DE HOOVAARDIGEN HEBBEN LEUGENS TEGEN MIJ GESTOFFEERD

Nu las ik in de Bijbel van de St. Vert. 1913 een prachtige zin met een andere vertaling, die de oorspronkelijke boodschap dichter benaderd, mijn inziens.
Een geweldige diepzinnege boodschap ligt hier in opgesloten, veel meer als wat mij zo als eerste oogopslag oppviel.

Ps. 119-69
De hoovaardigen hebben leugens tegen mij gestoffeerd, doch ik beware Uw bevelen van ganser harte.
Hun hart is vet als smeer, maar ik heb vermaak in Uwe wet.

Dit is weer zo'n inspirerende zin wat betreft de waarheid, dat wij geen lichaam zijn maar geest. Door het oordelen, (beschuldigen) en het niet vergeven zijn wij verstoffelijkt, steeds meer verdicht en denken nu dat dit hoopje stof of gedachte-energie, ontstaan door het niet denken met God maar met het ego, Gods schepping zou zijn.
Door onbegrip van de betekenis van het Hebreeuwse-Bijbel-Woord, waardoor het totaal verkeerd geïnterpreteerd is, zodoende ons verkeerd geleerd en wij veel van de waarheid onwetend verstoken zijn gebleven.
Het is een Westerse interpretatie geworden in plaats van een Joodse.
Eerder heb ik al meerdere keren duidelijk gemaakt dat niet het verhaal het belangrijkste is maar het Woord. Ook heb ik eerder geschreven dat onze geest door oordelen (wat dezelfde betekenis heeft als, beschuldigen, voorkeuren, waarderen en het niet onvoorwaardelijk liefhebben) zwaarder wordt en daarom gaat verdichten totdat het een vorm of beeld is geworden. De wetenschap weet dat het licht of het universum als ’lijm’ zou zijn. Door het verdichten hecht onze gedachte-energie zich aan de geest wat wij dan stof noemen. De wetenschap heeft al ontdekt dat deze stof uiteindelijk energie is. De Bijbel spreekt toch over schuldenlast en met schuld beladen zijn, de woorden; ‘last, beladen en schuld' spreken al helemaal voor zichzelf en dan zie je ook hoe belangrijk en waar het Woord is. Door deze drie die uit gedachte- krachten of energie voort komen verdichten zij onze geest.
Het oordelen of beschuldigen en waarde hechten aan beelden en vormen doen we allemaal.We vinden altijd wel ièts van een voorwerp of iemand, we zijn zelden of nooit non-dualistisch of in èènheid. We kunnen ook zeggen zoals vele wijzen en heiligen zeggen, dat we zelden een leeg hart hebben.

Ezech. 24
Jullie schuld wordt jullie ondergang.

Hoe treffend deze waarheid in woorden. Door het niet verstaan van het woord; ‘ondergang’ is men geneigd te denken aan een totale vernietiging. Haar werkelijke betekenis is dat wij door 'schuld', afdalen naar de onderwereld, de wereld die wij waarnemen waar wij door verdichting van energie tot 'stof' geworden zijn. De wereld waar wij niet thuis zijn, het vreemde land.
Dezelfde betekenis heeft:

Spr. 11-14
Door gebrek aan visie (kennis) gaat het volk ten onder.

Gods volk kan nooit in die zin zoals wij denken ten onder gaan, wij zijn eeuwig. Door gebrek aan kennis gaan wij naar onder, weer naar deze wereld die ook wel de onder-wereld wordt genoemd. Veel mensen denken bij deze citaat aan een ten onder gaan als een verdoemenis, het is het denken en de misleiding van het ego. Gods gedachten kent geen begrip van ondergang of ten onder gaan zoals mensen denken.

Wi.16-12
Ze zijn niet genezen met kruiden of zwachtels: uw woord is het, Heer, dat alles geneest. U hebt macht over leven en dood, u laat mensen afdalen naar de poorten van het dodenrijk (onderwereld- ten onder gaan- het vreemde land. etc) en u laat hen terugkeren.

Oordelen heeft ook de betekenis van waarde hechten aan een beeld of vorm. Iets waarde geven doe je met gedachte-energie, en met deze gedachte-energie hecht of stoffeer je de geest en zo ontstaat een lichaam. Het is geen schepping van God maar werkelijk een eigen gemaakt beeld door het “stofferen‘. Kijk hoe waar het Woord weer is, de waarheid wordt symbolisch ons medegedeeld. Wij zijn geest, geschapen naar Gods beeld.
Toen ik deze prachtige citaat las, jubelde mijn hart een duidelijke aanwijzing dat wij geen lichaam zijn, en ben het daarom meteen gaan opschrijven. De oude vertalingen zijn vaak zo waarheids getrouw aan het Woord. Het Woord en elke letter is licht of een kracht

Ps. 119-130
Als Uw Woord zich ontvouwt, schenkt het licht,
brengt het ongeschoolden tot inzicht.

Ps.119
Het Woord is een lamp voor mijn voeten

Ps. 119-25
Ik lig in het stof verzonken, schenk mij leven zoals U mij beloofd hebt.

Ps. 22-16
U hebt mij neergelegd in de stof van de dood.

Door de juiste kennis van het woord krijgen wij een andere visie op de Bijbel.
Zo las een priester in een oude Griekse Bijbel de pasage over; ‘’de verloren zoon” en het viel hem op dat er niet mooiste kleed maar; eerste kleed stond.
Dit is een hemels breed verschil. Het heeft de betekenis dat het eerste kleed een stralend geestelijk kleed is, het kleed van ons ware 'Zijn'. Het oude kleed, lichaam werd hem af gedaan.