ZIE IK SCHEP EEN NIEUWE HEMEL EN EEN NIEUWE AARDE

Zie Ik schep een nieuwe hemel en een nieuwe aarde aarde.
　
Zeer bijzonder. Was naar een programma op tv aan het kijken, een zeer droevig verhaal van een moeder die haar dochter verloren had door zelfdoding.. Het ging over een levenslustig , vrolijk kind dat een duidelijk eigen willetje toonde. Tot op haar dertiende jaar toen er iets vreselijks met haar gebeurde. Vanaf dat moment was het een ander in zichzelf gekeerd en een onhandelbaar kind geworden. Later op haar twintigste jaar ontdekten de ouders hier de reden van.
Zij was op haar dertiende jaar verkracht. De vader vertelde dat hij uit literatuur en gemeenschappelijk onderzoek wist dat deze kinderen, meisjes zich zelf hieraan altijd schuldig bevonden. Het meisje heeft haar verdere leven deze afschuwelijke beleving meegedragen. Wat naar mijn mening de oorzaak is van een verder innerlijk wanhopig leven. Ging hier over nadenken en associeerde het helemaal met mijn eigen leven.
Ook mijn vreugde was van de ene op de andere dag rond mijn dertiende jaar verdwenen. Ik kan mij nog herinneren, dat het mij opviel waarom ik niet meer zo vrolijk en uitbundig kon zingen als voorheen wanneer ik blij achterom kwam gefietst door het pad. Ook in mijn verdere leven drukte dit als een stempel mee, maar je weet niet dat het een oorzaak heeft. Ik vroeg aan de Heilige Geest of dit werkelijk te maken kon hebben met het altijd verdrietige gevoel, emotionele leed en pijn en het alleen maar verdriet en pijn zien in de wereld, wat mijn vreugde om te leven vaak doet verdwijnen. Dacht er verder niet meer over na, vertrouwend dat het antwoord wel gegeven zou worden. Ging lezen zoals ik mij had voorgenomen, en begon met een stukje wat over schuld ging. Toeval? Naarmate ik verder las ontvouwde zich de waarheid.
Het antwoord was verbluffend. Eerst dacht ik dit heeft niets te maken met de ‘realiteit‘, ik heb deze ervaring toch zelf meegemaakt, dit is zo buiten mijn ‘werkelijkheid’! Een gevoel van afkeer was nog steeds zeer nadrukkelijk aanwezig. Het werd steeds duidelijker, waarvoor afkeer tegen wie afkeer? Het was de afkeer voor mijn Zelf of God. Ik heb al eens eerder ontdekt hoe een mens zichzelf onbewust haat, en de schuld hiervan buiten zichzelf plaatst, of projecteert. Het is bekend in de metafysica en bij alle mystici dat wij onze eigen innerlijke gedachtewereld waarnemen.
Ik las; Als twee geesten eensgezind zijn kan er nooit iemand schuldig zijn. Hiervoor keerde ik mij even diep in mij zelf. Het had met vergeving te maken, maar ik had dit toch allang ‘vergeven’ ? Dus niet op de juiste manier. Eèn worden met deze geest is iets totaal anders dan: ik vergeef jou wat jij mij hebt aangedaan, dat is geen vergeven maar blijft een verborgen beschuldiging of oordeel. Het was dus duidelijk dat het nooit op de juiste wijze vergeven was. Probeerde èèn te worden met de ‘andere’ geest, en keek met de Heilige Geest naar de beelden. Nee niemand is schuldig, het zijn beelden die ik zelf gemaakt heb en het zijn beelden die werkelijkheid voor mij lijken. Het heeft nooit plaats gevonden, het zijn beelden die ik zelf gemaakt heb en de Heilige Geest gebruikt voor Gods verlossingsplan. Beelden die mij uiteindelijk vreugde zullen schenken. Ik voelde zo een intense warmte en dacht dit is de verzoening van God of met God, het moment van èèn zijn. Wat ik nu schrijf lijkt krankzinnig, maar zo werd het mij geopenbaard. Waarom al die beelden op tv over ontucht en verkrachting, neem ik niet mij eigen innerlijke gedachtewereld waar? Een gevoel van afkeer wat nog steeds mijn leven beheerst? Kan nu denken; maar iedereen ziet dit toch, maar die iedereen hoort bij mijn waarneming, bij het verlossingsscenario. Deze beelden zullen verschijnen, totdat Christus in mij is opgestaan, mijn ware identiteit, totdat ik ontwaakt ben. Men ook zeggen, zolang deze afkeer en haat (onwetend) tegen mijn Zelf of God gericht is zal de Mensenzoon moeten lijden. De misleiding is dat het buiten mij zich afspeelt om mijn naaste hier van te kunnen beschuldigen. Door los te laten, zo te vergeven dat niemand schuldig is, zal alle innerlijke duisternis oplossen. Het is toch duidelijk waarvàn wij verlost moeten worden? Er is maar een misdadiger een boosdoener of vijand van God die vernietigd moet worden; het ego. Ik las: “kwade gedachten zullen steeds verder weg geraken“, en zal vergeving uiteindelijk de vreugde bezorgen en een nieuwe hemel en aarde scheppen. Wij Zelf zijn de scheppers van de nieuwe hemel en aarde. De Christus in ons die ons Zelf is, onze ware identiteit, Hij die onder ons midden is.
Vers Jes. 65 kwam gelijk in mijn gedachten. De boodschap van dit vers werd duidelijk, door vergeving op de juiste wijze zal duisternis zich oplossen en zal de nieuwe hemel en nieuwe aarde zichtbaar gemaakt worden. Interessant is misschien dat de betekenis in het Hebreeuws van scheppen; scheiden is. God zal deze duisternis van ons scheiden, dat kan alleen door vergeving, door ons "ïk"te laten vervangen door de Christus in ons. Vrij van het ego, de "vreemde" in de Bijbel, die vergeven of vernietigt moet worden. Wij allen leven nog onbewust van uit het ego, en de misleiding van het ego is dat het er nu eenmaal bij hoort en het met de dood wel zal verdwijnen. En zo blijft zijn koninkrijk in stand, deze wereld die wij waarnemen waarvan Jezus zegt: dit is niet mijn koninkrijk.
Eenwording van geest met de gene die je denkt schuldig te bevinden laat onschuld zien, de onschuld die in jezelf aanwezig is, dat is vergeving op de juiste wijze. De warmte die opsteeg in mijn lichaam bij het eenworden van geest was intens en behaaglijk, ik dacht dit is de verzoening met God of door God. Dit is ook de betekenis van de zalving van de Heilige Geest en voor alle bruiloftsgasten. Want een Goddelijk vonkje wat wij zijn houdt de gehele Schepping van God in. Alles wordt in eenheid mee opgeheven. Zo zal de nieuwe hemel en nieuwe aarde door de Christus in ons zichtbaar worden. We kunnen zelfs over deze duisternis niet meer denken het ons niet meer herinneren omdat ze nooit geweest is, het waren gedachtes en ons denken is niet de waarheid maar een illusie of leugen. Dit is voor het ego of het verstand niet te bevatten, het heeft niet het vermogen hier toe, het is het geloof wat Jezus bedoelde met: “U geloof heeft u gered”.
Er is niets buiten God en Zijn Naam bevindt zich in mijn hart, als zijnde Zijn Zoon. Niemand kan naar de Vader zonder de Zoon als we dat niet erkennen zullen we nooit de eenwording met de Vader bereiken.
Ik wist waar de pijn vandaan kwam en niet wie de schuldige was, of deze de schuld was van mijn afkeer en pijn. Het is de afkeer en haat naar God die een mens onwetend en zorgvuldig verborgen houdt door de haat, afkeer en schuld buiten zich te projecteren.
Wie is de ware schuldige? De Bijbel spreekt over misdadiger, boosdoener, vreemde of vijand waarvan wij verlost moeten worden; ‘het ego” . Dit houdt het verlossingsplan van God in. Maar de mens is zich hier nog niet ten volle van bewust. Zij denken met goede daden en vergeving op de verkeerde wijze verlost te worden. Zolang wij niet met God of de Zoon denken, maar vanuit het ego zal de Mensenzoon moeten lijden.

Jes.65-17
Zie, Ik schep een nieuwe hemel en een nieuwe aarde,
en aan wat vroeger geweest is wordt niet meer gedacht;
het komt niet meer in de gedachten op.
Ik ga vreugde voor u scheppen en vrolijkheid voor altijd;
Jeruzalem wordt door Mij herschapen in een stad vol vrolijkheid,
met een bevolking vol blijdschap.
Dan zal Ik juichen om Jeruzalem
en mij verblijden om mijn volk;
geween en gekerm
worden er niet meer gehoord.

Hier zijn wij voor geroepen, dit was Zijn antwoord.
Zal de mens het Heilige Schrift Woord ooit verstaan?

Job 38-1
Toen begon de heer in storm en wind tot Job te spreken:
‘Wie waagt het daar, mijn bestel met een woordenkraam te verdoezelen?
Weer u als een man want ik ga vragen stellen, u geeft antwoord.
Waar was u toen Ik de aarde begon te bouwen?
Spreek op als u zoveel weet.

Is het woord begrepen? De Bijbel zegt dat de duisternis, (het lichaam) het ego het nooit begrepen heeft. Vaak herhaal ik dat de mens het woord verkracht heeft door het niet te begrijpen of te verstaan. Het is het niet verstaan van Gods Stem, of het niet willen luisteren naar Zijn Stem. We hebben van het Woord een woordenkraam gemaakt, God zegt het, treffender kan het niet uitgedrukt worden. Werkelijk een kraam waar men woorden kan kopen en gebruiken naar eigen believen. Het woord heeft in het denken van de mens een andere betekenis gekregen als in het denken van God. Het is bij ons letterlijk een woordenkraam geworden, de interpretatie van de Heilige Schrift. God laat ons weten hoe nietig wij zijn en onbekwaam om Zijn woord vanuit het eigen (ego-verstand) denken te vertalen of te verstaan.

Las daarna nog een mooi voorbeeld van het zelf denken bij:

1 Kor. 2-14 (KWB)
Van nature aanvaardt de mens niet wat komt van de Geest van God; het is dwaasheid voor hem, hij kan het niet vatten, want het kan alleen beoordeeld worden in het licht van de Geest. Een geestelijk mens kan alles beoordelen, maar over hem oordeelt niemand. Wie kent de gezindheid van de Heer? Wie kan Hem raad geven?
Wij echter hebben de gezindheid van Christus.

Aant.van nature laat de mens zich niet leiden door de Geest (pneuma) van God, maar steunt hij louter en alleen op zijn eigen vermogens (op wat Paulus de psyche noemt).

Dit is toch het denken met of zonder God wat ik bedoel, vanuit de psyche of verstand of vanuit de Geest of het hart. Jullie denken is niet Mijn denken zegt God.
Maar denken wij niet onwetend allemaal zelf? Alleen als wij loslaten of vergeven is een denken met God, een onschuldige wereld die God zo liefheeft is de werkelijkheid.
Paulus zegt dus dat het de natuur van de mens is zonder God of met de psyche of verstand te denken. Ook zegt Paulus dat het verstand dit niet kan bevatten en hier dus ons geloof wordt beproefd, het geloof wat ons zal redden.
Ook dit vers stond in het teken van het antwoord dat ik ontving.