KEER NU TERUG NAAR MIJ.

Uit de profeet Joël
2, 12

Zo spreekt God de Heer: 'Keer nu terug tot Mij met heel je hart en begin te vasten, te treuren en te rouwen. Niet je kleren moet je scheuren, maar je hart. Keer terug tot de Heer, jullie God, want Hij is genadig en liefdevol, geduldig en trouw, en tot vergeving bereid.'
Misschien herroept Hij zijn vonnis, komt Hij erop terug en laat Hij toch iets van zijn zegen over, zodat jullie weer graan en wijn kunnen offeren aan de Heer, jullie God.
'Blaas de ramshoorn op de Sion, kondig een vastentijd af en roep op tot een plechtige samenkomst. Breng het volk bijeen, laat heel Israël zich reinigen. Breng de oude mensen tezamen, verzamel de kinderen, ook de kleintjes aan de borst. Laat de bruidegom opstaan van het bruidsbed, laat zijn bruid het slaapvertrek verlaten. Priesters, dienaren van de Heer, hef een smeekbede aan in de tempel, tussen altaar en voorhal: ‘Ach Heer, spaar uw volk, uw eigendom, geef het niet prijs aan spot en hoon van andere volken. Waarom zouden zij mogen schimpen: “En waar is nu hun God?”’
Dan zal de Heer het opnemen voor zijn land en zich ontfermen over zijn volk.

Wonder mooi zijn de Geschriften van de Profeten, mits ze niet gelezen worden als geschiedenis maar puur als een innerlijke boodschap voor onze verlossing. Het Woord van God is voor ons innerlijk, wij moeten het binnen in ons verstaan, daar wij geest zijn en het lichaam niets kan betekenen voor onze verlossing. De tempel voor Zijn Heilige Naam die in ons verblijft is een geestelijke tempel en heeft niets van doen met het stoffelijke lichaam. Keer terug, keer om, het is de boodschap van verlossing en heeft niets te maken met bekeren zoals de kerk het ons geleerd heeft, keer om naar binnen, wij zijn aan de beelden buiten ons gehecht en dienen NU ons naar binnen te keren om aan God te hechten. Dat is wat alle profeten onze innerlijke Stem of het Woord van God ons vertellen als boodschap van God. Het is wat wij al tegen komen in het begin van de Heilige Geschriften. Keer NU terug, het kan niet duidelijker, telkens als je, je het herinnert of leest, keer dan terug, met heel je hart, niet gedeeltelijk maar in alle volheid. Niet een beetje de wereld nog liefhebben maar alleen de Heer lief hebben. Keer terug naar je innerlijke wereld in de uiterlijke wereld kunnen wij de Heer niet vinden en lief hebben. De Heer is de God van de hoogste berg in ons. Door het vasten, waar het reinigen van onze ziel mee bedoeld wordt, en het hart dat besneden wordt door het los te snijden van de gehechtheid aan de wereld kunnen wij werkelijk de Heer ontmoeten. Innerlijk de Heer gevonden te hebben (weder geboorte) op Zijn Heilige berg, zullen wij de vrede vinden die Jezus bedoeld, een vrede die deze wereld niet kent, deze vrede zal de hele wereld bereiken en haar omhelzen, het is een vrede die zonder ego is. Alleen vanuit het innerlijk kan de vrede in de wereld tot stand komen, nooit door iets buiten ons. Dit is Gods boodschap, een boodschap van vergeving, wat het loslaten van de wereld betekent. Jezus leerde het ons: Vergeving is de sleutel van de hemelpoort. Keer om!! Binnen in ons in de stilte is Gods Liefde en Zijn vergeving als een onophoudelijke stroom van genade aanwezig. Onze terugkeer en toewijding aan de Heer zijn de granen en wijn als voedsel voor Hem. Al onze broeders die in onze gedachten zijn of komen en zij die wij ontmoeten, dienen wij bij de Heer te brengen, op deze manier verzamelen wij Gods volk, om naar Zijn Woord van verlossing te luisteren en weer èèn met Hem te worden. Alle oordelen die wij op onze broeders hebben gelegd verdwijnen. Zeggen dat iemand goed of slecht is, in ieder geval vinden we altijd wel iets van iemand, is oordelen, het is de oorzaak van de ’zondeval’, het kennis krijgen van goed en kwaad was het moment dat we gingen oordelen. Met een oordeel over de mens zien wij niet de mens zoals hij in werkelijkheid is, Liefde, zonder enige schuld, zoals God hem geschapen heeft naar Zijn beeld. Wat wij zien is ons oordeel of een gedachte die we over hem hebben. Vòòr het moment van het eten van de verboden vrucht kenden we geen goed of kwaad, alles was èèn.
Het volk of onze broeders verzamelen en het bij God brengen is onze taak, zoals het de taak van Mozes was. Wij kunnen er zeker van zijn dat al onze broeders die wij bij God brengen, in Zijn land zullen zijn en God zich over hen zal ontfermen. De hoon en spot van de andere volken zijn de zonen die geenszins uit God zijn geboren maar zij die uit het zaad van de man zijn geboren, of het volk dat vanuit het ego of eigenbelangen leeft.

Jes. 49, 5
Toen sprak de HEER,
die mij al in de moederschoot
gevormd heeft tot zijn dienaar
om Jakob naar hem terug te brengen,
om Israël rond hem te verzamelen
dat ik aanzien zou genieten bij de HEER
en dat mijn God mijn sterkte zou zijn.

Dit vers op ons Zelf durven te betrekken is geen hoogmoed, het is juist het ontwaken van de Aanwezigheid van Gods Zoon in ons, en het ons bewust worden wat onze werkelijke taak is hier in deze wereld.


Ach Heer, neem Uw volk, (de gehele mensheid ) tot U, omwille van Uw Heilige Naam die het verlost uit deze duistere illusie.