DENK AAN U ZELF ALS LEVENDEN DIE UIT DE DOOD ZIJN OPGEWEKT

Rom. 6 13
Stel uzelf niet langer in dienst van de zonde
als een werktuig voor het onrecht,
maar stel uzelf in dienst van God.
Denk aan uzelf als levenden die uit de dood zijn opgewekt
en stel uzelf in dienst van God
als een werktuig voor de gerechtigheid.

Dit spreekt mij zeer aan, het denken alsof wij uit de dood zijn opgestaan. Dood zoals wij er betekenis aangegeven hebben, bestaat bij God niet omdat Hij ons als eeuwig geschapen heeft. Geloven in de Zoon, de Zoon in ons die wij zijn, Gods uiting van Zijn onuitsprekelijke Liefde voor Zijn Zoon door Zijn Heerlijkheid met Hem te delen. Maar het niet geloven dat de Zoon het eeuwige Leven is en, ( God schiep ons naar Zijn gelijkenis) zich in ons bevindt en onze ware identiteit is, is de oorzaak van de duisternis op deze wereld, die Gods wereld verborgen houdt. Dit geloof is het geloof wat Jezus bedoelt om het aan te nemen, de Zoon, het eeuwige dat leven in ons is. Nergens anders kan Hij zich bevinden. Het denken dat Hij zich buiten ons bevindt is verraad aan Hem. Jezus zei dat wij allen zonen van de Allerhoogste Zijn, allemaal deeltjes van de ene Christus, die weer èèn moeten worden. In het O.T spreekt God vaak over de verdeeldheid van zijn volk of het volk dat verstrooid is in verre en vreemde landen. Dat is de verstrooidheid of de verbrokkeling van Zijn uitbreiding als Zijn Zoon. Doordat we van de verboden appel aten, beeldspraak voor het oordelen wat we gingen doen, we gingen nl. van èèn, twee maken, goed en kwaad, en uit die twee werd de veelheid gevormd. God is God, en anders is er niets, een alles omvattende, onnoembare ontzagwekkende heerlijkheid. Kwaad hebben wij zelf bedacht door gaan te oordelen. Als wij Gods Zoon aannemen die getuigt van het eeuwige leven in ons, hebben wij het eeuwige leven ons weer herinnerd en zijn wij vanzelfsprekend weer een werktuig van God en in dienst van God. Het in dienst stellen van de zonde is heel eenvoudig, het niet aannemen van de Zoon dat Hij zich in ons bevindt is de zonde. De Zoon niet aannemen, is levend dood zijn.

Ps. 92, 10 En wie onrecht doen worden verstrooid.

Dt. 30, 3 Dan zal de Heer, uw God, in uw lot een keer brengen, Hij zal zich over u ontfermen en u, weer uit al die landen bijeenbrengen, na u eerst verstrooid te hebben, weer uit al de landen bijeen brengen. Uw God zal u weer terug halen enbij elkaar brengen, naar het land van Uw voorouders.

Daar wij allen geestelijk zijn dienen wij alle verhalen innerlijk op ons zelf te betrekken. Wie onrecht doen en, het lot keren; het heeft alles te maken met dat de èènwording weer bereikt moet worden, het herstel van Gods ene Zoon die nu verdeeld is. Paulus zegt het: Wij allen zijn een deel van Christus lichaam. Onze gedachte wereld is de oorzaak van deze verdeeldheid daarom is deze wereld niet de wereld van God het is de wereld van het ego denken. De Zoon van God kan nooit verdeeld zijn, door deze manier van denken, het oordelend denken is de verstrooidheid ontstaan. Onze manier van denken is niet het denken van God, wij dienen met God te denken, er is èèn Zoon, èèn Christus Geest, die in ons allen aanwezig is. Dat was de leer en de boodschap van Jezus, Hij zei ook dat velen het nog niet konden begrijpen. De Zoon is in ons, daar kunnen wij putten uit de bron van levend water om het eeuwige leven weer te ervaren. Wanneer we uit dit alles onze leringen getrokken hebben, zegt God zal Hij een keer in ons lot brengen. Mooi is dit toch allemaal! Al wat is geschied, lijkt uit Gods woord of het zo moest gebeuren, en dat lijkt mij ook zeer logisch, het is de enige manier om te ontwaken en om te weten dat alles alleen ontstaan is door het verkeerde denken, (het vlees of lichaam althans) daarom wordt er ook geschreven dat God ons geneest, en het zijn onze gedachten die genezen dienen te worden.