IK HEB JE NOOIT AFGEWEZEN

Jes. 41
jou die ik heb weggehaald van de einden der aarde,
die ik van haar verste uithoeken terugriep –
jou zeg ik: Jij bent mijn dienaar,
jou heb ik gekozen, ik heb je niet afgewezen. Wees niet bang, want ik ben bij je,
vrees niet, want ik ben je God.
Ik zal je sterken, ik zal je helpen,
je steunen met mijn onoverwinnelijke rechterhand. Allen die zich fel tegen je keerden
zullen gehoond worden en te schande staan.
Zij die jou bestreden
worden minder dan niets en gaan te gronde. Zij die jou onderdrukten
zijn onvindbaar, je zoekt ze vergeefs.
De vijanden die jou bevochten
zullen verdwijnen in het niets. Want ik ben de HEER, je God,
ik neem je bij je rechterhand en zeg je:
Wees niet bang, ik zal je helpen.

Was deze morgen aan het overdenken waar die altijd aanwezige onderstroom van angst, schuld en emotionele pijn toch vandaan komt. Eigenlijk weet ik het, maar het is zo fascinerend om daar over te mediteren of over na te denken. Het beheerst ieder mens, zij het bij de meeste mensen onwetend, want zij denken dat hun broeder, de wereld of een situatie hiervan de schuld is. Maar inmiddels hebben wij door onderzoek en wijsheid allang geleerd dat wij de onvrede altijd bij ons zelf dienen te zoeken.
Daar moeten we voor naar binnen keren, maar veel mensen kunnen of durven het niet. Het is angst voor het Zelf of God. Zij vluchten liever de wereld in, Jezus zegt: "Ga naar je binnenkamer en doe de deur op slot", en Hij ging veertig dagen de woestijn in om zich naar binnen te keren.
De angst die ons leven beïnvloedt komt door een gevoel van verstoten en afgescheiden te zijn van iets wat wij zeer lief hadden en ons lief had. We hebben heimwee en een verlangen naar onvoorwaardelijke liefde en geluk wat nooit is weg geweest. Onze kerken hebben ons geleerd dat God de mens zonder mededogen heeft weggejaagd en verstoten heeft, maar als wij de Bijbel goed bestuderen, kunnen we concluderen dat God de mens nooit heeft afgewezen, maar het enkel onze gedachtes (ego) waren die ons dit vertelden. Deze pijn zit in ons allemaal, zij het niet zo dat wij denken dat het aan ons leven licht? Is het de mens nog niet opgevallen dat onze ellende en verdriet allemaal cliché is, alleen in andere vormen? Het is het ego concept dat zich door onze angsten in stand houdt. God en Jezus leren ons dat wij enkel liefde en het licht van de wereld zijn. Het is jammer genoeg de onwetendheid van een verkeerde denkwijze. Nooit zijn wij afgescheiden geweest, nooit zijn wij verjaagd, nooit zijn wij verstoten, we zijn totaal nergens schuldig aan. We maken ons alleen zelf schuldig door te denken schuldig te zijn, waarvan weten we niet. Onze kerken hebben ons door onbegrip een leugen geleerd en angst gezaaid. Zie hoe prachtig de verzen van Jesaja zijn, die voor ons allen persoonlijk gegeven zijn. Wat een liefde en hoop.
Jou heb Ik gekozen, Ik heb je nooit afgewezen. Toen ik dit las werd ik ontroerd want ik dacht kijk hier staat het; “God heeft ons nooit; “afgewezen“. Wij hebben een taak te vervullen als Zijn Dienaar, een taak om ieder mens als zondeloos en onschuldig te zien en dat is een hele moeilijke opgave om te volbrengen. Angst, vrees en schuld is totaal overbodig, het is de oorzaak van een verwarde, angstige en onrechtvaardige wereld. God Zelf pakt ons bij de hand, Hij sterkt en steunt ons met Zijn onoverwinnelijke hand.
De vermeende ‘vijanden ’ waarvan we dachten dat deze ons onderdrukten zijn verdwenen in het niets, we kunnen hen niet eens meer vinden, omdat ze er nooit zijn geweest.

Jes. 54-8
In een stortvloed van toorn heb Ik een ogenblik mijn gezicht voor u verborgen, maar met eeuwige liefde ontferm Ik mij over u’,
zegt de heer, uw verlosser

Dat ene ogenblik was een traumatische shock, dat ene ogenblik dat wij dachten dat God toornig was. Gods toornigheid waren enkel onze gedachtes (ego). Gods is Liefde en Liefde kan niet toornig zijn, Hij heeft Zijn aangezicht nooit van ons afgewend. Het was inderdaad een ogenblik dat wij deze gedachtes of droom hadden, en hier uit zijn wij nog niet ontwaakt.

Ps. 17-15
Laat mij, recht gedaan, uw gelaat aanschouwen, bij het ontwaken mij verzadigen aan Uw beeld.