IK ZAL MIJ NU OPRICHTEN

Ps. 12
Ik zal mij nu oprichten’ – zegt de HEER –
‘om de verdrukking van de armen,
omwille van het zuchten van de misdeelden:
Ik bevrijd iedereen die naar bevrijding snakt.’

Betrek ik dit op mijzelf dan realiseer ik me wat een oneindige weergaloze kracht in mij is. En dat mag ik denken, het is niet hoogmoedig, het is nederigheid, het ego laat ons denken dat het hoogmoed is. Schiep God ons niet bijna aan Hem gelijk? De Heer in mij, wanneer die opstaat kan deze een ieder bevrijden die naar bevrijding snakt. Ik weet dat dit de waarheid is maar ernaar leven vergt totale toewijding, dat is moeilijk in deze wereld waar alles draait om de macht van het ego en de macht van God verborgen wordt gehouden. Deze wereld heeft twee functies ,
1 Afleiding van God.
2 De Heilige Geest die haar gebruikt om ons te doen ontwaken uit deze duistere illusie en om te ontdekken wie we in werkelijkheid zijn.
Wij allen zijn geroepen om als Gods Zoon de wereld te verlossen.
De Bijbel geeft ons talloze voorbeelden wat wij in wezen zijn. Jozef, Mozes, David , Abraham, Profeten, Herders, koningen, etc. Steeds als het volk verstrooid is word er geroepen om een verlosser, het is onze innerlijke stem. Wij zijn het allemaal om het volk, het land Israël bijeen te brengen. ( te redden) God zal dit gebed verhoren en ons wakker schudden dat de redding komt van Zijn Zoon, de innerlijke Aanwezige Zoon uit God geboren. Dat is de grote boodschap van het Woord.
Wanneer de Heer zich in ons opricht, de Christus in ons opstaat, zullen wij een ieder bevrijden die naar bevrijding snakt, dit is toch het mooiste doel om hier in alle nederigheid voor te leven, het is ook het enige doel wat God ons gegeven heeft. Alle personen, in de Bijbel door de Heilige Geest op hun plaats gezet is de totale ène mens, Gods Zoon in deze wereld. In de Bijbel wordt de Godheid zowel het lagere in de mens uitgebeeld, of te wel de Zoon uit God geboren en de zoon geboren uit het streven van de man.

Joh 1,9
Het ware licht was er, dat elke mens verlicht en dat in de wereld moest komen. Het was in de wereld, een wereld die door Hem was ontstaan, en die wereld heeft Hem niet erkend. In zijn eigen huis is Hij gekomen, en zijn eigen*mensen hebben Hem niet opgenomen. Aan diegenen die Hem toch opnamen, heeft Hij het vermogen gegeven om kinderen te worden van God: aan hen die geloven* in zijn naam. Niet langs de weg van het bloed, niet door de begeerte van het vlees of door mannelijk streven, maar uit God zijn ze geboren.


Het is de moeite waard dit aandachtig en met de Geest te lezen, we ervaren dan toch iets anders als we gewoon zijn te denken of wat de kerken ons geleerd hebben.

Het licht was in de wereld vanaf het begin. Deze wereld ontstaan uit het mannelijk streven heeft Hem niet erkend. Zijn eigen huis heeft Hem niet opgenomen. Het is toch nog zo? Wie heeft Hem aangenomen of wie duft zijn ware identiteit te erkennen? “Ik ben Zijn Zoon” ? Die dit geloven omwille van Zijn Heilig Naam zijn de kinderen Gods. Even voor alle duidelijkheid, we zijn allemaal Zijn kindren, maar niet allemaal bewust, juist dit bewustzijn moet opstaan, het kind van God. Het andere kind leeft niet eens, het is het beeld wat voor het Aangezicht van Zijn ware aard is geplaatst. Niet langs de weg van het bloed, is een belangrijke uitspraak, want het bloed dient te worden geofferd, in die zin dat wij in werkelijkheid geest zijn, in het eeuwige leven zijn wij geest. Daarom heeft in die zin het lichaam geen betekenis, door het lichaam kan geen bevrijding worden gevonden dat kan alleen door de Zoon (uit God geboren) gevonden worden. Jezus deed het ons voor, het bloed dient geofferd te worden, het is een boodschap voor de gehele mensheid, willen wij weer thuis komen in het huis van Onze Vader. Ons leven geven voor de ander of leven voor de ander is ook ons bloed offeren, wat wil zeggen dat we niet meer in het bloed hoeven terug te keren, we zijn verlost van onze bloedband of bloedschuld. (gehechtheid) Het vermogen om tot de Vader te komen ligt in de Zoon uit God geboren, ons innerlijke Zelf.

Joh.1, 3 St. Vert. 1977
Alle dingen zijn door Hetzelve gemaakt, en zonder Hetzelve is geen ding gemaakt, dat gemaakt is.
4, In Hetzelve was het Leven, en het Leven was het Licht der mensen.
5, En het Licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft hetzelve niet begrepen.

Ook wordt in de Bijbel door God aangegeven dat de zoon geboren uit het streven van de man, als het dier in ons aangegeven. Het is dat, wat ook het dier wil eten om het dier in zichzelf in stand te houden. Dit gedachtegoed is niet afkomstig vanuit het rationele Westerse denken maar vanuit de ware bron. Het is het denken van de Zoon uit God geboren.