hart, mijn zoon,
en laat je ogen mijn wegen aanschouwen.

Deze verzen zullen voor altijd zeer speciaal voor mij blijven. Het was een antwoord over twijfels en vragen. Vragen stel ik meestal aan de Bijbel, het Woord van God is altijd bereid te antwoorden. Eerste oogopslag kon ik er niets mee. Maar al gauw kwam het inzicht. De woorden en meningen van het ego zijn voor mij als het eten wat een gierigaard mij voorzet. Het eten met elkaar betekent geestelijk, communiceren met elkaar.
Het Woord zijn de symbolen voor onze innerlijke belevingen. Het lichaam, deze wereld, het denken vooral zijn onze eigendommen althans zo ziet het ego het. Het denken is ons heilig, het is zoals wij het denken en daar wijkt het ego niet van af. Maar God zegt: ons denken is niet Zijn denken, dus is ons denken het denken van een andere ‘macht‘ het ego. Het is trouwens een illusie macht, als je het niet voedt heeft het totaal geen macht, maar het is geraffineerd, ze houdt ons zoveel mogelijk blind en doof. Ons denken is ons eigendom en daar horen al de waarnemingen bij, wij vinden dat alles van ons is afgepakt en het ons niet meer toebehoort, maar alles is van ons, wij zijn met alles één, God zegt dat de hele aarde ons toebehoort we hebben er zelfs de verantwoording voor. Het land ons lichaam en de aarde is wat bestreden en veroverd moet worden volgens het Woord, want de bezetter, de vijand is het ego, of het verkeerde denken. Dat is het enige waar wij van verlost moeten worden. Wij zijn hier de vreemden die als slaven gebruikt worden, zo spreekt God tegen Abraham in een visioen. Onze wereld is de wereld van het ego. Een ieder leeft nog vanuit het verkeerde denken wat we ego noemen, want we denken dat het zo hoort omdat we moeten ‘overleven’ zo laat het ego ons absoluut geloven en we denken dat het de waarheid is in plaats van een grote leugen. Deze wereld kunnen we ook door de ogen van Christus bekijken en dan zien we een totaal andere wereld, een vergeven wereld waar God alles in Zijn volmaaktheid, volmaakt bestuurt, als wij het met geopende ogen of de ogen van Christus bekijken, ook al lijkt het zeer onrechtvaardig wij zien maar een fragment en ook nog in een totale duisternis. Al wat gebeurt is voor ons hoogste belang, onze verlossing, het vrij zijn van het ego, de vijand die overwonnen moet worden want deze is het die ons land en ons denken bezet houdt.
De gierigaard is het ego die niet wil delen in zijn eigendommen van het denken, zou het hier wel in willen delen, geeft hij zijn land en zijn bezit weg. Deze manier van denken is zijn bestaan, zijn mogelijkheid om te overleven. Ik begreep hieruit dat wij dus nooit tegen meningen en gedachten van andere in mogen gaan, het voelt voor hen als dat hun overlevings kansen worden bedreigd, althans voor het ego, en wie leeft er niet vanuit een denken wat niet van God is? Het ego ziet onrechtvaardigheid, maar de Heilige Geest ziet alles volmaakt bestuurt door God. De mening van een ander is het eten dat hij ons voor zet, hij zegt: eet toch, drink toch, maar zijn hart is niet met het geestelijke hart, het denken met God eens, wij worden er ziek van en zullen het daarna uitspugen. De woorden moeten wij niet aannemen wel de boodschap die er in verscholen ligt. Het lichaam en de wereld is als een leerschool waar wij de boodschappen van het leven moeten leren. Er tegen in gaan is dwaas, want hun (ego) verlosser is sterk, het neemt de zaak waar voor het staat tegen ons op, dat kunnen wij zeer zeker ondervinden in ons leven. Toch is het in de ogen van Christus weer een zegen, de Heilige Geest keert alles wat het ego gemaakt heeft ten goede. Overgave aan Hem, wat vergeving is maakt al wat wij denken dat onrechtvaardig of niet goed zou zijn, tot vreugde. Op deze manier kan het ego ons ook weer van dienste zijn als wij het met de ogen van Christus willen aanschouwen. Daarom mogen wij nooit tegen een mening ingaan, want ze behelst een boodschap, doen wij het toch dan bind het de strijd tegen ons aan want wij zetten voet op zijn grond en verleggen de steen. Stenen worden in het O.T. gebruikt voor grenzen aan te geven van een veroverd gebied. Die steen zal God voor ons verplaatsen, Hij gaat ons vooruit in de strijd. Nooit tegen het denken en meningen van andere ingaan, alleen kijken wat het mij te zeggen heeft, dat was de boodschap van deze verzen. Vaak kunnen meningen van anderen je storen, maar ze zijn een boodschap, ze vertellen mij wat het ego verborgen wilde houden, want ik zie en hoor mijn innerlijke gedachten en wereld, dat wat in diepe duistere -nissen in de geest verborgen was gehouden. Ik hoor wel eens zeggen ; Ik ben vrij, ik ben verlost, wat een geschenk, ik zie en hoor de waarheid, ik neem altijd mijn innerlijke wereld waar die het ego verborgen wilde houden. Het is de waarheid, het is een geschenk, ik weet dat ik in werkelijkheid nooit gevangene geweest ben, altijd vrij geweest van een ego, nooit afgescheiden ben geweest van God, dit wil alleen het ego mij laten geloven, en het is aardig gelukt. Het is de Stem van God die we horen spreken, er is maar èèn Stem alleen verstaan we die zelden. We gaan er meestal tegen in en dat is nu de les die ik als antwoord kreeg. Zo te leven, hier in te oefenen geeft een toekomst die aan al mijn verwachtingen voldoet, in èènheid leven met het Zelf of met God, zonder ego in Zijn Liefde. Ook had de vraag een beetje met een werelds `probleem` te maken, dit betrek ik ook op het antwoord van op mijn vraag, dat als ik overeenkomstig leef zoals hier beschreven, ook aan die verwachtingen zal worden voldaan. Ik heb het dus zelf in de hand, leven overeenkomstig Gods gedachten, dan zullen al mijn verwachtingen in vervulling gaan. De rechte weg gaan is met God denken, vaak wil ik een borreltje drinken, maar weet dat het een blokkade is op Gods weg en laat het dan. Dat geldt voor nog meer voor wereldse geneugten, ook het te buiten gaan aan vlees. Deze verzen lieten mij het juiste denken weer inzien. De verantwoording voor de aarde, de gedachten en meningen van anderen, niet meer dan alleen een boodschap te zien, in plaats er tegen in te gaan, of het aannemen als voedsel. Dit hart wil God dat wij Hem aanbieden, daarmee kunnen wij zijn wegen aanschouwen. Leven vanuit een denken met God laat alle verwachtingen uitkomen, nooit geen lijden meer, zou er al 'lijden' zijn, dan zouden wij dit lijden als vreugdevol ervaren.

Ps. 40, 7
Offers en gaven verlangt u niet,
brand- en reinigingsoffers vraagt u niet.
Nee, u hebt mijn oren voor u geopend.

In het Hebreeuws betekent horen: begrijpen of verstaan.