WEES NIET BANG

Ben al dagen aan het tobben over een probleem in mijn gezin wat mij steeds angstig en verdrietig maakt. Het lukt me niet het los te laten. Nam de Bijbel en vroeg om hulp. Het loslaten door het aan God te geven, lukt niet altijd. De Bijbel is voor mij een rots in de branding zoals God Zelf. Steeds weet ze door te dringen tot die ène kern van het probleem, wat op het eerste oog niet gezien en opgemerkt wordt. Ook nu weer, kon ik er niets mee. Sloot mijn ogen en keerde met het Woord of vers naar binnen na het een aantal keren op nieuw gelezen te hebben om het diep tot mij door te laten dringen.

Jes. 43-3 NBV
Welnu, dit zegt de HEER,
die jou schiep, Jakob, die jou vormde, Israël:
Wees niet bang, want ik zal je vrijkopen,
ik heb je bij je naam geroepen, je bent van mij! Moet je door het water gaan – ik ben bij je;
of door rivieren – je wordt niet meegesleurd.
Moet je door het vuur gaan – het zal je niet verteren,
de vlammen zullen je niet verschroeien. Want ik, de HEER, ben je God,
de Heilige van Israël, je redder.
Voor jou geef ik Egypte als losgeld,
Nubië en Seba ruil ik in tegen jou. Jij bent zo kostbaar in mijn ogen,
zo waardevol, en ik houd zo veel van je
dat ik de mensheid geef in ruil voor jou,
ja alle volken om jou te behouden. Wees niet bang, want ik ben bij je.

“Voor jou geef Ik Egypte als losgeld, en de mensheid geef ik in ruil om jou te behouden. Deze zin was het antwoord, een zin die mij nog nooit eerder was opgevallan,
Niemand leeft voor zich zelf en niemand sterft voor zichzelf ging door mijn gedachten.
Over het los of vrijkopen van de mensheid heeft men ons toch iets anders geleerd! God geeft ons de mensheid in ruil om ons te behouden. Is de mensheid niet Gods ènige Zoon, is Egypte niet de beproeving en onze redding om ons wakker te schudden uit een illusie van slavernij? Zei God niet in een visioen tegen Abraham dat zijn nageslacht zou leven als een slaaf in een vreemd land? Is niet juist dit land, Egypte van de farao het ego waarin wij leven en slaaf zijn? Zei God niet tegen de farao, laat mijn Zoon gaan?

Ex 4-22
Dit zegt de HEER: Israël is mijn zoon, mijn eerstgeboren zoon. Ik heb je bevolen mijn zoon te laten gaan om mij te vereren, maar dat heb je geweigerd.

De gehele mensheid is Gods volk, als Zijn ènige Zoon, allen zijn wij een deeltje van de Christus, het Godsvonkje waarvan God zegt: “Ik ben in uw midden“, allemaal zijn wij Zijn zonen en dochters naar Zijn Naam genoemd. Onze naasten zijn onze verlossers, zonder hen is het onmogelijk verlost te worden in dit vreemde land van de faraO.
Er staat toch geschreven dat dit niet ons thuis is? De kern van het probleem was zoals altijd, vergeving. Deze naaste waarvan ik verdriet had zou ik dankbaar moeten zijn, hij is mijn verlosser die de mensheid en Egypte als losgeld vertegenwoordigd. Nooit is iemand of iets ergens schuldig aan. We moeten bij ons zelf naar binnen keren en kijken wat de boodschap is. Dit bedoelde Jezus toen hij zei: “kijk naar wat voor je is en het zal zich openbaren“ en Mozes die tegen het volk zei wat stierf door giftige slangenbeten, dat ze naar de bronzen slang moesten kijken dan zouden ze Leven. Haat maakt ons denken ziek, kunnen wij de slang niet symbolisch zien als de haat in ons? Doordat wij het ons niet bewust zijn denken we dat de ander de schuld is van onze emotionele pijnen zoals haat, angst en afscheiding. Wij hebben onze medemens nodig als hulp om de weg terug naar huis te vinden. Het is Gods Rechterhand, Zijn Heilige Naam of de Christus. In waarheid is de medemens Gods Aangezicht waar wij een beeld voor geplaatst hebben. Even iets tussen door nu we het over naar binnen kijken hebben. De betekenis van genieten in het Hebreeuws is letterlijk: “intensief zien“, wat te maken heeft met het bij jezelf naar binnen kijken, of innerlijk schouwen,” werkelijk zien dus, met de ogen van Christus, die alleen Liefde ziet.

De gehele mensheid is Christus als Zijn enige Zoon. Zijn wij in dit vreemde land niet met blindheid geslagen doordat wij God vergeten Zijn? Het antwoord raakte de kern van het probleem, ware VERGEVING niets of niemand is schuldig. Wat is ware vergeving een moeilijke les, met nadruk op ”ware” want zoals de kerk ons vergeving geleerd heeft is deze zegen een vloek geworden. De mensheid als Zijn ènige Zoon heeft hij gegeven in ruil of als losgeld. Zo waardevol zijn wij voor Hem zo veel houdt Hij van ons. Doch wij zien Zijn Zoon niet, blind door de duisternis van het lichaam. Het lichaam is een zo belangrijk iets voor het ego, het houdt zijn koninkrijk in stand. Gods Geest, de Heilige Geest of Jezus Christus gebruikt dit lichaam als communicatie middel om de mens te verlossen, als deze bereid is te vergeven.
Als wij het verhaal in deze context lezen van het redden en het losgeld, krijgen wij toch een andere visie over de Schiftvervulling dan die de kerk ons geleerd heeft. Elk mens heeft als taak de Schrift te vervullen, de Zoon in ons moet bevrijd worden. Jezus deed het ons voor, het gaat om Zijn opstanding. Zodra wij ons dit bewust zijn kunnen we niets in deze wereld nog als schuldig zien, we zijn ontwaakt, het ego, vijand of Egypte is overwonnen. Het ego moet vernietigd of vergeven worden, het moet aan God gewijd worden. Aan God wijden, heeft dezelfde betekenis als vergeven of vernietigen. Het woord vernietiging heeft niet die beladenheid die wij er aan gegeven hebben.
Dit kunnen we ook in Bijbel vinden bij een aantekening.

Dt.7-1
Aan de vernietiging wijden: Iets aan het gewone gebruik onttrekken door het aan God toe te wijden of het onbruikbaar te maken.

Dit alles te begrijpen is niet mogelijk met het aardse verstand, het kan dit bovennatuurlijke gebeuren niet bevatten. Hier wordt geloof gevraagd in het onzichtbare en onbevattelijke, het geloof waarvan Jezus zegt dat het ons zal redden. Juist het geloof komt binnen het geloof tot zijn recht. Dit kunnen wij lezen bij een aantekening.

Ex.3-12
als u het volk uit Egypte hebt geleid, zult u Mij vereren op deze berg: Dit teken veronderstelt dat Mozes God gelooft en doet wat deze vraagt. Pas dan zal uit het teken blijken dat God het is die hem zendt. Ook elders zien we hoe God een teken geeft dat het geloof veronderstelt en dat slechts binnen het geloof tot zijn recht komt (1 S 2,34; Js.7,14; Jr.44,29).

Ik wil nog èèn aantekening aanhalen, dat de wetenschap door studie van het Joodse gedachtegoed het Israëlische volk als Gods Zoon verbonden is met het ontstaan van de wereld.

Gen 4- 1 Aant. KWB
In de hoofdstukken 4-11 wordt het ontstaan van de wereld verbonden met het ontstaan van het Israëlitische volk (door de roeping van Abraham: hfdst. 12).

Joh 1 St. VERT. 1977
In den beginne was het Woord, en het Woord was God. Dit was in den beginne bij God. Alle dingen zijn door Hetzelve gemaakt, en zonder Hetzelve is geen ding gemaakt, dat gemaakt is. In Hetzelve het Leven en het Leven was het licht der mensen. Licht.
Hier staat me nogal wat!! Zijn wij niet Hetzelve? Zei Jezus niet “Gij zijt het licht van de wereld? Zonder ons de mensheid als Godszoon is geen ding gemaakt wat niet gemaakt is. Het Woord was bij Hem staat in de latere vertalingen. Ze hebben het Zelve weer buiten ons geplaatst, het verstand wat verbonden is met het ego denken, het zelf denken, kan niet anders redeneren.