DE ROEPING VAN ABRAHAM

De roeping van Abraham
Gen. 12
De Heer zei tegen abraham: “Trek weg uit uw land, uw stam en ouderlijk huis, naar het land dat Ik u zal aanwijzen.
Ik zal u zegenen en uw naam groot maken, zodat u een zegen zult zijn.
Ik zal degenen die zegenen, maar degen die u verwenst zal ik vervloeken.
Toen ging Abraham weg zoals de Heer hem had opgedragen.

De ultieme boodschap van toewijding aan God door het loslaten van de wereld. Abraham en zijn familie waren zeer rijk en voorspoedig. Ook Het hele gebied en de koning hadden hun voorspoed aan Abraham, zijn volk en vee te danken, zij hadden het land zeer vruchtbaar gemaakt.
Deze wereldse rijkdom kon Abraham geen voldoening geven, hij zocht een andere rijdom, de rijkdom van Gods liefde. De aantrekkingskracht van de Stem in Hem was vele malen sterker dan de rijkdom van zijn wereld. Het rijke leven waar God over spreekt heeft niets te maken met onze wereldse genoegens en rijkdom. Vaak dacht ik : hoe dient een levenshouding van iemand te zijn die zich aan God wil toewijden, het is toch dat wat God vraagt, Hem alleen te beminnen, daar buiten Hem is niets.

Trek weg uit uw land, van deze woorden krijg je het koud als je erbij stilstaat wat het betekent, er staat nogal wat. Toen dacht ik in dit verhaal van Abraham ligt de toewijding en de levenshouding van een mens besloten. Het is een loslaten van deze wereld en haar ‘rijkdom’ het luisteren naar de innerlijke stem en het toegeven aan dit verlangen in plaats van het weg te stoppen door naar wereldse dingen te verlangen. Het zegenen en vervloeken van God heeft te maken met Zijn onwrikbare wet: "Wat je een ander toe wenst komt altijd op jezelf terug".

Het verhaal is niet zo belangrijk, in de Joodse wijsheden staat geschreven, dat het verhaal het kleed Van God is, en God of Zijn boodschap zich onder het kleed of in het verhaal bevindt.
Het Woord is belangrijk, want het Woord vormt de boodschap van God, in dit geval is het verhaal van Abraham het volmaakte voorbeeld van toewijding aan de Heer. Hij laat zijn ‘rijke’ leven, zijn wereld achter zich omdat het hem geen vrede geeft, er is een andere rijkdom waar hij naar verlangt en hij luistert naar Gods stem. Dit is ook steeds de boodschap van Jezus, laat alles achter je en volg Mij, het is de Stem die zich in ons allen bevindt, maar zijn wij bereid die te horen? Abraham vertrekt tot groot verdriet van zijn vader en broers en trekt de woestijn is. Wat is een betere plek om van je ego bevrijdt te worden, dan symbolisch de woestijn in te trekken, het is een plaats waar je helemaal aan jezelf en aan God wordt over geleverd. Er is in de woestijn geen materiële welvaart of luxe, helemaal niets. Je moet zelfs putten graven voor water om te overleven. En water heeft toch de betekenis van wijsheid en licht wat de mens het eeuwige leven schenkt, of hem laat OVERLEVEN. In de woestijn ben je genoodzaakt putten te graven om te overleven, putten die dienen voor stromen van levend water voor de geest, die ons land vruchtbaar maken zodat deze vruchten zich weer kunnen uitbreiden door de zaden van Gods liefde. Abraham groef vele putten, het is een graven en zoeken naar kennis van God of wijsheid binnen in je. De Filistijnen die jaloers geworden waren op de rijkdom van Isaac gooiden de putten die Abraham destijds gegraven had dicht en zij moesten vertrekken van Abimelek . Zij vertrokken naar Gerar, groeven daar putten en kregen toen ruzie met de herders van Gerar en moesten deze putten afstaan zodat ze die plaats ook weer verlieten en een andere put groeven waarover ze geen ruzie meer kregen. Wat een diepe wijsheden en informatie liggen in deze regels besloten.
Gen 26
Die put gaf hij de naam Rechobot, want hij zei: ‘Nu heeft de HEER ons ruimte gegeven, zodat wij kunnen groeien in dit land.’ (lees het vooral helemaal)
Zoals wij het lezen zou God Isaac meer land hebben gegeven maar er staat ruimte (veel land) en dat heeft de betekenis van een ruime geest, een geest die zich een kan voelen met alles wat geschapen is, een geest die niet meer beperkt is en de rijdom van God verworven heeft . Een put met levend water is nodig om te groeien en uit te breiden, water heeft de betekenis van wijsheid. Er zijn vele verhalen over de woestijn aan ons overgeleverd. Toewijding heeft te maken met onthechten, loslaten of vergeven, alles achter je te laten zoals God ons vraagt: “Trek weg uit uw land” Alles achter je laten en je omkeren is een leven naar binnen gericht , daar bevindt zich onze Vader, Zijn Koninkrijk en ons Thuis. De woestijn is een zeer belangrijk begrip in de Bijbel, het is de plek waar je God kunt vinden en ontmoeten, in de stilte, los en weg van de wereld op zoek naar de rijkdom van God, want daar worden Abraham en Isaac rijk, schat rijk zoals God het bedoeld. Het gaat om onze denkgeest die dient ruim (rijk) te worden. Zo ruim dat wij ons èèn gaan voelen met al wat is, zoals een golfje een is met de zee.
.Toewijding aan God is een levenshouding die van binnenuit wordt geleefd , (een vertrekken uit het land van de doden) Wanneer je naar Gods Stem luistert en die wilt volgen dan ga je trekken, je trekt weg van uit je bestaande wereld en het kan niet anders zoals in de Bijbel staat geschreven dat je altijd eerst een tijdje door de woestijn moet gaan wil je het beloofde land bereiken. Ik heb begrepen dat het hoort bij een toegewijd zijn aan God, het is de enige plaats waar het ego niet kan overleven. Het ego is Gods enige vijand die bestreden moet worden, de Bijbel is dan ook bij uitstek een boek wat over strijd gaat en over een vijand die overwonnen moet worden. Al deze verhalen mogen wij als beeldspraak op ons leven toepassen, het gaat erom dat wij weten waar het over gaat, wat de boodschap is van God, wat Zijn verbond en Zijn verlossingsplan met ons inhoudt. Wat wij buiten ons zien lijkt vaak het een horror film en de liefde die we zien heeft toch altijd een tegenstelling in zich, het is liefde die altijd met eigenbelang te maken heeft en is absoluut in deze wereld weer met verdriet verbonden. In Gods wereld is er geen tegenstelling alles is een, enkel liefde en niets anders. Het zijn prachtige verhalen die over de woestijn gaan, ook Jezus ging veertig dagen de woestijn in. De veertig dagen hebben niets te maken met de betekenis die wij aan het getal veertig hebben gegeven, het is een begrip zoals alle getallen in de Bijbel. Ook Jezus gaf zich geheel aan de vader en liet de wereld achter zich, vraagt Hij niet Zijn voorbeeld te volgen? Vraagt Hij niet alles te verkopen, maar dan op een symbolische manier? In de woestijn kun je niet genieten van de wereld dat is het ultieme geheim van de woestijn en onze verlossing, we dienen op een andere manier van rijdom te genieten. Midden in deze wereld kun je door de woestijn trekken en vooral putten graven opzoek naar verlossing en genieten van het levende water wat deze putten ons schenken, het water dat ons rijk maakt en ons laat overleven. (eeuwig leven) Maar het ego is heel geraffineerd in het misleiden en laat ons het liefst onwetend, daarom laat het ons de Bijbel met het verstand lezen en de diepe boodschap die God er in besloten heeft wordt daardoor niet verstaan. Het is ontzag wekkend wanneer je, je over deze hoofdstukken buigt wat een kennis en wijsheid hier in besloten ligt, er gaat een nieuwe wereld open.