MAAR ZOEKT U DE HEER UW GOD WEER EN GEEN BEELD DAN ZULT U HEM VINDEN

Dt. 4,23
Zorg er dan voor dat u het verbond met de heer, uw God, met u heeft gesloten, niet vergeet door tegen zijn gebod in iets af te beelden en een godenbeeld te maken. Want de Heer, uw God is een verterend vuur, hij duldt geen andere goden naast zich. Als u eenmaal in dat land geworteld bent en er kinderen en kleinkinderen hebt gekregen, en u gaat u misdragen door een godenbeeld te maken, een afbeelding van wat dan ook, en u tergt de Heer, uw God, door te doen wat slecht is in zijn ogen – Ik roep vandaag de hemel en aarde op als getuigen tegen u, dat u dan spoedig zult worden verdreven uit het land aan de overkant van de Jordaan, dat u in bezit zult nemen. Daar zal u dan geen lang leven beschoren zijn, in tegendeel, u zult worden weggevaagd. Daar zult u goden kunnen vereren, maaksels van mensen handen, van hout en van steen, die niet zien of horen, niet eten of ruiken. Maar zoekt u de Heer uw God weer, dan zult u Hem vinden, als u Hem tenminste zoekt met heel uw hart en heel uw ziel. Wanneer dit alles u is overkomen is en u geen uitweg meer ziet, dan zult u ten slotte terug keren tot de Heer uw God en luisteren naar Zijn woord.

Dit stukje van de Bijbel vind ik speciaal , ontroerend en getuigt van een liefdevolle God.
Hier staat zoals het is.
Speciaal vind ik ook hier in, de betekenis van het beelden vereren of van; een afbeelding maken van wat dan ook.
Tegen Zijn gebod iets af te beelden, deze zin, hoe die geschreven staat, geeft het gevoel dat het een andere betekenis heeft zoals wij die eraan gegeven hebben. Iets af te beelden is anders, dan beelden maken. Als we tegen dit gebod in gaan worden we verdreven "uit het land aan de overkant van de Jordaan", ook deze zin is merkwaardig, de opstelling van de woorden en de woorden zelf, ze hebben allemaal hun betekenis. Voor mij is het heel duidelijk dat de betekenis van beelden of afgoden vereren, het de beelden van de wereld zijn, ook de term “mammon” verwijst hier naar, het begrip mammon die voor de afgoden bedoelt wordt, duidt ook op deze wereld. Gij zult geen andere God aanbidden dan Mij alleen. Het gaat er om dat wij geen waarde hechten aan deze beelden, daar zij anders letterlijk aan ons gaan vast hechten, kleven of aanhangen zegt de Bijbel, wij moeten God aanhangen (hechten) staat er ook. Waarde hechten aan het beeld is je ermee verbinden, het hecht aan je vast. Het heeft bij God de betekenis dat we een verbond met de wereld sluiten en het Zijne verbreken door Hem te vergeten. Door alleen Hem lief te hebben kunnen wij weer een nieuw verbond sluiten. Hem alleen aanbidden is niet helemaal diep genoeg begrepen, het wordt dan ook letterlijk bedoeld. Geen waarde hechten aan de wereldbeelden, de wereld los laten, en loslaten heeft in het Hebreeuws de betekenis van vergeven, en we weten dat vergeven essentieel is, zonder vergeving geen eeuwig leven, zonder deze beelden los te laten geen eeuwig leven. God is de enige God, waarmee God bedoelt dat alles èèn is met Hem, er is alleen maar God, Hij is èèn, èèn met alles wat is, buiten Hem bestaat er helemaal niets.
Nu iets waardoor het inzicht dieper werd, van het beelden zien.
Was bezig in ons tuintje en op het plaatsje waar ons hondje lag begraven dacht ik aan het voorval van de middag ervoor. Ging naar mensen toe en daar kwam een hondje naar buiten gelopen, het was een Frans buldogje, mijn lievelingshond, ik ben daar helemaal verzot en verliefd op. Drie van zulke hondjes had ik achtereen gehad, de laatste ligt dus achter in ons tuintje. Ik smolt weer helemaal weg en werd daarbij helemaal emotioneel. Deze hondjes hebben voor mij de x factor, terwijl er ook mensen zijn die ze lelijk vinden. Nu heb ik een adoptie hondje, het leek op de foto een beetje op een buldogje, daarom had ik het gekozen, maar niets minder leek waar, het was het tegenover gestelde en daarom op dat moment een grote teleurstelling. Het was een heel klein tenger hondje, terwijl een buldogje fors en breed is. Als ik moest kiezen uit verschillende hondjes zou ik deze beslist nooit gekozen hebben. Nu inmiddels een jaar verder ben ik er weer helemaal gek mee. Zo bezig te zijn in de tuin schoot in eens de gedachte bij me binnen van:..... nou weet ik het, we houden echt alleen maar van de beelden!!!! Het zijn de beelden die we lief hebben, het zijn de beelden die we aanbidden en niet het wezenlijke waar het omgaat. Niet het wezen zelf houden we van, maar van het beeld van het wezen. Het wezenlijke waar het om gaat is God, het geen wat verborgen is achter of in het zichtbare, want God is alles en is in alles. Zo is het natuurlijk ook met alles in deze wereld, we houden niet van het wezenlijke wat er achter zit maar van het beeld, het beeld of lichaam wat niets betekent, het beeld wat niet kan zien, horen, eten, ruiken, nee, een lichaam of beeld kan niets, het is een hoopje stof we zijn daarom ook niet het lichaam maar het wezenlijke wat daarin is en daar gaan we aan voorbij. Van de ene mens, hond, of wat dan ook meer houden is alleen van het beeld houden en dan hebben we het beeld lief boven God, waar Hij zo voor waarschuwt en ons meedeeld wat ons te wachten staat wanneer wij het beeld meer lief hebben als het wezenlijke, het Leven, God! We worden verdreven uit het land aan de overkant van de Jordaan, daar naar waar we ons nu bevinden en waar we moeten sterven. Zo had ik het beelden zien nog niet eerder begrepen. We mogen inderdaad niet van beelden houden, het is eigenlijk heel logisch als je het zo bekijkt. Het is de waarheid, we houden van de beelden, en daarbij vergeten we God. Het is onwetendheid, we denken Hem lief te hebben maar toch niet op de eerste plaats, eerst hebben we het beeld lief. Dat is twee heren dienen en niet Hem alleen dienen boven alles. Daarom hebben we de Bijbel, daar staat het, als je hem leest vanuit geest in plaats vanuit het verstand. Wat we zien is duisternis waar de waarheid zich in of achter bevindt. God bevindt zich in de wolk in de Bijbel, is de wolk niet iets die duisternis schept? De taal van de Bijbel is heel bijzonder, daarom zo schitterend en waar! Weer een les om onvoorwaardelijk lief te hebben, geen beelden, maar alles zoals het is zonder voorkeur. God kent geen aanziens des persoons wat dezelfde betekenis heeft. In het Hebreeuws heeft het lichaam de betekenis van vlees, waar ook alles in de schepping onder wordt verstaan. Ook de beelden of waarnemingen van hout, steen en ijzer. Vlees heeft ook weer de betekenis van boodschap in zich, dus zo kun je nagaan dat het lichaam of alles wat zich uitdrukt voor ons een boodschap is, meer niet, we mogen het niet gaan waarderen of het een boven het ander beminnen. De bedoeling is dus de boodschap te verstaan. Zoals bij Mozes en de slang, de slang was het beeld, waar naar zij moesten kijken (waardoor zij gebeten waren, beeldspraak) hadden zij de boodschap begrepen dan waren zij genezen en bleven lang leven. (eeuwig) Ook Jezus zegt ons: als je kijkt naar wat voor je is, dan zal het zich openbaren. We kijken met ogen die niet zien.
We zien beelden, maar niet het wezenlijke.

Jes. 43, 8 Laat dit volk naar voren treden een blind volk, ook al heeft het ogen, doof, ook al heeft het oren.

Er zullen mensen zijn die denken dat het alleen bestemd is voor de personen in de Bijbel, dat is weer een trucje van het ego. Wij zijn dit volk, dit boek is voor ons geschreven.

Het wezenlijke, wat de werkelijkheid is, is God die in alles is, en alles is, dat zijn we vergeten, door beelden lief te hebben of te waarderen. Het beelden lief hebben is nu toch wel heel duidelijk voor mij geworden. Het beeld van dit kleine hondje werd me nu ook duidelijk. Ik dacht altijd; dit hondje heeft vast een bedoeling een boodschap!! Het was bij me gekomen met de boodschap, dat ik geen beelden lief mocht hebben. Het heeft allemaal te maken met het onvoorwaardelijk lief hebben. Stel je voor dat er geen beelden zouden zijn, wat zou er dan zijn? Alleen maar liefde denk ik. Nogmaals ter verduidelijking voor mezelf, hebben we voorkeuren in het lief hebben, dan hebben we beelden lief. Dat bedoelt God met, blind zijn.

Jes. 42 19 Is er iemand zo blind als mijn dienaar, zo doof als de bode die ik zend?
Het ziet veel, maar onthoudt niets, het heeft oren, maar het hoort niets.

De dienaar is het volk Israël, waar wij allen toe behoren, maar wat opstandig is geweest en daarom in ballingschap is als ‘straf’ maar straf is correctie we zijn hier om te herstellen.
God wordt een beetje ontmoedigt want zijn volk begrijpt nog steeds de boodschap van Zijn Woord niet.

Jes. 20,18
Op die dag zullen doven kunnen horen hoe uit een boek wordt voorgelezen, en blinden zullen met eigen ogen zien, bevrijd van duisternis en donkerheid.

Die dag heeft de betekenis van het moment dat wij zullen zien en horen, bevrijdt en verlost van de duisternis en het donker. Wordt er door mystici niet geschreven over deze wereld die is als een donkere nacht? Als de duisternis is opgelost zullen de beelden verdwijnen en het wezenlijke, Gods wereld is dan zichtbaar. Dit moment is dichtbij, het koninkrijk is zo nabij, wat wil zeggen: dat het bij ons is, in ons is, we zien het alleen niet. De kerken hebben ons geleerd dat nabij de toekomst is, nee, nabij is dat het onder ons is. Ook dit wordt niet altijd in zijn volheid begrepen, onder ons is; dat wij ons in Koninkrijk bevinden maar het niet beleven en niet zien, dat is wat God ons duidelijk wil maken door de beelden die wij niet lief moeten hebben!

Jes. 43,8 Laat het volk komen dat blind is en toch ogen heeft, en de doven, die toch horen hebben. Laat ze komen met getuigen, die hun gelijk bewijzen, laat anderen naar hen luisteren, om te kunnen zeggen: “Het is waar” Jullie zijn mijn dienstknecht, die Ik heb uitverkoren, u moet inzien en in mij geloven, u moet begrijpen dat Ik het ben.

Wat hier staat wekt echt verwondering en ontzag. Het volk is de dienaar, dat zijn wij allemaal! Wij moeten inzien en in Hem geloven, wij moeten begrijpen dat Hij het is en niet het beeld. God wil dat hier getuigen van naar voren komen! God drukt ons op het hart dat Hij het is en niet het beeld! Zo verkeerd is het begrepen, dat doet nu het verstand waar het ego in huist, dat troont op de plaats van God in het hoofd. God zegt dat het hoofd aan Hem is toe gewijd, daar moeten wij uit blijven en dat is niet voor niets, zodra wij daar mee gaan werken, werken wij met het ego. De meeste zullen protesteren, want het verstand heb je nu eenmaal nodig, dat is waar maar bij ons allemaal overheerst het, zo geraffineerd dat we het niet eens willen weten!