JULLIE ZULLEN VERHEUGD ZIJN ALS PELGRIM

Jes. 30, 29
Maar bij jullie zullen liederen klinken,
zoals in de nacht van heiliging voor een feest.
Jullie zullen verheugd zijn als een pelgrim
die op de schalmei speelt, op zijn tocht
naar de berg van de HEER, de rots van Israël.

Ben een paar daagjes pelgrim geweest in Italië, niet op Zijn Heilige Berg maar daar waar het water van de Heilige Berg naar beneden stroomt en een bron van levend water wordt. Het was werkelijk een verheugend feest met al haar pelgrims liederen, een feest van èènwording. De dagen na de thuiskomst waren heel heftig, opstandig, weerstand, verzet, en pijn ik heb me drie dagen proberen af te zonderen. Ik snapte niet goed wat er aan de hand was, normaal gesproken zou ik vredig behoren te zijn, maar dat was dus niet. Ik kon het geen plaats geven, beetje bij beetje ontrafelde het zich. Ik had gebeden om kracht en overgave om deze wereld totaal los te kunnen laten, omdat ik weet dat deze wereld niet Gods wereld is, wij mogen haar niet liefhebben staat geschreven, dan dienen we twee heren. Mijn gebed is verhoord dacht ik, ik wist het haast zeker, vandaar het verschrikkelijke verzet en weerstand van het ego. Mijn enige verlangen en intentie was, de wereld helemaal achter me te kunnen laten, haar te overwinnen als het ware. De wereld vergeven wat in werkelijkheid “loslaten” betekent. Bidden om het zeker weten dat dit niet Gods wereld is maar een misleiding om ons van God afgescheiden te houden, Gods wereld is verborgen achter de wereld die wij waarnemen, zij is onzichtbaar, daarom staat in de Bijbel dat wij ons op het onzichtbare dienen te richten, en is het “kijken” naar wat voor je is zo belangrijk, het gaat zich aan je openbaren want wij zien alleen de oppervlakte, of gesneden beelden die wij voor 'werkelijkheid' aanzien, het zijn beelden die wij uit de èènheid hebben gesneden, net zo overdrachtelijk bedoeld als dat ons hart besneden dient te worden. Wat wij voor werkelijkheid aanzien noemt God aanbidden of van houden, wij houden van het uiterlijke. Op deze manier maken wij volgens God, "gesneden beelden" een citaat vaak gelezen alleen met de ratio en daardoor verkeerd begrepen. Het blijft moeilijk en onbegrijpelijk voor onze ratio en het ego snapt er al helemaal niets van, die denkt dat het zijn koninkrijk is en zolang wij denken dat deze wereld God geschapen heeft heerst het ego die vijandigheid en leed zaait. Geen geloof in deze wereld van het ego, laat haar dan ook oplossen, haar duisternis zal verdwijnen. Werkelijk ik heb het gesmeekt aan de bron, en nog nooit heeft God een verzoek niet ingewilligd dat overeenkomstig Zijn Wil is. Toen ik dit besefte werd ik rustig en kwam er een gevoel van dankbaarheid en vrede in mij op, mijn gebed is echt verhoord dacht ik.
Eigenlijk is het niet moeilijk je op het onzichtbare te richten, want Gods wereld is in het verborgene, innerlijk in ons hart. Niets verlang ik nog dan alleen Zijn Liefde die van binnenuit stroomt, de eeuwige vreugde die nooit overgaat, daar had ik voor gebeden, het is het enige middel dat de wereld vrede kan brengen dit weet ik wèl zeker, vandaar dat ik dit mijn belangrijkste taak vindt hier op aarde, en vandaar die vreemde weerstand, het was alsof ik het niet echt beleefde en gedragen werd ondanks de strijd die ik niet leverde, het overkwam me gewoon. Het is heel moeilijk te geloven dat deze wereld geen werkelijkheid is, toch zegt het de Bijbel op vele plaatsen, al wat vergankelijk is, is niet van God en wat niet van God is heeft Hij niet geschapen. Dit is het geloof wat Jezus ons wilde leren, hij zei bv. laat de doden hun doden begraven, wat hier absoluut mee te maken heeft, en als je kijkt wat voor je is zal het zich openbaren, dat is de verborgen wereld van God die zich bevindt "in" wat voor je is. Wij zien alleen maar de oppervlakte, nooit de inhoud en de totaliteit. Ik aanvaarde dit als waarheid maar om het echt te geloven was lastiger, dat was mijn intentie, overgave, loslaten, enkel toewijding aan Hem alleen, dat gaf natuurlijk een heftig verzet van alle kanten, het mooie ervan was de bewustwording van een verhoord gebed, het gaf vrede zonder nog enig verlangen naar het wereldse het was dat wat ik mijn hele leven al zocht, alleen Zijn Liefde uitdragen. Het is ook dit geloof dat je een rechtvaardig mens maakt zoals Abraham, hij geloofde alleen in God en liet daarom ook zijn wereld los om Hem te zoeken. Je geloof heeft je gered, zei Jezus het is dit geloof wat je verlost of redt. Kritiek, of een oordeel, wat we allemaal over iets hebben is een geschenk als je er naar kijkt en als je het als een gave op Gods altaar legt, het is duisternis die ruimte maakt om ons te vervullen met de eeuwige vreugde die onze innerlijke beker laat overstromen naar de gehele wereld, het is ook de betekenis van de wet die vervuld moet worden, de wet of het Woord is het licht waar wij allen vervuld van moeten worden, het is de betekenis van de Schrift waarvan wij vervuld dienen te worden. Als het ware moeten wij de Heilige Schrift opeten, opnemen tot ons nemen ons helemaal mee vullen. Het heeft een andere betekenis dan die de kerken eraan gegeven hebben. De wereld loslaten heeft ook te maken met jezelf breken wat Jezus zo vurig verlangt, wie wil Hem niet volgen? De wereld loslaten is je leven verliezen om het te behouden, dat was mijn intentie, het is niet niks dacht ik bij mezelf en toch weer vrij eenvoudig, je hoeft je nergens meer druk over te maken, het gaat nu vanzelf want Hij leeft in mij, het ik is gekruisigd wat ook de boodschap van Jezus kruisiging was, hoe vaak zeggen we “ik“ op een dag? Het is niet “ik” maar Hij.
Ik is een ander woord voor ego, het geeft meteen een afgescheiden zijn van God aan. Ik en de Vader zijn èèn, dat is overgave. Het is niet te realiseren om het woordje "ïk" niet meer te gebruiken, maar het "ik" als autoriteit te gebruiken is uit den boze.
Het is onze plicht voor elkaar te leven en te sterven willen wij Jezus volgen, niemand leeft en sterft voor zichzelf.

Al het water van de Heilige berg stroomt naar beneden en vormen bronnen van Heilig water, de bronnen of putten waarvan het water zo gretig en noodzakelijk wordt gehaald. Het water heeft vele betekenissen, het vrouwelijke, wijsheid, genade, reinigend, ‘dorst’ naar Levend water. Het water kan ook een bemiddelende functie hebben, (voor èènwording) letterlijk maar ook figuurlijk. Mozes, ontmoet zijn vrouw Siporro bij een bron, Rebecca laat zich vinden bij een bron, de engel die Hagar een boodschap brengt bij het water. Wordt onze Goddelijke Moeder niet “Bemiddelares” genoemd. Jezus geeft levend water aan de Samaritaanse vrouw uit een bron. De bronnen, zij zijn nog altijd even belangrijk als in de Bijbel. Veel boodschappen worden bij een bron gegeven, het is misschien nog niemand opgevallen dat het nog altijd zo is als in de Bijbel, de Bijbel is het Leven NU.
Wij dienen de bronnen waarlijk als heilig te beschouwen. Het is een grote genade bij een bron aanwezig te mogen zijn. De wijsheid die de betekenis is van de bronnen die het levende water symboliseren is het vrouwelijke deel van God, in het Joodse gedachten goed is zij de Shechina, wij noemen haar de Goddelijke Moeder.
De èènwording wordt in de Bijbel het Heilig Huwelijk genoemd, een bruiloft.
Het verhaal van Jezus van de bruiloft heeft daarom ook een diepere betekenis als alleen het water in wijn veranderen. Het heeft de betekenis dat Jezus de èènwording met de Vader beleefd. Een bruiloft heeft de betekenis van èènwording met God, het mannelijke en vrouwelijke deel van God dienen èèn te zijn. Onze aardse bronnetjes zijn heel belangrijk in deze ego wereld, zij behoren tot de waarheid. Mijn tocht is geslaagd hoop ik, het waarlijk volgen van Jezus en niet de wereld, zij dient juist achter ons gelaten te worden.
Te veel mensen, bijna allemaal volgen onwetend het ‘dier’ in zich (ego), het is dit dier dat God vraagt te offeren, hier is niet het dier bedoeld wat wij op deze wereld kennen, het is een eigenschap van eigenbelang (ego) wat wij dienen op te geven of te offeren, want het is waarlijk een offer voor het ego, en toch is haar werkelijke betekenis ”genezing“. Wij mogen niet deze onzinnige wereld volgen, zij is alleen zinnig als wij haar als middel tot verzoening gebruiken of een plaats waar onze Bruiloft kan plaats vinden.

Hoogl. 4,15
Je bent een bron in een tuin, een fontein van levend water,
water dat stroomt van de Libanon.

ONGEHOORZAAM WAREN (ZIJN) WIJ

Baruch 1,15-22
Uit de profeet Baruch
De Heer onze God is rechtvaardig,
maar wij, Judeeërs en burgers van Jeruzalem,
onze koningen en edelen,
onze priesters en profeten en onze voorvaderen
staan nu vol schaamte voor Hem:
wij hebben gezondigd tegen de Heer onze God.
Ongehoorzaam waren wij;
wij hebben niet naar Hem geluisterd
en niet geleefd volgens zijn voorschriften.
Vanaf de tijd dat de Heer onze God
onze voorouders uit Egypte leidde tot vandaag toe
waren wij Hem ongehoorzaam;
in onze lichtzinnigheid hebben wij niet naar Hem geluisterd.
Zo hebben ons tot op heden
de rampen en de vervloekingen getroffen,
die de Heer zijn dienaar Mozes liet afkondigen
bij de uittocht van onze voorouders uit Egypte
naar het land van melk en honing.
Wij hebben niet geluisterd
naar de woorden van de profeten
die de Heer onze God ons gezonden had.
Wij gingen hardnekkig onze eigen weg,
dienden andere goden
en deden wat de Heer onze God mishaagt

Wat is dat toch steeds, het niet hebben geluisterd naar Zijn Woord, en gezondigd tegen de Heer en wie is er helemaal vrij van? We hebben niet geluisterd naar de voorschriften, de geboden! Ik weet dat het een gruwel in Gods ogen is andere goden te vereren en nu zijn we bij het essentiële punt!
Het is de grote onwetende vergissing die we nogmaals onwetend begaan, daarom zegt God dat wij door gebrek aan kennis in deze wereld steeds blijven ten ondergaan, door gehechtheid en het gebonden zijn aan deze wereld die wij als de afgoden zoals God het bedoeld, lief hebben. Wij denken werkelijk dat we deze wereld nodig hebben om te overleven, dat is God verloochenen en daardoor dus andere goden dienen. De mens is hier totaal door misleid met het dienen van afgoden, het is niets anders dan deze wereld loslaten en breken met jezelf of het ego zegt Jezus.

Marc. 8,34
Hij riep de menigte met de leerlingen bij zich en zei tegen hen: ‘Als iemand achter Mij aan wil komen, laat hij dan met zichzelf ( ego) breken, zijn kruis opnemen en Mij volgen.

Dit is het luisteren naar Gods Stem en zijn voorschriften en het enige wat onze taak is in deze wereld, het breken met het ego of jezelf het is ook de betekenis jezelf verliezen om wille van Hem. Het Woord zegt: “wij gingen hardnekkig door” dit staat bij alle profeten, het is dan ook nog steeds het probleem waarom wij in deze wereld in plaats van Gods Koninkrijk vertoeven. De droom van deze wereld is voor veel mensen niet te aanvaarden, maar in de wetenschap en mystieke wereld is zij alom bekend.
Wij doen nog altijd wat God mishaagt we vereren deze wereld die de afgod is, en dat is het werk van het ego die ons deze wereld voor Gods Schepping laat aanzien en wij hier toch echt van moeten genieten, het is een regelrechte weg naar de onderwereld, de gehele Heilige Geschriften gaan hier over, dat is ware Kennis het andere is misleiding. In de wereld die wij waarnemen heerst het ego, een macht van vernietiging en dood, die wij onwetend volgen. Zij die God zoeken en de wereld liefhebben dienen twee heren.
Ik vind deze profetieën zo schitterend, het wil niets anders zeggen dat: wanneer je deze kennis niet aanvaard de voorspellingen van de profeten voor ieder persoonlijk waar zijn, zij zitten in ballingschap of in de onderwereld, het is een kleine stap om naar het Koninkrijk te gaan, deze wereld totaal loslaten, maar dat geeft toch een strijd, wie wil deze wereld opgeven? Doch zij weten niet dat ze een wereld opgeven van oorlog, ziekte en dood die in werkelijkheid gz. bestaat want alles wat God geschapen heeft is onvergankelijk, het is niet Zijn wereld, laat haar gaan! Wij denken zoals hier boven geschreven staat dat het geschiedenis is en alleen voor dat volk bedoeld was maar het is voor alle tijden zolang het nodig is tot wij ontwaakt zijn. Op de weg naar het land van honing en melk zijn ons deze woorden gegeven: "Heb alleen de Heer U God lief". Het ego laat het bewust te oppervlakkig en over de boodschap heen lezen, graaf een put in je hart om het levend water te laten stromen. Dit Bijbelstukje van Baruch zegt weer alles met dezelfde diepe kennis als alle profeten steeds hetzelfde zeggen.
Jezus zegt, waakzaam te zijn, en dat het Koninkrijk nabij is, het is ons naderbij dan onze adem, het is in ons midden, wij dienen op te houden met buiten ons te zoeken, de boodschap is zo duidelijk in de Bijbel.
Op die dag als wij Gods Woord begrepen hebben zullen wij zeggen: “AMEN” , blij zijn en feest vieren, het is een dag aan de Heer gewijd. Het is “die dag” die bedoeld wordt in de Bijbel, tijd is dan opgehouden te bestaan, en er is volkomen harmonie en vrede.

Jes. 11,6
Dan zal een wolf zich neerleggen naast een lam,
een panter vlijt zich bij een bokje neer;
kalf en leeuw zullen samen weiden
en een kleine jongen zal ze hoeden. Een koe en een beer grazen samen,
hun jongen liggen bijeen;
een leeuw en een rund eten beide stro. Bij het hol van een adder speelt een zuigeling,
een kind graait met zijn hand naar het nest van een slang.

Alle Messiaanse boodschappen gaan gepaard met vrede tussen mens en dier, Dit is in het Joodse gedachtegoed (Woord) noodzakelijk om het Koninkrijk binnen te gaan. Eigenlijk is het logisch want het heeft ‘symbolisch” te maken met het ‘dier’ (ego) in ons. Met deze kennis zullen wij niet meer ten onder hoeven gaan.
Dit is werkelijk het enige wat verbroken dient te worden, het is in de bijbel de lasso of de keten waaraan wij vast zitten. Wij dienen alles te vergeven, loslaten of onthechten dat is de werkelijke betekenis. Waar we nu heden in leven zijn echt de rampen en ’vervloekingen' die de Heer, Mozes liet afkondigen. Je ziet om je heen in wat voor een wereld je leeft, het is een wereld van rampen, die wij zelf veroorzaken door deze wereld waarde te verlenen. Maar de bevrijding of verlossing is nabij wat zo vaak verkeerd begrepen is. Ze is zo nabij door wanneer je deze wereld loslaat je verlost bent, waarvan? Uit de ballingschap waar het O.T steeds over spreekt, deze ketenen dienen verbroken. De bereidheid hier toe is voldoende, Jezus en de Heilige Geest verlosen ons uit al deze misstoestanden, dat is de verlossing die God bedoeld, en niet de praatjes van de religies. Het lijkt misschien allemaal een beetje afgezaagd worden, maar de Bijbel spreekt over niets anders, elk Bijbel stuk kun je op dezelfde manier interpreteren.

Ps. 4,3
Mensen, hoe lang duurt het nog
dat jullie God, mijn glorie, bespotten
en jullie lege beelden koesteren
en jullie leugengod nalopen?

Deze tekst spreekt voor zichzelf als het over Gods Kennis gaan. Wij bespotten Zijn glorie door de leugengod van deze wereld achterna te lopen!
Het koesteren van lege beelden is in de werkelijke betekenis ontucht plegen, want God is onze werkelijke minnaar, in alle mogelijke vormen wordt Gods Kennis medegdeeld.
De Bijbel wordt een schitterend boek wat zich gaat openbaren voor ieder die open staat voor Zijn Kennis.

Kol.3,5
Maak de aardse praktijken dood: ontucht, onzedelijkheid, hartstocht, kwade begeerte en de hebzucht, die gelijk staat met afgoderij.

De aardse praktijken staan dus gelijk aan afgoderij, het is de afgoderij die God bedoeld, door wat wordt het veroorzaakt? Door het dier in ons of het ego! Wie is vrij van dit alles? Waar dienen wij dan aan te werken? Het ego moet leren zich over te geven aan Gods wil. Het heeft dezelfde betekenis als wat besneden dient te worden, deze band moet worden los gesneden door de gehechtheid eraan in letterlijke zin, want de substantie van het universum is als lijm.

JAAG DE DOOD NIET NA

Wijsheid. 1, 12 - 2,1

Jaag de dood niet na
door op uw levensweg te dwalen
en haal u het verderf niet op de hals
door de werken van uw handen;
want God heeft de dood niet gemaakt
en Hij vindt geen vreugde in de ondergang van hen die leven,
maar alles heeft Hij geschapen om te bestaan
en de schepselen in de wereld zijn heilzaam;
er is geen kruid bij dat verderf brengt
en de onderwereld heerst niet over de aarde,
want de gerechtigheid is onsterfelijk. redeneerden onjuist
toen zij onder elkaar zeiden:
‘Kort is ons leven en vol verdriet;
er is geen remedie als de mens doodgaat
en het is nooit vertoond
dat iemand uit de onderwereld terugkwam.

Las dit gisteravond en begreep de diepe wijsheid van Zijn Woord. De betekenis die wij met onze eigen gedachten aan het Woord geven is niet de waarheid omdat het de betekenis heeft van het wereldse denken of het denken met onze eigen gedachten in plaats met die van God.

Jes. 55 6
Want uw gedachten zijn niet mijn gedachten,
en mijn wegen zijn niet uw wegen
– godsspraak van de heer.

Je leest hier de illusie van deze wereld, dat het gz. Gods wereld is die wij waarnemen, God zegt ook: het is niet ons thuis. Zolang wij gz, erkennen dat het een wereld is die door onze handen en gedachten gemaakt is zullen wij door gebrek aan deze kennis moeten “ten onder gaan“, een begrip dat ook niet de juiste waardering heeft gekregen, daar kom ik zo nog op terug.
Het is het dwalen op onze levensweg wat het verderf op onze nek haalt, en hiermee de dood najagen. God heeft de dood gz. gemaakt zegt het Woord, daarom bestaat ze ook niet en is het een illusie, wij zijn eeuwig en volmaakt geschapen en kunnen daarom ook nooit ten onder gaan. De dood wordt hier dus geassocieerd zoals overal in de Bijbel met ondergang, onderwereld, en dodenrijk het zijn symbolische uitdrukkingen voor het leven hier in deze wereld zoals wij die ervaren met dood, ziekte en oorlog. Het eeuwige Leven wordt het land van de Levende genoemd en deze wereld wordt het dodenrijk genoemd, zo dienen wij Gods Woord te lezen, dat is Gods kennis, Wanneer we hardnekkig blijven geloven in deze wereld en haar blijven liefhebben door haar waarden te verlenen zullen we het land van de Levenden gz. bereiken maar nog steeds ten onder gaan of zal God ons nog steeds laten afdalen naar het; “land van waar alles zijn einde vindt“.

Jes. 28 15
Wij hebben een verbond gesloten met de dood,
met het dodenrijk zijn we een verdrag aangegaan.

Dit is precies wat er gebeurd is, het verbond met God hebben we geschonden door deze wereld voor Gods schepping aan te zien en daardoor met hààr een verbond zijn aangegaan. Wij dienen deze wereld dan ook te vergeven wat in het Hebreeuws “loslaten” betekent.

Ez. 31, 16
Toen ik hem in het dodenrijk liet afdalen naar hen die zich al in het graf bevinden, beefden alle volken bij het geluid van zijn val. Maar in de onderwereld voelden de bomen zich getroost, de mooiste van de Libanon, alle waterdrinkers.

Een stil gebed van koning Hizkia van Juda, toen hij ziek was en van zijn ziekte herstel
Jes. 38,9 I
Ik dacht: Ik zal de HEER niet meer zien
in het land der levenden,
of ooit nog een mens aanschouwd
daar waar alles zijn einde vindt.

Het getuigt allemaal dat wij ons nog altijd bevinden in het land van de doden, maar toch is het Koninkrijk in ons midden, het is ons nabij wat zeggen wil dat we er zo kunnen instappen als wij deze wereld loslaten, vergeven en geen enkel oordeel over haar hebben, zij is enkel als een instrument voor onze bevrijding en gz. op de eerste plaats om van te genieten. Genieten dienen we te doen van onze eeuwige innerlijk vreugde die we niet buiten ons kunnen vinden, zolang wij deze kennis van God niet willen aanvaarden volgen wij nog altijd het ego of het “beest” dat is de betekenis van: “Mijn volk gaat ten onder aan gebrek aan kennis” . Het Woord zegt het hierboven ook; alles is geschapen voor ons heil (genezing) en om te bestaan (eeuwig leven). Want de gerechtigheid (waarheid)is onsterfelijk en God schiep ons rechtvaardig en enkel als Liefde. Dat wij ons schuldig voelen heeft deze wereld tot stand gebracht het is het werk van het ‘beest’ dat wij gewillig volgen om deze wereld lief te hebben in plaats van haar te zien als een instrument voor onze bevrijding uit dit oord van ballingschap. Het beest (ego) of hier de; “goddeloze” genoemd in ons zegt: kort is ons leven vol van verdriet er is geen remedie als de mens dood gaat het is nog nooit vertoond dat een mens terug kwam uit deze onderwereld. Dit is toch allemaal duidelijke taal wat getuigd van een wereld vol van afgodsbeelden of een illusie wereld. Deze wereld is vergankelijk en alles wat God geschapen heeft is onvergankelijk, maar Gods wereld is verborgen achter alles wat wij waarnemen. Wij zijn het die een dikke sluier over haar hebben laten vallen om haar in het duister te hullen, door Gods kennis in de wind te slaan of er nog niet voor open te staan. Het is jammer dat in bepaalde Bijbels "het boek;“wijsheid" niet is opgenomen terwijl Paulus er veel gebruik van heeft gemaakt, je kunt dit zien als je naar de verwijzingen kijkt.
De onderwereld of deze wereld heerst niet over de aarde, wel over de wereld die wij waarnemen, al wat God geschapen heeft kan gz. over Zijn schepping of over de aarde heersen, als wij haar loslaten of vergeven heeft ze geen enkele macht en zal dan ook de sluier die over deze aarde hangt opheffen. Dat wij het Woord naar waarheid of de juiste betekenis begrijpen is heel belangrijk. Ik las vanmorgen de lezing van deze dag en het viel mij op dat er drie keer gesproken werd over het begrijpen of verstaan van het Woord er werd zelfs gefeest ze waren blij dat zij de wet of het Woord begrepen hadden. Het volk was èèn, en als de mens èèn is, èèn van geest zal zij het Woord of de wet begrijpen. In dit stuk van Nehemia kun je weer zeer diep gelegen kennis ontdekken er staat echt heel veel.Vooral de vreugde die de Heer je geeft is je kracht, het is de innerlijke vreugde. Geloof me de vreugde die de wereld je geeft, geeft je ook verdriet.

Uit het boek Nehemia 8
Het voltallige volk verzamelde zich op het plein voor de Waterpoort. Men vroeg Ezra, de schrijver, het boek te halen met de wet van Mozes, de wet die de Heer aan Israël had opgelegd.
Ezra, de priester, haalde het wetboek en toonde het aan de aanwezige mannen en vrouwen, en aan iedereen die in staat was het te "begrijpen". Dit gebeurde op de eerste dag van de zevende maand.
Op het plein voor de Waterpoort las Ezra de mannen en de vrouwen en iedereen die het kon "begrijpen" hardop uit het boek voor, vanaf het moment dat het licht werd tot de middag. Allen luisterden "aandachtig" naar het boek van de wet.
Ezra, de schrijver, stond op een houten verhoging die voor deze gelegenheid was vervaardigd. Ezra stond hoger dan het volk, zodat iedereen kon zien hoe hij het boek opende, en op dat moment ging heel het volk staan.
De Levieten lazen het boek met de wet van God duidelijk voor en gaven er uitleg bij; zo verschaften ze "inzicht" in het gelezene.
Nehemia – hij was de landvoogd –, Ezra, de priester en schrijver, en de Levieten die het volk uitleg gaven, zeiden tegen iedereen: ‘Deze dag is gewijd aan de Heer, uw God; rouw dus niet, en huil niet!’ Het hele volk was namelijk in tranen uitgebarsten toen het de woorden van de wet hoorde.
Ezra zei tegen hen: ‘Maak een feestmaal klaar met lekker eten en drinken, en deel ervan uit aan wie niets heeft, want deze dag is gewijd aan onze Heer. Wees niet bedroefd, want de vreugde die de Heer u geeft, is uw kracht.’
De Levieten maanden het volk tot stilte. Ze zeiden: ‘Wees stil, dit is een heilige dag, wees dus niet bedroefd.’
Toen ging iedereen eten en drinken. Ze deelden alles met elkaar en maakten er een groot en vrolijk feest van. Ze hadden "begrepen" wat hun was verteld.