HET NIEUWE JERUZALEM

Jes 60-1
Sta op en schitter, want uw licht is gekomen,
de glorie van de heer komt over u.
En zie, de duisternis bedekt de aarde,
en donkerte de volken,
maar over u gaat de heer lichtend op,
zijn heerlijkheid verschijnt over u.



Vergeven en verzoenen is het licht toelaten wat met een oneindig verlangen in ons wil opgaan.
Het licht dat zich in ons bevindt wordt met vele woorden belichaamt, Messias, bevrijder, verlosser, redder, herder, koning. Het is het licht wat God ons gaf bij de afscheiding.
Zodra wij niet met God denken zijn wij in afscheiding, los van het licht in ons, afgesneden van de Bron en worden we in de Bijbel;
de doden genoemd en behoren wij tot het dodenrijk.
Het licht altijd aanwezig in ons, verlost ons van duisternis, het wil zich openbaren, en wil zich uitdrukken uitbreiden, zaaien en vruchtdragen.
Niets voor dit licht kan verborgen blijven, het blijft zich in ons uitdrukken, en dat kan pijn doen.
Het kan op verschillende manieren pijn doen, verscheurende pijn, het kan voelen als een pijl, of als een zwaard, dit ervaren we letterlijk zo als we erop zouden letten.
vandaar al deze symbolische uitdrukkigen over de pijn in de strijd die wij moeten leveren tegen de vijand.
We vergeten dat God voor ons strijd, het licht in ons, maar zoals de Filistijnen deden (ego) gooien we de putten dicht met zand.

Gen 26-15
Daarom verstopten de Filistijnen al de putten die de knechten van zijn vader Abraham indertijd gegraven hadden, en gooiden ze dicht met zand.

De putten die Abraham voor ons groef, om ons het levende water te schenken dat we in de woestijn van het leven nodig hebben.
Gelukkig maakt Izaak, de zoon van Abraham de putten weer open en kreeg hier voor als geschenk, rijkdom.
Izaak staat symbool voor de Zoon, het woord Zoon heeft een ontzagwekkende betekenis in de Bijbel, het is God die zichzelf geeft in Zijn Zoon, als licht in ons om de putten steeds opnieuw weer open te gooien zodat wij niet omkomen van dorst.
Dit licht wat in zovele beeldverhalen ons duidelijk gemaakt wordt, wat de waarheid is en ons het echte leven schenkt is onze verlosser.
Maar ik weet dat ik nog te vaak de putten dicht werp, maar het licht in mij is onverwoestbaar en krijgt alle putten open om het levende water weer te laten stromen.
Het licht kun je over blijven denken en spreken het is alomvattend en eeuwig aanwezig.
Onze pijnen en verdriet groot of klein, het is allemaal het licht wat zich wil openbaren, het toegelaten willen worden.
Het licht brengt alle duisternis in ons naar boven, niets blijft voor haar verborgen, het licht is onoverwinnelijk, vandaar dat wij pijn voelen, och, lieten wij het maar vol overgave toe, ik bid hiervoor, want het is de behoefte van de Schepper.
Ik wil bidden voor Zijn behoefte, het verlangen van de Aanwezige.