HET VERBOND WAT GOD MET ONS SLOOT

Gen. 17,7
Ik sluit een verbond met jou en met je nakomelingen, met alle komende generaties, een eeuwigdurend verbond: ik zal jouw God zijn en die van je nakomelingen.

Het is jammer dat de mensen het “WOORD” te oppervlakkig lezen, alleen met het verstand, niet met hun geest. Het Woord is werkelijk ons voedsel, voedsel voor de geest. Het ”Woord“ moet als voedsel ook worden opgenomen, het moet worden verteerd. Het moet zijn weg vinden in onze geest. Elk mineraal of vitamientje van Gods voedsel is essentieel in dit proces.
Het moet gebracht worden waar het nodig is, het moet zich uitbreiden en verdelen. Wanneer wij het niet juist lezen of verstaan wordt het als voedsel niet opgenomen en zo weer uitgescheiden zonder dat het zijn doel heeft bereikt, we zullen uiteindelijk van honger omkomen.

God gaf zich Zelf of Zijn Zelf en dat werd in het Joodse gedachte goed “Zo’N” genoemd, een woord dat uitbreiding betekent. Wij die geschapen zijn naar Gods evenbeeld en Zijn eigenschappen dienen ook ons Zelf te geven, het is onze ware natuur, dat wat we zijn, liefde die uitgebreid moet worden. Het was dat wat Jezus ons leerde en voordeed. En juist het Zelf of je Zelf weggeven is het verbond met de Vader onderhouden. Jezus herstelde het Verbond met de Vader. Een ieder die zich verzoend met de Vader herstelt het Verbond met Hem. Hij verbindt zich weer met alles wat God geschapen heeft door deze wereld los te laten of te vergeven. Het Zelf van God dat Hij ons gaf was dus het eeuwige Verbond wat Hij met ons sloot. Door ons Zelf weg te geven, te delen wordt het steeds meer, sterker en groter. Door weg te geven verliezen we dus niets, we ontvangen het vermenigvuldigd terug. God zei: Ga heen, en breid u uit of vermenigvuldig u, als je deelt vermenigvuldig je, hoe meer we Zijn Liefde doorgeven hoe meer we ontvangen, want uiteindelijk is alles wat we geven aan ons Zelf gegeven.
Door ons als Zijn volk of als Zijn enige Zoon te scheppen, naar Zijn eigenschappen en Zijn Beeld ging Hij met ons een eeuwige verbintenis aan. God stelde met dit verbond wel regels, de tien geboden die wij nauwgezet moeten onderhouden. Hij plaatste ze in ons hart: "de Ark Des Verbonds”. Wanneer wij dit Verbond onderhouden, hebben wij niets te vrezen, we zullen een lang, gelukkig en overvloedig leven bekomen. Houden wij ons niet aan Zijn verbond, ja, wij zien de resultaten als wij om ons heen kijken. Zijn Verbond is geschonden doordat wij Hem niet meer allèèn lief hadden, de wereld met haar gestaltes of beelden ook nog lief gingen hebben, zoals Mozes het voorspelde, en we schenden nog altijd Zijn Verbond. Leven wij naar Zijn wetten of voorschriften? Nee, we zijn nog altijd in de illusie van de afscheiding,(de 'zonde' vergissing) want in werkelijkheid kunnen wij met de beste wil van de wereld ons niet afscheiden van God, we kunnen het wel proberen, maar we zijn èèn met Hem, we moeten alleen onze ware identiteit herinneren. Het Verbond was een innerlijke gebeurtenis een eeuwig durende verbintenis die God met ons gesloten heeft door zichzelf te geven. Moet nu denken aan concepten over hel en vagevuur, zou God die eeuwig met ons is, zichzelf in de hel kunnen verwensen? Als Hij dat al van plan was geweest zou Hij met ons mee in hel moeten verblijven. Het geeft toch te kennen dat hel en vagevuur symbolische termen zijn voor het ‘lijden’ dat wij ervaren wanneer wij Zijn Verbond schenden door deze wereld niet los te laten en haar beelden blijven lief hebben. God is onze enige minnaar, die het lief hebben van de wereld dan ook afgoderij en overspel noemt.

Het Verbond wat God met de mens sloot is door veel Christenen maar gedeeltelijk of helemaal niet begrepen. De verbintenis van God met ons of Zijn Verbond, wat de Bijbel ons vertelt, dat steeds opnieuw geschonden wordt, en steeds opnieuw herstelt moet worden doordat wij nog altijd de wereld lief blijven hebben of leven vanuit het eigenbelang. Het belangeloos leven, of jezelf vergeten of weggeven heeft te maken met het verbond of de geboden na te leven. Hierdoor zal het verbond steeds opnieuw herstelt moeten worden, wat wij zelf niet kunnen wat ook de Bijbel ons laat weten, want het zijn de profeten de koningen en Jezus die het herstellen, of m.a.w. de Heilige Geest of onze innerlijke Stem, de Stem die namens God spreekt. Het allerbelangrijkste gebod van Zijn verbond is: Gij zult de Heer u God lief hebben, door Hem niet te vergeten. En dat is waar het nu juist om gaat, op symbolische wijze, door het “Woord” als beeld ons gegeven. Telkens wanneer het volk na de nodige ingrepen van God om het weer tot inkeer te brengen, wordt er een nieuw verbond gesloten of een altaar gebouwd om te offeren, om onze ‘zonde’ op te leggen, de dierlijke eigenschappen (dieren) of de eigenbelangen het egoïsme. Het verbond dat wij met de wereld hadden gesloten wordt verbroken, (besnijdenis van de banden met de wereld) en de “opstanding” in de mens is dan weer het verbond met God dat hersteld wordt.

2 K. 11, 17
Jojada bekrachtigde het verbond tussen de HEER en de koning en het volk, zodat zij de HEER weer zouden toebehoren, en ook het verbond tussen de koning en het volk.

2 S. 23,3
De God van Israël sprak,
de rots van Israël zei tegen mij:
“Wie de mensen rechtvaardig regeert,
wie heerst in ontzag voor God,
is als het licht van de ochtend,
bij de opkomst van de zon
op een wolkeloze ochtend,
die na de regen het groen uit de aarde laat opschieten.”
Ja, mijn huis staat onder de hoede van God,
want Hij heeft mij een altijddurend verbond. geschonken,
goed opgesteld en verzekerd.
Laat Hij niet al mijn geluk groeien en alles wat ik verlang.?

God heeft zich voor eeuwig met ons verbonden, een Verbond wat Hij wel kan veranderen maar nooit zal verbreken.

1 K. 8,22
Toen ging Salomo voor het altaar van de heer staan, in het bijzijn van heel de gemeenschap van Israël. Hij strekte zijn handen uit naar de hemel en zei: ‘heer, God van Israël, buiten U is er geen God in de hemel daar boven en op de aarde hier beneden, die trouw blijft aan het verbond en de liefde voor zijn dienaren, die met heel hun hart hun schreden naar U richten.

2 K. 17,38
Vergeet nooit het verbond dat Ik met u gesloten heb, en vereer geen andere goden. Integendeel, vereer de heer uw God. Hij bevrijdt u uit de macht van al uw vijanden.

Steeds die andere goden, het is overduidelijk welke goden God toch steeds over spreekt. Onze vijanden zijn toch de beelden die het ego heeft gemaakt, toch het zijn niet de beeldjes die wij denken, het zijn onze wereld beelden. Wij moeten ons met God verbinden in plaats van met de wereld.

2 K. 18, 12
Dit alles is gebeurd, omdat zij niet hadden geluisterd naar de heer hun God, en omdat ze zijn verbond al de geboden van Mozes, de dienaar van de heer, hadden overtreden; zij hadden er niet naar geluisterd en er niet naar gehandeld.

Dit alles wat nog steeds gaande is, want de Bijbel is ons levensboek komt dus dat ook wij nog steeds Zijn verbond schenden, door deze wereld niet als illusie te zien maar als schepping van God, dat is God verloochenen en hier door kiezen wij voor de vloek in plaats van voor de zegen.

2 K. 23,3
De koning ging bij de zuil staan en hij sloot een verbond voor het aangezicht van de heer: zij zouden de heer volgen en met heel hun hart en heel hun ziel zijn geboden, verordeningen en voorschriften onderhouden, en zo de bepalingen van het verbond, die in het boek geschreven stonden, doorvoeren. Heel het volk trad toe tot het verbond.

2 Kr.34,31
De koning ging op een verhoging staan en hij sloot het verbond voor het aanschijn van de heer: zij zouden de heer volgen en met heel hun hart en heel hun ziel zijn geboden, verordeningen en voorschriften onderhouden, en daardoor de bepalingen van het verbond, die in het boek geschreven stonden, naleven. Iedereen die zich in Jeruzalem en Benjamin bevond liet hij tot het verbond toetreden, en de inwoners van Jeruzalem handelden overeenkomstig het verbond van God, de God van hun vaderen. Jozias verwijderde alle gruwelbeelden uit alle landstreken waar de Israëlieten woonden, en zette de burgers van Jeruzalem ertoe aan om de heer hun God te dienen. Zolang hij leefde verwijderden zij zich niet van de heer, de God van hun vaderen. Ook Koning Hizkia herstelde het verbond met de Heer, omdat het volk de Heer mishaagt had.

Zolang koning Josia leefde verwijderde hij zich niet van de Heer. Koning Josia was dus een koning die èèn geworden was met de Vader, zoals Jezus. De Christus, Gods Zoon was in hem opgestaan.

Ps.25,10
Al de wegen van de heer zijn liefde en trouw
voor wie zijn verbond en geboden onderhouden

Ps.111,7
Waarheid en recht zijn het werk van zijn handen,
uit al zijn regels blijkt zijn trouw,
ze zijn onwrikbaar, voor altijd en eeuwig,
gemaakt volgens waarheid en recht.
Hij heeft zijn volk verlossing gebracht,
voor eeuwig zijn verbond ingesteld.
Heilig en ontzagwekkend is zijn naam

HET IS ZIJN VERBOND WAT ONS VERLOSSING HEEFT GEBRACHT

Jes.24,5
De aarde is ontwijd door haar bewoners:
zij hebben de wetten geschonden, de geboden overtreden, het eeuwig verbond verbroken.

De aarde, Gods Schepping is ontwijdt door haar bewoners, wij hebben Gods wetten overtreden door beelden voor Zijn Aangezicht te plaatsen, wij zien niet meer het wezenlijke wat Hij geschapen heeft, maar lege beelden die niet zien en niet horen. Het eeuwige verbond is: Hem alleen lief te hebben, hebben wij niet veel meer dingen lief dan alleen Hem?

1 Joh. 15,2
Heb de wereld en wat in de wereld is niet lief. Als iemand de wereld liefheeft, is de liefde van de Vader niet in hem.

Het blijft misschien moeilijk te begrijpen dat wij deze wereld niet lief mogen hebben maar wij moeten leren dit vanuit een ander perspectief te bekijken. Zoals wij lief hebben is lief hebben in eigen belang onze liefde is nog niet onvoorwaardelijk. We hebben nog altijd voorkeuren in wat we lief, mooi en goed vinden en dit is weer onlosmakelijk verbonden met een oordeel, dat is niet erg, juist daar zijn we voor hier om deze beelden te vernietigen, los te laten of te vergeven om ons weer met het Wezenlijke te verzoenen, of het Verbond dat God met ons sloot weer te herstellen. Dit herstellen kan alleen de Zoon in ons, wanneer wij Hem erkennen, het wezenlijke dat God geschapen heeft, daarom zegt Jezus: “alleen door de Zoon kan men naar de Vader”. Alleen de Zoon in ons kan ons bevrijden, want Hij is de Waarheid in ons en de Waarheid zal ons vrij maken. De Zoon erkennen is het verbond herstellen, de verbinding weer aangaan met de waarheid in ons, de Zoon uit God geboren, die ons vrij zal maken van deze duistere illusie die wij voor Gods Schepping geplaatst hebben en lief hebben als zijnde Zijn werk. Deze gedachtes laat het ego (satan) ons denken met Zijn schijnheilige geraffineerde magie en tovenaars, die dit hele schouwspel hebben getoverd, want wat wij waarnemen is de magie van tovenaars en magiërs. De duivel wordt ook wel Legio genoemd in de Bijbel, het ego is een ‘kracht’, een kracht die zich tegen God verzet en hier vele of legio vormen of beelden en situaties voor gebruikt. Maar wij mogen niet vergeten dat al deze ‘negatievetijd' uiteindelijk onze verlossing betekent, als wij er naar “kijken”. Door er naar te “kijken” (visie) zal de verlossing zichtbaar worden. Het hoeft allemaal nog niet begrepen te worden, want dat kan ook niet met het verstand, het heeft niet dit vermogen, maar door het te geloven zal er visie zijn en het begrepen worden. Dat is de betekenis van het geloven.

Zolang wij deze beelden lief hebben, waarderen en betekenis geven als zijnde Gods schepping, zolang zullen wij God blijven verloochenen ( wie is de Heer?) en Zijn verbond blijven schenden. Het waarderen door iets op waarde te schatten, zoals mooi, lief, slecht, goed etc, is een eigen gemaakt beeld maken, zodat het wezenlijke, wat Gods Zoon is verborgen blijft of gevangen wordt gehouden. God zegt tegen de farao: (ego) "Laat mijn Zoon vrij"

Jer. 31, 31
Er komen dagen – godsspraak van de heer – dat Ik met Israël en Juda een nieuw verbond sluit;
geen verbond zoals Ik met hun voorvaderen gesloten heb, toen Ik hen bij de hand nam om hen uit Egypte te leiden. Want dit verbond hebben zij verbroken hoewel Ik hun meester was – godsspraak van de heer.
Dit is het nieuwe verbond dat Ik in de toekomst met Israël sluit – godsspraak van de heer: Ik schrijf mijn Wet in hun binnenste, Ik grif die in hun hart. Ik zal hun God zijn, en zij zullen mijn volk zijn.

God heeft zich met ons verbonden voor eeuwig. Dit verbond kunnen wij nooit ontbinden, wij kunnen het wel schenden. Wij zijn hier om het verbond weer te herstellen. Het schenden van Zijn Verbond wordt door de mens uitgedrukt door het ontevredenheid zijn met als gevolg ziektes, verdriet etc, maar in werkelijkheid is het onze geest die ziek is en zich niet meer met God verbonden voelt. Deze verbintenis moet dus weer hersteld worden. Jezus deed het ons voor, Hij was ons grote voorbeeld, Meester en Heer. De opstanding (verbondenheid) was Zijn boodschap, niet de kruisiging. Het lichaam heeft geen verbinding met God, het is niets, wind en leegte zegt het O.T. of als gras wat verdort en een bloem die verwelkt.

Jes. 40, 7
Ja, als gras is dit volk.’ Het gras verdort en de bloem verwelkt, maar het woord van onze God houdt altijd stand

Het Woord wat altijd stand houd is de Zoon in ons die wij in werkelijkheid zijn.

Mt. 26, 27
Drink er allen uit, want dit is mijn bloed van het verbond, dat voor velen wordt vergoten tot vergeving van zonden.

Het bloed wat vergoten moet worden, heeft een diepere betekenis dan wij kunnen vermoeden.
Het bloed hoort bij het verbond dat de mens met deze wereld, het dodenrijk is aangegaan. Het bloed is het voertuig van de geest of ziel, die eeuwig is, om te sterven, heeft men een lichaam nodig (met bloed )want God zei, als wij zijn geboden niet naleven, Zijn verbond dus schenden zullen wij omkomen. Wanneer wij het verbond met deze wereld willen verbreken zal ook het lichaam ‘gekruisigd’ moeten worden waardoor het bloed dus ‘vergoten’ wordt. Het is een noodzakelijk iets, het een kan niet gebeuren zonder dat het ander plaats vind. Omdat wij in werkelijkheid hemelse wezens zijn is dit toch een feit. Wij zijn nog zo aan het wereldse gehecht, dit dode leven, dat we dit een absurd idee vinden. Daarom zouden wij ons alleen op het eeuwige moeten richten, of het onzichtbare zoals Paulus zegt. We zitten nog teveel in de misleiding of gevangen in het ego, want het eeuwige vinden we niet relevant een onwerkelijkheid, of gemakzucht (onwetendheid), Hij heeft voor ons de bevrijding bereikt, wij zijn vrij, de illusie van een zondaar in ballingschap moet op het altaar gelegd worden, dat is het offer dat God van ons vraagt. Genieten van deze wereld is de slogan van het ego, het is dezelfde misleiding als zouden wij van deze wereld moeten houden op onze manier uit ego belangen of overlevings drang zoals een dier. Zoals wij het genieten betekenis geven is toch een genieten om het ego te bevredigen. Genieten doen we van het Eeuwige Leven of het echte Leven, van wat het Leven ons schenkt of brengt, van Gods Gedachten, van Zijn Kennis, Zijn Aanwezigheid, van je Zelf vergeten en je Zelf weggeven. We moeten naar Eeuwige vreugde streven, dat is anders dan genieten. Genieten van deze wereld is je hechten aan deze wereld, in plaats van haar los te laten. Maar beschouw het in de juiste contex zodat er geen schuld gevoelens door ontstaan. Geniet van de vreugde die God je schenkt, dat alles volmaakt en liefde ia en geen illusie van een zieke denkgeest.

Het bloed hoort bij de ‘zonde’. Willen wij weer worden wie wij in werkelijkheid zijn het “hemelse wezen” zal het bloed ‘vergoten’ moeten worden, want wij zijn geest zoals God Geest is. Er staat geschreven dat wij Hem zullen aanbidden in waarheid en geest. Dit heeft Jezus ons voorgedaan, wie zijn leven geeft zal het behouden. Jezus vraagt ons niet Zijn extreme voorbeeld te volgen, wel ons leven te geven, door ons zelf te vergeten. Dit heeft alles te maken met het belangeloos leven, zonder ego, door zo te leven in Jezus navolging zullen wij de Majesteit van de onvergankelijke God die wij ingewisseld hebben weer in ons terug vinden.
Het bloed blijft een mysterie, door een verbond met de wereld aan te gaan, hebben we ons ook als het ware met het bloed verbonden.
Wij allen zijn de Mensenzoon als Gods volk, die de band met de wereld en daardoor ook met ook bloed moeten verbreken, we zijn immers geest, zoals God ons geschapen heeft naar Zijn beeld, God is geen gestalte. De bedoeling of Gods Plan is dat wij uit deze illusie wereld weer worden verlost en zo terug keren naar het Eeuwige Leven ons thuis. Voor de meeste Christen is het op deze manier bekekn een ver van mijn bed show denk ik. Want we zouden denken, dat we er teveel voor moeten opgeven en verliezen, terwijl we alleen het echte Leven terug winnen.

Het mysterie van het bloed zou enigszins wel eens iets te maken kunnen hebben met het feit dat Mozes het water van de Nijl in Egypte in bloed veranderde. Het is wetenschappelijk bewezen dat een molecuul zeewater zo goed als dezelfde structuur heeft als een molecuul bloed.
Hoe dit allemaal uitgelegd dient te worden, is voor mij nog een geheim, misschien krijg ik hier nog een keer inzicht in. Het heeft denk ik te maken met het nederdalen van de Geest in de ‘stof’. of van het water (licht) naar bloed (duister) Als de geest zich met de stof identificeert wordt het een ego of afgescheiden deeltje van God.

De Fransman René Quinton ontdekte in 1897 dat zeewater voor 98% identiek is aan bloedplasma. Het enige verschil is dat zeewater een extra molecuul magnesium nodig heeft en bloed een extra molecuul ijzer. De theorie van Quinton was dat zeewater niet gezien moet worden als zout water, maar als een plasma dat bloedeigen is. Hij wist in die tijd al dat cellen de capaciteit hebben om te regenereren, zichzelf te genezen en te zuiveren, mits de omgeving waarin de cellen zich begeven (het bloed) dit mogelijk maakt. De aarde bestaat voor 70% uit water en de meeste dieren en dus ook de mens bestaan ook voor ongeveer 70% uit water. Alle leven komt uit de zee.

Er zou misschien wel eens een link gelegd kunnen worden met het verhaal van Mozes. Het land Egypte mogen wij symbolisch zien als het lichaam van het ego of van de 'zonde'.

Jezus die de band met de wereld en bloed ook verbroken heeft, herstelde het verbond met de Vader, door Eenwording. Zijn les en boodschap was, ons een nieuwe of aloude wijsheid te leren, de mensheid uit de duistere illusie van deze wereld te verlossen, dat wij geen lichaam zijn en het ook geen betekenis heeft maar eerder een blokkade is op onze weg naar God. Juist de illusie dat deze wereld Gods schepping zou zijn is de 'zonde' van afgoderij en het verloochenen van God. Gelukkig voor ons is dat de Heilige Geest als ‘trooster’ onze illusie, onze ‘zonde’ helemaal kan wegnemen, door het tekort aan liefde wat uiteindelijk de ‘zonde’ is weer tot verzoening te brengen. Het ego gebruikt het lichaam om te vernietigen en de Heilige Geest gebruikt het om ons te bevrijden, het is aan ons naar welke stem wij luisteren, kiezen we voor de zegen of voor de vloek ? We horen èèn stem, wie geven we het Woord? Als ik over mijn broeder oordeel of hem veroordeel: is dat een aanval van het ego, of een visie van de Heilige Geest.

Rom. 2,1
Het oordeel dat u over anderen velt, velt u over uzelf, want de dingen die u veroordeelt doet u zelf ook.

Dezelfde woorden kun ik met de visie van de Heilige Geest horen: "Kijk en luister eens goed naar jezelf, wat jij ziet en spreekt, is altijd voor jou zelf bestemd“. De Heilige Geest laat mij zien waar mijn tekort aan liefde of licht is, dit te erkennen en los te laten zal Hij voor de denkgeest van beiden genezing brengen en als geschenk misschien ook fysieke genezing. Dat is de taak van de Heilige Geest als Trooster, Hij geneest.