LAAT DE DODEN HUN DODEN BEGRAVEN.

Lucas 9, 57
Terwijl ze hun weg vervolgden, zei iemand tegen hem: ‘Ik zal u volgen waarheen u ook gaat.’ Jezus zei tegen hem: ‘De vossen hebben holen en de vogels hebben nesten, maar de Mensenzoon kan zijn hoofd nergens te ruste leggen.’ Tegen een ander zei hij: ‘Volg mij!’ Maar deze zei: ‘Heer, sta me toe eerst terug te gaan om mijn vader te begraven.’ Jezus zei tegen hem: ‘Laat de doden hun doden begraven, maar ga jij op weg om het koninkrijk van God te verkondigen.’ Weer een ander zei: ‘Ik zal u volgen, Heer, maar sta me toe dat ik eerst afscheid neem van mijn huisgenoten.’ Jezus zei tegen hem: ‘Wie de hand aan de ploeg slaat en achterom blijft kijken, is niet geschikt voor het koninkrijk van God.’

Jezus was niet welkom in Samaria, vandaar deze uitspraak tegen iemand die hem volgde dat de Mensenzoon zijn hoofd nergens te ruste kon leggen. Tegen een ander zegt Hij: 'volg mij" waarop deze vraagt of hij zijn vader eerst mag begraven.
Jezus vind het Koninkrijk van God verkondigen belangrijker als een familielid te begraven.
Dat lijkt zeer ontoepasselijk, want je ouders of welk liefhebbend persoon dan ook vinden wij toch wel heel belangrijk die mede naar zijn laatste rustplaats, zoals wij gewend zijn te zeggen, te brengen.
Jezus boodschap heeft een diepere betekenis, en Jezus boodschappen zijn veelal symbolisch daar de inhoud Goddelijke wijsheid is.
Vooral in het O.T. heeft de dood vaak een andere betekenis als die wij eraan geven.
Hier op aarde kunnen wij levend dood zijn.
Wanneer wij niet aan God zijn toegewijd , geen contact met Hem hebben, zijn wij niet met Hem verbonden, wij laten Zijn liefde niet toestromen, of putten niet uit de bron van het levende water.
In die zin bedoelt Jezus deze uitspraak.
Het zijn hoogstwaarschijnlijk mensen die God, als de Vader, zoals Jezus Hem kent en ook Zijn volgelingen het leert, niet kennen.
Zij zoeken niet die verbondenheid met de Vader zoals Jezus het ons leert, wat toch nodig is voor onze verlossing.
Geen verbondenheid met de Vader dan ben je als het ware levend dood hier op aarde.
En zo begraven de doden de doden.

Ook weten we uit veel wijze uitspraken dat je het verleden mag laten rusten en vergeven om gelukkig te worden.
Door in het verleden te blijven steken versteen je als het ware, je hart wordt van steen in plaats van een levend hart.
Een mooi symbolisch voorbeeld is het verhaal van Lot zijn vrouw.
Zij mocht niet achterom kijken, daar zij anders in een rots of blok steen zou veranderen, wat ook gebeurde toen ze omkeek.
De Bijbel verhalen hebben symbolische boodschappen.
Dit is ook Jezus boodschap in dit vers.
Je bent niet geschikt voor het Koninkrijk als je achterom blijft kijken.
Met andere woorden, het zal onmogelijk zijn om een vredig en vreugdevol hart te hebben als je het verleden niet kunt vergeven of loslaten.

Annie