HUIS VAN GOD.

2 kron 11
Toen Salomo het werk aan de tempel van de HEER en het koninklijk paleis voltooid had, en alles wat hij zich omtrent de bouw van de tempel en het paleis had voorgenomen geheel volgens plan was uitgevoerd, verscheen de HEER hem in de nacht. Hij zei tegen hem: ‘Ik heb je gebed gehoord. Ik heb deze tempel aanvaard als de plaats waar men mij offers mag brengen.
20 Dan zal ik de Israëlieten verdrijven van het grondgebied dat ik hun gegeven heb en wil ik niets meer weten van deze tempel, die ik voor mijn naam heb geheiligd.
21 Deze tempel, ooit hoog verheven, zal dan bij alle volken het mikpunt worden van hoon en spot; ieder die er voorbijkomt zal huiveren. En wie zich afvraagt waarom de HEER zo tegen dit land en deze tempel is opgetreden, zal als antwoord krijgen: “Omdat ze zich hebben afgewend van de HEER, de God van hun voorouders, die hen uit Egypte heeft geleid, en zich aan andere goden hebben vastgeklampt. Ze zijn andere goden gaan vereren, en daarom heeft hij hun al deze rampspoed bezorgd.”’

De tempel van de Heer, uitgevoerd volgens Gods plan die wij kunnen afbreken en weer opbouwen. Een tempel voor Gods Naam, Zijn Naam is Zijn Zoon JHWH, Zijn uitbreiding, Zijn Schepping.
Deze innerlijke plaats in ons is de plaats waar God naar ons toe komt, het is als het ware de ontmoetingsplaats tussen Hem en mij. waar wij met Hem kunnen communieceren.
Nergens anders kan dat plaats vinden, alleen daar waar Salomo voor ons een innerlijke tempel gebouwd heeft.
Alle Bijbelse Namen mogen wij als Goddelijke krachten beschouwen zoals Salomo hier en de opdracht krijgt een tempel volgens de voorschrifen van God voor ons te bouwen.
Voorheen verbleef Gods Naam in een tent nu is Gods Naam in een tempel ondergebracht, een tent omdat het volk toen nog onderweg was en God met hen mee trok naar deze Heilige plaats en het volk naar toe leidde.
De tempel in ons is dan ook de ontzagwekkende Heilige plaats geheel gereed gemaakt om Hem daar te kunnen ontmoeten, de tempel gebouwd op de Heilige Berg Sion.
Wanneer wij onze tempel als een kraakpand achter laten, dan weet je wat er mee gebeuren gaat, en dan kunnen wij niet God de schuld geven, zoals veel mensen redeneren van; "Als God bestaat liet Hij dit niet allemaal toe"
De tempel is ons gegeven vol pracht en praal, zo kunnen wij ons llchaam en de aarde ook zien, het is symbolisch maar wel een symbool wat voor de waarheid staat.
De tempel wordt verwaarloosd, raakt in verval, kan niet anders of ze wordt vernietigd, de wereld die we waarnemen kunnen we als als een getuige zien voor de innerlijk verwaarlozing van onze tempel. Dit kan niet anders dan tot ellende leiden, zo werkt Gods wet, het is een wet van rechtvaardigheid.
Het woord rechtvaardigheid kun je zien als een vaardigheid altijd recht vooruit te gaan zonder afdwalingen. God gaat altijd RECHT vooruit letterlijk, Hij wijkt nooit af ook wij mogen niet afwijken, we varen dan niet meer recht vooruit of zijn niet meer rechtvaardig, maar kiezen voor een weg met omwegen en blokkades en dat is toch "zonde"?
Het woord rechtvaardig krijgt hier een andere klank maar wel een die door recht vooruit te varen, eigenlijk omhoog varen naar Huis leidt met God die voor ons uit gaat.
Nu wordt ook het "Ten Hemel opvaren" een beetje duidelijker, de symboliek van het woord berust op waarheid.
Maar in ieder geval zal wij onze tempel wanneer zij niet in gebruik wordt genomen om met Hem te communiceren en met Hem aan tafel, brood en wijn te nuttigen (ons voedsel) ook ineenstorten, zoals de wereld constant in verval is.
De wereld die we waarnemen is als een getuige van wat wij met Gods tempel hebben gedaan, de wereld is onze innerlijk tempel die we weerspiegelen.
Gelukkig kunnen wij de tempel weer in drie dagen opbouwen, eigenlijk terstond, door om te keren haar te reinigen en er weer een altaar oprichten om samen met De Heer een feestmaal te nuttigen, de ultieme gelijkenis van de verzoening, vergeving of èènwording. Hij die de tafel altijd gedekt heeft staan en met eindeloos geduld op ons wacht.

Annie
.