DIT ZEGT DE HERE

Jer. 17,5
Dit zegt de Heer:
'Vervloekt wie op een mens vertrouwt, wie zijn kracht ontleent aan stervelingen, wie zich afkeert van de Heer. Hij is als een struik in een dorre vlakte, hij merkt de komst van de regen niet op. Hij staat in een steenwoestijn, in een verzilt en verlaten land.
Gezegend wie op de Heer vertrouwt, wiens toeverlaat de Heer is. Hij is als een boom geplant aan water, zijn wortels reiken tot in de rivier. Hij merkt de komst van de hitte niet op, zijn bladeren blijven altijd groen. Tijden van droogte deren hem niet, steeds weer draagt hij vrucht.
Niets is zo onbetrouwbaar als het hart, onverbeterlijk is het, wie zal het kennen? Ik, de Heer, ben het die het hart doorgrondt, die nieren toetst, die ieder naar zijn levenswandel beloont, aan ieder geeft wat hij verdient.'


Vervloekt wie op een mens vertouwt, dit is veelzeggend en alomvattend, je zou ook kunnen zeggen : en ook wie op de wereld vertrouwt. God beschouwd het als afgoderij. Wij dienen op Hem te vertrouwen en g.z. op de wereld. In de gehele Bijbel staat deze boodschap centraal. Het woord vervloeken heeft bij de mens een zware negatieve lading gekregen, maar zo hoeven wij het toch niet te ervaren. Wij allemaal zitten nog steeds in het ego en dat beschouwd God als Zijn toorn of een vloek die als het ware op ons rust. Het is de waarheid want deze wereld is niet Gods wereld zij is vergankelijk, al wat God geschapen heeft is onvergankelijk (eeuwig). Wanneer wij alleen op Hem vertouwen en Hem alleen zijn toegewijd, dus geen waarde meer aan deze wereld toekennen er helemaal los van zijn of haar overwonnen hebben zijn wij uit de vloek of toorn. Het koninkrijk is in ons, alleen van binnenuit leven is een leven in eeuwigheid, dan bevinden wij ons in Zijn koninkrijk. De wereld geeft ons de kracht van stervelingen, ze geeft geen levend water en manna, dit voedsel wat wij nodig hebben om te overleven of het eeuwige leven te ervaren komt uit ons binnenste, daar zullen de stromen van water of genade gaan vloeien, een mens kan ons dat niet geven alleen de Zoon in ons, die is het die ons naar de Vader en Zijn Koninkrijk kan brengen. Dan zijn we als een boom aan een rivier die overvloedig vruchten zal dragen. Het hart is onbetrouwbaar, het hart van de mens waar het ego nog de hoofdrol heeft is van steen, het dient besneden te worden door God zodat het een levend en betrouwbaar hart wordt. Het hart wat van steen is, is in de ban van de vloek of toorn van God, het hart waar het ego de baas is, is een hart van steen zij is een hart wat geen onvoorwaardelijke liefde kent, alleen van die houdt ik wel en van die kan ik niet houden, of van de een houden we meer als van de ander, maar wie is al zo ver? We zijn juist hier om een levend hart te verkrijgen wat onvoorwaardelijk lief kan hebben. Wat zijn we bang gemaakt van de woorden zoals vloek en toorn, het is gewoon de staat waarin we nu trachten te overleven, met het vertrouwen in de wereld in plaats van op God. Zodra de wereld waarde wordt gegeven van ze is slecht of goed, is het ego of satan aan het woord en we zijn juist hier om ons uit deze staat te laten bevrijden, en dat kan Nu. Het woord “heden” wat “nu” betekent wordt vele malen in Deuteronomium gebruikt. In het heden bevindt zich God, Hij is niet te vinden in het verleden of toekomst, het heden is het enige wat bestaat. De nieuwe vertalingen gebruiken het woord “heden” niet meer, maar in de Staten vertaling staat bij Deuteronomium 57 keer het woord “heden”. Dit betekent dat steeds meer en meer de essentie van het woord en haar diepere betekenis verloren gaat, want het Woord op zich is zeer belangrijk.

Statenvert. 6-5,4 “Zo zult gij de Heer uw God lief hebben, met uw ganse hart, en met uw ganse ziel, en met en met al uw vermogen. En deze woorden die Ik u “HEDEN” gebiede, zullen in uw hart zijn”. Heden is tijdloos dus nu en altijd zal dit van kracht zijn, al wat God ons zegt in het O.T spreekt Hij nog steeds als heden tot ons. Het is niet alleen tegen het volk in het verhaal maar ook het volk van nu, Hij spreekt ze heden tot ons. In het nu of heden kunnen wij Zijn Stem horen, het heden is altijd nabij, zoals God altijd nabij is.
Het is heel interessant het woord “heden” te lezen vanuit het begrip dat het HIER en NU betekent.

Dt. 4,4 “Gij daarentegen, die de den Heere, uw God, aanhingt, gij zijt heden alle levend”. Wanneer wij de Heer aanhangen inplaats van de wereld zijn wij levend.
De Heer aanhangen, gehecht aan Hem zijn, kan alleen in het heden.


Ook bij Mozes Exodus 14, 13 “Mozes zeide tot het volk: Vreest niet, staat vast, en ziet het heil des Heeren, dat hij heden ulieden doen zal , want de Egyptenaars, die gij heden gezien hebt, zult gij niet weder zien in eeuwigheid” De Egyptenaren die ons ego voorstellen zien wij wel in de wereld maar in het “heden” zullen ze er niet meer zijn. Het heden is vrij en daar zijn wij vrij, daar is God, daar is ons huis, als wij in ons hart verblijven in plaats van in de wereld zullen we verlost zijn van de boeien en het juk van de wereld.