KIND ONS GEBOREN

Jes 9-1
Het volk dat ronddwaalt in het donker,
ziet een helder licht.
Over hen die wonen in een land vol duisternis
gaat een stralend licht op.
Want het drukkende juk,
de stang op hun schouders,
de stok van de drijver,
U breekt ze stuk als op de dag van Midjan.
Want een kind wordt geboren,
een zoon wordt ons gegeven.
De heerschappij rust op zijn schouders;
men noemt hem wonder van beleid, goddelijke held,
vader voor eeuwig, vredevorst.

Een koningskind wordt geboren in ons midden, letterlijk in ons midden in het hart.
Dit licht wat ook Zijn Woord met ons deelt zoals ook bij monde van de profeten.
Het is vanaf het begin van de Schepping onder ons geweest, maar wij weten het niet.
Steeds opnieuw wordt het ons bekend gemaakt, totdat wij het begrepen hebben dat wij ons in Hem bevinden.
Het Woord van God is zo belangrijk, het blijft ons uitnodigen naar het licht te komen en deze duistere illusie te verlaten.
Het is niet onze taak de wereld als een zware last te dragen.
Ook Mozes deed zijn beklag bij de Heer.

Num 11 Hij vroeg de heer: ‘Waarom doet U uw dienaar dit verdriet aan? Waarom heb ik geen genade bij U gevonden, dat U mij de last van heel dat volk laat dragen?

Zo ervaren wij het toch ook, met deze twijfels worden wij allemaal behebt.
De wereld doet veel mensen bij haar aanblik verdriet en kunnen dit niet dragen of verdragen.
Dan zijn er weer de vele liefelijk teksten, over het licht dat ons uitnodigen om ons voor goed van deze last en pijn te genezen.
Het licht dat wij hier en nu kunnen laten opstaan, laten ontwaken of uit haar ballingschap verlossen.
Met Kerst krijgen we steeds weer opnieuw een uitnodiging als herinnering de rug te keren naar de duistere kant van de wereld om de oversteek te maken om naar de nieuwe wereld van het licht te gaan, God zegt immers: "Keer om of keer terug"
Maar ik ervaar de uitnodiging om naar de andere kant over te steken, dat zij gepaard gaat met anget om het oude los te laten.
Door de Naam van het Licht te zegenen en Hem lief te hebben zullen wij gesterkt kunnen oversteken, gezegend is Gods Heilige Naam.
Zoals Jacob werd overvallen met angst bij zijn oversteek van de rivier de Jabok, aan de overkant was immers verzoening en zijn thuis land.
Door verzoening of vergeving hebben we meteen onze rug gekeerd naar de duistere zijde van de wereld en zal er meteen het licht of het kind geboren worden.
Door vergeving, verheerlijken wij de Heer in zijn land van het licht(Jes 24-15) Hij woont immers in ons hart, en het lichaam is zijn land.