NODIG ARMEN EN KREUPELEN UIT

Lucas 14-12
Jezus zei tot de Farizeeër die Hem aan tafel had genodigd: ‘Wanneer u een maaltijd aanbiedt of een feestmaal geeft, vraag dan niet uw vrienden, uw broers, uw verwanten of uw rijke buren, in de verwachting dat zij u op hun beurt zullen uitnodigen om iets terug te doen. Wanneer u mensen ontvangt, nodig dan armen, kreupelen, verlamden en blinden uit. Dan zult u gelukkig zijn, zij kunnen voor u dan wel niets terugdoen, maar u zult ervoor beloond worden bij de opstanding van de rechtvaardigen.’

Zo gaat het in de meeste gevallen wel, onbewust, een ingebakken patroon.
We hopen er wat aan over te houden, vooral van mensen waar we tegen op zien, al is het maar waardering.
Hoe oninteressant om mensen te vragen waar we ogenschijnelijk niets aan hebben, hier moeten de meeste toch de waarheid onder ogen zien.
Het is onze overlevings drang, of het dierlijke eigenschap waar wij van bevrijdt dienen te worden, dit is in wezen wat onze verlossing inhoudt.
De kerk heeft ons geleerd dat verlossing de zekerheid is van een plaats in de hemel, angst is een heel machtig wapen.
De hemel of het Koninkrijk is een innerlijke aangelegenheid, het is onder ons.
Het O.T. staat vol van dierlijke offers brengen, wat symbool staat voor deze overlevings eigenschap, God wil dat wij op Hem vertrouwen om te overleven in plaats van op de wereld.
Als wij het kunnen overwinnen door en met Christus zullen wij beloond worden.
We zullen niet hoeven wachten tot een wederkomst uiterlijk maar op een wederkomst innerlijk.
Dan zal de beloning zijn zoals Jes 61-10 zegt: Een kleed van bevrijding zal God mij omdoen, en mij hullen in een mantel van gerechtigheid, mij een kroon opzetten, en ik zal mij als een bruid tooien met sieraden.
Is er een mooiere taal als deze?
En dan te weten dat dit waarheid is?
Ooit denk ik, het lijkt wel een sprookje, dit is een sprookje wat echt is.
Deze vreugde proberen innerlijk te ervaren geeft hemelse vreugde.

Annie