MENS EN DIER

Jona 3,8 Mensen en dieren moeten zich in boetekleren hullen en uit alle macht tot God roepen, iedereen moet terug komen van zijn slechte wegen en van het geweld dat aan zijn handen kleeft.
Aant. Het O.T evenals een groot deel van de Oosterse literatuur, stelt dieren , vooral huisdieren, bijna op een lijn met de mensen. Ze maken deel uit van de wereld van de mensen.


De liefde voor de dieren laat mij ook de liefde van God voor de dieren zoeken, vooral in de Bijbel. En zeker dat het offeren van dieren verkeerd verstaan is. De profeet Jeremia vind het een gruwel dat er dieren geslacht moeten worden als offer voor God. Wanneer de dag aangebroken is dat Jeremia een dier mag offeren geeft hij het mes terug aan zijn vader, die priester is en gaat vervolgens het Woord van God verkondigen, rechtvaardigheid, dat er geen onschuldig bloed mag vloeien, waarmee Jeremia aangeeft het verkeerd is dieren te doden. Ook vraagt Jeremia zijn vader voor wie het dier geofferd moet worden. Het is altijd voor het ego. In het oude Oosten is de liefde van voor de dieren gelijk aan de liefde voor de mens.

Zou het in overeenstemming zijn met Gods wil hoe de mens om gaat met Zijn dierenrijk?
Zou hij het in overeenstemming zijn dat wij onschuldige dieren offeren en voor wie? Het dier wordt geofferd voor onze hebzucht, zij horen bij de wereld van de mens. Zij zijn er niet om op deze manier handel mee te drijven, ze worden mishandeld en sterven een afschuwelijke, pijnlijke dood, maar niet voor God. De ver van mijn bed show, is hier alom van toepassing: ik heb ze niet gedood, nee maar ze zijn wel gedoodt voor de hebzucht van de mens. God is met de dieren net zo begaan als met de mensen. Dit klinkt voor veel mensen ongeloofwaardig, gelukkig staat in de Bijbel dat God bijna net zoveel van de dieren houdt als van de mens.

Jona 4,11 En zou ik dan niet begaan zijn met Nineve, de grote stad, waar zoveel mensen wonen, meer dan twaalf tienduizenden mensen, die het verschil tussen hun rechterhand en hun linkerhand niet weten en ook nog zoveel dieren.

Het gedachte goed van het Joodse volk is dat vrede tussen mens en dier een teken van geluk is, het geeft de toestand van het begin van de schepping weer.


Gen 1,29 En God zei: ‘Hierbij geef Ik alle zaadvormende gewassen op de hele aardbodem aan jullie, en alle bomen met zaaddragende vruchten; zij* zullen jullie tot voedsel dienen.

Aant. Gen 1,29 Zij zullen jullie tot voedsel dienen: Ook in de GrieksRomeinse wereld gold het vegetarisch regime als een eigenschap van een ‘gouden tijdperk’. In 9,3 wordt een nieuw tijdperk ingeluid: daar krijgen de mensen verlof, voortaan ook dierlijk voedsel te eten. Daarin komt tot uitdrukking dat de harmonie binnen de schepping door de zonde is verstoord.

Het zal de situatie geweest zijn in het begin van de schepping, kunnen we nagaan hoe ver de mens van God verwijderd is geraakt. Het dieren eten kwam dus door de verstoring van de harmomnie binnen de schepping door de zonde. Alle Messiaanse boodschappen gaan gepaard met vrede tussen mens en dier.


Mt 15,11
Nadat hij de mensen bij zich geroepen had, zei hij tegen hen: ‘Luister en kom tot inzicht. Niet wat de mond ingaat maakt een mens onrein, maar wat de mond uitkomt, dat maakt een mens onrein.’

Deze tekst geeft veel mensen een vrijbrief om dieren te laten doden voor hun ego, ik zeg met nadruk ego, omdat bewezen is dat mensen het niet nodig hebben, het is al lang wetenschappelik bewezen dat wij geen vlees eters zijn. Of deze uitspraak van Jezus afkomstig is weten we niet daar weing van Jezus woorden bekend zijn. In de taal van de Bijbel is veel beeldspraak, de betekenis van voedsel is altijd geestelijk bedoeld.

Joh 4,33
Zou iemand hem iets te eten gebracht hebben?’ zeiden ze tegen elkaar. Maar Jezus zei: ‘Mijn voedsel is: de wil doen van hem die mij gezonden heeft en zijn werk voltooien