WERP JE NIET OP ALS RECHTER

Mt 7,1
Werp je niet op als rechter, opdat je niet onder het oordeel valt. Want onder het oordeel dat jullie vellen, zul je vallen, en met de maat waarmee jullie meten, zul je gemeten worden. Wat kijk je naar de splinter in het oog van een ander, terwijl je de balk in je eigen oog niet opmerkt?

Als we alleen de Bijbel regelmatig zouden gebruiken als hulp, zouden we voldoende positieve richtlijnen voor een gelukkig leven hebben. Wat is er veel rondom de Bijbel aan therapieën, onzin en moeilijke cursussen etc. ons aangeboden. Maar ja ook hier in schuilt weer een gevaar, aangezien de bedoeling van het Woord vaak niet begrepen wordt kan ze ook angst en onvrede zaaien. Ik denk als je, je hart helemaal openstelt voor God, je laat leiden door Hem, het wel zal lukken. Lees met je hart en laat andere meningen erbuiten. De Bijbel serieus lezen, overdenken en eerlijk proberen na te leven is de beste remedie. Omdat het Gods Woord is. Hier staat werkelijk alles waar door je denkgeest genezen kan worden. Het is het denken wat niet juist is, God zelf zegt het, Bij Jes.55,5Als we eerlijk zijn, zijn we altijd rechtertje aan het spelen, ook al willen we het niet of zijn we het ons niet bewust.
Al wat we oordelen is het een oordeel over ons zelf, omdat we allen èèn zijn, en alles terug keert naar de bron. Oh, waarom zien we toch die balk niet, hij is toch groot genoeg? Omdat we ons eigen hoofd niet zien, en dat is ook weer een groot geheim van God. We moeten ons daarom bewust zijn dat we altijd bij de ander ons spiegelbeeld zien. We zijn allen èèn, we lichten er net dat stukje uit wat ons afstoot of aantrekt, dat is onze eigen balk, plezierig of vervelend. Plezierig kan ook als een balk in het oog gaan werken. De maat is, boontje komt om zijn loontje. Dat is weer het oordeel wat we over ons zelf afroepen. Het is de Heilige Geest die alles voor ons tengoede keert als we ons zelf vergeven. Het oordelen dienen we te vergeven, nooit de ander maar ons zelf, als we de ander vergeven hebben we al geoordeeld, want we hadden een oordeel over hem. We mogen en kunnen niet oordelen. We weten niets, wij weten niet met welk doel iets gebeurt. Iedere dag neem ik me voor niet te oordelen, maar het lijkt of ik niet anders kan, altijd is er die oordelende gedachte, niet denken dus, het denken aan God overlaten. De verleiding en de misleiding is net zo dichtbij als God, altijd en altijd zouden we waakzaam moeten zijn. Denk niet dat ik het allemaal overwonnen heb, maar ik besef als ik dit schrijf het voor mij ook een goede therapie is, telkens word ik zelf ook weer met de neus op de feiten gedrukt, dat er eerst aanm ijn balk gewerkt moet worden. Vanmorgen stond ik op en dacht: niet gaan denken, doe maar een gebedje, en dat dacht ik vaker deze morgen, het werkte! Dan wordt er voor je gedacht, maar al snel komt het bemoeizieke ego naar boven, de enige die verantwoordelijk is voor het oordelen, dus weer een gebedje! Zo ga ik het vandaag proberen!


Joh 3,18
Over wie in hem gelooft wordt geen oordeel uitgesproken, maar wie niet in hem gelooft is al veroordeeld, omdat hij niet wilde geloven in de naam van Gods enige Zoon.

Wanneer wij geloven dat God èèn Zoon heeft, dat die Zoon vanaf het begin in ons was en wij in werkeijkheid die Zoon zijn, geloof ik zeker dat er geen oordeel meer bestaat.
Zijn Heilige Naam woont in onze tempel, God zelf is te groot, Zijn Heilige Naam wordt Zijn ènige Zoon genoemd.
Het geloof dat deze Zoon buiten ons is, is de reden waarom wij niet in het Koninkrijk van de Vader verblijven, we hebben ons van de Vader afgescheiden door te denken dat we niet Zijn Zoon zijn. We hebben geoordeeld. Wie zou ons toch ingefluisterd hebben dat wij schuldig en zondaars zijn in plaats van Zijn Zoon?.