LIJDENSWEG VAN DE MENSZOON

Lucas 18-31
Hij nam de twaalf apart en zei tegen hen: ‘Kijk, we gaan op naar Jeruzalem, en alles wat door de profeten is geschreven over de Mensenzoon zal in vervulling gaan. Hij zal overgeleverd worden aan de heidenen en worden bespot, beledigd en bespuugd. Ze zullen Hem geselen en ter dood brengen, en op de derde dag zal Hij opstaan.’ Maar zij begrepen er niets van; het bleef verborgen voor hen en wat Hij zei konden ze maar niet vatten

Aant.
Alles wat door de profeten is geschreven: Dat de lijdensweg van de Mensenzoon voorzegd is door de profeten, komt hier voor het eerst naar voren, vgl. verder 24,25-27,44; Hnd 3,18; 10,43; 13,27; 26,22-23.

Het lijden van de Mensenzoon. Jezus die het Woord van God gesproken door de profeten begrepen heeft zoals God het bedoelde, leert het zijn apostelen. Zoals Zijn apostelen het niet konden vatten zo is het nog altijd niet begrepen. Gods Woord is gegeven vanuit Zijn wereld en Zijn Denken. In deze wereld het domein van het ego is Gods Woord aangepast aan het denken van de mens. Onze gedachten zijn niet Gods gedachten.
De Mensenzoon is het Zoonschap in het geheel. Gods volk is de gehele mensheid als Zijn Zoon. God spreekt door Mozes tot de farao (ego) dat hij Zijn Zoon het volk Israël moet laten gaan. Wij allen zijn een deel van het lichaam van deze Zoon de Christus. Deze Zoon zal moeten lijden totdat Hij ontwaakt is. Het is het lijden van het 'afgescheiden' zijn van de Bron de Vader. Het los scheuren van de band met de wereld en het ‘afgescheiden’ zijn doet nu eenmaal pijn. Door God aan te roepen en Hem alleen te dienen met heel ons hart en heel onze ziel kunnen wij weer een nieuw verbond met Hem sluiten. Zolang Gods Zoon nog niet ontwaakt is zal deze als Mensenzoon moeten lijden, totdat hij zich bewust word Gods Zoon te zijn. Dit is de betekenis dat de Mensenzoon moet lijden. Jezus wist dat Hij Gods Zoon was en leerde ons dat wij allen net als Hij, Gods Zoon zijn. Gods Geest heeft de Christus in Hem doen laten opstaan, ook Hij was een Mensenzoon. Hij liet ons zien welk een schitterend glorievol wezen wij in waarheid zijn door Zijn opstanding als Zoon van God. Als je weet dat je Gods Zoon bent kun je alles volbrengen. Het is de grote ego truc om de mensheid te misleiden, dat Jezus alles voor ons gedaan heeft. Deze truc is aardig gelukt bij veel Christenen. Ga nu maar genieten. De gelovige Christen realiseert zich niet dat het Zelf de wereld of ego moet overwinnen. Het genieten van de wereld is er om verder van God ‘afgescheiden’ te worden. De meeste Christenen doen het met de intentie voor God maar realiseren zich niet dat het resultaat uiteindelijk voor het zintuiglijke genoegen of het ego is. Het ego is zeer intelligent en heeft ons wel degelijk in zijn macht. Wij moeten zeer zorgvuldig zijn met het genieten. Voor wie willen wij kinderen? Voor ons zelf om ze te koesteren en een verlengstuk van ons zelf te maken of voor ze aan God op te dragen, en Gods Liefde hier door verder uit te laten breiden? Nu begrijp ik ook waarom na lang smeken om een kind het aan God wordt opgedragen, zoals bij Hanna die haar zoon Samuel aan God opdroeg. Hierin ligt de boodschap en betekenis van het kinderen baren. Wij worden geboren met de bedoeling toegewijd te zijn aan God en niet voor de verstoring.

1 Sam 1-10
Bitter bedroefd bad zij onder een stroom van tranen tot de heer en legde deze gelofte af: ‘heer van de machten, als U omziet naar de ellende van uw dienstmaagd en aan mij denkt; als U naar uw dienares omziet en haar een zoon schenkt, dan zal ik hem voor zijn hele leven aan de heer afstaan:

Wij zouden dienen te genieten van Zijn Schepping in plaats van de wereld. Genieten van Zijn schepping is alles waarnemen zonder waardebepaling, oordeel, schuld en voorkeur. Dit is genieten zoals God het bedoeld heeft, de rest is eigenbelang. Zolang we ons hiervan niet bewust worden blijven we een zoon ut het zaad van de man of de Mensenzoon die moet lijden. Gods Zoon die gevangen wordt gehouden in een lichaam, zal bevrijd worden door de wereld en het lichaam los te laten. (vergeving)
Jezus lijden zoals het ons is geleerd: “dat Jezus de Schrift moest vervullen”
is niet helemaal juist begrepen. Jezus heeft het Schriftwoord vervuld, maar ook wij en de gehele schepping moeten het Schriftwoord vervullen. Jezus heeft het ons voor gedaan. Het Woord is God, licht en Liefde waarmee wij ons totaal moeten laten vervullen totdat alle duisternis (ego) uit ons verdwenen is.
Dat wij lijden als zoon van de mensen en daaruit verlost moeten worden door de kracht van het Woord, Gods Heilige Naam, is ook Jezus’ boodschap en Zijn leer, het is de waarheid en de goede weg waar wij op kunnen vertrouwen.
Met de innerlijke ware Zoon ( Woord) in ons binnenste in ieder van ons aanwezig kunnen wij naar de Vader. Alleen door deze waarheid, dit licht, de Zoon, kunnen wij Gods huis weer binnen treden. Johannes van het Kruis is een meester in het ons leren hoe het ego te kruisigen en het alleen aan God zijn toegewijd.

Op de bedevaart waar ik een paar dagen ben geweest heb ik een lieve vrouw ontmoet die voor mij een onopvallende heilige was die totaal de wereld achter zich had gelaten. Niemand zal haar opgemerkt hebben. Zij was onopvallend aanwezig als een helpende, warme omhullende Liefde. Voel nog steeds haar warme liefde om me heen, en denk bij mezelf, deze vrouw genoot van de liefde die zij kon uitdragen. Ik denk dat dit het genieten is dat God bedoelt. Zegt God niet: jullie wegen zijn niet Mijn wegen en Ik haat jullie feesten? Zij was totaal Gods dienaar, oh wat een heerlijk mens, altijd zou je deze aanwezigheid willen voelen. Door haar kon ik de Zoon in mij voelen, mijn ware identiteit. Haar houd ik als levend voorbeeld in mijn gedachten. Hierin moeten wij Jezus volgen, ons zelf verliezen. Zij was voor mij het voorbeeld van de Levende Hemelse Moeder, die wij gingen eren, loven en prijzen. Door Haar te zijn aangeraakt en het kijken naar deze vrouw is het makkelijker je boven de aantrekkingskracht van de wereld te verheffen. Ik dank je Hemelse Moeder en Sjeannie.
Bij deze vrouw zag ik de innerlijke verbondenheid wat kenmerkend is voor het Katholieke geloof, en bij hen die eerbied en liefde hebben voor alles wat leeft.