WIE NEDERIG ZIJN ZULLEN HET LAND BEZITTEN

Psalm 37,11 Wie nederig zijn, zullen het land bezitten
en gelukkig leven in overvloed en vrede.

De betekenis van vernederen kun je begrijpen als het ego leren opgeven. Wij hebben het woord van vernederen een andere betekenis gegeven als het Woord van God bedoeld heeft.
Wie nederig is zal het land bezitten, we kunnen hier in dit leven het land bezitten, het land is ons wezen, onze ware Ik. Het land is een gelukkige gemoedstoestand in welke omstandigheden dan ook. Nederigheid laat wanhoop tot vreugde keren. Maar nederigheid heeft niet de betekenis zoals wij eraan gegeven hebben, zoals iemand te kwetsen door hem omlaag te halen, het is een opgeven van het ik, het ego. Jezelf vergeten en Christus in je laten leven. Wij mensen leven vanuit het hoofd en dat is bij God als het ware een gruwel, het heeft dezelfde betekenis als afgoden vereren. Het hoofd is aan de Heer gewijd, wij hebben er niets te zoeken. In het verstand huist het ego, in het hart woont Zijn Heilige Naam, Zijn Zoon. Het afdalen naar het hart vanuit het hoofd is dan ook van levensbelang voor het Eeuwig leven, te putten uit de Levensbron van het Levende water. Het is dus als een toestand van gewoon er zijn zonder enige voorkeur of afkeur oordeel, oordelen is van het ego. Het hart van vlees is vol van liefde, het stenen hart dient besneden te worden. (onthechten) Nederig je weg gaan, gewoon er zijn en alles aan God overlaten. Een leven van overgave is nederig zijn. wij zijn altijd in ons hoofd bezig, het is de plaats waar God Zijn troon heeft, maar het ego heeft er zijn intrek genomen en daar zijn wij ons niet van bewust. Het vereist wel discipline dit steeds weer bewust te worden en af te dalen (neder) naar het hart. Het is een gevoel en moeilijk uit te leggen. Gewoon met de dingen bezig zijn die je doet, meestal spelen er legio van andere gedachten door ons hoofd als waar we mee bezig zijn. Ik geloof werkelijk als wij bij ons Zelf, bij God blijven niet met ons denken in de wereld verblijven, wij echt thuis zijn, het paradijs beleven en ons geen kwaad kan treffen. Het is ook een toestand van verzoening , vergeving , èèn zijn. Dat is een andere benadering van vergeving die wij eraan gegeven hebben. Het is met de meeste Bijbel woorden zo, het is de grote wisseltruc van het egosysteem. God vraagt ons om te keren, dat geldt ook voor het Woord, dat we meer stil moeten staan bij het Woord, wàt er eigenlijk staat.


Micha 8,6 Er is jou, mens, gezegd wat goed is,
je weet wat de HEER van je wil:
niets anders dan recht te doen, trouw te betrachten
en nederig de weg te gaan van je God.

Een weg van overgave, door bij jezelf of je gevoel te zijn, in het midden van je lichaam,(innerlijk) uit het hoofd. In de Bijbel staat herhaaldelijk geschreven dat God in ons midden is, ook dit dienen we anders te bekijken zoals we geleerd hebben.
Hij is waarlijk in het midden van ons wezen. Het Woord krijgt zo een hemelse dimensie, een kracht die de ogen opent. Gods Woord is waarheid, hier in deze wereld heeft Gods Woord een verandering ondergaan, het is vanuit een hemels Woord een werelds woord geworden, een woord geïnterpreteerd door het verstand , het verstand kan niet anders dan het zo uitleggen het heeft het vermogen niet het anders te verstaan. Om het te begrijpen moeten we afdalen, nederdalen, ons vernederen.