HET VOLK KLAAGT

Num. 11,4 Het volk klaagt
Het volk begon de HEER zijn nood te klagen. Toen de HEER dat hoorde ontstak hij in woede, en het vuur van de HEER laaide op en greep om zich heen aan de rand van het kamp. Het volk riep Mozes luid om hulp en Mozes bad tot de HEER. Toen doofde het vuur. Ze noemden die plaats Tabera, omdat daar het vuur van de HEER bij hen was opgelaaid.
Het samenraapsel van vreemdelingen dat met hen meetrok, was onverzadigbaar, en ook de Israëlieten begonnen weer te klagen. ‘Hadden we maar vlees te eten!’ zeiden ze. ‘We verlangen terug naar de vis die we in Egypte hadden.

Steeds hield het mij bezig, de betekenis van het verlangen naar vlees van het samenraapsel van de vreemdelingen dat met hen mee trok en daarover morde en klaagde. Als ik het niet kan begrijpen leg ik de Zaak voor aan God of de Heilige Geest, wat ik dus deed, nog nooit heeft Hij een vraag onbeantwoord gelaten. Het voedsel door heel de Bijbel heen heeft een andere betekenis, omdat het Woord van de Bijbel uit een andere wereld komt. Wij hebben het Woord aan deze wereld aangepast. De andere wereld is Geest en is in het verborgene, daar wordt geen voedsel gekend zoals wij het het in deze wereld kennen. Het begrip voedsel is geestelijk voedsel. Zij hadden manna als voedsel, wat symbool staat voor geestelijk of Goddelijk voedsel, God zorgde voor hen. (zoals ook voor ons) Maar zij waren niet meer tevreden met het voedsel wat zij van God kregen en het was toch noodzakelijk dat zij dat aten voor een goede terug tocht naar de Vader, het was het voedsel wat zij nodig hadden. God werd woedend en gaf ze vlees en het merendeel stierf nog met het vlees tussen hun tanden. God bracht een grote slachting aan.

Num.11,33 Maar ze hadden het nog niet fijn gekauwd of de Heer ontstak in woede tegen het volk en bracht het een grote slag toe. Die plaats kreeg de naam Kibrot-Hattaäwa, wat betekent graven der gulzigheid.


Zij werden opstandig en begonnen te morren, of maw. hun ego begon te overheersen, die vond dat het wel welletjes was geweest. Het verlangen naar vlees heeft hier te maken met het ego, de Bijbel spreekt over het dier in ons. Zij verlangde weer terug naar Egypte, zij verlangde weer terug naar het ego, zij wilde weer het voedsel van de wereld van het ego. Wie heeft de heerschappij hier in deze wereld, het ego is hier de grote baas?! Verlangen wij manna, ja maar toch ook wel vlees, het voedsel van Egypte. Dit was voor mij een duidelijk antwoord, waar ik al zo lang over had nagedacht. Wij dienen twee heren, onze wereld en de wereld van God, dat is voor God een gruwel. Maar helaas heeft het ego de overhand in deze wereld, omdat de mensen zich niet kunnen richten op het onvergankelijke of onzichtbare waar God zich bevindt.
De wereld trekt aan mij bijna als bijzaak voorbij, de hoofdzaak is de wereld van God. In de Bijbel kun je Hem waarlijk ontmoeten, het is de Wereld van God.

Het manna heeft een verborgen betekenis zoals het hele Woord van God. Iedere dag geeft God ons voldoende manna steeds opnieuw.
De verborgen boodschap die hier weer in verborgen zit, is dat we niet hebzuchtig mogen zijn, dat we op God moeten vertrouwen dat Hij ons iedere dag van voldoende voedsel voorziet, voor de geest en voor het lichaam.

Joh 4,31, Maar hij zei: ‘Ik heb voedsel dat jullie niet kennen.
Joh 4, 34 Maar Jezus zei: ‘Mijn voedsel is: de wil doen van Hem die mij gezonden heeft en Zijn werk voltooien.
Luc. 12, 23 Het leven is meer dan voedsel en het lichaam meer als kleding.


Dit voedsel dienen wij ook te eten, Zijn wil doen. Jezus leerde ons de wil van de Vader te doen, Zijn voedsel te eten, het manna.

Ps.78,23 Hij gaf een bevel aan de hoge wolken
en de deuren van de hemel gingen open, manna om te eten regende op hen neer.
Hij schonk hun het koren van de hemel,
zij aten het brood van de engelen,

Mat 14, 19
En nadat hij de mensen opdracht had gegeven op het gras te gaan zitten, nam hij de vijf broden en de twee vissen, keek omhoog naar de hemel, sprak het zegengebed uit en brak de broden; hij gaf ze aan de leerlingen, en de leerlingen gaven ze door aan de mensen. Iedereen at en werd verzadigd, en toen ze de stukken brood die over waren ophaalden, hadden ze twaalf manden vol.

Dit gebaar van Jezus dienen wij zeker geestelijk te begrijpen, het is het voedsel van God. De broden en de vissen staan symbool voor het voedsel van Jezus dat wij niet kennen, het raakt nooit op en breidt zich alleen maar uit. Wat staat symbool voor het Leven van de Christen? Brood, vis en Levend water!