WIE ZICHZELF VERLIEST

Het mistroostige, onvredige gevoel wat als een rode draad door mijn leven loopt, is de oorzaak van een ongeloof. Het ongeloof dat ik een kind van de Vader ben, ik weet het wel, maar het voelt nog niet zo. Dit ongeloof deze onvrede leg ik steeds als een oordeel bij de ander, wat mij en de ander met een schuld belast. Het heeft een alles omvattende werking, een heel volk wordt met deze schuld opgeladen, zo spreekt de Heer. Omdat ik de hele wereld ben, als èèn Geest , Zijn Zoon en Zijn volk.

Gen. 26- 8
Toen hij daar al geruime tijd woonde, keek Abimelek, de koning van de Filistijnen, eens door het venster naar binnen en zag tot zijn verbazing dat Isaak zijn vrouw Rebekka aan het liefkozen. Daarop riep hij Isaak bij zich en zei tegen hem: ‘Wat zie ik? Zij is uw vrouw! Hoe hebt u dan kunnen zeggen dat ze uw zus is?’ Isaak zei: ‘Ik was bang dat ik om haar mijn leven zou verliezen.’Toen zei Abimelek: ‘Hoe hebt u ons dat kunnen aandoen? Iemand van het volk had gemakkelijk met uw vrouw gemeenschap kunnen hebben, en dan had u schuld over ons gebracht.’
Aant. ‘schuld over ons: Uit deze overweging blijkt de grote betekenis van het individu in de schoot van de gemeenschap; de schuldige daad van één enkele persoon laadt schuld op koning en volk.

Izaak had gehandeld in eigen belang (ego). Bang zijn leven te verliezen, ik moet het juist geven om het te behouden. Handelen uit eigenbelang, is voor mijzelf kiezen in plaats voor de ander. Het is een verantwoordelijkheid die ik voor de ander niet wil dragen. Door zo een daad brengen wij schuld op een volk, de schuld is een tekortkoming in ons zelf dat wij bij de ander leggen door het oordelen. Het is een boodschap om ons te zuiveren van het eigenbelang het ego, of jezelf wegeven. Het gaat hier dus om het kleine zelf het ego.

Daarom is mijn verantwoordelijkheid voor mijn naaste zeer groot. Ik ben verantwoordelijk voor hun vrijheid. Dit is de uitleg van Gods Woord wat betreft het èènzijn van Geest, het èènzijn met alles.

Ik zie mijn gevoelens die ik ervaar, ben ik verdrietig, zal ik steeds geconfronteerd worden met verdrietige situaties en dat geld ook voor blijdschap en geluk. Als ik blije mensen zie ligt dat dus aan mij, dat is mijn verantwoordelijkheid om gelukkige mensen te zien.
Wat ik waarneem moet wel in mij zitten, anders zou ik het niet kunnen horen of zien. Het is een Goddelijke wet, Gods woord, wet keert terug naar Zijn Bron, nooit voordat het vrucht heeft gedragen. We moeten hier dus kennis van nemen, naar binnen keren zodat het vrucht kan dragen en het zijn doel bereikt heeft. Dat is de functie van deze wereld, zij is een instrument om ons te verlossen van de verborgen tekortkomingen, die door onze naaste aan het licht worden gebracht. Heb vandaag een levens grote les geleerd, een belangrijke, hoofdzakelijke en noodzakelijke les. Het is een beetje te persoonlijk het gaat over mijn zoon en iets niet willen accepteren. Het is dus iets in mij dat ik nooit geaccepteerd heb, een ongeloof in de waarheid, die ik moet verwelkomen precies zoals die is. Het is zoals het gewoonlijk placht te gaan, met oordelen of een niet vergevende gedachte. Dit is dus allemaal de oorzaak van een mistroostig gevoel van een niet geaccepteerd zijn. Deze acceptatie geeft telkens een steek in mijn hart, het doet pijn, het is de verdraaide waarheid die het ego mij laat zien, maar ik zie de waarheid Het ego daarintegen laat misleiding zien en zegt dat het probleem zich wel degelijk buiten mijzelf bevindt. Maar samen met de Heilige Geest er naar kijken, ontdek ik dat het nog altijd in mij zit. Dat wat steekt, dat pijn doet is mijn ongeloof, waardoor ik weer kwaad wordt, toch is het zo, dat deze situaties zich blijven herhalen, ze op mijn pad blijven komen zolang mijn innerlijke ogen zich niet openen. Vandaag heb ik geleerd het niet accepteren van een situatie en haar niet als waarheid te verwelkomen mijn geest totaal afsluit voor Zijn zegen en genade. Ik heb gebeden voor deze moeilijke overgave: Heilige Geest schenk mij een nieuw hart en een standvastige Geest. Deze overgave heeft de betekenis als Jezus zegt dat je jezelf moet verliezen, jezelf moet vergeten, weggeven. Omwille van Zijn Heilige Naam, omwille van de gehele mensheid, het grote plan van God. Ik weet nu als het steekt en niet goed voelt het de weerstand van het ego is, weerstand van het accepteren of overgave.
Al wat ik waarneem en onderga is waarheid, het is een kunst en onze les alles als waarheid te aanvaarden. Het is God die Zijn Schepping, het grote geheel, bestuurt en leidt.

Luc. 23-34
Jezus zei: ‘Vader, vergeef hun, want ze weten niet wat ze doen.

Vergeven is de wet vervullen, en de wet moest en moet nog steeds vervuld worden. Wij allen moeten elkaar vergeven, niemand is schuldig, wij zijn allen instrumenten en dienaren van God. Dit zal voor de meeste mensen moeilijk blijven, het vraagt dan ook om kennis van God.
Waarom zijn wij met zo velen in deze onderwereld, gebrek aan kennis? Wij zijn nog niet in staat, onvoorwaardelijk lief te hebben.

Spr. 11-14
Door gebrek aan kennis gaat het volk ten onder.

Ten onder naar de wereld die wij waarnemen.
Maar als dit alles ons overkomen is kunnen wij God aanroepen, zodat hij ons weer laat Leven, Hij is barmhartig.

Dt. 4-29
Maar zoekt u daar de heer uw God weer, dan zult u Hem vinden, als u Hem tenminste zoekt met heel uw hart en heel uw ziel. Wanneer dit alles over u gekomen is eDe liefde is geduldig en vol goedheid. En als u geen uitweg meer ziet, dan zult u ten slotte terugkeren tot de heer uw God en luisteren naar zijn woord. Want de heer uw God is een barmhartige God

1 Kor 13-4
De liefde is geduldig en vriendelijk;
de liefde is niet afgunstig,
zij praalt niet,
zij verbeeldt zich niets.
Zij gedraagt zich niet onfatsoenlijk,
zij zoekt zichzelf niet,
zij laat zich niet kwaad maken en rekent het kwade niet aan.
Zij verheugt zich niet over onrecht, maar vindt vreugde in de waarheid.
Alles verdraagt zij,
alles gelooft zij, alles hoopt zij,
alles verduurt zij.
De liefde vergaat nooit.