JULLIE ZULLEN VERHEUGD ZIJN ALS PELGRIM

Jes. 30, 29
Maar bij jullie zullen liederen klinken,
zoals in de nacht van heiliging voor een feest.
Jullie zullen verheugd zijn als een pelgrim
die op de schalmei speelt, op zijn tocht
naar de berg van de HEER, de rots van Israël.

Ben een paar daagjes pelgrim geweest in Italië, niet op Zijn Heilige Berg maar daar waar het water van de Heilige Berg naar beneden stroomt en een bron van levend water wordt. Het was werkelijk een verheugend feest met al haar pelgrims liederen, een feest van èènwording. De dagen na de thuiskomst waren heel heftig, opstandig, weerstand, verzet, en pijn ik heb me drie dagen proberen af te zonderen. Ik snapte niet goed wat er aan de hand was, normaal gesproken zou ik vredig behoren te zijn, maar dat was dus niet. Ik kon het geen plaats geven, beetje bij beetje ontrafelde het zich. Ik had gebeden om kracht en overgave om deze wereld totaal los te kunnen laten, omdat ik weet dat deze wereld niet Gods wereld is, wij mogen haar niet liefhebben staat geschreven, dan dienen we twee heren. Mijn gebed is verhoord dacht ik, ik wist het haast zeker, vandaar het verschrikkelijke verzet en weerstand van het ego. Mijn enige verlangen en intentie was, de wereld helemaal achter me te kunnen laten, haar te overwinnen als het ware. De wereld vergeven wat in werkelijkheid “loslaten” betekent. Bidden om het zeker weten dat dit niet Gods wereld is maar een misleiding om ons van God afgescheiden te houden, Gods wereld is verborgen achter de wereld die wij waarnemen, zij is onzichtbaar, daarom staat in de Bijbel dat wij ons op het onzichtbare dienen te richten, en is het “kijken” naar wat voor je is zo belangrijk, het gaat zich aan je openbaren want wij zien alleen de oppervlakte, of gesneden beelden die wij voor 'werkelijkheid' aanzien, het zijn beelden die wij uit de èènheid hebben gesneden, net zo overdrachtelijk bedoeld als dat ons hart besneden dient te worden. Wat wij voor werkelijkheid aanzien noemt God aanbidden of van houden, wij houden van het uiterlijke. Op deze manier maken wij volgens God, "gesneden beelden" een citaat vaak gelezen alleen met de ratio en daardoor verkeerd begrepen. Het blijft moeilijk en onbegrijpelijk voor onze ratio en het ego snapt er al helemaal niets van, die denkt dat het zijn koninkrijk is en zolang wij denken dat deze wereld God geschapen heeft heerst het ego die vijandigheid en leed zaait. Geen geloof in deze wereld van het ego, laat haar dan ook oplossen, haar duisternis zal verdwijnen. Werkelijk ik heb het gesmeekt aan de bron, en nog nooit heeft God een verzoek niet ingewilligd dat overeenkomstig Zijn Wil is. Toen ik dit besefte werd ik rustig en kwam er een gevoel van dankbaarheid en vrede in mij op, mijn gebed is echt verhoord dacht ik.
Eigenlijk is het niet moeilijk je op het onzichtbare te richten, want Gods wereld is in het verborgene, innerlijk in ons hart. Niets verlang ik nog dan alleen Zijn Liefde die van binnenuit stroomt, de eeuwige vreugde die nooit overgaat, daar had ik voor gebeden, het is het enige middel dat de wereld vrede kan brengen dit weet ik wèl zeker, vandaar dat ik dit mijn belangrijkste taak vindt hier op aarde, en vandaar die vreemde weerstand, het was alsof ik het niet echt beleefde en gedragen werd ondanks de strijd die ik niet leverde, het overkwam me gewoon. Het is heel moeilijk te geloven dat deze wereld geen werkelijkheid is, toch zegt het de Bijbel op vele plaatsen, al wat vergankelijk is, is niet van God en wat niet van God is heeft Hij niet geschapen. Dit is het geloof wat Jezus ons wilde leren, hij zei bv. laat de doden hun doden begraven, wat hier absoluut mee te maken heeft, en als je kijkt wat voor je is zal het zich openbaren, dat is de verborgen wereld van God die zich bevindt "in" wat voor je is. Wij zien alleen maar de oppervlakte, nooit de inhoud en de totaliteit. Ik aanvaarde dit als waarheid maar om het echt te geloven was lastiger, dat was mijn intentie, overgave, loslaten, enkel toewijding aan Hem alleen, dat gaf natuurlijk een heftig verzet van alle kanten, het mooie ervan was de bewustwording van een verhoord gebed, het gaf vrede zonder nog enig verlangen naar het wereldse het was dat wat ik mijn hele leven al zocht, alleen Zijn Liefde uitdragen. Het is ook dit geloof dat je een rechtvaardig mens maakt zoals Abraham, hij geloofde alleen in God en liet daarom ook zijn wereld los om Hem te zoeken. Je geloof heeft je gered, zei Jezus het is dit geloof wat je verlost of redt. Kritiek, of een oordeel, wat we allemaal over iets hebben is een geschenk als je er naar kijkt en als je het als een gave op Gods altaar legt, het is duisternis die ruimte maakt om ons te vervullen met de eeuwige vreugde die onze innerlijke beker laat overstromen naar de gehele wereld, het is ook de betekenis van de wet die vervuld moet worden, de wet of het Woord is het licht waar wij allen vervuld van moeten worden, het is de betekenis van de Schrift waarvan wij vervuld dienen te worden. Als het ware moeten wij de Heilige Schrift opeten, opnemen tot ons nemen ons helemaal mee vullen. Het heeft een andere betekenis dan die de kerken eraan gegeven hebben. De wereld loslaten heeft ook te maken met jezelf breken wat Jezus zo vurig verlangt, wie wil Hem niet volgen? De wereld loslaten is je leven verliezen om het te behouden, dat was mijn intentie, het is niet niks dacht ik bij mezelf en toch weer vrij eenvoudig, je hoeft je nergens meer druk over te maken, het gaat nu vanzelf want Hij leeft in mij, het ik is gekruisigd wat ook de boodschap van Jezus kruisiging was, hoe vaak zeggen we “ik“ op een dag? Het is niet “ik” maar Hij.
Ik is een ander woord voor ego, het geeft meteen een afgescheiden zijn van God aan. Ik en de Vader zijn èèn, dat is overgave. Het is niet te realiseren om het woordje "ïk" niet meer te gebruiken, maar het "ik" als autoriteit te gebruiken is uit den boze.
Het is onze plicht voor elkaar te leven en te sterven willen wij Jezus volgen, niemand leeft en sterft voor zichzelf.

Al het water van de Heilige berg stroomt naar beneden en vormen bronnen van Heilig water, de bronnen of putten waarvan het water zo gretig en noodzakelijk wordt gehaald. Het water heeft vele betekenissen, het vrouwelijke, wijsheid, genade, reinigend, ‘dorst’ naar Levend water. Het water kan ook een bemiddelende functie hebben, (voor èènwording) letterlijk maar ook figuurlijk. Mozes, ontmoet zijn vrouw Siporro bij een bron, Rebecca laat zich vinden bij een bron, de engel die Hagar een boodschap brengt bij het water. Wordt onze Goddelijke Moeder niet “Bemiddelares” genoemd. Jezus geeft levend water aan de Samaritaanse vrouw uit een bron. De bronnen, zij zijn nog altijd even belangrijk als in de Bijbel. Veel boodschappen worden bij een bron gegeven, het is misschien nog niemand opgevallen dat het nog altijd zo is als in de Bijbel, de Bijbel is het Leven NU.
Wij dienen de bronnen waarlijk als heilig te beschouwen. Het is een grote genade bij een bron aanwezig te mogen zijn. De wijsheid die de betekenis is van de bronnen die het levende water symboliseren is het vrouwelijke deel van God, in het Joodse gedachten goed is zij de Shechina, wij noemen haar de Goddelijke Moeder.
De èènwording wordt in de Bijbel het Heilig Huwelijk genoemd, een bruiloft.
Het verhaal van Jezus van de bruiloft heeft daarom ook een diepere betekenis als alleen het water in wijn veranderen. Het heeft de betekenis dat Jezus de èènwording met de Vader beleefd. Een bruiloft heeft de betekenis van èènwording met God, het mannelijke en vrouwelijke deel van God dienen èèn te zijn. Onze aardse bronnetjes zijn heel belangrijk in deze ego wereld, zij behoren tot de waarheid. Mijn tocht is geslaagd hoop ik, het waarlijk volgen van Jezus en niet de wereld, zij dient juist achter ons gelaten te worden.
Te veel mensen, bijna allemaal volgen onwetend het ‘dier’ in zich (ego), het is dit dier dat God vraagt te offeren, hier is niet het dier bedoeld wat wij op deze wereld kennen, het is een eigenschap van eigenbelang (ego) wat wij dienen op te geven of te offeren, want het is waarlijk een offer voor het ego, en toch is haar werkelijke betekenis ”genezing“. Wij mogen niet deze onzinnige wereld volgen, zij is alleen zinnig als wij haar als middel tot verzoening gebruiken of een plaats waar onze Bruiloft kan plaats vinden.

Hoogl. 4,15
Je bent een bron in een tuin, een fontein van levend water,
water dat stroomt van de Libanon.