CHRISTUS GESTORVEN VOOR ONZE 'ZONDE'

1Kor.15. 1,3
Broeders en zusters, ik wijs u nog eens op het evangelie dat ik u heb verkondigd, dat u hebt aanvaard, waarop u gegrondvest bent en waardoor u ook gered wordt, tenminste als u zich houdt aan de bewoordingen waarin ik het u verkondigd heb; anders zou u het geloof zonder nadenken hebben aanvaard. In de eerste plaats heb ik u doorgegeven wat ik zelf als overlevering heb ontvangen, namelijk dat Christus gestorven is voor onze zonden, volgens de Schriften

Het valt mij op dat bij Paulus nooit eenduidig staat, Christus, Jezus of Jezus Christus, het verschilt steeds. Ik zelf vind bij het lezen dat het een andere dementie krijgt als er alleen Christus staat. Christus krijgt voor mij dan een andere betekenis dan wanneer ik Jezus lees. Christus is de universele Christus die vanaf het begin daar was en Jezus is de mens die met Christus èèn is geworden. In deze context is ook geschreven denk ik maar er is veel aan veranderd. Christus de Zoon die wij allen zijn, maar van dit weten zijn afgedwaald, moet nu sterven voor deze dwaling die ‘zonde” (letterlijke vertaling, vergissing) wordt genoemd. Vòòr deze dwaling vertoefden wij in het eeuwige leven, waar wij nog altijd deel van uit maken maar het ons niet meer herinneren. Tot die tijd zullen wij moeten sterven, of in het dodenrijk moeten verblijven om daar te ontwaken, wie wij in werkelijlheid zijn. Wij dachten het alleen te kunnen zonder God. Volgens de Geschriften laat God ons neerdalen in dit dodenrijk wanneer wij ons niet aan Zijn geboden houden, door Hem niet alèèn lief te hebben. Doch Zijn barmhartigheid redt ons uit het graf zodra wij Hem weer herinneren en Hem gaan aanroepen.

Ps. 103,3
Hij vergeeft u alle schuld,
Hij geneest al uw kwalen,
Hij redt uw leven van het graf,
Hij kroont u met trouw en liefde,
Hij overlaadt u met schoonheid en geluk,
uw jeugd vernieuwt zich als een adelaar.

Hem niet allèèn lief te hebben wil zeggen dat wij ook de wereld lief hebben en dat is de grote ‘zonde’. Dit is vreselijk moeilijk te begrijpen laat staan er naar te leven, toch denk ik dat we die richting uit moeten. We leren nu eenmaal dat we moeten liefhebben, maar de wereld mogen we niet lief hebben, ja hoe zit dit nu. Hier zijn we bij het kardinale punt. Liefhebben is nu juist loslaten of vergeven, de betekenis die wij aan loslaten gegeven hebben. Wij willen zo graag alles vast houden, en ons toe eigenenen.
Alles loslaten, alles vergeven is alles liefhebben. Maar we hebben de wereld lief op een andere manier, uit eigen belang. Dit klinkt heel onvriendelijk maar in waarheid is het zo. Zolang we voorkeuren hebben, het ene meer lief hebben dan het ander, hebben we beelden lief in plaats van God. Deze onvoorwaardelijke liefde kan alleen Christus ons geven, wanneer wij Hem ons weer herinneren door Hem op te laten staan.

Ps. 49,15
Als schapen verblijven zij in het dodenrijk,
en de dood is hun herder.
Maar mij zal God vrijkopen uit de macht
van het dodenrijk, mij zal hij wegnemen.

Jes. 28, 15
Wij hebben een verbond gesloten met de dood,
met het dodenrijk zijn we een verdrag aangegaan.

Zodra wij God vergeten zijn hebben wij als het ware een verbond gesloten met de dood, door Hem aan te roepen en ons alleen aan Hem toe te wijden kunnen wij een nieuw verbond met Hem sluiten, er zal geen dood meer zijn, alleen vrede tussen mens en dier.

Dit is wat in de Geschriften geschreven staat over onze verlossing.

ZIJN ZOON GEZONDEN OM VERZOENING TE BRENGEN

1 Joh 4, 10
Het wezenlijke van de liefde is niet
dat wij God hebben liefgehad,
maar dat Hij ons heeft liefgehad
en zijn Zoon heeft gezonden
om verzoening te brengen voor onze zonden.

Alleen door de Zoon kunnen wij naar de Vader. Hoe verkeerd begrepen en ons geleerd door onze kerken. Jezus Zijn blijde boodschap was en is nog altijd dat wij allen dezelfde Vader hebben als Hij heeft en dat wij allen Zonen zijn van de allerhoogste. Hij kwam ons leren dat het koninkrijk in ons midden en ons zeer nabij is, letterlijk! Als een mens een klein beetje zelf kan denken en niet met zijn gedachtes het beest in de wereld volgt dan komt hij tot inzicht. Deze geweldige vernieuwende boodschap van Jezus voor vele mensen, heeft Hem het leven gekost. Hij is gestorven voor ons. Maar niemand leeft en sterft voor zichzelf, wij allen als Zoon van God sterven en leven voor elkaar. Dat kwam Jezus ons leren. Zijn Zoon die in ons woont, en eeuwig met ons verbonden is, is de verlossende Messias. Hij is onder ons, Hij heeft Zijn tent onder ons opgeslagen. Hij is het Zelf, onze ware identiteit, wat zeer zorgvuldig en angstwekkend verborgen wordt gehouden door het ego. Doch enkel alleen door de Zoon kunnen wij naar de Vader, en niet door de gedachtes: “Hij is voor onze zonden gestorven” . Wij moeten het echt zelf doen of het Zelf laten opstaan, dat kan Jezus niet voor ons. Wanneer de Zoon of het Zelf is opgestaan kan Jezus die èèn is met de Heilige Geest en Christus; 'leven' dan zijn wij èèn. In de verzen uit Johannes 1,1 St. Vert. 1977 staat het voortreffelijk, maar door onbegrip is het anders geinterpreteerd, het is wèl de letterlijke betekenis. De Zoon vanaf de Schepping in ons aanwezig, is de verzoenende kracht in ons en geen gestalte, want dan aanbidden we een beeld wat de opzet van het ego is.

Kol.1, 16
Hij is het beeld van de onzichtbare God, de eerstgeborene van heel de Schepping. Want in Hem is alles geschapen, in de hemel en op aarde, het zichtbare en het onzichtbare, tronen en hoogheden, heerschappijen en machten. Alles is door Hem en voor Hem geschapen. Hij bestaat vòòr alles en alles bestaat in Hem.


Joh. 1 St. Vert.
Alle dingen zijn door het Zelf gemaakt, en zonder dit Zelf is geen ding gemaakt dat gemaakt is
In het Zelve was het leven, en het leven was het licht der mensen.

Ik breng dit met regelmaat onder de aandacht, omdat men hier de waarheid kan ontdekken, en voor allen die God zoeken, zelf zullen gaan denken. Door over deze teksten te mediteren, zullen zij de waarheid ontdekken, die ons door Jezus Christus is gebracht, de Liefde Zelve in ons.

Gen 1,3
Toen zei God: “Er moet licht zijn ! En er was licht .


Spr. 8,22
De heer schiep mij aan het begin van zijn weg,
nog voor zijn werken, van oudsher.


Dit allemaal is het Zelve in ons vanaf het begin, onze ware identiteit, wat heeft het ego ( satan) zijn best gedaan, maar voor hen die Zelf zijn gaan denken is zijn spel over!

IK ZAL MIJ NU OPRICHTEN

Ps. 12
Ik zal mij nu oprichten’ – zegt de HEER –
‘om de verdrukking van de armen,
omwille van het zuchten van de misdeelden:
Ik bevrijd iedereen die naar bevrijding snakt.’

Betrek ik dit op mijzelf dan realiseer ik me wat een oneindige weergaloze kracht in mij is. En dat mag ik denken, het is niet hoogmoedig, het is nederigheid, het ego laat ons denken dat het hoogmoed is. Schiep God ons niet bijna aan Hem gelijk? De Heer in mij, wanneer die opstaat kan deze een ieder bevrijden die naar bevrijding snakt. Ik weet dat dit de waarheid is maar ernaar leven vergt totale toewijding, dat is moeilijk in deze wereld waar alles draait om de macht van het ego en de macht van God verborgen wordt gehouden. Deze wereld heeft twee functies ,
1 Afleiding van God.
2 De Heilige Geest die haar gebruikt om ons te doen ontwaken uit deze duistere illusie en om te ontdekken wie we in werkelijkheid zijn.
Wij allen zijn geroepen om als Gods Zoon de wereld te verlossen.
De Bijbel geeft ons talloze voorbeelden wat wij in wezen zijn. Jozef, Mozes, David , Abraham, Profeten, Herders, koningen, etc. Steeds als het volk verstrooid is word er geroepen om een verlosser, het is onze innerlijke stem. Wij zijn het allemaal om het volk, het land Israël bijeen te brengen. ( te redden) God zal dit gebed verhoren en ons wakker schudden dat de redding komt van Zijn Zoon, de innerlijke Aanwezige Zoon uit God geboren. Dat is de grote boodschap van het Woord.
Wanneer de Heer zich in ons opricht, de Christus in ons opstaat, zullen wij een ieder bevrijden die naar bevrijding snakt, dit is toch het mooiste doel om hier in alle nederigheid voor te leven, het is ook het enige doel wat God ons gegeven heeft. Alle personen, in de Bijbel door de Heilige Geest op hun plaats gezet is de totale ène mens, Gods Zoon in deze wereld. In de Bijbel wordt de Godheid zowel het lagere in de mens uitgebeeld, of te wel de Zoon uit God geboren en de zoon geboren uit het streven van de man.

Joh 1,9
Het ware licht was er, dat elke mens verlicht en dat in de wereld moest komen. Het was in de wereld, een wereld die door Hem was ontstaan, en die wereld heeft Hem niet erkend. In zijn eigen huis is Hij gekomen, en zijn eigen*mensen hebben Hem niet opgenomen. Aan diegenen die Hem toch opnamen, heeft Hij het vermogen gegeven om kinderen te worden van God: aan hen die geloven* in zijn naam. Niet langs de weg van het bloed, niet door de begeerte van het vlees of door mannelijk streven, maar uit God zijn ze geboren.


Het is de moeite waard dit aandachtig en met de Geest te lezen, we ervaren dan toch iets anders als we gewoon zijn te denken of wat de kerken ons geleerd hebben.

Het licht was in de wereld vanaf het begin. Deze wereld ontstaan uit het mannelijk streven heeft Hem niet erkend. Zijn eigen huis heeft Hem niet opgenomen. Het is toch nog zo? Wie heeft Hem aangenomen of wie duft zijn ware identiteit te erkennen? “Ik ben Zijn Zoon” ? Die dit geloven omwille van Zijn Heilig Naam zijn de kinderen Gods. Even voor alle duidelijkheid, we zijn allemaal Zijn kindren, maar niet allemaal bewust, juist dit bewustzijn moet opstaan, het kind van God. Het andere kind leeft niet eens, het is het beeld wat voor het Aangezicht van Zijn ware aard is geplaatst. Niet langs de weg van het bloed, is een belangrijke uitspraak, want het bloed dient te worden geofferd, in die zin dat wij in werkelijkheid geest zijn, in het eeuwige leven zijn wij geest. Daarom heeft in die zin het lichaam geen betekenis, door het lichaam kan geen bevrijding worden gevonden dat kan alleen door de Zoon (uit God geboren) gevonden worden. Jezus deed het ons voor, het bloed dient geofferd te worden, het is een boodschap voor de gehele mensheid, willen wij weer thuis komen in het huis van Onze Vader. Ons leven geven voor de ander of leven voor de ander is ook ons bloed offeren, wat wil zeggen dat we niet meer in het bloed hoeven terug te keren, we zijn verlost van onze bloedband of bloedschuld. (gehechtheid) Het vermogen om tot de Vader te komen ligt in de Zoon uit God geboren, ons innerlijke Zelf.

Joh.1, 3 St. Vert. 1977
Alle dingen zijn door Hetzelve gemaakt, en zonder Hetzelve is geen ding gemaakt, dat gemaakt is.
4, In Hetzelve was het Leven, en het Leven was het Licht der mensen.
5, En het Licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft hetzelve niet begrepen.

Ook wordt in de Bijbel door God aangegeven dat de zoon geboren uit het streven van de man, als het dier in ons aangegeven. Het is dat, wat ook het dier wil eten om het dier in zichzelf in stand te houden. Dit gedachtegoed is niet afkomstig vanuit het rationele Westerse denken maar vanuit de ware bron. Het is het denken van de Zoon uit God geboren.

HET ZAAD DAT TUSSEN DE DISTELS IS GEZAAID

Mt. 13,18
Het zaad dat tussen de distels is gezaaid, dat zijn zij die het woord horen, maar bij wie de zorg om het dagelijkse bestaan en de verleiding van de rijkdom het woord verstikken, zodat het zonder vrucht blijft.
Het zaad dat in goede grond is gezaaid, dat zijn zij die het woord horen en begrijpen. Zij dragen dan ook rijkelijk vrucht, deels honderdvoudig, deels zestigvoudig, deels dertigvoudig.

Het zaad wat tussen de distels is gezaaid, dat zijn zij die het woord horen. (verstaan, begrijpen) Juist bij het begrijpen en vertalen van het Woord zijn zeer grote vergissingen ontstaan, doordat de mens niet met het hart de Bijbel leest, alleen met het verstand en het is nog steeds zo. Gods woord is niet van deze wereld, en men kan het dan ook niet vanuit het verstand begrijpen, het is alleen de geest die in contact staat met Gods wereld, het verstand is alleen verbonden met de wereld, vandaar dat de Bijbel vaak door dwaze en waanzinnige ideeën is begrepen. Men denkt dat de Bijbel geschiedenis is, het is een wereld van het Woord, een boodschap uit Gods wereld. Onze wereld is een wereld van afgodsbeelden, die wij dienen los te laten. Zij die dit begrijpen zijn het zaad wat tussen de distels is gezaaid. Zij zijn het die rijkelijk vrucht dragen.

Ps. 19, 8
De wet van de Heer is volmaakt:
levenskracht voor de mens.
De voorschriften van de Heer zijn waarachtig,
rechtvaardig, geheel en al.
Ze zijn begeerlijker dan goud,
dan fijn goud in overvloed,
en zoeter dan honing,
dan honing vers uit de raat.

Zij die zich bewust zijn dat deze wereld niet Gods wereld is maar een wereld die is meegekomen als symbool bij onze geboorte, volgen de voorschriften van de wet van de Heer. Het verhaal van Kain zou hier de betekenis van kunnen zijn. Hij ´doodde` zijn ware identiteit en leefde verder vanuit zijn ego, God gaf hem als wegwijzer voor zijn levenspad een merkteken, het symbool van deze wereld, lichaam (vlees) of materie als boodschap mee. Onze geboorte is om de weg terug naar God te vinden met de wereld als instrument om onze ware identiteit die Kain in zich gedood had. De wereld is een instrument, een uitdrukking van Gods boodschap, daarom dienen wij er naar te kijken, de boodschap de weg terug zal zich daarin openbaren. Ieder mens brengt bij zijn geboorte zijn eigen symboolwereld mee. Deze wereld is een optische illusie zegt Albert Einstein, en niet volgens hem alleen, het is wetenschappelijk, in de natuurkunde en metafysica bewezen dat er in werkelijkheid enkel alleen energie bestaat, wat wij waarnemen is een illusie of visioen. Het visioen dat wij waarnemen is dan de door gefocuste gedachtekrachten opgehoopte of verdichte energie. Als we dit allemaal verstaan hebben zal ook de tijd voor ons zijn opgehouden te bestaan, want ook dat is een grote illusie. God kent geen tijd alleen eeuwigheid. Tijd is weer een grote ego truc waar bijna de gehele wereldbevolking door de eeuwen heen misleid is geweest en nog steeds misleidt wordt, door te geloven in een abrupt einde van Gods Schepping op enkele ‘gelovige’ mensen na. Ook weer een innerlijk proces, ons bewust te worden dat in werkelijkheid geen tijd bestaat, als we dit allemaal begrepen of verstaan hebben, heeft het einde van de tijd zich aangekondigd. Als we ontwaakt zijn bestaat tijd niet meer alleen eeuwige vrede en vreugde. Dat is de betekenis van het ophouden van tijd of het einde der tijden. Alweer zo’n vreselijke misleiding van het ego of satan. Hoeveel angsten en gruwelijke verhalen heeft dit de mensheid niet bezorgd, alleen door het niet begrijpen van het Woord. Als we eeuwig zijn geschapen, ook Gods Schepping dus kan er nooit iets ophouden te bestaan dan alleen illusies. Wanneer de Christus in ons is opgestaan is ook een einde der tijden, als we verlost zijn is ook een einde der tijden, ik hoop dat dit een beetje begrepen wordt. Ieder voor zich bepaald wanneer voor hem de tijd ophoudt te bestaan, het is een innerlijk ontwaken. Dit geloof, in deze wetten is begeerlijker dan fijn goud in overvloed en zoeter dan honing, dit geloof draagt vrucht.

ZEGEN HEN DIE U VERVOLGEN

Rom. 12,4
Want zoals het lichaam vele ledematen heeft en niet alle ledematen dezelfde functie hebben, zo vormen wij allen tezamen in Christus èèn lichaam, en ieder afzonderlijk zijn wij elkaars ledematen.

Dat wij allen èèn lichaam zijn in de geest is voor sommige mensen moeilijk te begrijpen. Christus’ lichaam is de gehele schepping. Wij allen zijn dit lichaam. Het lichaam wat wij bezitten lijkt ons afgescheiden te houden van elkaar, maar in werkelijkheid vormen we allen tezamen èèn geestelijk lichaam en is er geen afscheiding. Het is nu misschien beter te begrijpen dat wat wij waarnemen onze eigen innerlijke weerspiegelde wereld is. De liefde en angst die wij zien, is onze eigen liefde en angst. Wanneer je, jezelf goed wilt leren kennen wees dan opmerkzaam wat je raakt, of wat de ander bij jou omhoog brengt, het is in jou en niet in de ander. Wat je tegen de ander zegt, raad geeft of bekritiseert zeg je in werkelijkheid tegen jezelf en is ook voor jezelf bestemd. God zegt dat wij moeten omkeren, ook dit dienen we om te keren en op ons zelf te betrekken. Dit is de ware betekenis van vergeving, de ander is Christus, die ons een spiegel voor houdt.

Rom. 12, 14 Zegen hen die u vervolgen; u moet hen zegenen in plaats van vervloeken.

Veroordelen of oordelen heeft dezelfde betekenis als vervloeken, door een oordeel houd je de mens in ballingschap. Zegenen is vergeven, als je hen vergeeft zijn hun zonden vergeven zegt Jezus. Als je ze niet vergeeft worden hun zonden niet vergeven. Als je vergeeft maak je de banden of de gehechtheid aan de wereld los, je ontbindt. Wat je hier vergeeft, ontbindt of losmaakt is in de hemel ook ontbonden of vergeven. Het was voor mij helemaal nieuw en een verassing dat vergeving met losmaken of ontbinden te maken heeft.

Bij Joh. 20, 23 Als jullie iemand zijn zonden vergeven, dan zijn ze ook vergeven, als jullie ze niet vergeven dan blijven ze behouden.

Mt. 16, 19 Ik zal je de sleutels geven van het Koninkrijk der Hemelen, en wat je op aarde bindt zal ook in de hemel gebonden zijn, en wat je op aarde ontbindt zal ook in de hemel ontbonden zijn.

Aant. 20,23 Vergeven-niet vergeven (letterlijk; loslaten-vasthouden) Evenals bij Mt. 16, 19 en 18, 18 (binden en ontbinden) door Johannes hier in een andere vorm overgenomen.

Loslaten of vergeven is niet oordelen, niemand een etiket of merkteken opplakken. (beeld maken van iemand) Vergeven is dus iemand bevrijden van de banden met de gehechtheid aan deze wereld. Wij zijn met z’n allen nog steeds verbonden aan deze wereld, ook dit verbond dient te worden omgekeerd, ons weer binden of hechten aan God, en de verbondenheid met deze wereld verbreken. (besnijdenis)
De verbinding heeft in werkelijkheid geen betekenis in de vorm van aardse gelegenheden, het gaat hier om de verbondenheid met God in plaats van met de wereld. De wereld loslaten heeft de betekenis van vergeving of verzoening. Wat je hier ontbindt (vergeeft) wordt ook in de hemel ontbonden. Als we dus hier op aarde vergeven (losmaken) worden zij bevrijdt uit de ballingschap van deze wereld, vergeven wij niet dan blijven zij gebonden aan deze wereld, een ieder heeft dus de sleutel van de hemelpoort in handen in de vorm van vergeving. Als dit geen blijde boodschap is? Zie hoe belangrijk vergeven, het ontbinden is. Vergeving is niet het simpele idee van: ik vergeef want zij hebben mij mij iets aangedaan, we moeten ons zelf vergeven dat we een oordeel hebben, door te oordelen vinden we ons zelf beter dan de ander en zijn we dus weer hoogmoedig. Bij Johannes en Mattheus leren we de ware betekenis van vergeving.

HIER IS DE DIENAAR DIE IK GEKOZEN HEB

Mt. 12,14
De Farizeeën dropen af en besloten Jezus uit de weg te ruimen. Jezus besefte dat en week uit naar elders.
Grote massa’s mensen volgden Hem, en Hij genas hen allen. Hij verbood hun uitdrukkelijk bekend te maken wie Hij was. Zo ging in vervulling wat gezegd is door de profeet Jesaja: ‘Hier is de dienaar die Ik mij gekozen heb, die Ik liefheb en in wie ik vreugde vind. Ik zal hem vervullen met mijn geest, aan alle volken zal hij het recht verkondigen. Hij zal geen woordenstrijd aangaan en op straat zijn stem niet verheffen. Het geknakte riet breekt hij niet af, noch dooft hij de kwijnende vlam, totdat het recht dankzij hem overwint. Op zijn naam zullen alle volken hun hoop vestigen.’

Hier wordt verwezen naar Jesaja 42,1

Jes. 42,1 Deze aankondiging heeft betrekking op de profeet die door God met Zijn zending wordt belast . Deze profeet trad op in de tijd van de Babylonische ballingschap en zou een geestverwant van Jesaja kunnen zijn. Men noemt hem daarom Deutero Jesaja. Op deze profeet heeft deze aankondiging betrekking. Zo zie je dat in de Bijbel teksten worden gebruikt uit het O.I. om Jezus als Messias aan te kondigen, maar in werkelijkheid de profeet ‘Jesaja’ wordt aangeduidt . Zo is het N.T. opgebouwd vanuit het O.T. Heel het N.T heeft veel geleende citaten uit het O.T. als onwaar bewijs gebruikt. Door de kerken? Door zij die geknoeid hebben met de geschriften, want er is veel vervalst en bij geschreven wat niet van Jezus afkomstig is. Van Jezus woorden is zeer weinig bekend.
Ik wil Jezus geenszins afvallen want Hij is mijn grote liefde, doch haal dit nog een keer aan in verband met de vraag over de Messias. Maar ik wil wel de waarheid, want het is de waarheid die ons bevrijd en Jezus leerde ons de weg en de waarheid, Hij was enkel waarheid en liefde. Zijn blijde boodschap was dat de Verlosser bij een ieder in onze innerlijke tempel woont, en het Koninkrijk zo nabij is dat het zich in ons hart bevindt. Het Koninkrijk is nabij, is daarom ook weer verkeerd begrepen, niet nabij in de toekomst maar nabij, letterlijk in ons midden. Het is dichterbij als onze adem dat leerde Hij ons en dat wij allen zonen van de Allerhoogste zijn. Hij is Gods Zoon zoals wij allen zijn, Hij heeft het volbracht en als wij Christenen genoemd willen worden volgen wij Hem hierin na door ook ons leven te geven voor onze naaste en voor de hele wereld. Wij allen zijn; "de dienaar" die Hij gekozen heeft, ieder van ons. Heerlijk om Jezus in Zijn blijde Boodschap na te volgen.

BARMHARTIGHEID WIL IK GEEN OFFERS

Mt.12, 1 “Barmhartigheid wil Ik, geen offers”, dan zou u geen onschuldigen hebben veroordeeld.

Het is een uitspraak van de Profeet Hosea, in deze context zouden wij het dienen te lezen. Wat zou het fijn zijn als ieder mens de boodschap zou begrijpen van wat hier geschreven staat.
Barmhartigheid wil ik geen offers. Barmhartigheid is vergeving, oordeel nooit voordat je drie maanden in de schoenen van je naaste hebt gelopen. Ook niet over het geloof van een ander mens. Daar waar, en bij wie we geboren worden is door God zo bepaald, vandaar uit dienen wij te vertrekken en te werken aan de eenwording met de Vader. In de context van de Profeet Hosea, gaat het over onschuldig bloed, de ergste of eigenlijk de enige ‘zonde’ wat door God in de gehele Bijbel heen wordt uitgedrukt. Het is ook nu nog steeds de grootste ‘zonde’ die de mens begaat, maar door het ego op een grandioze manier voor ons verborgen gehouden. Wanneer men Gods Woord aandachtig leest ontkomt men niet aan deze verlossende boodschap. Gods volk is nog altijd hardnekkig, doof en blind. Het ego zorgt ervoor dat de kudde van de wereldbeelden gevolgd blijft (gehechtheid) in plaats van de eenheid van de Vader te zoeken. Het is zo, zolang wij onschuldige offers brengen de hemelpoort gesloten zal blijven.
De brandoffers die God bedoelt bij monde van Zijn Profeet Hosea, worden nog altijd op Zijn altaar gelegd. De eenwording, opstanding of wedergeboorte kan nooit plaats vinden, wanneer er geen vrede is tussen mens en dier. Het is het Joodse gedachtegoed dat het Christendom in deze wereld heeft gebracht, het is hier gekomen door Joodse Christenen. Maar zie hoe het verdraaid is geworden. We hebben de diepte verloren van Gods boodschap, doordat het op allerhande mogelijke manieren een aanpassing van het Westerse rationele denken heeft ondergaan. Bijna niets is nog over van haar oorspronkelijkheid. De waarheid dienen we dan ook niet in het Westerse gedachtegoed te zoeken maar bij de bron, haar oorsprong. In ieder geval heeft de boodschap van God te maken met dat wij geen onschuldig bloed mogen vergieten. Jezus was een Joodse Leraar die het O.T. kende, niet zoals wij het lezen en denken te begrijpen. Zoals ik al eerder gezegd heb, zolang de mens gehecht blijft aan deze wereld zal zij ‘zondig’ blijven, doordat ze onschuldig bloed blijft vergieten. Veel mensen zullen hier misschien niet in mee kunnen, zij blijven liever aan deze wereld gehecht en door te denken of te zeggen: “God is bij mij” wordt het een loze kreet. Hij is zeker bij ons maar blijft onbereikbaar door het voorhangsel in onze innerlijke tempel dat voor het allerheiligste blijft hangen, het moet scheuren of met andere woorden ons hart moet besneden worden. We hebben Gods wereld en we hebben deze wereld, in Gods wereld is vrede tussen mens en dier. Het gaat geenszins om de geloofssystemen van deze wereld, (buiten ons) het is het geloof in onze innerlijke wereld, daar is Gods wereld aanwezig. Vergeving, is geen onschuldig bloed vergieten, daar begint de verlossing, het geloofssysteem van deze wereld vindt dit natuurlijk onzin, kan ook niet anders hier heerst de macht van het ego geloofssysteem, zij heeft ook een verlossingsplan; "zoek maar vindt niet". Weinigen zijn zich bewust hoe zij nog gevangen zitten in zijn net. Sommige van ons mogen proeven van een ervaring die, een totale maar tijdelijke opheffing van twijfel en angstg en een afspiegeling van de oorspronkelijke vorm van de communiecatie tussen God en Zijn schepping is. Het vraagt rechtvaardigheid, barmhartigheid en het juiste offer om in Gods wereld, die in ons aanwezig is te blijven, die vrij is van twijfel en angst.

Hos. 6, 6 Want barmhartigheid wil ik, geen offer en meer dan brandoffers, wil ik kennis van God.

Ps.4, 6
Breng de juiste offers,
heb vertrouwen in de HEER.
Velen zeggen: ‘Wie maakt ons gelukkig?’
HEER, laat het licht van uw gelaat over ons schijnen.

Ps.51, 19
Het offer voor God is een gebroken geest;
een gebroken en verbrijzeld hart
zult u, God, niet verachten.

De ware betekenis van offer is genezen, een nader tot God komen, ook dit woord is door het denken van deze wereld verkeerd begrepen. Het juiste offer is het 'ik' opgeven.

HEER GOD ALS UW WOORDEN OPEN GAAN

Heer God,
Als uw woorden opengaan,
is er licht en inzicht voor de eenvoudigen.

Als je deze woorden leest, pas dan op dat je er niet overheen leest. Het is letterlijk de waarheid. Je kunt op vele manieren de Bijbel lezen, maar lees hem met je hart. Wanneer het een wordt met het hart is het begrepen. Deze eenheid of eenvoud laat het Woord open gaan. Je kunt er ook overheen lezen maar dan gaat het Woord niet open, het Woord wil het Hart bereiken. Licht en inzicht geeft het ons, veel zal ons duidelijk gaan worden. Waar we eerst niet in mee konden zal nu begrepen worden. We moeten afdalen naar het hart, nederig zijn wat wil zeggen, dat we uit het hoofd dienen te gaan, waar we bijna altijd verblijven. God noemt het hoogmoed, ons gemoed zit te hoog. Dit is niet alleen voor het Bijbel lezen maar voor ons hele leven.

Mt. 11,25
In die tijd zei Jezus:
'Ik loof U, Vader, Heer van hemel en aarde, omdat U deze dingen voor wijzen en verstandigen verborgen hebt gehouden, maar ze aan eenvoudige mensen hebt onthuld. Ja, Vader, zo hebt U het gewild.
Alles is mij toevertrouwd door mijn Vader, en niemand dan de Vader weet wie de Zoon is, en wie de Vader is, dat weet alleen de Zoon, en iedereen aan wie de Zoon het wil openbaren.'

Bij Mattehus staat precies zoals God het bedoelt heeft. Voor de eenvoudigen, voor hen die een van Geest zijn worden verborgen dingen geopnenbaard. Niet voor de verstandigen en de wijzen van deze wereld. Het woord zegt het al, de verstandigen, het verstand houdt geen verblijf in het hart het hoort bij de wereld, bij het lichaam. In deze eenheid mogen wij zeggen: "alles is mij toevertouwd" want wie de Vader is weet alleen de Zoon.

VERGEEFS UITZIEN NAAR GENADE

Kl. 4 12,14
Koningen en bewoners van de aarde konden niet geloven dat de vijand zou binnendringen in Jeruzalems poorten. Al deze rampen ontstonden uit de zonde van de profeten en de misdaden van de priesters; ze vergoten rechtvaardig bloed in de stad. Als blinden, en met bloed besmeurd dwalen zij nu door de straten. Niemand is er die het waagt hun kleren nog aan te raken.
.

Het zouden ook de woorden van de Profeet Jeremia kunnen zijn. Nadat Jeremia het mes aan zijn vader had terug gegeven om voor de eerste keer een dier te offeren, liep hij naar voren en sprak de woorden van de Heer. Hij sprak tegen koning Josia, (of Jojakim)en de priesters over het onrecht van het onschuldig bloed vergieten voor de tempel. Het was een gruwel in Gods ogen en is nog steeds een gruwel in Gods ogen. De mensen waren toen en nu nog altijd blind en lopen nog steeds met bloed besmeurde handen rond. Het komt dat over het Woord van God niet wordt nagdacht en velen niet lezen wat er staat. De vijand is in de Bijbel het symbool voor de ellende en ziektes van de mens. Toch is dat ook weer de rechtvaardigheid van de Heer, want het is correctie, of oorzaak en gevolg, een herstel. Vrede tussen mens en dier is noodzakelijk voor verlossing, het is de situatie van hoe het was bij de schepping, waar wij nadien uit verbannen werden. In het traditionele Joodse gedachtegoed is het noodzakelijke van vrede tussen mens en dier bekend voor de terug keer naar de Vader, maar zie eens wat een macht het dier in de mens of het ego in deze wereld heeft gekregen. Niet bij alle Joden was en is het bekend, dat kun je hier ook lezen in de Bijbel waar deze zonde door profeten en priesters bedreven, de oorzaak was van de vijand die binnen kon dringen. Weet dat alles een innerlijk proces is, onschuldig bloed wat in onze innerlijk tempel ons hart, waar de Naam van de Heer woont binnen komt vraagt om ellende, het kan niet samen gaan. Het ego is vreselijk slim en geraffineerd, wat zou anders een grotere oorzaak kunnen zijn van alle ellende in deze wereld? Het ego wil hier absoluut niets maar dan ook helemaal niets van weten. Hoe kunnen mensen nu nog in Gods Naam denken verlost te zijn, weer zo’n vreselijke misleiding van het ego. Weet dat wij allen energie zijn, een energie die frequent is. De frequentie van de mens is vele malen hoger dan dat van een dier. We verlagen ons letterlijk door het eten van een dier. Door deze te lage trillingen blijven we gehecht aan de dichtheid of de duisternis van deze wereld. Door deze te lage trillingen ontstaan ook veel eerder gezwellen, door liefde of een hoge frequentie trilt alles te hoog om gezwellen vast te houden of te laten ontstaan. Dit was eventjes een logische en wetenschappelijke interpretatie. We zijn op aarde om elkaar terug naar de Vader te brengen vandaar deze herhaaldelijk terugkomende op het hart drukkende boodschap.

Ook het volk in de Bijbel weet niet dat het om het innerlijke dier gaat wat geofferd dient te worden en dat hun verlosser, de Messias, zich in hun midden bevindt letterlijk in hun hart. Zij laten daarom onterecht onschuldig bloed vloeien.
Dat is wat de profeten van God duidelijk willen maken. Zolang wij de wereld lief blijven hebben, zal het dier onschuldig gedood worden, het is met elkaar verbonden, hoe je het ook wendt of keert. Het is een laffe daad een dier laten doden voor je zwakheid. Het is juist de grootste 'zonde' die we kunnen doen. Klaagliederen spreekt over de verwardheid en teleurstelling dat de voorspelling van de profeten de vrijheid van Jeruzalem niet is uitgekomen. Dat komt doordat ze het woord van de profeten niet ter harte genomen en begrepen hebben, en onschuldig bloed bleven vergieten. Het is toch nog altijd zo?
We denken er niet zo diep bij na, maar het wordt wel geofferd voor een god buiten ons en nooit voor de God in ons. Zolang wij door blijven gaan met dieren offeren voor het ego de afgod van de wereld zal God Jeruzalem niet kunnen bevrijden. Zolang wij verbonden blijven met deze wereld zullen de dieren onterecht gedood worden voor ons. We hebben nog meer zonde bokken in ons leven die we gebruiken, we zullen het zelf moeten doen en niet iets of iemand anders voor ons karretje spannen. Vergeving of loslaten maakt ons vrij. Vergeving is het leven aanvaarden zoals het ons geschonken wordt, dat is het enige wat ons kan bevrijden, Jezus leerde het ons.

BRON VAN WIJSHEID

Ps. 11, 10 Het begin van wijsheid is ontzag voor de Heer, wie leeft naar zijn wet, getuigt van goed inzicht.

Wijsheid is het levende water dat wij kunnen putten uit onze innerlijke bron, en zo in ons hart naar binnen laten stromen, het is symbool voor het licht wat weer enkel Gods Liefde is. Innerlijk een bron graven is noodzakelijk om het levende water (liefde en wijsheid)te laten stromen. Diep moeten we naar binnen gaan om onze dorst te lessen om dit levende water te kunnen bereiken. Dit water of licht is de relatie met onze geliefde Heer, waar we zo naar verlangen. Wijsheid is het vrouwelijke aspect van God wat zich in Zijn Schepping bevindt. De putten in de bijbel die de Aartsvaders daar groeven waren noodzakelijk voor de eenwording met hun Schepper. Het staat symbool voor het Levende water dat wij nodig hebben in de woestijn van onze tocht naar het beloofde land. De putten hebben een essentiële betekenis voor de eenwording van God en de mens. De eenwording met God wordt ook aangeduidt als een hemelse bruiloft. De plaatsen van de putten in de Bijbel zijn Heilige plaatsen, de putten worden geassocieerd met het vrouwelijke, er wordt vaak een vrouw of engel aangetroffen. De vrouwen van Izaak, Jacob en Mozes werden aangetroffen bij een put. Ook Hagar ontmoet een engel bij een put die Lachai-Roï, werd genoemd.(de levende die mij ziet) De put staat symbool voor bijstand, wijsheid en eenwording. Abraham sloot bij een put een bondgenootschap met Abimelech en hij noemde de plaats bij de put Berseba. Jezus ontmoet niet toevallig een vrouw bij een put. Deze vermeldingen hebben allemaal zeer diepe betekenissen. Het is juist de bedoeling dat deze woorden worden begrepen. De Bijbel is ons leven, daarom zijn de putten of bronnen op heilige plaatsen net zo belangrijk als in de Bijbel. Ook daar is de engel of vrouw aanwezig die ons deze bronnen heeft aangewezen om ons te laven, tot rust te komen en te genezen, zoals in de Bijbel waar hen de weg van wijsheid en liefde werd geschonken. Jammer dat zo weinig mensen de Bijbel met hun leven samen laten vloeien en de betekenis van juist deze onbeduidend lijkende symbolische woordjes geen aandacht schenken, er wordt onachtzaam overheen gelezen en zij geven betekenis aan dat wat totaal geen betekenis heeft, historie, geschiedenis, tijd etc. De Bijbel kent geen tijd en geschiedenis, het is de wereld van het Woord, de wereld van God. Wanneer je de Bijbel aandachtig leest dan bemerk je dat het geen boek is wat over geschiedenis gaat. De geestelijke betekenis en de waarde die de putten hebben in de Bijbel is nooit aandacht aan geschonken door de kerken. De bronnen van het Levende water zijn belangrijk voor onze eenwording, ze zijn nog altijd even betekenisvol zoals in de Bijbel. Het is de engel of vrouw die dit water ons schenkt en laat stromen. De plaatsen zijn heilig door het Levende water wat zich in de put bevindt, en door de invloed van de engel of vrouw die belangrijk is voor de relatie tussen God en de mens. De engel of vrouw die door ons de Goddelijke Moeder genoemd wordt, is nog altijd aanwezig bij de putten in de woestijn van ons leven, zolang deze wereld er zal zijn.
Daarom vraagt Zij steeds weer te komen zodat men zich kan laven aan haar bron en om het Levende water aan de zieken te geven, de zieken van geest. Het denken dient genezen en gezond te worden, als dat genezen is bestaat er geen ziek lichaam meer. Dit bewust te worden is het begin van wijsheid. Onze bedevaart plaatsen hebben dezelfde betekenis als de putten of bronnen in de Bijbel, er wordt wijsheid en genezing geschonken.

Wijsh.6, 12 Stralend en onvergankelijk is de wijsheid en zij wordt gemakkelijk ontdekt door wie haar liefhebben en gevonden door wie haar zoeken.

De wijsheid is dàt wat een wil worden met haar geliefde. Zij die op heilige plaatsen geweest zijn kunnen spreken van haar wonderen en een plaats waar je letterlijk wordt gedragen. Wat je daar geschonken wordt blijf je altijd behouden.

WACHT NIET HEM TE DANKEN

Uit het boek Tobit
12, 6

Prijs God, dank Hem ten overstaan van alle mensen
voor al het goede dat Hij jullie heeft gebracht.
Prijs Hem, bezing zijn naam.
Vertel aan iedereen wat Hij heeft gedaan,
geef Hem de eer en wacht niet om Hem te danken.


Wacht niet om Hem te danken. Hoe vaak denk ik aan Hem overdag? Probeer wel alle mensen in gedachten en die ik ontmoet te zegenen in de Naam van de Heer, dit is heerlijk om te doen, doordat je de ander zegent word jezelf ook gezegend. Dankbaarheid is zo belangrijk. Het mooie van deze Bijbelspotjes schrijven is dat ik steeds met mezelf geconfronteerd wordt en zodoende hierdoor heelveel leer. Het is zo een heerlijke zwerftocht door de Bijbel.

Kol.3,14 En bovenal, kleed u in de liefde, dat is de band die u tot een volmaakte eenheid maakt. Laat in uw hart de vrede van Christus heersen, want daartoe bent u geroepen als de leden van één lichaam. Wees ook dankbaar.

Heerlijk te weten dat we allen èèn zijn, allen èèn zijn in Christus lichaam, gelovig of ongelovig een ieder bevindt zich daarin. Christus lichaam is het eerste en enige wat God geschapen heeft, buiten dat bestaat er niets, het is alomvattend. Hiervan bewust te zijn geeft ons reden om niet langer te wachten om een leven te leven vol van dankbaarheid jegens Hem.

Heb. 12,28
Laten we daarom het onwankelbare koninkrijk in dankbaarheid aanvaarden, om God zo te dienen dat hij er behagen in schept, met eerbied en ontzag.

Wacht niet om Hem te danken, dit is vandaag naast het zegenen mijn opdracht en ik hoop alle dagen, juist ten overstaan van alle mensen, ook al zal het niet door iedereen in dank worden aangenomen.
We dienen wel op te passen met danken, er is ook een verkeerde manier van danken die hoogmoedig is, al lijkt het dat wij God hier mee behagen, het is typisch een verraderlijke truc van het ego, en dus is het puur eigenbelang. Ook het dankbaar zijn dat ik zoveel meer heb dan de ander en dat ik geen honger hoef te lijden etc. Het is alsof God mij meer lief heeft dan de ander.

Luc 11, 18
De Farizeeër stond daar rechtop en bad bij zichzelf: God, ik dank u dat ik niet ben als de andere mensen, die roofzuchtig of onrechtvaardig of overspelig zijn, en dat ik ook niet ben als die tollenaar. Ik vast tweemaal per week en draag een tiende van al mijn inkomsten af .De tollenaar echter bleef op een afstand staan en durfde niet eens zijn blik naar de hemel te richten. In plaats daarvan sloeg hij zich op de borst en zei: “God, wees mij zondaar genadig. Ik zeg jullie, hij ging naar huis als iemand die rechtvaardig is in de ogen van God, maar die ander niet. Want wie zichzelf verhoogt zal vernederd worden, maar wie zichzelf vernedert zal verhoogd worden.’

Wacht niet Hem te danken, wat een mooie woorden.

MENS EN DIER

Jona 3,8 Mensen en dieren moeten zich in boetekleren hullen en uit alle macht tot God roepen, iedereen moet terug komen van zijn slechte wegen en van het geweld dat aan zijn handen kleeft.
Aant. Het O.T evenals een groot deel van de Oosterse literatuur, stelt dieren , vooral huisdieren, bijna op een lijn met de mensen. Ze maken deel uit van de wereld van de mensen.


De liefde voor de dieren laat mij ook de liefde van God voor de dieren zoeken, vooral in de Bijbel. En zeker dat het offeren van dieren verkeerd verstaan is. De profeet Jeremia vind het een gruwel dat er dieren geslacht moeten worden als offer voor God. Wanneer de dag aangebroken is dat Jeremia een dier mag offeren geeft hij het mes terug aan zijn vader, die priester is en gaat vervolgens het Woord van God verkondigen, rechtvaardigheid, dat er geen onschuldig bloed mag vloeien, waarmee Jeremia aangeeft het verkeerd is dieren te doden. Ook vraagt Jeremia zijn vader voor wie het dier geofferd moet worden. Het is altijd voor het ego. In het oude Oosten is de liefde van voor de dieren gelijk aan de liefde voor de mens.

Zou het in overeenstemming zijn met Gods wil hoe de mens om gaat met Zijn dierenrijk?
Zou hij het in overeenstemming zijn dat wij onschuldige dieren offeren en voor wie? Het dier wordt geofferd voor onze hebzucht, zij horen bij de wereld van de mens. Zij zijn er niet om op deze manier handel mee te drijven, ze worden mishandeld en sterven een afschuwelijke, pijnlijke dood, maar niet voor God. De ver van mijn bed show, is hier alom van toepassing: ik heb ze niet gedood, nee maar ze zijn wel gedoodt voor de hebzucht van de mens. God is met de dieren net zo begaan als met de mensen. Dit klinkt voor veel mensen ongeloofwaardig, gelukkig staat in de Bijbel dat God bijna net zoveel van de dieren houdt als van de mens.

Jona 4,11 En zou ik dan niet begaan zijn met Nineve, de grote stad, waar zoveel mensen wonen, meer dan twaalf tienduizenden mensen, die het verschil tussen hun rechterhand en hun linkerhand niet weten en ook nog zoveel dieren.

Het gedachte goed van het Joodse volk is dat vrede tussen mens en dier een teken van geluk is, het geeft de toestand van het begin van de schepping weer.


Gen 1,29 En God zei: ‘Hierbij geef Ik alle zaadvormende gewassen op de hele aardbodem aan jullie, en alle bomen met zaaddragende vruchten; zij* zullen jullie tot voedsel dienen.

Aant. Gen 1,29 Zij zullen jullie tot voedsel dienen: Ook in de GrieksRomeinse wereld gold het vegetarisch regime als een eigenschap van een ‘gouden tijdperk’. In 9,3 wordt een nieuw tijdperk ingeluid: daar krijgen de mensen verlof, voortaan ook dierlijk voedsel te eten. Daarin komt tot uitdrukking dat de harmonie binnen de schepping door de zonde is verstoord.

Het zal de situatie geweest zijn in het begin van de schepping, kunnen we nagaan hoe ver de mens van God verwijderd is geraakt. Het dieren eten kwam dus door de verstoring van de harmomnie binnen de schepping door de zonde. Alle Messiaanse boodschappen gaan gepaard met vrede tussen mens en dier.


Mt 15,11
Nadat hij de mensen bij zich geroepen had, zei hij tegen hen: ‘Luister en kom tot inzicht. Niet wat de mond ingaat maakt een mens onrein, maar wat de mond uitkomt, dat maakt een mens onrein.’

Deze tekst geeft veel mensen een vrijbrief om dieren te laten doden voor hun ego, ik zeg met nadruk ego, omdat bewezen is dat mensen het niet nodig hebben, het is al lang wetenschappelik bewezen dat wij geen vlees eters zijn. Of deze uitspraak van Jezus afkomstig is weten we niet daar weing van Jezus woorden bekend zijn. In de taal van de Bijbel is veel beeldspraak, de betekenis van voedsel is altijd geestelijk bedoeld.

Joh 4,33
Zou iemand hem iets te eten gebracht hebben?’ zeiden ze tegen elkaar. Maar Jezus zei: ‘Mijn voedsel is: de wil doen van hem die mij gezonden heeft en zijn werk voltooien

MEN BRACHT IEMAND BIJ JEZUS

Mt. 9, 32-38 Men bracht iemand bij Jezus die bezeten was en niet kon spreken.
Nadat de demon was uitgedreven, begon de stomme te spreken.
De mensenmassa stond versteld, men zei: ‘Zoiets hebben we in Israël nog nooit gezien!’
Maar de Farizeeën zeiden: ‘Het is dankzij de vorst der demonen dat Hij demonen kan uitdrijven.’
Jezus trok rond langs alle steden en dorpen, Hij gaf er onderricht in de synagogen, verkondigde het goede nieuws over het Koninkrijk en genas iedere ziekte en elke kwaal.
Toen Hij de mensenmenigte zag, voelde Hij medelijden met hen, omdat ze er uitgeput en hulpeloos uitzagen, als schapen zonder herder.
Hij zei tegen zijn leerlingen: ‘De oogst is groot, maar er zijn weinig arbeiders. Vraag dus de eigenaar van de oogst of Hij arbeiders wil sturen om de oogst binnen te halen.’

Dit hebben ze nog nooit gezien in Israël. Israël, wat wij in wezen zijn, Zijn dienaar en eerstgeboren Zoon daar gebeurt in dit verhaal innerlijk iets mee, ik bedoel hier Israël als lichaam van de man. In feite is het lichaam van een ieder mens bezeten, want niet de ware bewoner heeft de heerschappij maar het lichaam is bezet door het ego en dat is wat hier uitgedreven wordt door Jezus. Nog nooit heeft iemand gezien dat een mens zo makkelijk en snel van het ego verlost werd, want zijn macht is groot in deze wereld, zonder hulp kunnen wij er absoluut niet van verlost worden. Nu kon de man weer spreken, spreken zoals een mens behoort te spreken, liefdevol en zonder oordeel. Ieder mens die niet spreekt vanuit de levende bron kan als het ware niet spreken. Jezus verkondigde het goede nieuws over het koninkrijk en genas iedere ziekte en kwaal. Het goede nieuws, de blijde boodschap dat wij allen een liefde volle en dezelfde Vader hebben als Jezus. Dat het koninkrijk zich in ons bevindt, met de tempel waarin Zijn Heilige Naam aanwezig is. Het goede nieuws dat wanneer wij vergeven dat deze wereld niet Gods wereld is en wij niet een lichaam zijn maar dat al het wezenlijke wat God geschapen heeft verborgen is in wat wij zien. Wij dienen in het onzichtbare te geloven en te vertrouwen en ons vol overgave aan Hem toe te wijden, dan zal dit koninkrijk zichtbaar worden voor een ieder die naar zijn innerlijke Stem luistert, dat leert Jezus de mensen en het is waarlijk een boodschap die de mensen verlost. Voor deze boodschap liet Jezus ons werkelijk zien waar het omgaat in deze wereld, het offeren van het ego en het lichaam, want wij zijn geest. Het lichaam van de gehele schepping dient te worden geofferd. Offeren betekent in het Hebreeuws : “nader tot God komen” Taalkundig heeft in het Hebreeuws lichaam de betekenis van “vlees” en dit heeft weer verband met “boodschap” de hele materie van het heelal is lichaam en boodschap. Het gehele universum is Israël, deze Zoon of Gods uitbreiding dient bevrijdt te worden (gekruisigd) uit het vlees of lichaam, want alles wat vergankelijk is, is niet door God geschapen, maar de mens heeft het voort gebracht, het is uit vlees geboren, niet uit God. Nogmaals het gaat om het wezenlijke wat er in verborgen is, wat in ballingschap wordt gehouden door het ego. Jezus deed het ons voor, Zijn ware gestalte werd zichtbaar voor Zijn apostelen. Er zijn nog steeds weinig arbeiders om de oogst binnen te halen, lieve God stuur ons vandaag vele arbeiders om de oogst van Uw Zoon binnen te halen.

Gal. 6,8 Wie op de akker van zijn zondige natuur zaait oogst de dood, maar wie op de akker van de Geest zaait oogst het eeuwige leven.

Door ons leven te geven, en niet voor ons zelf te leven kunnen wij een arbeider zijn op Gods akker om de oogst van Zijn Zoon binnen te halen.

Jes. 27,6 De tijd zal komen dat Jacob zal wortelen, dat Israël zal uitbotten en bloeien. En de vruchten van zijn oogst zullen de hele aardbodem bedekken.

WIJS MIJ DE WEG DIE IK GAAN MOET

Psalm 143, 8

Laat mij in de morgen uw liefde horen,
in U stel ik mijn vertrouwen,
wijs mij de weg die ik gaan moet,
mijn ziel verlangt naar U.

Veel kan je hier niet aan toevoegen, het maakt sprakeloos, alleen dat mijn hart vol van verlangen schiet wanneer ik dit lees. Zeker is dat ik nog lang niet genoeg verlang, en ook niet het voortdurend beoefen zoals God het vraagt. Het is de wereld die mij afleidt, waar God zo voor waarschuwt het is de grootste vergissing ( ‘zonde’ ) die wij volgens Hem kunnen maken. Doch wie zou dit willen en kunnen geloven, we zijn zo in de misleiding van de duistere illusie die deze wereld is. Mijn ziel verlangt echt naar Hem, al de verlangens van de wereld vullen haar met namaak vreugde. Keek gisterenavond naar de film van Jeremia daarin zie je dat de hebzucht of de eigenbelangen van de koning, het verlangen naar weelde genot en macht tot afgoden vereren leidt. Jermia zegt tegen koning Zedekia dat hij zo zijn Koninkrijk verspeelde. Dit kunnen we ook terug vinden bij Saul waar Samuël zegt dat hij ook zijn koninkrijk verspeelde door dat hij een deel van de buit voor zichzelf wilde behouden ook eigenbelang dus. Twee voorbeelden die de betekenis van hebzucht of afgoden vereren vertellen. Zij leiden tot de val van het (innerlijk) koninkrijk en de tempel, want dat is de betekenis van deze verhalen. Wij allen zijn een koning wiens koninkrijk kan worden behouden, opgebouwd, of het laten vernietigen. Door de wereldbeelden te volgen vergeten we God, ook dit is waar God voor waarschuwt als oorzaak voor een vernietiging van ons koninkrijk. Daarom Heer wijs mij de weg, in U stel ik waarlijk mijn vertrouwen, laat mij de hele dag door Uw liefde horen.

Jer. 14, 38 Koning Sedekia liet de profeet Jeremia bij zich brengen, en zei : Ik heb u iets te vragen, verberg niets voor mij. Maar Jeremia zei tegen Sedekia : “Als ik niets verberg, laat u mij doden en als ik u raad geef, luistert u niet. Als u zich overgeeft aan de bevelhebber van de koning van Babel blijft u leven en wordt de stad niet in as gelegd .

Hier lezen we het innerlijke conflict van de vertwijfeling wat altijd in ons aanwezig is, en waarbij de misleiding van het ego deze strijd bij Zedekia gewonnen heeft, de eigenbelangen! Het verhaal laat ons ook weten dat God het 'duister' alzo nodig heeft als dienaar, om ons te herstellen. God schiep licht en duisternis. Hier bij Jeremia is Nebukadnessar Zijn dienaar. Jeremia laat de koning weten dat als hij zich overgeeft wanneer het al te laat is, nog zal blijven Leven. Wanneer het in ons leven niet zo goed gaat door tegenslagen, dienen wij ook dit te aanvaarden door overgave aan Hem, dan blijven wij Leven d.w.z. wij zullen herstellen om ons koninkrijk niet te verspelen. Maar helaas het voorbeeld van Zedekia laat ons zien wat er gebeurt, door geenszins naar onze innerlijke Stem te luisteren, waardoor wij ook ons koninkrijk verspelen. Maar God is eeuwig geduldig en barmhartig, nooit laat Hij ons in de steek, door de aanvaarding van het 'duister' of herstel zal er verzoening plaats vinden. Aanvaarding en overgave is genezing.

Jer. 25,8 Daarom dit zegt de Heer van de hemelse machten. Omdat jullie niet naar Mij hebben geluisterd, zal Ik alle volken met Mijn dienaar Nenukadnessar van Baylonië ontbieden.

WIJ HEBBEN ONS NIET LATEN MISLEIDEN

Wijsheid 15, 1-11
Maar u, onze God, bent goed en trouw en geduldig. U bestuurt alles met barmhartigheid. Ook wanneer wij zondigen zijn we van u, omdat wij weet hebben van uw macht. Maar wij zondigen niet, omdat we beseffen dat wij u toebehoren. U te kennen is de volkomen rechtvaardigheid; weet te hebben van uw macht is de wortel van de onsterfelijkheid. Wij hebben ons niet laten misleiden door een boosaardig bedenksel van mensen of door een bont beschilderd beeld, het zinloze werk van een schilder. Alleen dwazen verkijken zich op die schone schijn en worden door de zielloze gestalte van een dood beeld aangetrokken. Zulke valse hoop past bij mensen die het kwaad liefhebben; dat geldt voor wie zo’n beeld maakt, voor wie het bewondert en voor wie het vereert.
Een pottenbakker, die de weke klei met zorg kneedt, vormt elk voorwerp dat we nodig hebben. Uit dezelfde klei vormt hij zonder onderscheid zowel vaatwerk voor reine als voor andere doeleinden. Welk ding waarvoor gebruikt wordt, bepaalt de kleibewerker. Met misplaatste ijver vormt hij uit dezelfde klei ook nog een armzalige god – en dat doet een man die zelf onlangs uit aarde is gevormd en die weldra terugkeert tot datgene waaruit hij genomen is, wanneer de ziel die hij te leen heeft gekregen van hem wordt teruggevorderd. Maar zijn zorg is niet dat zijn krachten hem zullen begeven of dat hij maar kort te leven heeft, nee, hij moet wedijveren met goud- en zilversmeden, hij bootst de bronsgieters na, hij legt zich toe op het maken van vervalsingen. Zijn hart is als stof, zijn hoop is goedkoper dan leem en zijn leven waardelozer dan klei omdat hij onbekend is met degene die hem gevormd heeft, die hem met een levende ziel heeft bezield en hem de levensgeest heeft ingeblazen.

Maar wij zondigen niet, omdat wij weet hebben van Uw macht, en dat wij U toebehoren. U te erkennen als een macht aan wie wij toebehoren wordt door God als rechtvaardige beschouwd. Dit kunnen we terug vinden bij Abraham wiens zonden niet werden aangerekend omdat hij rechtvaardig was. Zo is het ook met ons dat kunnen wij hier lezen, daarom ook al ‘zondigen’ wij, door dit te erkenning kunnen wij zelfs niet zondigen. Aan Hem toegewijd zijn, geen beelden vereren worden wij beschouwd als rechtvaardig. Nu komen we bij wat God een gruwel vindt. Het beelden vereren.
Wij hebben ons niet laten misleiden door een boosaardig bedenksel van mensen. Alleen dwazen verkijken zich op die schone schijn en worden door de zielloze gestalte van een dood beeld aangetrokken. Hoe treffend vinden we hier weer het vertalen van de afgoden van deze wereld beelden die wij achterna lopen. Deze wereld is de schone schijn, het is Gods wereld niet, alleen de dwazen worden hierdoor misleidt. Deze valse hoop past bij mensen die het bewonderen en vereren. Dat is wat we onwetend allemaal doen, alles wordt door ons gewaardeerd, het is mooi, goed, lelijk of slecht, het is altijd wel iets, dus altijd een oordeel, doch alles is gewoon zoals het is, anders niets. Het wezenlijke achter het beeld wordt niet bemind of gevolgd. Dit is het enige wat misging en 'zonde' werd genoemd, we erkennen God niet meer door dat wij de wereldbeelden waarderen, we vinden er altijd wel iets van en dat is nu juist het vereren door er waarde aan te geven.
De beelden die God bedoelt, zijn de beelden die wij waarnemen, vaak herhaal ik dit, omdat het Gods Woord is. De meeste onder ons denken aan een ander soort van beelden, maar die beelden zijn niet de beelden die God bedoelt.
God kent geen lichamen wel beelden, althans zo laat Hij weten via Zijn profeten, omdat wij in werkelijkheid Geest zijn, de lichamen zijn beelden die niet horen en niet zien. Een lichaam kan werkelijk niets uit zichzelf het is hoopje stof, dat gebruikt wordt door het ego om ons van God weg te houden en door de Heilige Geest om ons terug naar God te brengen. Het is werkelijk een boosaardig bedenksel geweest van mensen. Er zijn mensen die hier niet in mee kunnen, maar het feit dat ze het niet kunnen begrijpen wil nog niet zeggen dat het geen waarheid is. Als een kind in de klas niet meekan blijft het zitten, veel van ons blijven te lang of altijd in diezelfde klas zitten, het zijn de kleingelovigen. Wij dienen om te keren, en dat geldt ook voor het Woord. Het wordt niet gelezen vanuit Gods wereld maar vanuit deze wereld met het verstand, wat zich in het hoofd bevindt en het hoofd is aan God gewijd daar moeten wij ons niet aan wagen. Toch redeneren wij bijna allemaal vanuit het hoofd, en dan krijg je deze dwaze interpretaties. Hier in deze wereld is alles een tegenstelling van Gods wereld, ook Zijn Woord wordt in deze tegenstelling gelezen, net zoals het dier wat geofferd moet worden, het heeft niets te maken met het doden van een dier als offer, maar God bedoelt in Zijn Woord het dier in de mens wat geofferd, dient te worden. Zo is het ook met beelden vereren, het zijn al onze waarnemingen wat wij als beeld zien. Het wezen achter het beeld wordt op deze manier verborgen gehouden. Daar dat dit alles door het verstand niet begrepen kan worden dienen wij dit met ons hart te verstaan, en ons geloof hierin te versterken. Jezus zegt daarom dat ons geloof in deze dingen onze redding is.
Het geloof waar Jezus over spreekt is ook aangepast aan het denken van deze wereld en niet begrepen. Het gaat om het geloof in het onzichtbare, juist in de dingen die we niet zien, dat zal ons redden. Dat wij alleen door de Zoon naar de Vader kunnen is de waarheid, maar juist deze Zoon die Zijn Heilige Naam is verblijft in onze innerlijke tempel. Daar kunnen wij het wezenlijke achter het beeld ontmoeten, Hij is ons Zelf, steeds te denken dat Hij buiten ons is, hoort ook bij het boosaardige bedenksel van de mens.
Het hart is van stof, onze hoop goedkoper als leem en ons leven waardelozer als klei, omdat we onwetend zijn met degenen die ons gevormd heeft. Velen zullen denken ik ken hem, maar het is meestal ons eigenbelang (ego) wat Hem kent. De hoogste vorm van liefde die wij Hem kunnen geven is deze wereld en haar beelden los te laten (vergeven) en erkennen dat wij niet van die beelden afhankelijk zijn, durven aanvaarden dat Hij alleen het Enige is wat bestaat en aan Hem alleen toebehoren. De lichamen zijn echt niet meer als lege beelden die niet zien en horen, het zijn lege gestaltes.

Psalm 115, 4-8
Hun godsbeelden zijn van zilver en goud maaksels van mensenhanden; Ze hebben een mond maar kunnen niet spreken: ze hebben wel ogen maar kunnen niet zien; ze hebben wel oren, maar kunnen niet horen; en ook een neus, maar ze kunnen nier ruiken; handen hebben ze , mar ze kunnen niet voelen; voeten hebben, maar ze kunnen niet lopen. Hun keel geeft geen enkel geluid. Wie op zulke maaksels vertrouwen, zullen hun evenbeeld worden. Maar Israël vertrouwt op de Heer, Hij is hun helper en schild.

Deze dode beelden zijn werkelijk de wereld beelden. Wat op een hemelse manier duidelijk maakt dat wij alleen op de Heer moeten vertrouwen, nooit op de wereld.
Door ons te laten denken dat beelden zijn zoals wij gewoon zijn te denken is de grote misleiding van het boosaardige bedenksel (Satan) van de mens. Deze wereld die een tegenstelling is van Gods wereld met inbegrip van Zijn Woord dient omgekeerd te worden, zodat wij alles vanuit Zijn wereld lezen, in plaats vanuit onze wereld, want dat is wat nog altijd gebeurd, het is de grote misleiding van de duistere illusie die deze wereld vormt. Het kleine Godsvonkje wat wij zijn, bevat Grote Stralen die verborgen worden gehouden door het beeld dat er voor Gods Aangezicht geplaatst is. We nemen alles gefragmenteerd en uit zijn verband waar en weten niets van het geheel als zodanig, God die alles bestuurd kent verleden heden en toekomst.
Dit stukje uit Wijsheid is bijzonder helder omschreven wat het beelden vereren voorstelt, het is werkelijk een gruwel in Gods ogen, wij zijn hier om te ontdekken dat wij de geenszins de lichamen zijn die door God geschapen zijn, maar enkel alleen het beeld, het wezenlijke wat Hij geschapen heeft is verborgen en onzichtbaar. Dit te erkennen is de hoogste vorm van liefde die wij Hem kunnen geven.

DE HEER HEB IK LIEF

Psam 116
De Heer heb ik lief,
Hij hoort mijn stem, mijn smeken,
Hij luistert naar mij,
ik roep Hem aan,
mijn leven lang.

Banden van de dood omknelden mij,
angsten van het dodenrijk grepen mij aan,
ik voelde angst en pijn.
Toen riep ik de naam van de Heer:
Heer, red toch mijn leven !

De Heer is genadig en rechtvaardig,
onze God is een God van ontferming,
de Heer beschermt de eenvoudigen,
machteloos was ik
en Hij heeft mij bevrijd.

Ja, U hebt mijn leven ontrukt aan de dood,
mijn ogen gedroogd van tranen,
mijn voeten voor struikelen behoed.
Ik mag wandelen in het land van de levenden
onder het oog van de Heer.

Ik mag wandelen in het land van de levenden.
Dit Woord van God is zo wonderlijk mooi, het sprak mij vandaag zeer aan. Het is de essentie van Gods boodschap, God niet vergeten door een leven van toewijding aan Hem.
Leven in het land van de levende is wanneer wij ons helemaal aan Hem alleen zijn toegewijd. Leven vanuit de Levende Bron, een Leven met Hem voor ons aangezicht. Dan zijn er geen pijnen, en angsten die alleen deze wereld of dit dodenrijk ons mee kunnen kwellen. De Heer beschermt de eenvoudigen, het zijn zij die èèn met Hem zijn, zij alleen kunnen beschermt worden, en wandelen in het land van de Levenden. Zonder Hem zijn we machteloos, Hij alleen kan ons aan de dood van deze wereld ontrukken, opdat we hier op aarde in het land van de Levenden kunnen lopen, en nooit meer hoeven te sterven, waar onze tranen gedroogd zijn en waar wij niet meer zullen struikelen. In het land van de Levenden hoeft niemand meer te sterven.
Zijn Heilige Naam aanroepen geneest ons, het redt ons van het levend dood zijn, zoals de meeste van ons nog onbewust rondlopen. Het is wat God ons zegt door Zijn profeten , dat we nog niet ontwaakt zijn, met onze eigen gedachten rond dwalen in plaats van met Hem te denken, zelf plannen maken in plaats van Gods plannen te volgen.

Psalm 17,15
Laat mij, recht gedaan, uw gelaat aanschouwen,
bij het ontwaken mij verzadigen aan uw beeld.

Het zelf willen leven, getuigt allemaal van een levend dood zijn. We denken dat we leven, het is een leven wat geen betekenis heeft. Deze Psalm verwoord op een hemelse wijze wat wij kunnen verwachten indien wij Hem aanroepen en Hem indachtig zijn. Hem aanroepen om ons te redden van de gedachten dat wij zouden kunnen sterven. Het ego moet sterven, de zoon uit de man geboren, dat zal gekruisigd moeten worden, hierna is er geen dood meer.
Alsdan zij wij eenvoudig, een met de Vader.
Dit is het wat God vraagt, alleen Hem toegewijd zijn, zonder Hem ook maar een ogenblik te vergeten.

WIE NEDERIG ZIJN ZULLEN HET LAND BEZITTEN

Psalm 37,11 Wie nederig zijn, zullen het land bezitten
en gelukkig leven in overvloed en vrede.

De betekenis van vernederen kun je begrijpen als het ego leren opgeven. Wij hebben het woord van vernederen een andere betekenis gegeven als het Woord van God bedoeld heeft.
Wie nederig is zal het land bezitten, we kunnen hier in dit leven het land bezitten, het land is ons wezen, onze ware Ik. Het land is een gelukkige gemoedstoestand in welke omstandigheden dan ook. Nederigheid laat wanhoop tot vreugde keren. Maar nederigheid heeft niet de betekenis zoals wij eraan gegeven hebben, zoals iemand te kwetsen door hem omlaag te halen, het is een opgeven van het ik, het ego. Jezelf vergeten en Christus in je laten leven. Wij mensen leven vanuit het hoofd en dat is bij God als het ware een gruwel, het heeft dezelfde betekenis als afgoden vereren. Het hoofd is aan de Heer gewijd, wij hebben er niets te zoeken. In het verstand huist het ego, in het hart woont Zijn Heilige Naam, Zijn Zoon. Het afdalen naar het hart vanuit het hoofd is dan ook van levensbelang voor het Eeuwig leven, te putten uit de Levensbron van het Levende water. Het is dus als een toestand van gewoon er zijn zonder enige voorkeur of afkeur oordeel, oordelen is van het ego. Het hart van vlees is vol van liefde, het stenen hart dient besneden te worden. (onthechten) Nederig je weg gaan, gewoon er zijn en alles aan God overlaten. Een leven van overgave is nederig zijn. wij zijn altijd in ons hoofd bezig, het is de plaats waar God Zijn troon heeft, maar het ego heeft er zijn intrek genomen en daar zijn wij ons niet van bewust. Het vereist wel discipline dit steeds weer bewust te worden en af te dalen (neder) naar het hart. Het is een gevoel en moeilijk uit te leggen. Gewoon met de dingen bezig zijn die je doet, meestal spelen er legio van andere gedachten door ons hoofd als waar we mee bezig zijn. Ik geloof werkelijk als wij bij ons Zelf, bij God blijven niet met ons denken in de wereld verblijven, wij echt thuis zijn, het paradijs beleven en ons geen kwaad kan treffen. Het is ook een toestand van verzoening , vergeving , èèn zijn. Dat is een andere benadering van vergeving die wij eraan gegeven hebben. Het is met de meeste Bijbel woorden zo, het is de grote wisseltruc van het egosysteem. God vraagt ons om te keren, dat geldt ook voor het Woord, dat we meer stil moeten staan bij het Woord, wàt er eigenlijk staat.


Micha 8,6 Er is jou, mens, gezegd wat goed is,
je weet wat de HEER van je wil:
niets anders dan recht te doen, trouw te betrachten
en nederig de weg te gaan van je God.

Een weg van overgave, door bij jezelf of je gevoel te zijn, in het midden van je lichaam,(innerlijk) uit het hoofd. In de Bijbel staat herhaaldelijk geschreven dat God in ons midden is, ook dit dienen we anders te bekijken zoals we geleerd hebben.
Hij is waarlijk in het midden van ons wezen. Het Woord krijgt zo een hemelse dimensie, een kracht die de ogen opent. Gods Woord is waarheid, hier in deze wereld heeft Gods Woord een verandering ondergaan, het is vanuit een hemels Woord een werelds woord geworden, een woord geïnterpreteerd door het verstand , het verstand kan niet anders dan het zo uitleggen het heeft het vermogen niet het anders te verstaan. Om het te begrijpen moeten we afdalen, nederdalen, ons vernederen.