HET VERGANKELIJKE EN HET ONVERGANKELIJKE

Rom 1,21-15

Want ofschoon zij God kenden, hebben zij God niet de Hem toekomende eer en dank gebracht. Al hun denken is op niets uitgelopen en hun geest, die het inzicht verwierp, werd verduisterd. Zij beweerden wijzen te zijn, maar werden dwazen. De majesteit van de onvergankelijke God hebben zij verruild voor de afbeelding van de gestalte van een vergankelijk mens, en van vogels en van viervoetig en kruipend gedierte. Daarom heeft God hen prijsgegeven aan hun onreine begeerten, zodat zij hun eigen lichaam onteren. Zij hebben de goddelijke waarheid verruild voor de leugen, en de schepping geëerd en aanbeden in plaats van de schepper; Hij is gezegend in eeuwigheid! Amen.


De majesteit van de onvergankelijke God hebben Zij verruild voor de afbeelding van een vergankelijk mens, en van vogels en van viervoetig en kruipend gedierte.
Het heeft te maken met ons denken zegt Paulus.
Al het denken is op niets uitgelopen.
Wanneer wij zelf denken in plaats van met God te denken verruilen wij de waarheid voor de leugen.
Alleen denken zonder God, geeft gedachtes van eigenbelang.
Onze gedachtes verduisteren het inzicht van onze geest.
God zegt bij Jesaja: jullie gedachtes zijn niet mijn gedachtes.
Als wij niet aan God zijn toegewijd, Hem niet boven alles vereren, dan vereren wij onbewust het vergankelijke.
Dat zijn de afgoden die God bedoelt in het O.T.
Wij zien niet meer de majesteit van de onvergankelijke God, nee wij zien onze eigengemaakte beelden van onze eigen gedachtes.

Annie