ZEGEN HEN DIE U VERVOLGEN

Rom. 12,4
Want zoals het lichaam vele ledematen heeft en niet alle ledematen dezelfde functie hebben, zo vormen wij allen tezamen in Christus èèn lichaam, en ieder afzonderlijk zijn wij elkaars ledematen.

Dat wij allen èèn lichaam zijn in de geest is voor sommige mensen moeilijk te begrijpen. Christus’ lichaam is de gehele schepping. Wij allen zijn dit lichaam. Het lichaam wat wij bezitten lijkt ons afgescheiden te houden van elkaar, maar in werkelijkheid vormen we allen tezamen èèn geestelijk lichaam en is er geen afscheiding. Het is nu misschien beter te begrijpen dat wat wij waarnemen onze eigen innerlijke weerspiegelde wereld is. De liefde en angst die wij zien, is onze eigen liefde en angst. Wanneer je, jezelf goed wilt leren kennen wees dan opmerkzaam wat je raakt, of wat de ander bij jou omhoog brengt, het is in jou en niet in de ander. Wat je tegen de ander zegt, raad geeft of bekritiseert zeg je in werkelijkheid tegen jezelf en is ook voor jezelf bestemd. God zegt dat wij moeten omkeren, ook dit dienen we om te keren en op ons zelf te betrekken. Dit is de ware betekenis van vergeving, de ander is Christus, die ons een spiegel voor houdt.

Rom. 12, 14 Zegen hen die u vervolgen; u moet hen zegenen in plaats van vervloeken.

Veroordelen of oordelen heeft dezelfde betekenis als vervloeken, door een oordeel houd je de mens in ballingschap. Zegenen is vergeven, als je hen vergeeft zijn hun zonden vergeven zegt Jezus. Als je ze niet vergeeft worden hun zonden niet vergeven. Als je vergeeft maak je de banden of de gehechtheid aan de wereld los, je ontbindt. Wat je hier vergeeft, ontbindt of losmaakt is in de hemel ook ontbonden of vergeven. Het was voor mij helemaal nieuw en een verassing dat vergeving met losmaken of ontbinden te maken heeft.

Bij Joh. 20, 23 Als jullie iemand zijn zonden vergeven, dan zijn ze ook vergeven, als jullie ze niet vergeven dan blijven ze behouden.

Mt. 16, 19 Ik zal je de sleutels geven van het Koninkrijk der Hemelen, en wat je op aarde bindt zal ook in de hemel gebonden zijn, en wat je op aarde ontbindt zal ook in de hemel ontbonden zijn.

Aant. 20,23 Vergeven-niet vergeven (letterlijk; loslaten-vasthouden) Evenals bij Mt. 16, 19 en 18, 18 (binden en ontbinden) door Johannes hier in een andere vorm overgenomen.

Loslaten of vergeven is niet oordelen, niemand een etiket of merkteken opplakken. (beeld maken van iemand) Vergeven is dus iemand bevrijden van de banden met de gehechtheid aan deze wereld. Wij zijn met z’n allen nog steeds verbonden aan deze wereld, ook dit verbond dient te worden omgekeerd, ons weer binden of hechten aan God, en de verbondenheid met deze wereld verbreken. (besnijdenis)
De verbinding heeft in werkelijkheid geen betekenis in de vorm van aardse gelegenheden, het gaat hier om de verbondenheid met God in plaats van met de wereld. De wereld loslaten heeft de betekenis van vergeving of verzoening. Wat je hier ontbindt (vergeeft) wordt ook in de hemel ontbonden. Als we dus hier op aarde vergeven (losmaken) worden zij bevrijdt uit de ballingschap van deze wereld, vergeven wij niet dan blijven zij gebonden aan deze wereld, een ieder heeft dus de sleutel van de hemelpoort in handen in de vorm van vergeving. Als dit geen blijde boodschap is? Zie hoe belangrijk vergeven, het ontbinden is. Vergeving is niet het simpele idee van: ik vergeef want zij hebben mij mij iets aangedaan, we moeten ons zelf vergeven dat we een oordeel hebben, door te oordelen vinden we ons zelf beter dan de ander en zijn we dus weer hoogmoedig. Bij Johannes en Mattheus leren we de ware betekenis van vergeving.